Χωρίς την παραμικρή διάθεση κακόπιστης κριτικής των Εθνικών μας ομάδων τα τελευταία χρόνια, είναι αλήθεια πως οι Έλληνες φίλαθλοι είχαν πολύ καιρό να δούμε μια ομάδα με τόσο μεγάλο ταλέντο, τόση μεγάλη ποιότητα και τέτοια ψυχή. Μια ομάδα που ακόμα και στο πολύ δύσκολο βράδυ της (όπως αυτό στο Βελιγράδι) είναι αποφασισμένη να παλεύει μέχρι το τέλος για το καλύτερο δυνατό. Γι αυτό που πραγματικά αξίζει. Και αυτό το είδαμε και στην Stark Arena.
Η Εθνική μας ομάδα μέσα σε ένα κατάμεστο από 20.000 Σέρβους γήπεδο μπορεί να ηττήθηκε αλλά για 45 λεπτά πραγματοποίησε κατάθεση ψυχής, κόντρα σε μια εξαιρετική ομάδα, κόντρα σε μια «καυτή» ατμόσφαιρα», κόντρα σε μια εχθρική διαιτησία και κόντρα στην απίστευτη ατυχία της.
Το χθεσινό παιχνίδι ήταν κάτι περισσότερο από ιδιαίτερο. Ελάχιστες ημέρες από την έναρξη του Ευρωμπάσκετ οι ομάδας κλήθηκαν (και θα κληθούν) να δώσουν πολύ κρίσιμα παιχνίδια που θα κρίνουν την παρουσία τους στο Μουντομπάσκετ (θα το συζητήσουμε στις παρακάτω αράδες). Από τη μία η Σερβία που βρισκόταν στο 1-3 και «καιγόταν» για την νίκη και από την άλλη η Ελλάδα του 3-1 που ήθελε να τελειώνει με την υπόθεση πρόκριση. Από τη μία ο Γιόκιτς, από την άλλη ο Giannis και στο ενδιάμεσο οι μεγάλοι απόντες. Μεγάλα προβλήματα για τη Σερβία και ακόμα μεγαλύτερα για την Ελλάδα. Ο Δημήτρης Ιτούδης «έβγαλε» αποστολή χωρίς να έχει στη διάθεσή του, Παπαγιάννη, Παπαπέτρου, ενώ κατά τη διάρκεια του αγώνα είδε τον Κώστα Αντετοκούνμπο (εξαιρετικό όσο αγωνίστηκε) αλλά και τον Κώστα Σλούκα να αποχωρούν με ενοχλήσεις.
Και παρ’ όλα αυτά η Εθνική έμεινε όρθια, πάλεψε κόντρα σε όλους και σε όλα και κυνήγησε την νίκη μέχρι την τελευταία στιγμή. Δεν τα κατάφερε. ΟΚ. Δεν έγινε τίποτα. Αυτή η ομάδα την πρόκριση στο Μουντομπάσκετ δεν τη χάνει και το σημαντικότερο αυτή τη στιγμή είναι να δει ο Δημήτρης Ιτούδης το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να βγάζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την τελευταία υποχρέωση με το Βέλγιο και εν συνεχεία να αναχωρεί για την Ιταλία χωρίς αγωνιστικά προβλήματα. Άλλωστε αυτό που περιμένουν άπαντες στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είναι να ξημερώσει η ημέρα που ο Έλληνας τεχνικός θα έχει στη διάθεσή του όλους τους παίκτες.
Άλλη νοοτροπία, άλλη ομάδα
Για ένα ακόμα παιχνίδι η «επίσημη αγαπημένη» απέδειξε ότι έχει γυρίσει σελίδα. Απέδειξε ότι ο Δημήτρης Ιτούδης έχει καταφέρει να δώσει στην ομάδα μια άλλη νοοτροπία, μια αυτοπεποίθηση, έχει κερδίσει τους παίκτες και σε συνδυασμό με τον… αέρα του Γιάννη Αντετοκούνμπο τότε άπαντες έχουμε λόγο να είμαστε απόλυτα αισιόδοξοι για το παρόν και το μέλλον αυτής της ομάδας.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι κάτι περισσότερο από τον βασικό πυλώνα της Εθνικής ομάδας. Όμως η Εθνικής μας (όπως αποδείχθηκε και στα φιλικά) δεν είναι μόνο ο Γιάννης. Είναι και ο Θανάσης, είναι και ο Κώστας, είναι και ο Καλάθης, είναι και ο Σλούκας. Είναι όλοι οι παίκτες. Οι οποίοι έχουν βρει χημεία, έχουν αποδεχτεί τον ρόλο τους και αγωνίζονται για το σύνολο. Και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος για τον Δημήτρη Ιτούδη και τους συνεργάτες του.
Πλέον, αυτό που έχει σημασία είναι η πορεία των τραυματιών. Αυτό που περιμένουν όλοι είναι να επιβεβαιωθεί η αισιοδοξία του Ιωάννη Παπαπέτρου για τον τραυματισμό του, να μην έχει κάτι σοβαρό ο Σλούκας και ο Κώστας Αντετοκούνμπο και ο Παπαγιάννης να μπει στο αεροπλάνο για την Ιταλία. Αν τα παραπάνω γίνουν πραγματικότητα τότε όλα μπορούν να γίνουν.
ΥΓ: Έχει γίνει και συνεχίζει να γίνεται μεγάλη κουβέντα για το ότι η FIBA αποφάσισε να βάλει τα προκριματικά ελάχιστες ημέρες πριν από την έναρξη του Ευρωμπάσκετ. Κάτι που «εγκυμονεί» πολύ μεγάλος κινδύνους και για τα ρόστερ των ομάδων αλλά και για την αίγλη των της διοργάνωσης που ήδη έχει πληγεί με τις απουσίες των Γιουλ, Σενγκέλια.
