Αν πρέπει να μιλήσουμε και να αφιερώσουμε εκατοντάδες λέξεις για μία ελληνική ομάδα αυτό τον καιρό, είναι για το Λαύριο. Μόνο, που θα έχουμε κι άλλες αφορμές για να ασχοληθούμε με την ομάδα του Χρήστου Σερέλη, καθώς έχει δρόμο μπροστά της τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο Κύπελλο. Αντίθετα, ο Ιωνικός Νικαίας ολοκλήρωσε ουσιαστικά την φετινή του προσπάθεια στο χθεσινό παιχνίδι με την Λάρισα. Πήρε τη νίκη, που τόσο ήθελε, και εξασφάλισε την παραμονή του στην Α1. Οπότε ας μιλήσουμε για τον Ιωνικό, γιατί άλλωστε έχει πολύ ψωμί η υπόθεσή του.
Στην δεύτερη συνεχόμενή τους παρουσία στο κορυφαίο πρωτάθλημα οι Νικαιώτες παίρνουν τα δικά τους άριστα, γιατί πέτυχαν τον στόχο τους (σωτηρία), αλλά πέτυχαν και το πλάνο τους. Οπου πλάνο δεν ήταν άλλο από το να παίζουν όσο περισσότερο γίνεται Ελληνόπουλα.
Το καλοκαίρι, που μας πέρασε, ο διοικητικός ηγέτης των Νικαιωτών, Βαγγέλης Τσάπας, είχε βάλει στόχο να πάει στο κλειστό του Πλάτωνα τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Καλαϊτζάκη, καθώς και τον Νίκο Χουγκάζ. Για τους δύο πρώτους δεν τα κατάφερε. Ο μεν Γιώργος την τελευταία στιγμή έγινε η ανατροπή και έμεινε στον Παναθηναϊκό, ο δε Παναγιώτης αποφάσισε να μείνει και να συνεχίσει την μπασκετική του πορεία στην Λιθουανία. Τελικώς αποκτήθηκε μόνο ο Χουγκάζ, που κι αυτουνού η περίπτωση ήταν πολύ δύσκολη. Ο γιος του κάποτε παίκτη και νυν προπονητή, Κρις Χουγκάζ, ήταν στο Νορθγουέστερν Στέιτ, πέρυσι έκανε εκεί την πρώτη του χρονιά και το καλοκαίρι έπρεπε να πάρει μία μεγάλη απόφαση: επαγγελματικό μπάσκετ ή συνέχεια σε σπουδές και πανεπιστημιακό μπάσκετ; Μετά από μπόλικη σκέψη ο μικρός πήρε την απόφασή του: επαγγελματικό μπάσκετ και Ιωνικός.
Μία απόφαση που αποδείχθηκε 100% επιτυχημένη. Ο, τι του είπαν οι Νικαιώτες για να τον πείσουν να φορέσει την φανέλα τους, τηρήθηκε κατά γράμμα. Τι του είπαν; Ότι θα υπάρχει ο χώρος και χρόνος, που ήθελε. Εννοείται ότι τίποτα δεν χαρίζεται έτσι, αλλά και ο Ιωνικός ήξερε ότι θα έχει στα χέρια του έναν παίκτη με μεγάλη προοπτική.
Ο θόρυβος για τον 20χρονο φόργουορντ έγινε ακόμη μεγαλύτερος από χθες, όταν και ισοφάρισε το σχετικό ρεκόρ Ελλήνων στα τρίποντα στην Α1, έχοντας 7/7 απέναντι στην Λάρισα. Το 7/7 είναι η διαφήμιση, ο λόγος, που θα τον μάθει ακόμη περισσότερος κόσμος και θα ασχοληθεί μαζί του.
Ο Χουγκάζ, όμως, έχει κάνει φέτος κι άλλα πολλά πράγματα, τα οποία και τον καθιστούν πλέον ως περιζήτητο στην μπασκετική αγορά. Πράγματα, που εκπλήσσουν τον περισσότερο κόσμο, αφού μέχρι πρότινος τον ήξεραν ελάχιστοι. Βλέπετε, πρώτη φορά στην καριέρα του ο προερχόμενος από την τεράστια σχολή του Πανιωνίου παίκτης έχει ρόλο και ευθύνη σε επαγγελματική ομάδα. Αυτή η ομάδα, ο Ιωνικός, τον πίστεψε και τον πίστεψε πολύ. Και τα αποτελέσματα στο παρκέ τους δικαιώνουν όλους.
Για να εμφανίζεται, όμως, αυτό, που εμφανίζεται, έχει πέσει και πέφτει πολύ δουλειά. Ο 20χρονος έχει κάνει το κλειστό του Πλάτωνα δεύτερο σπίτι του (μένει άλλωστε απέναντι από το γήπεδο), ενώ την ίδια ώρα όλος ο οργανισμός του Ιωνικού (προπονητές και όχι μόνο) ασχολείται μαζί του για να τον κάνει καλύτερο. Και αυτή η βελτίωση είναι ξεκάθαρη.
