Η Γεωργία έχει χτίσει μια σπουδαία παράδοση τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά τους σέντερ. Από τον Ζάζα Πατσούλια, που έγραψε την δική του ιστορία στο ΝΒΑ και κατάφερε να κερδίσει τίτλους με τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, βάζοντας -ουσιαστικά- τη χώρα στον χάρτη, η συνέχεια ήταν εξίσου σπουδαία.
Ο Τορνίκε Σενγκέλια διαδέχτηκε τον Πατσούλια, ενώ ακολούθησε ο Γκιόργκι Σερμαντίνι. Η τρίτη γενιά σπουδαίων ψηλών για το μπάσκετ της Γεωργίας έχει ως σημείο αναφοράς έναν ακόμα ΝΒΑερ, τον Σάντρο Μαμουκελασβίλι. Έναν παίκτη που έχει αμερικανικές επιρροές, έχοντας φοιτήσει στο κολέγιο του Σίτον Χολ, αλλά και τεράστια περιθώρια εξέλιξης. Κάτι που μαρτυρά τόσο η ρούκι σεζόν του, όσο και η παρουσία του στο Summer League του ΝΒΑ.
Με τον Γκόγκα Μπιτάτζε, που μαζί με τον «Μαμού» αποτελούν την επόμενη γενιά ηγετών της εθνικής ομάδας της χώρας, να είναι αμφίβολος λόγω τραυματισμού, ο 23χρονος σέντερ των Μπακς έχει ακόμα μεγαλύτερο βάρος στις πλάτες. Ένα βάρος όμως που ξέρει πώς να το σηκώσει και πώς να ανταποκριθεί σε αυτό. Ήξερε από την πρώτη στιγμή άλλωστε πως η στιγμή αυτή θα ερχόταν. Και είναι πανέτοιμος να ανταποκριθεί.
Κάτι που έδειξε και στη συνέντευξη που παραχώρησε στο SDNA. Στην οποία μίλησε για τους στόχους του με την εθνική Γεωργίας και την προετοιμασία υπό τις οδηγίες του Ηλία Ζούρου. Μίλησε όμως και για την πορεία του στο NBA, τις προσδοκίες που θέτει για την 2η σεζόν του με τους Μπακς, αλλά και το Giannis effect, που όχι μόνο έχει αλλάξει το στάτους των «ελαφιών», αλλά αποτελεί παράδειγμα και για τον ίδιο ώστε να γίνεται καλύτερος κάθε φορά.
Για τον Μαμουκελασβίλι η «σύνδεση» με την Ελλάδα είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετική. Έχοντας φοιτήσει στο Σίτον Χολ, στο οποίο ξεκίνησε η πορεία του Νίκου Γκάλη, στη συνέχεια ήρθε η συνεργασία με τους Γιάνννη και Θανάση Αντετοκούνμπο στους Μπακς και τώρα η εθνική Γεωργίας και η συνεργασία με τον Ηλία Ζούρο.
Και δεν είναι μόνο αυτοί οι Έλληνες που «συνδέονται» με τον Γεωργιανό άσο. «Δεν ξεχνάω τον φίλο μου, Γιώργο Καλαϊτζάκη, που γίναμε draft το ίδιο καλοκαίρι. Είναι πολύ καλός μου φίλος και γνωριστήκαμε πολύ καλά τους μήνες που συνεργαστήκαμε», είπε χαρακτηριστικά, για να σταθεί στην Ελλάδα, μιλώντας με τα καλύτερα λόγια.
«Αγαπώ την Ελλάδα. Πρώτα απ' όλα είναι μέρος με ιστορία, είναι απίθανο. Έχω πολλούς Έλληνες προπονητές, ο Γιάννης και ο Θανάσης είναι Έλληνες, οπότε υπάρχει σύνδεση από παντού. Βλέπω πόσο καλοί άνθρωποι είναι, όπως και οι Γεωργιανοί νοιάζονται για τον διπλανό και την οικογένειά τους. Αν χρειαστεί κάποιος βοήθεια θα του την δώσουν. Πάντα με βοηθούσαν κι εμένα. Νιώθω πολύ άνετα με τους Έλληνες. Οι Έλληνες προπονητές με βοήθησαν πολύ, μου δίδαξαν πολλά και αυτό ήταν σπουδαίο».
