Οι εξελίξεις στην υπόθεση Κάτας τις τελευταίες μέρες ήταν καταιγιστικές και ο ρεπόρτερ του «Sports5», Ρόι Κοέν, τις παρακολουθούσε από κοντά και τις μετέφερε τόσο μέσω της ιστοσελίδας στην οποία εργάζεται όσο και μέσα από τα social media του (@RoiCohen99).
Άλλωστε, ο Κοέν γνωρίζει καλά τον Ισραηλινό προπονητή και είναι σε θέση να αναλύσει μέχρι και το πώς σκέφτεται ο 46χρονος κόουτς.
Το SDNA ζήτησε από τον Κοέν να... αποτυπώσει την νοοτροπία του συμπατριώτη του, που έρχεται στην Αθήνα και εκείνος το έκανε μέσω ενός blog.
Σε αυτό, όπως θα διαβάσετε στις παρακάτω γραμμές, αναφέρθηκε στα στοιχεία, τη φιλοσοφία και τους παίκτες που αρέσουν στον Κάτας πάνω στο παρκέ, αλλά και στις ιδιαίτερες σχέσεις που «χτίζει» με όσους συνεργάζεται, οι οποίες τον έχουν κάνει τον... μπασκετικό πρίγκιπα της χώρας.
Αναλυτικά το blog του Ρόι Κοέν για το sdna.gr:
Ας αρχίσουμε την ανάλυση γύρω από το προφίλ του Όντεντ Κάτας με ό,τι αφορά τη συμπεριφορά του στο παρκέ. Αρχικά, λοιπόν, είναι ένας τεχνικός που προσαρμόζεται γύρω από το pick 'n roll παιχνίδι. Το χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό. Οι περισσότερες σκέψεις του στην επίθεση βασίζονται στο pick 'n roll. Οι ομάδες του είναι πολύ καλές τόσο στο set παιχνίδι, όσο και στο πώς τρέχουν το γήπεδο. Όμως, όλα αρχίζουν με το pick 'n roll. Αυτό σημαίνει πως ο πόιντ γκαρντ που επιλέγει μπορεί να λειτουργήσει άριστα μέσα σε αυτό.
Παράλληλα, οι ψηλοί που διαθέτει δεν είναι συνήθως παίκτες που αγωνίζονται ως stretch 4 ή stretch 5, αλλά αθλητές που μπορούν να αποδόσουν και στις δύο θέσεις της front line. Δεν θα έλεγα πως οι ψηλοί του είναι σουτέρ. Μπορείτε να δείτε το παράδειγμα του Ταϊσόν Τόμας στη Χάποελ Ιερουσαλήμ την τελευταία τριετία. Δεν είναι σουτέρ, αλλά ένας παίκτης που αποδίδει στο pick 'n roll και έχει αθλητικά στοιχεία. Από την άλλη πλευρά, ο σέντερ του, ο Σουλεϊμάν Μπρέιμο, είναι ένας παίκτης που μπορεί να δημιουργήσει ζημιές μέσα στη ρακέτα. Είναι σε θέση να σουτάρει αν του ζητηθεί, αλλά δεν είναι αυτό το βασικό του στοιχείο. Ως επί το πλείστον, θέλει δύο ψηλούς που θα ρολάρουν μετά τα screen στον πλέι μέικερ και θα επιτεθούν προς το καλάθι, ενώ ταυτόχρονα θα έχουν και ευχέρεια στα επιθετικά ριμπάουντ.
Σε θεωρητικό επίπεδο, αν ο αντίπαλος σταματήσει το pick 'n roll παιχνίδι μίας ομάδας του Κάτας, θα της "μπλοκάρει" την επιθετική λειτουργία. Ίσως αυτό είναι μειονέκτημα, όμως είναι πραγματικά δύσκολο για κάποιον να το καταφέρει. Αν δείτε τα παιχνίδια της Μακάμπι Τελ Αβίβ με τη Χάποελ Ιερουσαλήμ θα διαπιστώσετε πως πάντα η "ομάδα του λαού" τα βρίσκει σκούρα κόντρα στον Κάτας. Αυτό συνέβαινε και στις προηγούμενες ομάδες, που εκείνος ήταν head coach, όπως η Χάποελ Ελιάτ και η Χάποελ Γκιλμπόα Γκαλίλ. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ πάντα δυσκολευόταν κόντρα στο μπάσκετ του Κάτας.
Επίσης, υπάρχει ένα μοτίβο παικτών, που του αρέσει να προπονεί και να φέρνει στις ομάδες του. Δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτεί να υπογράψει έναν παίκτη, που δεν αποτελεί επιλογή του στο 100% και δεν θα ταιριάξει απόλυτα στο σύστημά του.
Μακριά από τα παρκέ θεωρείται ένας πρίγκιπας, στον χώρο του μπάσκετ στο Ισραήλ. Αποσύρθηκε λόγω τραυματισμού σε ηλικία 27 ετών. Ήταν μία τραυματική εμπειρία για τον ίδιο. Τα media αμέσως τον αγκάλιασαν και αυτή η σχέση συνεχίστηκε και στην προπονητική του πορεία. Ακόμα και όταν είχε πιο αδύναμες ομάδες, οι οποίες δεν απέδιδαν τόσο καλά, δεν του ασκούταν έντονη κριτική, γιατί ο Τύπος της χώρας τον αγαπάει βαθιά.
Βέβαια, μην θεωρείτε πως είναι... πολιτικός. Δεν του αρέσει να καλεί δημοσιογράφους, ούτε να τους βάζει να "δουλεύουν" για εκείνον και για το προφίλ του. Καταλαβαίνετε τι εννοώ και πώς το λέω. Είναι ακριβώς το αντίθετο. Αποτελεί έναν "κλειστό" άνθρωπο, σε ό,τι έχει να κάνει με το πώς χειρίζεται τα media. Σπάνια απαντάει στους δημοσιογράφους και στέλνει μηνύματα μαζί τους. Έχει τον δικό του τρόπο να "χτίζει" τις σχέσεις του. Θα δείτε πως οι συνεντεύξεις του θα είναι ενδιαφέρουσες, γιατί του αρέσει η αλήθεια. Συνηθίζει να λέει πως είναι κακός στα ψέματα και πως αν υποστηρίξει κάτι που δεν ισχύει, ο κόσμος τον καταλαβαίνει.
Το status του μακριά από το παρκέ είναι αυτό που ανέφερα πιο πάνω: ο μπασκετικός πρίγκιπας του Ισραήλ. Αυτό το status τον έφερε και στην εθνική Ισραήλ. Όσοι συνεργάστηκαν μαζί του μιλούν για εκείνον με τα καλύτερα λόγια, τον αγαπούν. Μιλάμε για ένα εύρος ανθρώπων, που προέρχονται από τον χώρο των παικτών, των διοικήσεων των ομάδων, αλλά και των ΜΜΕ.
Δεν νομίζω πως θα βρείτε έστω και έναν άνθρωπο, που ασχολείται με το μπάσκετ, που θα σας πει ότι τον μισεί. Κανείς δεν τον μισεί, είναι αξιαγάπητος. Αυτή είναι η ευχάριστη... συνθήκη, που έχει δημιουργήσει με τις επιλογές του έξω από τα γήπεδα.
