Το ντέρμπι του ΟΑΚΑ έβαλε -ως είθισται- σε δεύτερη και τρίτη μοίρα οτιδήποτε άλλο αφορά το ευρωπαϊκό και ελληνικό μπάσκετ. Έπειτα από το ελληνικό clasico η δόξα του νικητή και η εσωστρέφεια του ηττημένου επισκιάζει τα πάντα. Ακόμη και την ποιότητα του αγώνα -λογικό εν μέρει- ή και την εικόνα των ομάδων, η οποία δεν αξιολογείται με ευθυκρισία. Το αποτέλεσμα μετρά πάνω από όλα. Στα ντέρμπι αυτά πάντοτε!
Το ψύχραιμο μάτι, κατόπιν μάλιστα επαναληπτικής παρακολούθησης του ματς στο ΟΑΚΑ, διαπιστώνει πως η ποιότητα του αγώνα ήταν (δυστυχώς) φτωχική. Αλλά όπως ήδη σημειώθηκε είναι εν μέρει λογικό τόσο διότι αυτά τα αγχωτικά και νευρικά ντέρμπι συχνά στο παρελθόν υστερούσαν σε ποιότητα αλλά και γιατί οι ομάδες είναι στην αρχή της σεζόν και ύστερα από μεγάλο διάστημα απραξίας, ενώ δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε πως προετοιμάστηκαν και προπονούνται σε πρωτόγνωρες συνθήκες, οι οποίες μάλιστα προσωπικά θεωρώ ότι είναι το μείζον θέμα και όχι το ντέρμπι αυτό καθ’ αυτό. Αλλά θα αναφερθώ στη συνέχεια στο συγκεκριμένο καυτό ζήτημα.
Εκτός όμως του ποιοτικού του θέματος, πέρασε σε δεύτερη μοίρα και η αγωνιστική εικόνα των δύο ομάδων. Αν και είναι νωρίς, αν και στον μαραθώνιο των 34 γύρων είδαμε μόλις τους πρώτους δύο, η εικόνα των δύο ομάδων δείχνει πως πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι και να μην έχουμε μεγάλες προσδοκίες. Ο Παναθηναϊκός που μοιάζει να έχει τα μεγαλύτερα προβλήματα να επιλύσει και ήταν ο ηττημένος του ντέρμπι έχει δώσει μάχη για να αποκτήσει αξιοπρεπές ρόστερ, με παίκτες που θα έδιναν προσωπικότητα και εμπειρία στην ομάδα του, ωστόσο είναι πασιφανές πως ποιοτικά (και σε κρίσιμα θέματα όπως είναι η οργάνωση/δημιουργία, post-up παιχνίδι, τρίποντο, άμυνα στο pick’n’roll και στο low post αλλά και άλλα) είναι το πιο φτωχό από την ημέρα που το τμήμα βρέθηκε στη ζεστή αγκαλιά της οικογένειας Γιαννακόπουλου. Τα προβλήματα δε με τους τραυματισμούς των Σαντ Ρος, Τζάκσον, Μποχωρίδη και την προσθήκη της τελευταίας στιγμής του Σάικς έκαναν το πράσινο «σταυρόλεξο» ακόμη πιο δύσκολο.
Αλλά και οι Ερυθρόλευκοι, μολονότι έκαναν μια από τις μεγαλύτερες μεταγραφές του καλοκαιριού με την επιστροφή του Κώστα Σλούκα και ποντάροντας στην ικανότητα του Γιώργου Μπαρτζώκα στο recruiting παικτών έκαναν -ανάλογα με τα χρήματα που διέθεσαν- αρκετά καλές προσθήκες νέων παικτών δεν ξεδίπλωσαν στο παρκέ του άδειου από κόσμο ΟΑΚΑ την ποιότητα ή ακόμη-ακόμη την ανωτερότητα που η πλειονότητα εκτιμά πως έχουν έναντι του Παναθηναϊκού. Το άλλοθι της νευρικότητας και του άγχους -που έγινε μεγαλύτερο μετά την απρόσμενη ήττα της πρεμιέρας από τη Ζαλγκίρις στο ΣΕΦ- που υπάρχει πάντα στα ντέρμπι είναι ισχυρό και προσμετρά για τον Ολυμπιακό, που θα πρέπει όμως στα αμέσως ερχόμενα ματς να πείσει πως μπορεί ανταποκριθεί σε μεγαλύτερες προσδοκίες.