Την περασμένη σεζόν κατάφερε να εκπληρώσει ένα όνειρο. Να παίξει στο ΝΒΑ, να βάλει το όνομά του στον χάρτη του κορυφαίου πρωταθλήματος του κόσμου. Οι Μιλγουόκι Μπακς του έδωσαν τη δυνατότητα να εκπληρώσει ένα όνειρο και εκείνος έκανε απολογισμό όσων έζησε.
Οι έντονες στιγμές ήταν αρκετές και ξεκίνησαν με το... καλημέρα. «Πηγαίνοντας στην rookie μου σεζόν ως χαμηλή επιλογή δεύτερου γύρου στο Draft, πολύς κόσμος στις ΗΠΑ δεν σε βλέπει σαν παίκτη, αλλά σαν πρότζεκτ. Έπρεπε να αποδείξω πράγματα και να δουλέψω σκληρά. Επιλέχθηκα στο νο.54 αν και πριν περίμενα πως θα ήμουν μια επιλογή πρώτου γύρου ή έστω θα ήμουν πιο ψηλά στον δεύτερο γύρο. Ερχόμουν από δυνατή σεζόν στο Κολέγιο», εξηγεί, ωστόσο αναγνωρίζει πόσο σπουδαίο ήταν για την καριέρα του να βρεθεί στο Ουισκόνσιν και να δουλέψει με τους Μπακς.
«Ήταν το καλύτερο πράγμα για μένα να πάω στους Μπακς. Για έναν νεαρό που δεν ξέρει από επαγγελματικό μπάσκετ είναι σπουδαίο να δουλεύει με τον Γιάννη, τον Θανάση τον Μπόμπι Πόρτις, τον Τζρου Χόλιντεϊ, τον Κρις Μίντλετον, τον Τζορτζ Χιλ. Όλους τους παίκτες που έχουν περάσει τόσα και βρίσκονται για χρόνια στη λίγκα. Ένας νέος παίκτης θα μπορούσε να χαθεί, αλλά εκείνοι πάντα βοηθούσαν.
Είχα συνεχώς ερωτήσεις για το πώς θα μπορέσω να σταθώ και να γίνω παίκτης του ροτέισιον και πάντα είχαν απαντήσεις και με βοηθούσαν να δουλέψω σκληρά. Ήταν σπουδαίο να είμαι σε έναν οργανισμό που με έκανε να δουλεύω επαγγελματικά και να είμαι ένας καλός επαγγελματίας παίκτης».
Όπως για κάθε ρούκι, έτσι και για τον Μαμουκελασβίλι τα πράγματα δεν ήταν ρόδινα στο ξεκίνημα. Κάθε άλλο. Είχε να προσαρμοστεί σε μια νέα συνθήκη, δουλεύοντας σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον. Ο διακόπτης έπρεπε να γυρίσει άμεσα. «Η rookie σεζόν μου ήταν δύσκολη, βλέποντας και τους παίκτες που αντιμετώπισα και όσα πέρασα. Στο πρώτο μου παιχνίδι ένιωσα ότι πετάω στα σύννεφα. Έλεγα "δεν το πιστεύω ότι είμαι εδώ". Ταυτόχρονα πρέπει να αποδείξεις ότι αξίζεις να είσαι εκεί».
Ο ίδιος πάντως έχει θέσει ξεκάθαρο στόχο για την 2η σεζόν του. Η εμπειρία της περασμένης αγωνιστικής περιόδου τον έχει βοηθήσει και αποτελεί το... όπλο του για τη συνέχεια. «Έχω μεγάλη πείνα για την δεύτερη σεζόν μου. Θέλω να δείξω ότι αξίζω να είμαι εκεί. Η αυτοπεποίθησή μου είναι εκεί. Μπορώ να κάνω αλλαγές καλύτερα, να παίξω καλύτερα. Έκανα βελτιώσεις στο παιχνίδι μου και τις έδειξα το καλοκαίρι. Το βασικό είναι ότι θέλω να τους δείξω ότι είμαι παίκτης ΝΒΑ και μπορώ να μείνω στη λίγκα για πάνω από 3-5 χρόνια, ώστε να γίνω ένας καλός παίκτης ροτέισιον».
Καλύτερη συγκυρία από το να δουλεύει με τον κορυφαίο -κατά γενική ομολογία- παίκτη στον κόσμο, δεν υπάρχει. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι το Α και το Ω στο Μιλγουόκι και ο παίκτης γύρω από τον οποίο περιστρέφονται όλα. Και όχι άδικα.
