MENU
Χρόνος ανάγνωσης 8’

Πιτίνο στο SDNA: «Λύγισα, έκλαψα μπροστά τους»

0

«The time of my life»

Το όνειρο της παρουσίας του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο παρέμεινε… όνειρο. Απατηλό. Αλλά μεταξύ μας τώρα. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον Ρικ Πιτίνο και τους παίκτες του και τους συνεργάτες του γι αυτό. Ουδείς που να ξέρει τα βασικά του αθλήματος. Γιατί η αλήθεια είναι ότι ο Ρικ Πιτίνο πήρε στα χέρια του μια ομάδα με τεράστια προβλήματα, με απουσίες παικτών που θεωρούνται και είναι αναντικατάστατοι και την έφτασε μια ανάσα από την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Για μία ακόμα φορά ο Ρικ Πιτίνο απέδειξε την τεράστια προπονητική του αξία, το ανυπέρβλητο προπονητικό του εκτόπισμα και το μοναδικό του χαρακτήρα του. Ένας άνθρωπος που έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, που έχει πετύχει τα πάντα, που έχει δει τα πάντα, στο τέλος της ημέρας και μέσα από το SDNA.GR και την συνέντευξη που μας παραχώρησε δηλώνει φανατικός οπαδός της χώρας μας.

Στις επόμενες αράδες θα έχετε την ευκαιρία να μάθετε:

*Πως χάθηκε το εισιτήριο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

*Τι είπε στον Σπανούλη για να τον πείσει να επιστρέψει στην Εθνική ομάδα.

*Πως χαρακτήρισε τα… balls του Λαρεντζάκη

*Γιατί είναι έτοιμος ο «Bill the Beast»

*Τη σχέση του με την Ομοσπονδία

*Τι θα έκανε αν ήταν ο Βασιλακόπουλος

*Και γιατί χαρακτήρισε την παρουσία του στην Εθνική ως «The time of my life».

*Και γιατί επιστρέφει στις… Σπέτσες

Και φυσικά δεν δίστασε να σχολιάσει και τους τελικούς του ΝΒΑ λέγοντας «Νομίζω πως οι Φοίνξ Σανς  έχουν το προβάδισμα λόγω έδρας, όπως γίνεται τα τελευταία 15 χρόνια στο πρωτάθλημα, αλλά συνεχίζω να πιστεύω στους Μιλγουόκι Μπακς λόγω… Γιάννη».

Απολαύστε τον:

-Κόουτς, τελικά δεν τα καταφέραμε. Μετά από την παρουσία σου στον πάγκο της Εθνικής μας ομάδας και μετά από πολλές εναλλαγές συναισθημάτων καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας και του τουρνουά, τελικά τι γεύση σου έχει αφήσει η εμπειρία αυτή;

«Ξεκινήσαμε την προετοιμασία μας πολύ δυνατά και η αλήθεια είναι πως ήμουν πολύ αισιόδοξος για την ομάδα μας. Είχαμε ένα πολύ καλό ρόστερ με παιδιά πολύ έμπειρα και παιδιά που μπορεί να μην είχαν παραστάσεις από ανάλογα τουρνουά αλλά σίγουρα είχαν και έχουν πολύ μεγάλες δυνατότητες να πρωταγωνιστήσουν.  Μετά όμως ξεκίνησαν οι τραυματισμοί και τα προβλήματα. Υπολόγιζα πάρα πολλά σε παιδιά όπως ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Παπαπέτρου, αλλά τελικά η μοίρα τα έφερε αλλιώς. Και εμείς αναγκαστικά έπρεπε να αναπροσαρμόσουμε τα πλάνα μας και να φτιάξουμε μια ομάδα που θα αποτελείται από νέα παιδιά που θα πρέπει να παλεύει το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά.

Αυτός ήταν ο στόχος μας. Να πηγαίνουμε παιχνίδι με παιχνίδι και να κάνουμε το καλύτερο δυνατό. Και όπου μας έβγαζε ο δρόμος στο τέλος. Τα παιδιά είχαν πάρα πολύ υψηλό κίνητρο. Κάποιοι άλλοι μπορεί να φοβόντουσαν που με αυτά τα προβλήματα που είχαμε θα έπρεπε να βγουν μπροστά. Οι παίκτες μου όχι όμως δεν φοβήθηκαν αλλά πήραν πάνω τους την ευθύνη. Και τους θαυμάζω γι αυτό. Το μεγαλύτερό μας «όπλο» ήταν η «χημεία» μας. Μπορεί να ήμασταν καινούρια ομάδα, μπορεί να μην είχαμε πολύ καιρό μαζί, μπορεί να μην κάναμε πολλές προπονήσεις, μπορεί να είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα πάρα πολύ δύσκολο ταξίδι, αλλά ήμασταν ένα. Από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή. Από όλες τις ομάδες που έχω κοουτσάρει στην καριέρα μου η ομάδα αυτή ήταν εκείνη με την καλύτερη χημεία».