Από την εικόνα των πρώτων δύο αγωνιστικών μοιάζει πως οι δύο ελληνικές ομάδες… βράζουν (λίγο-πολύ) στο ίδιο καζάνι. Τα πλέι-οφς δεν είναι στο βάθος του ορίζοντα κι όπως είπε σωστά ο Βασίλης Σπανούλης «η είσοδος στα πλέι-οφς θα είναι τίτλος για τον Ολυμπιακό» (ενεργό λινκ: https://www.sdna.gr/mpasket/763642_spanoylis-i-prokrisi-sta-plei-tha-einai-titlos-gia-ton-olympiako ).
Υπάρχουν ομάδες οι οποίες στην εκκίνηση της Ευρωλίγκας μοιάζουν πως θα αποτελεί έκπληξη να μην τους βρει το τέλος της κανονικής περιόδου στην 8αδα και αυτές είναι οι ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα, Μακάμπι, Μιλάνο, Έφες, Φενέρμπαχτσε, Ρεάλ, ενώ πιο ανταγωνιστικές για μια θέση στην 8αδα δείχνουν να είναι οι Ζενίτ, Βαλένθια. Η Ζαλγκίρις παραμένει σκληρή ομάδα, η Μπασκόνια έχει δυναμική και ανάμεσα σε αυτές θέλει και θα επιχειρήσει να «τρυπώσει» η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα και με λιγότερες πιθανότητες η ομάδα του Γιώργου Βόβορα.
Οι δύο ομάδες φαίνεται λοιπόν να βράζουν στο ίδιο καζάνι, αλλά η διαφορά είναι πως ο Ολυμπιακός -με τα υπάρχοντα ρόστερ - έχει μεγαλύτερες προοπτικές βελτίωσης. Έχει πιο ποιοτικούς, έμπειρους και ικανούς στο σετ-παιχνίδι (που κυριαρχεί στο υψηλό επίπεδο) γκαρντ, πιο σκληρούς και με περισσότερες επιλογές παίκτες στη φροντ-λάιν, προπονητή με μεγαλύτερη εμπειρία και με φιλοσοφία που δουλεύει και προσπαθεί να εμπεδώσει τους παίκτες του από τις αρχές του έτους. Με αυτά τα δεδομένα -και το γεγονός ότι ο Σλούκας στο ΟΑΚΑ τραυματίστηκε και ήταν σαφές ότι το χτύπημα από το γόνατο του Όγκαστ τον επηρέασε- οι Ερυθρόλευκοι μπορούν να περιμένουν μεγαλύτερη βελτίωση και ότι ήθελε προκύψει.
Ο Παναθηναϊκός, όπως έχουμε επαναλάβει, έχει πολλά ζητήματα και αρκετά θέματα να επιλύσει. Καταρχάς να διαπιστωθεί με ποια πόιντ-γκαρντ θα πορευτεί, διότι δύο ίδιοι παίκτες (Τζάκσον και Σάικς) μαζί με τον υπό δημιουργία πόιντ-γκαρντ Σαντ Ρος δεν είναι ορθολογική συνταγή και ακολούθως να βρει το σχήματα και τους ρόλους, μέσα από τους οποίους όλοι οι παίκτες θα κάνουν step-up. Για τους Πράσινους, όσο πρόωρο κι αν είναι, το ματς της Τρίτης στη Λυών με τη Βιλερμπάν είναι πολύ σημαντικό. Για το γιατί αρκεί να ρίξει κάποιος μια ματιά στο πρόγραμμα μέχρι την 10η αγωνιστική για να το αντιληφθεί (σημειώνονται οι αγώνες στο ΥΓ2).