Π.χ στο ξεκίνημα της τρέχουσας χρονιάς όταν ο Χουγκάζ ξεκινούσε φάση και έβαζε την μπάλα στο παρκέ, έκανε συχνά, πυκνά βήματα. Το είχε συνηθίσει αυτό στις ΗΠΑ, αλλά στην Ευρώπη κάτι τέτοιο είναι παράβαση. Μετά από ένα σημείο, λοιπόν, αυτό το βηματάκι κόπηκε. Δεν υπάρχει πλέον.
Επίσης, η δουλειά, που έγινε και γίνεται, φαίνεται ξεκάθαρα και στο τρίποντο. Στα πρώτα του παιχνίδια με τον Ιωνικό (δύο στο Κύπελλο και τέσσερα στο πρωτάθλημα) ο Χουγκάζ είχε 5/24, επίδοση, που δεν την λες και καλή. Θέλετε να πάμε και πιο πίσω; Πέρυσι στο Νορθγουέστερν Στέιτ είχε 28% από την γραμμή του τριπόντου.
Από το πέμπτο, όμως, παιχνίδι του φέτος στο πρωτάθλημα και έπειτα τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Θα λέγαμε ότι άρχισε να βλέπει το καλάθι σαν βαρέλι, από την στιγμή, που από τότε έχει 24/53 σουτ έξω από την σχετική γραμμή. Μεγάλη η διαφορά και σαφώς δεν έχει να κάνει μόνο με την δουλειά, που γίνεται στην –ατομική- προπόνηση, έχει να κάνει και με την αυτοπεποίθηση, που παίρνει ένας πιτσιρικάς, παίζοντας συνεχώς και έχοντας την εμπιστοσύνη ενός οργανισμού.
Πολλοί ρωτάνε τι θα γίνει με τον Χουγκάζ το καλοκαίρι. Αυτή την στιγμή ουδείς μπορεί να απαντήσει. Οι μεγάλοι στην Ελλάδα τον παρακολουθούν, ομάδες από το εξωτερικό έχουν δείξει ενδιαφέρον, ενώ μπροστά υπάρχει και το ντραφτ του ΝΒΑ, που βέβαια είναι πολύ δύσκολη υπόθεση.
Ο παίκτης έχει συμβόλαιο για αρκετά χρόνια ακόμη με τον Ιωνικό, αλλά θα είναι πολύ δύσκολο να μείνει. Ο βασικός λόγος έχει να κάνει με το ότι πρέπει να περάσει στο επόμενο επίπεδο, να παίζει, δηλαδή, δύο ματς την εβδομάδα. Το βασικό σε τέτοια ηλικία είναι να παίζει. Να έχει χρόνο συμμετοχής. Και όχι να κοιτάει από τον πάγκο ή την εξέδρα. Εννοείται και το επαναλαμβάνουμε ότι σε κανέναν δεν χαρίζεται τίποτα. Πρέπει να διεκδικεί οτιδήποτε καθημερινά μέσα από κάθε προπόνηση. Ειδικά όταν μιλάμε για έναν νεαρό παίκτη.
ΥΓ. Την βελτίωση του Χουγκάζ και ότι μπορεί να γίνει κάτι σημαντικό, άρχισε να την καταλαβαίνει καλά όποιος τον παρακολουθούσε πέρυσι στο NCAA. Πριν φύγει για την Αμερική, ελάχιστοι πίστευαν ότι θα κάνει κάτι σπουδαίο. Οσοι, όμως, τον έβλεπαν πέρυσι, κατάλαβαν ότι κάτι καλό πάει να γίνει. Φέτος στον Ιωνικό γίνεται η σχετική εμπέδωση.
ΥΓ. Ο Ιωνικός είναι τυχερός, που έχει προπονητή τον Βαγγέλη Αγγέλου. Στο σημείο, που βρίσκονταν οι Νικαιώτες, ο Χαλκιδαίος αποδείχθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος.
ΥΓ. Λουκάς Μαυροκεφαλίδης: άλλο ένα θείο δώρο για τον Ιωνικό. Η μπασκετική του αξία είναι δεδομένη. Αλλά είναι και ένας σούπερ ήρωας, που όχι μόνο παίζει, αλλά παίζει και πολύ καλά, με όσα στενάχωρα έχουν συμβεί τελευταίως στη ζωή του.
ΥΓ. Ο Ιωνικός ετοιμάζει νέο….Χουγκάζ για την επόμενη χρονιά. Διαφορετικού τύπου.
ΥΓ. Περαστικά στον Αντώνη Κόνιαρη και γρήγορη επιστροφή. Η ατυχία είναι συνώνυμο του ταλαντούχου αυτού παιδιού.