Το περιβόητο Giannis effect έχει συζητηθεί αρκετά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Όπως και η ακόρεστη επιθυμία του Greek Freak να γίνεται καλύτερος. Κάτι που μεταφέρει και στους συμπαίκτες του.
Ο Γιάννης είναι πολεμιστής. Θυσιάζει τα πάντα για την ομάδα και για να γίνεται καλύτερος
Το πώς το εξηγεί καλύτερα από τον καθένα ο συμπαίκτης του στην ομάδα του Μιλγουόκι. «Ο Γιάννης είναι πολεμιστής! Είναι ο τύπος που θυσιάζει τα πάντα για την ομάδα του. Είναι ο τύπος που δεν νοιάζεται για τίποτα, αλλά μόνο για το πώς θα είναι ο καλύτερος παίκτης κάθε μέρα και πώς θα είναι ο πιο ανταγωνιστικός τύπος καθημερινά. Έχοντας έναν παίκτη που έχει εδραιωθεί ως ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο και όμως συνεχίζει να δουλεύει σκληρά και κάνει τα πάντα για να κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του, θες να κάνεις κι εσύ το ίδιο. Ο κόσμος δεν έχει κατανοήσει πόσο σπουδαίο είναι το "Giannis effect" μέσα στον οργανισμό και πόσο καλός τύπος είναι. Είναι σπουδαίο να είσαι μαζί του και να μαθαίνεις από αυτόν. Δεν θα είμαι για πάντα στους Μπακς, όμως ξέρω ότι μια μέρα θα μπορώ να λέω ότι έμαθα πολλά από τον Γιάννη«.
Αυτή η συνεργασία τον έχει βοηθήσει σημαντικά, εντός και εκτός παρκέ. Διότι έχει την ευκαιρία να μάθει δίπλα σε έναν παίκτη του υψηλότερου επιπέδου. «Έμαθα πολλά από τον Γιάννη και το πιο σημαντικό είναι πόσο στα σοβαρά παίρνει τα πάντα. Ακόμα και στην προπόνηση δεν θα δεις τον Γιάννη να περπατάει ποτέ, τρέχει πάντα. Παίζει σκληρά, παίζει σαν να θέλει να κερδίσει ακόμα και στην προπόνηση», εξήγησε, για να εστιάσει στον τρόπο που αντιμετωπίζει εκείνος τα πράγματα στην προπόνηση.
«Βλέποντας πώς δουλεύει και πόσο επαγγελματίας είναι, για μένα σαν ρούκι λέω "οκ αυτός ο τύπος έχει εδραιώσει την παρουσία του στο ΝΒΑ και προπονείται με αυτόν τον τρόπο και κάνει όλα αυτά τα πράγματα". Προσπαθώ και εγώ να κάνω όλα αυτά να δουλεύω σκληρά, να έρχομαι νωρίς στο γήπεδο και το έδειξα στο Summer League, που έκανα το βήμα αυτό γιατί ήμουν 24 ώρες το 24ωρο στο γήπεδο δουλεύοντας. Έβλεπα πώς κινούνταν ο Γιάννης και πώς χειριζόταν τη μπάλα στην πίεση, αλλά και την αυτοπεποίθηση που είχε σε κάθε στιγμή, με βοήθησαν πάρα πολύ».
Την ίδια στιγμή όμως έχει ένα μεγάλο κίνητρο. Το νο.54 δεν είναι τυχαίος αριθμός. Ήταν το νούμερο με το οποίο επιλέχθηκε στην διαδικασία του Draft το καλοκαίρι του 2021. Λίγο πριν από το τέλος κατάφερε να ακούσει το όνομά του ξεκινώντας το μεγάλο ταξίδι στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου.
Το κίνητρο όμως που του δίνει η χαμηλή επιλογή στο ντραφτ είναι ακόμα πιο μεγάλο για να γίνει καλύτερος. «100%! Περίμενα πως θα ήμουν επιλογή πρώτου γύρου, προς το τέλος της διαδικασίας, όμως οι ομάδες έκριναν πως ίσως δεν ήμουν αρκετά καλός. Τώρα έχω ένα βάρος στους ώμους μου όπως πάντα. Έμεινα 4 χρόνια στο Κολέγιο και έδειξα την πρόοδό μου από την 1η έως την 4η σεζόν μου. Ξεκίνησα έχοντας κατά μέσο όρο 2 πόντους και μετά πήγα στους 17,5 πόντους, που ήταν μεγάλο άλμα. Είμαι ένας παίκτης που πραγματικά θέλει να κάνει το επόμενο βήμα. Δεν ξέρω αν είναι το κίνητρο, αλλά θέλω να δείξω στις ομάδες που μπορούσαν να με επιλέξουν στη διαδικασία ότι είμαι πραγματικά καλός».
