Εξάλλου ήταν τόσο συγκλονιστικό το αληθινό σενάριο της ίδιας της ζωής του άσου των Μπακς που από μόνο του αποτελούσε μία καλογραμμένη ταινία, από αυτές που μόνο η ζωή ξέρει να φτιάχνει.
Και αν κάτι έλειπε από αυτό το παραμύθι ήταν το δαχτυλίδι της κορυφής του ΝΒΑ, το οποίο ο Γιάννης φρόντισε να κατακτήσει, γράφοντας με ανεπανάληπτο τρόπο τη συνέχεια στη δική του ιστορία.
Πριν έρθουν όμως οι λαμπερές ημέρες για μία οικογένεια που διαφημίζει με απίστευτο τρόπο την Ελλάδα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο MVP των τελικών χρειάστηκε να περάσει από… συμπληγάδες και να έχει για σύμμαχο του την τύχη, έτσι ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να αναδείξει το σπάνιο ταλέντο του, το οποίο θα μπορούσε πολύ εύκολα να είχε χαθεί.
Τα δύσκολα χρόνια της επιβίωσης στην Αθήνα
Στις 6 Δεκεμβρίου 1994 ο Γιάννης έβλεπε για πρώτη φορά το φως αυτού του κόσμου στου Ζωγράφου στην Αθήνα.
Το διαμέρισμα της οικογένειας του στα Σεπόλια ήταν πολύ φτωχικό, ωστόσο γεμάτο αγάπη για μία οικογένεια δεμένη και αποφασισμένη να τα καταφέρει.
Μαζί με τους γονείς και και τα άλλα τρία αδέρφια του έδινε από πολύ μικρός μάχη για την επιβίωση του, καθώς η ζωή για ένα παιδί μεταναστών χωρίς χαρτιά έμοιαζε κυριολεκτικά με Γολγοθά.
Το ρεύμα και το νερό αποτελούσαν πολυτέλεια εκείνα τα δύσκολα χρόνια, ενώ όπως παραδέχεται ο ίδιος ο Γιάννης «δεν υπήρχε πάντα φαγητό στο σπίτι. Ήταν δύσκολα. Δεν είχαμε πολλά λεφτά, αλλά ήμασταν ευτυχισμένοι. Όταν είχαμε προβλήματα βρισκόμασταν όλοι στο ίδιο δωμάτιο και περνούσαμε καλά. Γελούσαμε, παρά τις δυσκολίες. Σίγουρα όλο αυτό μας έκανε πιο δυνατούς».
Σε μια συγκλονιστική συνέντευξη στην εκπομπή του CBS «60 minutes» ο πρωταθλητής σήμερα του ΝΒΑ ανέφερε τις διάφορες δουλειές που αναγκαζόταν να κάνει, πουλώντας γυαλιά και CD για να βγάλει 25 ευρώ την ημέρα και να μπορέσει να ζήσει. Καθώς αυτός ήταν ο πρώτος τελικός που κέρδισε, μία μάχη για την επιβίωση που τον είχε κάνει από ατσάλι, μετατρέποντας όλες τις αγωνιστικές δυσκολίες που θα έρχονταν στο μέλλον σε απλό παιχνίδάκι.
«Πουλούσα γυαλιά, ρολόγια, CD και DVD. Ήμουν ο καλύτερος πωλητής. Το μυστικό μου ήταν ότι δεν τα παρατούσα. Θα συνέχιζαν να κάνω ερωτήσεις μέχρι να πουλήσω, ενώ ήμουν και χαριτωμένος επειδή ήμουν νεαρός», παραδέχεται ο Γιάννης με αφοπλιστική ειλικρίνεια, αλλά και περηφάνεια για το παρελθόν του.
Τα μάτια του Βελιννιάτη χάριζαν στον κόσμο το νέο παγκόσμιο αστέρι του μπάσκετ
Έχοντας ως πρότυπο τον πατέρα του ο Γιάννης ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής και από εκεί ξεκίνησε ως πιτσιρίκι την απόπειρα του να ασχοληθεί με τον αθλητισμό.
Όταν το 2007 ο Σπύρος Βελιννιάτης τον είδε να παίζει κυνηγητό με τα αδέρφια του, ένας προπονητής με μεγάλη εμπειρία στην ανάδειξη ταλέντων έχοντας περάσει και ο ίδιος από τις ΗΠΑ, δεν πίστευε στα μάτια του, αντιλαμβανόμενος από πολύ νωρίς ότι έχει ανακαλύψει μία φλέβα χρυσού για το παγκόσμιο μπάσκετ.
