Οι εξαφανισμένοι… εμφανίστηκαν. Στο ΣΕΦ. Φόρεσαν τα καλά τους, έκαναν δηλώσεις σε μικρόφωναχαμογελαστά προς αυτούς. Τα πάντα τέλεια για το ελληνικό μπάσκετ. Τα πουλάκια κελαηδούσαν, το ΣΕΦ έμοιαζε «ζεστό» και φιλικό, το Eurobasket γυναικών και η προσπάθεια των κοριτσιών έχει συσπείρωση και όχι αμφισβήτηση της Ομοσπονδίας.
Για το σόου πρώτοι, για την ουσία απόντες με απλά λόγια. Διότι πέρα από το συννεφάκι του ομολογουμένως ωραίου σκηνικού στο ΣΕΦ και την παράσταση της Εθνικής γυναικών, υπάρχει μια πραγματικότητα η οποία «βράζει». Έτοιμη να εκραγεί και θα την πληρώσουν ξανά ακριβώς αυτοί που δεν πρέπει.
Η Εθνική ομάδα των ανδρών, είναι στο επίκεντρο των αντιδράσεων. Οι οποίες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν παράλογες, μπροστά στα πεπραγμένα της ΕΟΚ και στη σφραγίδα σαπίλας που μπήκε στο μπάσκετ. Οι τελικοί που πέρασαν θα μνημονεύονται για χρόνια. Ή ως το σημείο εκκίνησης της σωτηρίας, ή ως η στιγμή που μπήκε «ταφόπλακα» στο άθλημα. Ημίμετρα πλέον δεν υπάρχουν.
Οπαδικές ανακοινώσεις, αναφορές φιλάθλων μαζικές, προερχόμενες από το λαοφιλέστερο μπασκετικό κλαμπ της χώρας (Παναθηναϊκό). Ακριβώς η ίδια άποψη υπάρχει σε όλα τα μεγάλα και με κόσμο κλαμπ της χώρας. Πλην Ολυμπιακού, του μόνου που απολαμβάνει τα προνόμια.
Ακόμη κι εκεί, η ΕΟΚ έχει προκαλέσει έναν εμφύλιο. Φτάσαμε στο σημείο να γυρίσουμε χρόνια πίσω, τότε που ομάδες ζητούσαν να μην παίξουν οι παίκτες τους στην Εθνική. Τώρα έγινε ακόμη χειρότερο, γιατί το ζητά ο κόσμος. Όχι αυτοί που μπορεί να θέλουν να διαφυλάξουν συμφέροντα ή σκέφτονται την επένδυσή τους δηλαδή. Αλλά εκείνοι που τα βλέπουν όλα όσο πιο ρομαντικά και συναισθηματικά γίνεται.
Αυτοί αγανάκτησαν και ζητούν από διεθνείς να μην αγωνιστούν με την Εθνική ομάδα. Η οποία μοιάζει με παράπλευρη απώλεια των όσων έκανε η ΕΟΚ του Λιόλιου, η ΚΕΔ του Κορομηλά, υπό την ανοχή του ίδιου του κράτους. Το οποίο δεν υπολόγισε τις συνέπειες, ή απλά δεν ενδιαφέρεται για αυτές.
Το σημείο μηδέν το έχουμε φτάσει. Πιάσαμε πάτο, έρχεται Eurobasket στην Κύπρο και δεν ασχολείται άνθρωπος. Μόνο όσοι ζητούν να μην έχει καμία συμμετοχή παίκτης της ομάδας τους σε οτιδήποτε αφορά την Εθνική ομάδα. Και πάνω στην οργή τους, βλέπουν το θράσος του εξαφανισμένου προέδρου της Ομοσπονδίας που δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να σχολιάσει όσα έγιναν στους τελικούς, να δίνει συμβουλές να αγαπά ο κόσμος τις Εθνικές.
