Να ξεκινήσουμε με μια απολογία καθώς εμείς μιλάμε και γράφουμε για τα δικά μας αλλά η τραγωδία που ζει η Αττική είναι κάτι που …παγώνει τον χρόνο και τις σκέψεις. Δεν είμαστε στον κόσμο μας αλλά η ζωή επιτάσσει να προχωράς αλλά απαιτεί να σκέφτεσαι και να σέβεσαι κάποιες καταστάσεις. Τα συλλυπητήρια για την οδύνη αυτών των ανθρώπων είναι το ελάχιστο που μπορούμε να εκφράσουμε από αυτές εδώ τις γραμμές.
Αυτά που είδαμε στην Πόλη πριν λίγη ώρα μας υπενθυμίζουν κάτι. Οι συγκλονιστικοί παίκτες …γεννούν συγκλονιστικές αθλητικές βραδιές και ο Νικ Καλάθης είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ δαμάζοντας τους νόμους του αθλήματος. Τι θέλουμε να πούμε; 29 πόντοι, 10 ασίστ, εννέα ριμπάουντ ήταν αυτά που έγραψε η στατιστική μαζί με το «τεράστιο» τρίποντο της νίκης. Αυτό, όμως, που δεν αποτυπώνει το χαρτί είναι πως στα 35.54 που αγωνίστηκε ο Νικ έπαιξε άμυνα που θα τον έχριζαν κορυφαίο ακόμη και αν είχε βάλει ένα δίποντο στο ματς. Κυνηγούσε λυσσασμένα τον Μακ Κόλουμ, στις αλλαγές πήγαινε πάνω στον Ντάνστον και έκλεινε όλους τους διαδρόμους. Ειλικρινά, σε τέτοια έκταση αυτό το φαινόμενο σε επίθεση και άμυνα δεν μπορείς να το βρεις ΠΟΥΘΕΝΑ. Η’ θα κάνεις το ένα ή το άλλο. Ε, και τα δύο ελάχιστοι στην ιστορία το πετυχαίνουν και ο Νικ ανήκει σε αυτούς.
Ο Καλάθης, λοιπόν, ήταν το κάτι (πολύ) παραπάνω, ωστόσο, η νίκη έχει σφραγίδα ομάδας και προπονητή. Ο Παππάς ήταν ο τύπος που άλλαξε στην τελευταία περίοδο το τσιπάκι και τον ρυθμό του αγώνα σε άμυνα και επίθεση. Και το έκανε έχοντας μείνει αρκετή ώρα στον πάγκο καθώς φέτος υπάρχουν Ρίβερς, Λοτζέσκι, Ντένμον ( και ο Νίκος φυσικά) να μοιράζονται τα λεπτά άρα θα πρέπει να είσαι έτοιμος να μπεις και να αλλάξεις τα πάντα. Αυτό είναι το δυσκολότερο κομμάτι για παίκτες όπως ο Παππάς και φέτος το κάνει με το παραπάνω βοηθώντας τα μέγιστα στο σύνολο. Μεταξύ μας αυτά είναι τα μυστικά των μεγάλων ομάδων. Όποιος έρχεται στο παρκέ να είναι ΕΤΟΙΜΟΣ.
Αδικούμε τον Γκιστ αν δεν επισημάνουμε πως στα τελευταία παιχνίδια κάνει …παππάδες και σήμερα σφράγισε τη νίκη καταπίνοντας τον Μακ Κόλουμ στην τελευταία φάση. Αδικούμε επίσης τον Αντετοκούνμπο που κερδίζει με το σπαθί του τα λεπτά από τον Πασκουάλ και δίνει αδιανόητη ενέργεια στην πεντάδα και ειδικά στην άμυνα (μαζί με Γκιστ και Σίνγκλετον είναι τείχος). Αδικούμε και τον Βουγιούκα που ανήκει στα κλειδιά της νίκης. Καταρχήν, είναι αυτός που κράτησε την ομάδα όταν πήγε να χάσει το μομέντουμ πριν το τέλος του ημιχρόνου με έξι συνεχόμενους πόντους, ενώ τελείωσε με 11 πόντους όντας αλάνθαστος στις προσπάθειες του.
Σαφώς και η βραδιά είχε κακώς κείμενα όπως λάθη στην άμυνα (Γκάμπριελ ή το φτηνό τέταρτο φάουλ του Κρις ενώ περίμενε η αλλαγή του στη γραμματεία), αλλά το ζητούμενο είναι το 5-3. Με αυτό το πρόγραμμα που έβγαλε ο Παναθηναϊκός έδωσε αποστομωτική απάντηση. Δύο εκτός νίκες σε ΣΕΦ και Πόλη πριν ανοίξει τις πύλες του το ΟΑΚΑ. Τέσσερα από το επόμενα πέντε ματς είναι στην Αθήνα αλλά το ματς που τον διατηρεί σε τροχιά υψηλών πτήσεων είναι αυτό που έρχεται με τη Ρεάλ.
Τέλος, για τα παραπάνω υπάρχει ένας άνθρωπος που για έναν ακόμη αγώνα οδήγησε τα παιδιά του στη νίκη. Ο Τσάβι Πασκουάλ άλλαξε τακτική στο τέταρτο δεκάλεπτο, άλλαξε σχήματα ως απάντηση στον Περάσοβιτς και οδήγησε τον Παναθηναϊκό σ’ ένα μεγάλο διπλό.
ΥΓ: Η διαιτησία ήταν καλή αλλά αν δεν ούρλιαζαν οι πράσινοι για το instant replay στις δυο καθαρές φάσεις (αντιαθλητικό στον Νικ και κατοχή) μπορεί το ματς να είχε χαθεί και εμείς να ήμασταν οι μαλ…ες και οι γραφικοί.
ΥΓ2: Στην Πόλη ο Παναθηναϊκός δεν ήταν μόνος του και είχε και κάποιους τρελούς που τα έβαλαν σε φωνή με τους χιλιάδες Τούρκους γιατί είναι παλαβοί!
ΥΓ3: Δείτε τα αποτελέσματα κάθε εβδομάδα και χωνέψτε πως αυτή η Ευρωλίγκα θα έχει φοβερές ανατροπές. Κανείς δεν είναι άχρηστος την Τρίτη και παικταράς την Πέμπτη και οι προπονητές δεν είναι μυρωδιάδες από αγώνα σε αγώνα.
ΥΓ4: Δεν φτάνει το πάθος που βγάζει στο παρκέ αλλά έχει πενταπλάσιο και για τον πάγκο ο Θανάσης.
ΥΓ5: Με σωστές διαιτησίες ο Παναθηναϊκός δεν φοβάται κανέναν.
ΥΓ6: Όχι να χάσεις με τρίποντο του Ντάνστον! Είπαμε.