Με την επιμονή του ο Έλληνας κόουτς που έψαχνε ταλέντα, βοηθώντας ταλαιπωρημένες οικογένειες μεταναστών, έπεισε τον Γιάννη να ασχοληθεί με το μπάσκετ, πετυχαίνοντας ότι δεν είχε καταφέρει ο Βασίλης Ξενάρης στον Τρίτωνα.
Το γεγονός ότι ο Βελιννιάτης θα έβρισκε δουλειά στους γονείς της οικογένειας Αντετοκούνμπο με αντάλλαγμα να χειρίζεται τους νεαρούς αθλητές, έπεισε τον Γιάννη στη μάχη της επιβίωσης να ασχοληθεί με το μπάσκετ.
«Έχεις μπροστά σου τον Μότσαρτ και δεν έχει φαγητό. Τι του δίνεις; Η απάντηση δεν είναι το βιολί, αλλά φαγητό», ήταν η ατάκα που είχε πει ο Βελιννιάτης τότε και έχει μείνει στην ιστορία για το πόσο εύστοχη αποδείχθηκε και στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Ο Έλληνας κόουτς ήρθε σε επικοινωνία με τον Λουκά Καρακούση, τον έφορο του Φιλαθλητικού, ο οποίος έπεισε τον γενικό αρχηγό της ομάδας Γιάννη Σμυρλή να βρει δουλειά στους γονείς της οικογένειας Αντετοκούνμπο.
Κάπως έτσι ο… ποδοσφαιριστής Γιάννης, έφτασε το 2009 να παίζει επαγγελματικά στην ομάδα εφήβων του Φιλαθλητικού, ξεκινώντας ένα ταξίδι που θα ήταν απίστευτα λαμπερό όσο και αν κανείς δεν μπορούσε να το φανταστεί.
Το ΝΒΑ του έδωσε την ευκαιρία και ο Γιάννης την άρπαξε από τα μαλλιά
O Φιλαθλητικός έφτασε με τον Γιάννη στη σύνθεση του μία… ανάσα από την άνοδο, αλλά εκείνο το παιχνίδι της μπάλας στο σουτ του Σαλούστρου κόντρα στην Κηφισιά στέρησε από τον μετέπειτα ΝΒΑερ την άνοδο μετά από ήττα σε συνεχόμενες παρατάσεις.
Και αν οι μεγάλες ελληνικές ομάδες δεν έδωσαν στο σπουδαίο αστέρι που γεννιόταν τη δέουσα προσοχή, για να μην σπαταλήσουν μία θέση ξένου σε έναν ταλαντούχο πιτσιρικά, οι εμφανίσεις του με τον Φιλαθλητικό είχαν αναγκάσει σκάουτερ από το εξωτερικό να τον παρακολουθούν και τελικά να του χαρίσουν το διαβατήριο για να πετύχει το μεγαλύτερο του όνειρο να γίνει παίκτης του ΝΒΑ.
Στις 28 Απριλίου 2013 ανακοινώθηκε ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα συμμετάσχει στο ντραφτ του ΝΒΑ. Δύο μήνες αργότερα, στις 27 Ιουνίου, ο Γιάννης ξεκίνησε να γράφει ιστορία και αφού επιλέχτηκε στο Νο15 του ντραφτ έγινε ο πρώτος Έλληνας που φτάνει τόσο ψηλά, υπογράφοντας στη συνέχεια συμβόλαιο με τους Μιλγουόκι Μπακς.
«Δε μπορώ να περιγράψω πόσο ενθουσιασμένος είμαι. Είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Από την Α2 του ελληνικού πρωταθλήματος στο NBA. Θα έρθω απευθείας στο ΝΒΑ», είχε δηλώσει ενθουσιασμένος ο Γιάννης, χωρίς και ο ίδιος να φαντάζεται που θα μπορούσε να φτάσει τα επόμενα χρόνια.
Το πρώτο All Star Game
Από την πρώτη του κιόλας χρονιά, παρότι άγουρος, ο Γιάννης έδειξε ότι είχε κάνει το μεγάλο ταξίδι για την άλλη άκρη του Ατλαντικού αποφασισμένος να μείνει.