Στην πορεία του στα παρκέ του ΝΒΑ πάντως υπάρχει μια κατάσταση που τον βοηθάει να γίνεται καλύτερος και του δίνει δύναμη σε πολλές δύσκολες στιγμές. Το γεγονός πως εκπροσωπεί την Γεωργία στη μεγάλη σκηνή, για τον ίδιο είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. «Ναι θεωρώ πως με αυτή την κατάσταση είναι πιο μεγάλο. Νιώθω ότι έχω σκαμπανεβάσματα, όμως προσπαθώ να μένω σταθερός στη μεγαλύτερη διάρκεια. Η επιτυχία για μένα είναι εκεί και θέλω να κάνω περήφανο τον λαό της Γεωργίας. Θέλω να εκπροσωπήσω την χώρα με τον σωστό τρόπο και να δείξω σε όλους πόσο σκληρά δουλεύουν οι Γεωργιανοί».
Αυτή η σύνδεση με την χώρα του τον αποτρέπει από το να κάνει trash talking με τον έτερο Γεωργιανό στο ΝΒΑ, Γκόγκα Μπιτάτζε. «Επειδή η Γεωργία είναι μικρή χώρα δεν κάνουμε trash talking με τον Γκόγκα. Υπάρχει αγάπη μεταξύ μας», εξήγησε χαριτολογώντας, για να προσθέσει ότι «όταν βγαίνουμε για φαγητό λέμε πόσο εντυπωσιακό είναι που είμαστε εδώ και όλα όσα προσπαθούμε να πετύχουμε. Είναι απίστευτο πως και οι δύο προσπαθούμε να φτάσουμε το όνειρό μας και να μείνουμε στη λίγκα. Κάθε φορά που σκοράρει τον αποθεώνω».
Το Bucks in Six είναι κάτι παραπάνω από τρεις λέξεις. Είναι το μότο των Μπακς, το απόλυτο σλόγκαν το οποίο ακολουθεί όλο το Μιλγουόκι, ιδίως όταν μπαίνουμε στη διαδικασία των πλέι οφ. Το γεγονός πως η ομάδα βρίσκεται σε μια μικρή αγορά, όπως αυτή του Ουισκόνσιν, βοηθάει ώστε να μεγαλώνει ακόμα περισσότερο η λαχτάρα και το πάθος για τους Μπακς. «Ολη η πόλη στηρίζει το Μιλγουόκι. Είναι μια ομάδα μικρής αγοράς στις ΗΠΑ και η αγάπη που εισπράττει είναι ανάλογη μεγάλης αγοράς. Ο κόσμος μας αγαπάει, όλη η πόλη μας στηρίζει και όλοι γύρω μας βοηθούν να γινόμαστε καλύτεροι.
To Bucks in Six εξαπλώθηκε ακόμα περισσότερο μετά τους τελικούς του ΝΒΑ. Ήταν ένα κίνημα που ξεκίνησε ο Μπράντον Τζένινγκς πριν από πολλά χρόνια και έγινε μέρος της ομάδας. Νιώθω ότι είναι μέρος της ιστορίας και ο κόσμος πάντα θα θυμάται το Bucks in Six. Ο κόσμος λατρεύει την ομάδα και στηρίζει».
Αν μπορούσα να έχω έναν συμπαίκτη μου από τους Μπακς στην εθνική Γεωργίας, θα διάλεγα τον Τζρου Χόλιντεϊ
Έχοντας εξαιρετικές σχέσεις με τους συμπαίκτες του στην ομάδα του Μιλγουόκι, του ζητήσαμε να επιλέξει έναν που θα ήθελε να συνεργαστεί στην εθνική ομάδα της Γεωργίας. Μια απάντηση που ήρθε σχετικά εύκολα για εκείνον. «Δεν θα μπορούσα να πω τον Γιάννη γιατί είναι στην Εθνική Ελλάδας. Θα έλεγα τον Τζρου Χόλιντεϊ. Λατρεύω το παιχνίδι του. Θέλουμε έναν γκαρντ που να δημιουργεί και να αποτελεί τη βάση της εθνικής ομάδας. Είναι εξαιρετικός γκαρντ και πάντα μπορεί να βελτιώνει πράγματα».