Ωστόσο αν ξεπεράσουμε την ελληνική πραγματικότητα της Euroleague και εξετάσει τα δεδομένα των διοργανώσεων της ECA μετά τις πρώτες ημέρες θα αντιληφθεί πως υπάρχουν πιο κρίσιμα θέματα. Ο κορονοϊός, έχει σημειωθεί πολλάκις, θα είναι ο Χ-Factor των πρωταθλημάτων! Η απόφαση του Αθλητικού Δικαστή της ECA για τον αγώνα Τσεντεβίτα Ολύμπια-Μπούρσασπορ προαναγγέλλει με ηχηρότατο τρόπο τι θα ζήσουμε εφέτος και τι μπορεί να προκύψει στην πορεία της σεζόν.
Για όσους δεν γνωρίζουν ο αγώνας αναβλήθηκε γιατί στους γηπεδούχους βρέθηκε ένας παίκτης θετικός στο ιό. Το πρωτόκολλο της σλοβενικής κυβέρνησης ορίζει 10ημερη καραντίνα σε όλα τα μέλη της ομάδας στην οποία θα βρεθεί έστω κι ένα κρούσμα. Δεν ήταν υπαιτιότητα της Τσεντεβίτα ότι δεν μπορούσε να αγωνιστεί, αλλά τα περιοριστικά μέτρα του Κράτους της το απαγόρευαν. Ο Αθλητικός Δικαστής ωστόσο κατακύρωσε με 20-0 τον αγώνα στους Τούρκους και δημιουργείται δεδικασμένο για το οποίο δεν γνωρίζουμε το σκεπτικό καθώς η Ευρωλίγκα δηλώνει πως είναι εμπιστευτικό!
Η υπόθεση είναι το πιο σημαντικό αντίκτυπο της πανδημίας, ενώ καθοριστικά είναι και τα κρούσματα που έχουν σημειωθεί επηρεάζοντας την αγωνιστική εικόνα των ομάδων, με κορυφαία περίπτωση τη λειψανδρία της Χίμκι που έκαναν τον Κουρτινάιτις να δηλώσει στο ημίχρονο του αγώνα με τη Ζαλγκίρις πως «εκείνο που θέλω για το β’ μέρος είναι να έχω τουλάχιστον 5 παίκτες για να αγωνιστούμε». Τούτο λοιπόν μοιάζει να είναι το πιο κρίσιμο για την εφετινή σεζόν και ο κορονοϊός απειλεί πρώτα τις διοργανώσεις και (αν αντέξουν) μετά τις ομάδες. Άλλωστε αν πληγούν 5-6 παίκτες σε κάθε ομάδα από εκείνες που θεωρούνται φαβορί από την 8αδα, όσα σημειώνω πιο πάνω για τις ελληνικές ομάδες θα αλλάξουν είναι για τον κάλαθο των άχρηστων και τα δεδομένα θα έχουν άρδην τροποποιηθεί.
ΥΓ1: Στο περιβάλλον εργασίας που δημιουργεί η πανδημία οι παίκτες οφείλουν να έχουν ακόμη πιο ασκητική ζωή και να κινούνται σε αυστηρότατα επαγγελματικά πλαίσια. Οι ομάδες εν μέσω οικονομικής κρίσης που έχουν προκαλέσει τα περιοριστικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας δίνουν σημαντικά ποσά στους παίκτες και είναι ανεύθυνο και ερασιτεχνικό να τους χάνουν επειδή βρέθηκαν σε πάρτι ή σε συνωστισμό και κόλλησαν τον ιό. Δύσκολη συνθήκη αλλά είναι από τις ελάχιστες φορές που θεωρώ ότι το δίκαιο είναι από τις ομάδες.
ΥΓ2: Το πρόγραμμα του Παναθηναϊκού μέχρι την 10η αγωνιστική είναι ένας γολγοθάς. Τρίτη εκτός με Βιλερμπάν, Πέμπτη εκτός με Μπαρτσελόνα, εντός με Φενέρ, εκτός με Ζενίτ, εντός με ΤΣΣΚΑ και Έφες, εκτός με Βαλένθια και Μπασκόνια.