Όχι μόνο να συμμετέχει στον θαυμαστό κόσμο, αλλά να τον μαγέψει με τα κατορθώματα του, θέλοντας μικρό χρόνο προσαρμογής για να πάρει και την αυτοπεποίθηση που θα του έδινε τη δυνατότητα να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.
Όταν το… μηχανάκι άρχισε να παίρνει για τα καλά μπροστά, το δύσκολο να προφερθεί σωστά στην αρχή όνομα Αντετοκούνμπο, άρχισε να γίνεται γνωστό παγκοσμίως, απασχολώντας όλους όσους λάτρευαν το συγκεκριμένο πρωτάθλημα και το μπάσκετ.
Τέσσερα χρόνια μετά οι εμφανίσεις του Γιάννη του έφεραν την πρώτη μεγάλη διάκριση, τη συμμετοχή του στους κορυφαίους μέσω του All Star Game. Και οι 30 πόντοι μάλλον ήταν μία εξαιρετική εμφάνιση για έναν rookie, ο οποίος με την άγνοια κινδύνου της ηλικίας και τον ζήλο να διακριθεί έκανε απίστευτα πράγματα.
Όλα αυτά χωρίς να ξεχνάει ποτέ την αγαπημένη του Ελλάδα, μία χώρα στην οποία έζησε δυσκολίες, αλλά του έδωσε το δικαίωμα στη ζωή και στη διάκριση στον αθλητισμό, η οποία αποτελεί την πατρίδα του.
Το άσχημο παιχνίδι της μοίρας
Μετά την πρώτη επιβράβευση από το ΝΒΑ η μοίρα θα έπαιζε ένα άσχημο παιχνίδι στον Γιάννη και την οικογένεια του.
Σε ηλικία 53 ετών ο πατέρας του Τσαρλς υπέστη ανακοπή καρδιάς στο σπίτι του στο Μιλγουόκι των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η απώλεια ήταν τεράστια για τον Γιάννη, τη μητέρα του και τα αδέρφια του, με τον σταρ των «ελαφιών» να χάνει το πρότυπο του, έναν άνθρωπο στον οποίο ήθελε να μοιάσει και ο οποίος τον είχε εμπνεύσει από τα πρώτα του βήματα στη ζωή και τον αθλητισμό.
Η… σιωπή του Γιάννη τον πρώτο καιρό ήταν ενδεικτική του πόνου που ένιωθε για τον χαμό του πατέρα του. Η ανάρτηση του ένα χρόνο μετά τον θάνατο του αγαπημένου του πατέρα τα έλεγε όλα.
«Έχει περάσει ένας χρόνος μπαμπά, τόσα πολλά πράγματα έχουν συμβεί από την ημέρα που έφυγες για ένα καλύτερο μέρος και ξέρω ότι μας παρακολουθούσες με χαμόγελο, ακριβώς όπως αυτό στην φωτογραφία. Σε σκέφτομαι κάθε μέρα και μου λείπεις πολύ, αλλά η 29η Σεπτεμβρίου δεν πρόκειται να είναι μια θλιβερή μέρα στο ημερολόγιό μου αλλά μια μέρα που θα σκέφτομαι πόσο σπουδαίος πατέρας και πρότυπο υπήρξες για εμένα και τα αδέρφια μου. Σε αγαπώ πολύ, ο γιος σου», ήταν το συγκλονιστικό μήνυμα που έστειλε από τα κοινωνικά δίκτυα ο Γιάννης.
Γιατί όπως σε όλα έτσι και σε αυτό ο Γιάννης δεν μπορούσε ποτέ να ξεχάσει τον άνθρωπο που έδινε μάχη για να τον μεγαλώσει, να τον κάνει πρώτα καλό άνθρωπο και στη συνέχεια να τον δει να μαγεύει τον πλανήτη, παίζοντας μπάσκετ.
Αρχηγός στο All Star Game και back-to-back MVP
Το τρίτο All Star Game του Γιάννη ήταν αρκετά ξεχωριστό, καθώς ήταν ένας από τους αρχηγούς των ομάδων, έχοντας σαρώσει στην ψηφοφορία της Ανατολής με 4.375.747 ψήφους.
Ο Γιάννης ηττήθηκε από την παρέα του Λεμπρόν, αλλά κατάφερε να λάμψει με τους 38 πόντους του, αλλά και γιατί χάρισε τη φάση εκείνου του αγώνα όταν μετά από πάσα του Κάρι κάρφωσε εντυπωσιακά.