Η Γεωργία έχει χτίσει τη δική της παράδοση στο μπάσκετ, βγάζοντας ψηλούς που έχουν την ικανότητα να παίξουν σε (πολύ) υψηλό επίπεδο. Ο Μαμουκελασβίλι είναι η συνέχεια της κληρονομιάς των σπουδαίων ψηλών στη χώρα.
Τι κάνουν οι Γεωργιανοί τόσο καλά όμως και παράγουν ψηλούς από το πάνω ράφι; «Ο Ζάζα μας έβαλε στον χάρτη με την σκληρή δουλειά και την αφοσίωσή του στο παιχνίδι. Όλοι ακολούθησαν τότε. Ήρθε ο Σενγκέλια, που είναι ηγέτης μας, ο Σερμαντίνι. Είναι επαγγελματίες. Η επόμενη γενιά είμαστε εγώ και ο Γκόγκα. Αυτό που συμβαίνει είναι πως η Γεωργία είναι πολύ καλή στο να βγάζει ψηλούς», επεσήμανε ο «Μάμου», ο οποίος σε όλη την πορεία του φρόντιζε να βλέπει το παιχνίδι του με λίγο διαφορετικό τρόπο.
«Πάντα όταν έπαιζα δεν μου έλεγαν ότι πρέπει οπωσδήποτε να παίζω στο 5. Δούλευα το παιχνίδι μου σε άλλους τομείς. Όταν μιλάμε για τους Γεωργιανούς μπασκετμπολίστες πάντα υπάρχει κίνητρο και έχουμε ένα βάρος στους ώμους. Προερχόμαστε από μια μικρή χώρα και πάντα θέλουμε να εκπροσωπούμε τη χώρα με τον καλύτερο τρόπο. Έχει περάσει πολλά η χώρα και θέλουμε να την εκπροσωπούμε στη μεγάλη σκηνή».
Οι βλέψεις για το φετινό Eurobasket είναι υψηλές στη χώρα. Από τη στιγμή που οι Γεωργιανοί έχουν αναλάβει τη διοργάνωση ενός εκ των ομίλων, οι προσδοκίες είναι μεγάλες. Η πορεία της ομάδας θα εξαρτηθεί ωστόσο από αρκετούς παράγοντες. «Ποτέ δεν ξέρεις. Ένα πράγμα που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και τους συμπαίκτες μου. Παράλληλα προσαρμόζομαι σε μια νέα κατάσταση. Είναι η πρώτη φορά που παίζω σε μια μεγάλη διοργάνωση με την εθνική Γεωργίας και δεν έχω ξαναβρεθεί με τους συμπαίκτες μου. Είναι κάπως παράξενο. Βλέποντας την ομάδα και χτίζοντας χημεία με τους συμπαίκτες μου νιώθω ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι. Δεν ξέρω πόσο μακριά θα πάμε, αλλά ο τίτλος είναι στο μυαλό μας».
Το γεγονός ότι αποτελεί μέλος της νουβέλ βαγκ του μπάσκετ της χώρας από μόνο του έχει μεγάλη σημασία. Κάτι που καταλαβαίνει και ό ίδιος. Στο πρόσωπό του άλλωστε οι Γεωργιανοί βλέπουν τον επόμενο ηγέτη τους, τον παίκτη που θα διαδεχτεί τους Σενγκέλια-Σερμαντίνι στην θέση του ηγέτη μέσα και έξω από το γήπεδο.
Η μετάβαση αυτή δεν αγχώνει τον σέντερ των Μπακς, που δεν βιάζεται να πάρει τη μπαγκέτα από τους πιο έμπειρους συμπαίκτες του. «Σημαίνει πολλά, αλλά είμαι τυχερός. Στο Μιλγουόκι έχω την τύχη να περιστοιχίζομαι από εξαιρετικούς συμπαίκτες, κάτι που ισχύει και στην εθνική ομάδα της Γεωργίας. Ο Τορνίκε είναι εκπληκτικός τύπος. Μαθαίνω κάθε μέρα από αυτόν. Είναι εξαιρετικός και μαθαίνω συνέχεια. Είναι ηγέτης. Ο Σερμαντίνι είναι αφοσιωμένος στην εθνική και αυτό στο μεταδίδει. Ως ένας παίκτης που θα συνεχίσει την παράδοση στην εθνική εγώ θέλω να βοηθήσω να πάει στο επόμενο επίπεδο».
