Αρχικά, παίρνουμε μια βαθιά ανάσα και προσπαθούμε να σκεφτούμε λογικά αφήνοντας τη συναισθηματική φόρτιση έξω από τις γραμμές μας καθώς τούτες τις στιγμές καμία άλλη οδός πλην της λογικής δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά. Πρώτο πράγμα που πρέπει να διαθέτει ένας οργανισμός είναι αυτογνωσία, δεύτερον να αντέχει τους κλυδωνισμούς και τρίτον να βρίσκει λύσεις όταν τα πράγματα στενεύουν επικίνδυνα. Για να βρεις τις λύσεις, λοιπόν, προϋποθέτει να έχεις τα παραπάνω στοιχεία, ειδάλλως μια ζωή θα κυνηγάς την ουρά σου.
Είναι φέτος ο Παναθηναϊκός ομάδα οκτάδας; Προφανώς και όχι. Είναι ο Παναθηναϊκός για να έχει ρεκόρ 5-11; Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι για να είχε 7-9. Θα άλλαζε κάτι; Όχι και πολλά είναι η απάντηση, ωστόσο, το να βρίσκεσαι λίγο κάτω από το θεωρητικό σου όριο είναι ένα «καμπανάκι». Είναι απόρροια αρκετών πραγμάτων που αφορούν κακά φεγγάρια παικτών, λάθος αποφάσεις, κακές διαιτησίες και ατυχία (αν και δεν πιστεύω πως οι «πράσινοι» έχουν σταθεί άτυχοι).
Συνεπώς, ο Παναθηναϊκός οφείλει να στύψει το μυαλό του και να δει γιατί παρουσιάζει τις ίδιες παθογένειες στα περισσότερα ματς. Γιατί, μπαίνει άσχημα στους αγώνες και βρίσκεται να κυνηγά θαύματα στο δεύτερο μέρος. Γιατί, έχει …χάσει τελείως κάποιους παίκτες (π.χ. Φόστερ). Όταν βρει τις ξεκάθαρες απαντήσεις σε όλα αυτά και έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο αξιοποίησης τότε μπορεί να σκεφτεί το …παρακάτω, Εδώ, βάλτε και μια άλλη παράμετρο στην εξίσωση που έχει να κάνει με την αδυναμία της ομάδας να αλλάζει εύκολα παίκτες παρά μόνο αν υπάρχει κοινή βούληση.
Επί προσθέτως, στο μπάσκετ και γενικότερα στον αθλητισμό υπάρχει πάντοτε ο αντίλογος. Από τη μία λες για παράδειγμα πως ίσως πρέπει να μικρύνει το ροτέισον (κυρίως στο πρώτο μέρος των αγώνων) αλλά από την άλλη σκέφτεσαι «πόσο θα αντέξουν αυτοί που τραβάνε το κουπί»; Ήδη, ο Παπαγιάννης ξεζουμίζεται στο «5» και ο Παπαπέτρου με τον Νέντοβιτς βγάζουν σημάδια κόπωσης. Συνεπώς, ακόμη και αυτή η συζήτηση μοιάζει με φαύλο κύκλο.
Δεδομένα, ο Παναθηναϊκός μπορεί να παίξει καλύτερα ειδικότερα σε ομάδες που είναι δύο κλάσεις χειρότερες από αυτόν. Διότι, αυτός ο Ερυθρός Αστέρας των τεσσάρων απουσιών είναι σαφώς πολύ χειρότερος από τους «πράσινους» και αυτό δεν χωρά καμία συζήτηση. Απλώς, οι Σέρβοι εμφανίστηκαν πιο αποφασιστικοί με το γνωστό σέρβικο θράσος και το τσαγανό σε αντίθεση με τους …δικούς μας που πνίγηκαν ακόμη μια φορά στο «πρέπει» και το άγχος και αυτό είναι θέμα του κόουτς να το λύσει και να τους ηρεμήσει.
ΥΓ: Το 1891 ο Νέισμιθ ανακάλυψε το μπάσκετ, το 2020 ο Γιαβόρ ανακάλυψε την πρώτη μπασκέτα που έκανε φάουλ σε παίκτη, Αλλά είπαμε οι Σλοβένοι είναι οι καλύτεροι διαιτητές στην Ευρώπη.
ΥΓ2: Ο Παναθηναϊκός έχει ιερή υποχρέωση να μην τα παρατάει ποτέ. Σηκώστε κεφάλι και διεκδικήστε τα πάντα. Κάθε θέση, κάθε νίκη, κάθε αποτέλεσμα.
ΥΓ3: Οι «πράσινοι» ΟΦΕΙΛΟΥΝ να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο ώστε να πάρουν και το 0,5% από όλους. Ακόμη και από αυτούς που έχουν χάσει τον δρόμο.