-Όταν αναχωρήσατε από την Ελλάδα για τον Κανάδα και αφού πλέον ξέρατε καλά τα προβλήματα που έχετε να αντιμετωπίσετε, συνεχίσατε να πιστεύετε στις δυνατότητες της ομάδας;

«Εγώ το πίστευα ότι μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο μας. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι δεν το πίστευε ο κόσμος. Ρώταγα τους προπονητές του επιτελείου μου τι λέει ο κόσμος στην Ελλάδα και μου έλεγαν όταν συζητάγανε πως μπορεί να χάσουμε τα παιχνίδια με 20-30 πόντους. Πραγματικά παραξενεύτηκα. Δεν πίστεψα ποτέ ότι μπορεί να γινόταν κάτι τέτοιο. Σίγουρα είχαμε πολύ σημαντικές απουσίες αλλά εμείς οι προπονητές είχαμε στα χέρια μας ένα πολύ καλό υλικό».

-Τι πιστεύετε ότι έφταιξε στον τελικό και στο τέλος της ημέρας δεν καταφέραμε να πάρουμε εμείς την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες;

«Τα back to back παιχνίδια μας «σκότωσαν». Στον ημιτελικό τα δώσαμε όλα για να ανατρέψουμε την κατάσταση με την Τουρκία και προκριθήκαμε αλλά στον τελικό δεν είχαμε δυνάμεις. Δεν είχαμε την ευκαιρία να προετοιμαστούμε. Και είχαμε και απέναντί μας μια πολύ ιδιαίτερη ομάδα. Με μέγεθος, εμπειρία και πολύ καλό «δέσιμο». Η Τσεχία αποδείχτηκε πολύ δυνατός αντίπαλος, αλλά πιστεύω ξεκάθαρα πως αν είχαμε έστω και μία μέρα για να προετοιμαστούμε και να ξεκουραστούμε τότε ίσως τα πράγματα να κυλούσαν διαφορετικά. Αλλά νομίζω όλο το τουρνουά αποδείχτηκε αλλοπρόσαλλο. Η Τσεχία προκρίθηκε άστοχο σουτ στο τέλος, ο Καναδάς αποκλείστηκε, εμείς αποκλείσαμε την Τουρκία που κέρδισε τους Τσέχους. Έτσι είναι το μπάσκετ.  Και δυστυχώς ξέραμε ότι για να κερδίσουμε θα πρέπει όπως και στον ημιτελικό να έχουμε σε καλή βραδιά τον Καλάθη, τον  Σλούκα και τον Παπαγιάννη. Και δυστυχώς στον τελικό ήταν πολύ καλός μόνο ο «PG»».

-Η αλήθεια πάντως είναι πως παρά τα προβλήματα απουσιών εσείς δώσατε ευκαιρίες σε όλους τους παίκτες και δεν πήγατε με μικρό rotation. Δεν φοβηθήκατε να ρίξετε κανέναν στη «μάχη»…

«Όλοι οι παίκτες που είχα μαζί μου ήταν εξαιρετικοί. Και ήταν πανέτοιμοι να βοηθήσουν όποτε τους έριχνα στο παιχνίδι. Και το απέδειξαν. Ο «Bill the beast» (σ.σ. Καββαδάς) ήταν εντυπωσιακός. Πολύν δυνατός, πολύ καλός στο low post, έχει ξεκινήσει να ευστοχεί και από τη γραμμή των βολών. Είμαι σίγουρος ότι θα κάνει το step up του τώρα. Θεωρώ ότι είναι παίκτης Ευρωλίγκας. Γιατί να μην τον εμπιστευτώ; Το ίδιο και ο «Λάρι» (σ.σ. Λαρεντζάκης). Φίλε μου θα σου πω κάτι και γράψτο όπως στο λέω. Ο «Λάρι» έχει balls σαν… καμπαναριό. Δεν φοβάται τίποτα. Με εντυπωσίασε πραγματικά.  Ο «Ρόγκα» (σ.σ. Ρογκαβόπουλος) άξιζε να παίξει. Έχει βελτιωθεί πάρα πολύ και δεν το σκέφτηκα ούτε στιγμή να τον βάλω στο παρκέ. Έχω τεράστια εμπιστοσύνη σε αυτά τα παιδιά και είμαι περήφανος για την προσπάθειά τους, το κίνητρό τους και την απόδοσή τους».

-Πριν από εσάς είχαμε συνηθίσει την Ελλάδα να παίζει ένα διαφορετικό μπάσκετ, με μεγαλύτερη έμφαση στην άμυνα και σε πιο χαμηλό τέμπο. Πως καταφέρατε να αλλάξατε αυτή τη νοοτροπία σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;

«Επειδή είχαμε πολλές απουσίες και υστερούσαμε σε κάποια τεχνικά θέματα θα έπρεπε να βρούμε έναν τρόπο να εκπλήξουμε τους αντιπάλους μας. Και αποφάσισα να προσπαθήσω να κάνω αυτά τα παιδιά να παίξουν ένα τελείως διαφορετικό παιχνίδι. Γρήγορο. Αλλά όχι βιαστικό. Αυτά έχουν διαφορά. Να γίνεται γρήγορα η πρώτη πάσα μετά το ριμπάουντ, να περνάμε γρήγορα το κέντρο και να φτάνουμε γρήγορα στην επίθεση έχοντας δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να βρούμε σε ανισορροπία την αντίπαλη άμυνα. Και η αλήθεια είναι ότι τα καταφέραμε. Και ήταν και για εμένα έκπληξη γιατί το καταφέραμε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και με ελάχιστες προπονήσεις. Και φυσικά μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας οφείλεται και στους συνεργάτες μου που έκαναν εξαιρετικοί δουλειά. Όλοι τους φανταστικά παιδιά, άριστοι επαγγελματίες που με βοήθησαν πολύ και τους οφείλω πολλά».