Ο Ζούρος φέρνει σκληράδα
Ο Ηλίας Ζούρος αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο για την εθνική ομάδα της χώρας. Φέτος το καλοκαίρι είχε την ευκαιρία να συναναστραφεί μαζί του και να δει τον τρόπο που δουλεύει.
Αυτό που φέρνει με την παρουσία του είναι «Σκληράδα», όπως τόνισε, για να προσθέσει «Αναμφίβολα έχει φέρει σκληράδα στην ομάδα. Ξέρει πολύ καλά τι θέλει να περάσει και πώς να το κάνει. Έχει εξαιρετική ομάδα γύρω του και μαθαίνω από αυτόν και τους συνεργάτες του. Κάποιες φορές τρελαίνεται την ώρα του αγώνα ή της προπόνησης, αλλά αυτό γίνεται από αγάπη για την ομάδα. Είναι εξαιρετικός προπονητής και νοιάζεται για την ομάδα. Προσπαθούμε και εμείς να τον στηρίξουμε μέσα στο γήπεδο».
Ως γνήσιος φαν των Vikings, της σειράς που σάρωσε στο Netflix, η αγαπημένη του ατάκα ήταν «Destini is all». Το πεπρωμένο είναι το παν, σε απλά ελληνικά. Μιλώντας για το δικό του πεπρωμένο στάθηκε σε κάτι πολύ σημαντικό που αποτελεί τον οδηγό του, τον χαρακτήρα που βγάζει μέσα κι έξω από το γήπεδο. «Έχω κάνει ένα τατουάζ που αναγράφει "Ο χαρακτήρας ορίζει τη μοίρα". Ο χαρακτήρας μου είναι να δουλεύω σκληρά για να πετύχω πράγματα. Πιστεύω στον εαυτό μου και πάντα προσπαθώ να τον ωθώ στα όρια και η μοίρα μπορεί να το δείξει από μόνη της. Πραγματικά πιστεύω ότι μπορώ να παίξω για χρόνια στο ΝΒΑ, να γίνω παίκτης ροτέισιον, αλλά αυτό θα φανεί στο μέλλον. Αυτό που μπορώ να πω τώρα είναι ότι ελέγχω όσα μπορώ και τα υπόλοιπα θα έρθουν στην πορεία».
Ένας νεαρός, «πεινασμένος» για νίκες και επιτυχίες και φιλόδοξος παίκτης όπως ο Μαμουκελασβίλι θέτει τα δικά του στάνταρ για το μέλλον. Φροντίζοντας όμως να ζει το τώρα, ιδίως να σκέφτεται πού θα μπορεί να βρίσκεται σε 5-10 χρόνια από τώρα. «Έχω θέσει κάποια στάνταρ για μένα, ώστε να είμαι στη λίγκα και να είμαι η καλύτερη βερσιόν του εαυτού μου. Αλλά η ζωή είναι απρόβλεπτη. Θέλω να είμαι η καλύτερη εκδοχή μου κάθε μέρα και να ζω για τη δουλειά, ώστε να γίνομαι καλύτερος συνεχώς».
Κλείνοντας την κουβέντα, του θέσαμε ένα δίλημμα. Μετάλλιο με την εθνική Γεωργίας ή πρωτάθλημα στο ΝΒΑ; «Αυτή είναι πολύ δύσκολη ερώτηση. Δεν ξέρω αν μπορώ να διαλέξω. Θα πω και τα δύο», είπε, για να εξηγήσει το σκεπτικό του.
«Θέλω να κάνω την χώρα μου περήφανη με ένα μετάλλιο και την ίδια ώρα ένα πρωτάθλημα στο ΝΒΑ είναι όνειρο. Δύο όνειρα μαζί είναι σπουδαίο να εκπληρώνονται».
Στο δικό του χέρι άλλωστε είναι να εκπληρώσει τα δικά του όνειρα και να φτάσει στο δικό του πεπρωμένο. Destiny is all...