Όταν η ίδια η ΕΟΚ δεν ενδιαφέρεται και δεν αγαπά καμία Εθνική. Την θυμάται μόνο σε κάνα διαβατήριο και όταν έρθει η ώρα να πάρουν πόζα δίπλα στον Γιάννη Αντετοκούνμπο για την φωτογραφία.
Έως τώρα θα πρέπει ο Σπανούλης να πάρει τηλέφωνα να πείσει αθλητές. Να βγάλει το φίδι από την τρύπα, μόνο που εδώ το ίδιο το «φίδι» είναι η Ομοσπονδία. Έχει περάσει το δηλητήριό της στην Εθνική ομάδα και το αντίδοτο είναι ένα και το γνωρίζουν οι πάντες. Απλά ζούμε στο βασίλειο του «οι θεσμοί δεν αγγίζονται», ενώ ταυτόχρονα μπορούν να μολύνουν όλο και περισσότερο το άθλημα.
Η επόμενη εμφάνιση της ΕΟΚ θα είναι ξανά μπροστά σε χαμογελαστά μικρόφωνα που θα καθιστούν εύκολα τα λόγια. Όταν μαζευτεί η Εθνική για την προετοιμασία της και θα σκεφτεί ο Λιόλιος παρέα με 5-6 φωτογράφους να πάει «αυθόρμητα» να αγκαλιάσει τους παίκτες.
Τους ίδιους που δέχονταν τεχνικές ποινές από τον κάθε Μαγκλογιάννη, τους έτρεχαν στον αθλητικό δικαστή, τους ανάγκασαν να χάνουν λεφτά από πριν στόχου που προβλέπεται στα συμβόλαια. Δεν τους άφησαν να το διεκδικήσουν αν προτιμάτε.
Κι από πάνω τους φέρνουν στη δύσκολη θέση να πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στους φιλάθλους που τους αποθέωναν και τους στήριζαν μέχρι και στην «αποτυχία» τους. Προκειμένου να είναι εκεί στο κάλεσμα της Εθνικής ενόψει μιας τόσο σημαντικής διοργάνωσης και με τις φετινές ιδιαιτερότητες.
Συγχαρητήρια στον Βαγγέλη Λιόλιο, κατόρθωσε να διαλύσει την Εθνική και τις ελπίδες της για επιτυχία. Τα κατάφερε λιθαράκι-λιθαράκι. Απ’ την επιλογή να δώσει το διαβατήριο σε έναν αθλητή με ακατάλληλα μπασκετικά στοιχεία για την ομάδα και τις ανάγκες της, προκειμένου να βολευτεί ο Ολυμπιακός. Δημιουργώντας από την περασμένη σεζόν εντάσεις που μεταφέρθηκαν και στο εσωτερικό της ομάδας (βλέπε σχέσεις Σλούκα-Γουόκαπ και όχι μόνο). Μέχρι το φετινό αποκορύφωμα που πλέον έβαλε στο παιχνίδι και φιλάθλους.
Την Εθνική την αγαπούν όλοι, ποτέ δε θα σταματήσει αυτό. Δεν αγαπούν αυτό που δημιουργεί στο μπάσκετ ο Βαγγέλης Λιόλιος, η ΕΟΚ και φυσικά ανέχεται η κυβέρνηση. Είναι μια προέκταση νοσηρής κατάστασης, την οποία προσπαθούν να κρύψουν μέσω της εξαφάνισης ή των στημένων χαμόγελων και όμορφων δηλώσεων χωρίς αναφορές σε κανένα πραγματικά σοβαρό ζήτημα που απασχολεί το μπάσκετ.
Η Εθνική και φέτος μένει με τον Σπανούλη και όποιους παίκτες κατέβουν να αγωνιστούν. Αυτοί είναι οι ήρωες που δεν τους αξίζει να πρέπει να καλύψουν και τα «εγκλήματα» της Ομοσπονδίας. Προκειμένου να πάρει προβολή η ΕΟΚ, αν έρθει επιτυχία. Στην αποτυχία, ξέρουν πλέον τον δρόμο. Απλά θα εξαφανιστούν.
