Ο Ολυμπιακός νίκησε τον Ηρακλή, νίκησε τον Κολοσσό, νίκησε την ΑΕΚ, νίκησε και την Μπασκόνια: όλους με εντυπωσιακό τρόπο. Τα εγκωμιαστικά σχόλια ήταν πολλά, όπως, όμως, συνηθίζεται υπήρχε όχι ακριβώς η αντίθετη άποψη, αλλά «οκ, να τον δούμε και κόντρα σε μία πολύ δυνατή ομάδα».
Και να που ήρθε η ώρα να τον δούμε. Και να που ο Ολυμπιακός ήταν στο ίδιο μήκος κύματος και με την Ρεάλ. Δεν την κέρδισε τόσο άνετα, όπως τις προηγούμενες ομάδες, αλλά αδερφέ, η Ρεάλ είναι: από τα γκράντε φαβορί για την πρόκριση στο φάιναλ-φορ της Ευρωλίγκας. Και μία ομάδα βέβαια που έχει σχεδόν το διπλάσιο μπάτζετ από τους Πειραιώτες. Μόνο και μόνο, που νίκησαν οι τελευταίοι είναι επιτυχία. Είτε με ένα πόντο τα κατάφερναν, είτε με είκοσι, περίπου το ίδιο και το αυτό θα ήταν.
Η νίκη πάντα είναι εκείνη, που μετράει. Το θέμα είναι ότι ο Ολυμπιακός στο δεύτερό του ματς στην Ευρωλίγκα στηρίχθηκε και πάλι στην άμυνά του. Όπως, δηλαδή, είχε γίνει και με την Μπασκόνια. Τότε είχε δεχθεί 50 πόντους. Χθες το κοντέρ της Ρεάλ σταμάτησε στους 68 πόντους. Η αμυντική αυτή συμπεριφορά είναι κάτι, που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη, αν και Α) είναι ακόμη νωρίς και το δείγμα γραφής είναι πολύ μικρό Β) ο Ολυμπιακός δεν έχει παίξει ακόμη εκτός έδρας στην κορυφαία διοργάνωση.
Ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ ήταν για μία ακόμη φορά ο μπροστάρης των «ερυθρόλευκων». Εχει πάρει φόρα από πέρυσι, συνεχίζει φέτος, πριν από μερικές μέρες πήρε δικαιολογημένα και την επέκταση του συμβολαίου του και βαδίζει για ακόμη καλύτερα πράγματα. Τον στόχο από το τρίποντο δεν τον πολυβρήκε χθες το βράδυ, αλλά έκανε τόσα άλλα πράγματα, που καλύτερα να μην βάζει τρίποντο και να κάνει αυτά, που έκανε απέναντι στους Μαδριλένους. Το νταμπλ-νταμπλ λέει πολλά (16 πόντοι, 10 ριμπάουντ), αλλά για μας τα πιο πολλά λέει το πόσο καλά διαβάζει το παιχνίδι.
Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ έβγαλε στο παρκέ αρκετά πράγματα από τις επιθετικές ικανότητες, που διαθέτει, και ο καιρός δουλεύει υπέρ του, αφού είναι σίγουρο ότι έχει περιθώρια βελτίωσης.
Εμείς, όμως, θα σταθούμε λίγο περισσότερο στον Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα και οι «μικροί ήρωες» είναι αυτοί, που πολλές φορές κάνουν την διαφορά. Το κομάντο από την Κύθνο ήταν τέτοιο χθες, «μικρός ήρωας», δηλαδή, αφού πρωταγωνίστησε στο κομμάτι, όπου ο Ολυμπιακός σφράγισε τη νίκη του. Στις αρχές, δηλαδή, της τέταρτης περιόδου.
Οι Πειραιώτες γενικά έπαιξαν αμυνάρα χθες. Αλλά κυρίως στις αρχές του τελευταίου δεκαλέπτου έτρωγαν σίδερα και κάτι παραπάνω. Ο Λαρεντζάκης ήταν εκείνος, λοιπόν, που έδωσε το σύνθημα ή αν θέλετε, εκείνος, που έβαλε ακόμη μεγαλύτερη ένταση στο αμυντικό κομμάτι της ομάδας του. Με αυτά και με αυτά η διαφορά πήγε στους 10 πόντους (68-58) και κάπως έτσι κλείδωσαν τη νίκη ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του, σκορπώντας απέραντο ενθουσιασμό στον κόσμο της ομάδας, που ήταν στο ΣΕΦ, αλλά και στους χιλιάδες άλλους φιλάθλους του Ολυμπιακού, που παρακολουθούσαν το ματς από την τηλεόραση.
Ήταν μία νίκη-μήνυμα η χθεσινή για τη φετινή γενική γραμμή της ομάδας, αν και από τη 2η αγωνιστική δεν μπορείς να πεις πολλά πράγματα. Η Εφές και η Φενέρ πέρυσι δεν βλεπόντουσαν μέχρι ενός σημείου. Στο τέλος του δρόμου η Εφές πήρε την κούπα και η Φενέρ θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από την οκτάδα, αν δεν την χτυπούσε ο ιός.
Πλέον είναι κάπως διαφορετικά τα δεδομένα (ψυχολογία, παρουσία κόσμου), αλλά το «ακόμη είναι νωρίς» δεν αλλάζει. Ματς, ματς, εβδομάδα, εβδομάδα και βλέπουμε, χωρίς, πάντως, να «κατηγορούμε» τον ενθουσιασμό, που υπάρχει στις τάξεις του Ολυμπιακού. Κάθε άλλο θα λέγαμε.