-Η συνεργασίας σας με την Ομοσπονδία όλο αυτό τον καιρό πως ήταν;

«Η συνεργασία μου με την ομοσπονδία ήταν  άψογη. Κανείς δε δημιούργησε προβλήματα στη δουλειά μου. Το αντίθετο. Όλοι ήταν εκεί για να με στηρίξουν. Από τον κ. Βασιλακόπουλο, μέχρι τον Τάκη (σ.σ. Τσαγκρώνης) που ταξίδεψε μαζί μας και το «KK» (σ.σ. Κώστας Κώτσης) που έκανε τα πάντα για την ομάδα. Έχω ζήσει πάρα πολλά στο μπάσκετ όλα αυτά τα χρόνια, αλλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι αυτό το «ταξίδι» με την Εθνική ομάδα  είναι «THE TIME OF MY LIFE». Και μακάρι να είχα περισσότερο χρόνο.  Αυτό όμως που θέλω να πω είναι πως αν εγώ ήμουν πρόεδρος της Ομοσπονδίας θα έκανα κάποια πράγματα ακόμα. Θα φρόντιζα από… χθες για να δημιουργήσω ένα μεγάλο πλάνο ανάπτυξης των ταλέντων που υπάρχουν στην χώρα και την χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων θα φρόντιζαν να ξεκινήσω τη σεζόν 3 εβδομάδες νωρίτερα για να τελειώσει η σεζόν πιο γρήγορα και να υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος για την Εθνική ομάδα να δουλέψει σωστά».

-Θα μείνετε στην ιστορία ως ο προπονητής που έπεισε τον Βασίλη Σπανούλη να επιστρέψει στην Εθνική ομάδα. Πως το καταφέρατε; Ποιο ήταν το μυστικό;

«Δεν είχα κάποιο μυστικό. Είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια πάρα πολύ όμορφη και θερμή κουβέντα και του είπα ότι πίστευα για τον παίκτη Σπανούλη. Εγώ ήθελα να έχω στην ομάδα έναν παίκτη ηγέτη. Έναν μεγάλο παίκτη που να μπορεί να βοηθάει και στο παρκέ και στα αποδυτήρια. Του το είπα. Του εξήγησα ότι δεν με ενδιαφέρει η ηλικία του.  Και μπορεί να με επιβεβαιώσει όποιος είδε τις προπονήσεις μας στην Ελλάδα πως ο Σπανούλης έκανε τρομερή δουλειά. Του ανέλυσα το σκεπτικό μου και δέχτηκε αμέσως. Γι αυτό είναι ένας τόσο μεγάλος παίκτης. Κι εγώ πιστεύω πως θα μπορούσε να συνεχίσει να παίζει».

 -Όταν ανακοινώσατε πως δε θα συνεχίσετε στην Εθνική σας είδαμε ιδιαίτερα συγκινημένο.

«Την παρουσία μου στον πάγκο της Εθνικής δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν μοναδική. Έτυχε να είναι όλα τέλεια. Από τις συνθήκες μέχρι και τα παιδιά που «έδεσαν» μεταξύ τους και μαζί μου αμέσως. Όταν τους ανακοίνωσα πως δεν θα συνεχίσω δεν άντεξα. Λύγισα. Έκλαψα. Μπροστά τους. Τους πήρα όλους αγκαλιά και τους αποχαιρέτησα και ειλικρινά το λέω μακάρι να τους ξανασυναντήσω σύντομα».

-Πότε σκοπεύετε να επιστρέψετε; Έστω και για… διακοπές, αν όχι για μπάσκετ.

«Τέλος Αυγούστου θα είμαι και πάλι στην Ελλάδα. Με την ομάδα μου. Θα έρθουμε για να κάνουμε φιλικά προετοιμασίας με τον Παναθηναϊκό, το Περιστέρι και μάλλον το Λαύριο και τον Ολυμπιακό. Δεν το έχουμε τσεκάρει ακόμα. Και μόλις τελειώσουν τα φιλικά θα πάρω τους παίκτες μου και θα πάμε ένα τριήμερο στις Σπέτσες για… αποφόρτιση.

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους Έλληνες. Τους φιλάθλους, τους παίκτες, όλους. Που με «αγκάλισαν» από την πρώτη στιγμή και με έκαναν να αισθανθώ ένας από εσάς. Μακάρι να τα ξαναπούμε σύντομα».

Πιτίνο στο SDNA: «Λύγισα, έκλαψα μπροστά τους»