To 2019 o Γιάννης ολοκλήρωσε μία εξαιρετική σεζόν με τους Μπακς και κατάφερε να ξεχωρίσει στο ΝΒΑ και να γράψει ιστορία, καθώς αναδείχθηκε MVP της κανονικής περιόδου, ξεπερνώντας τους Χάρντεν και Πολ Τζορτζ, με τους οποίους διεκδικούσε το συγκεκριμένο βραβείο, κερδίζοντας το 77% των ψήφων των ΜΜΕ.
Εκείνη τη σεζόν με ηγέτη τον Αντετοκούνμπο οι Μπακς είχαν ολοκληρώσει την κανονική περίοδο με το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ (60-22), ενώ είχαν φτάσει ακόμα και μέχρι τους τελικούς της Ανατολικής περιφέρειας, όπου και αποκλείστηκαν με 4-2 νίκες από τους μετέπειτα πρωταθλητές Τορόντο Ράπτορς.
Η συγκεκριμένη διάκριση αποτέλεσε σταθμό στην καριέρα του Γιάννη, ο οποίος για ακόμα μία φορά έκανε το παγκόσμιο μπάσκετ να υποκλιθεί στις δυνατότητες του.
O Greak Freak δε... χόρτασε και μετά από μία φοβερή παρουσία και την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο, κατάφερε να πάρει ξανά το βραβείο του πολυτιμότερου, ξεχωρίζοντας καθώς έγινε μόλις ο τρίτος ξένος στο ΝΒΑ που αναδεικνύεται back-to-back MVP, μετά τους Ντάνκαν (2002 και 2003) και Στιβ Νας (2005 και 2006).
Με 29.5 πόντους (από 27.7 το 2019), 13.6 ριμπάουντ (από 12.5 το 2019), 5.6 ασίστ (από 5.9), ένα κλέψιμο, ένα μπλοκ και 3.7 λάθη ανά 30.4 λεπτά συμμετοχής (από 32.8 το 2019), σουτάροντας με 63.1% στο δίποντο, 30.4% στο τρίποντο και 63.3% στις βολές (από 72.9% το 2019) ο Γιάνναρος τα... σάρωσε όλα, έχοντας 56 νίκες και 17 ήττες με τους Μπακς.
Τήρησε την υπόσχεση του και πάτησε κορυφή με τους Μπακς, γράφοντας ιστορία!
Μία ταινία δε θα μπορούσε παρά να έχει ένα ιδανικό τέλος και για αυτό ο Γιάννης, ο οποίος γράφει στην πραγματικότητα το σενάριο της, φρόντισε να πετύχει ακόμα ένα θαύμα και να πανηγυρίσει τον τίτλο με τους Μιλγουόκι Μπακς.
Όταν το 2014 έδινε την υπόσχεση του ότι θα πάει τους Μπακς μέχρι την κορυφή μπορεί λίγοι να τον πίστευαν, αλλά εκείνος όχι μόνο το είχε βάλει στο μυαλό του, αλλά ήταν αποφασισμένος να τα καταφέρει.
50 χρόνια μετά την πρώτη και μοναδική τους μέχρι σήμερα επιτυχία τα «ελάφια» με τον Έλληνα ηγέτη τους να σπάει τα κοντέρ και να πετυχαίνει 50 πόντους (!) και να ανακηρρύσεται δικαίως MVP των τελικών κατάφεραν να βάλουν δεύτερο δαχτυλίδι και να κάνουν τον κόσμο του ΝΒΑ να τους υποκλιθεί.
Και τον Γιάννη να δικαιωθεί γιατί ακόμα μία φορά δεν ξέχασε αυτούς που τον ανέδειξαν στον μαγικό κόσμο, παρέμεινε στους Μπακς παραγνωρίζοντας άλλες πιο φανταχτερές προτάσεις που είχε και κατάφερε να γράψει μαζί τους μία χρυσή σελίδα, η οποία είναι βέβαιο ότι θα είναι ακόμα μία μέχρι την επόμενη…
Είμαστε περήφανοι που είσαι Έλληνας και που με τη σκληρή δουλειά και τις επιτυχίες σου κατάφερες να ζεις το όνειρο σου και να διαφημίζεις τη «γαλανόλευκη» σε όλο τον πλανήτη Γιάνναρε!
