MENU

Οι πρόσφατες δηλώσεις Γιώργου Μπαρτζώκα και Γιώργου Μποζίκα, για πολλοστή φορά έγιναν viral. Προπονητής και άμεσος συνεργάτης, επιβεβαιώνουν τον κανόνα: Όποιος ανοίγει το στόμα του στον Ολυμπιακό, κάνει κακό στην προσπάθεια να πειστεί η κοινή γνώμη πως απέμεινε κάποιο ίχνος ενσυναίσθησης και κοινωνικής ευθύνης.

Θεωρώντας πως είναι κάτι ξεχωριστό ανάμεσα στους ανθρώπους, ο Μποζίκας που έγραψε ιστορία με τον Φαλ που «έπαιζε μόνος του» και τώρα θα πρέπει να κοιτά στα μάτια τον Μιλουτίνοφ που ανανέωσε, είπε πως: «Οι εκατομμυριούχοι αθλητές αγχώνονται όσο και οι μεροκαματιάρηδες»…

Ο head coach των τεσσάρων σερί αποτυχιών σε Final Four, δήλωσε: «Οι παίκτες είναι εταιρείες».

Το άθλημα είναι οι αθλητές. Οι ψυχές. Οι άνθρωποι που αγωνίζονται και πληρώνονται καλά γι’ αυτό. Τι ακριβώς τους καθιστά εταιρείες; Κυρίως όμως, τι ακριβώς καθιστά κάποιον σαν τον Μπαρτζώκα ή τον Μποζίκα, εξπέρ στο να εκφέρει άποψη που θα ντρεπόταν ο Γκρεγκ Πόποβιτς, ο Φιλ Τζάκσον και ο Πατ Ράιλι να ξεστομίσουν.

Ειδικά το… αετίσιο μάτι του βοηθού Μπαρτζώκα, ήταν αυτό που ανακάλυψε και ξεχώρισε τον Μενσά για να δώσει λύσεις στους ψηλούς του Ολυμπιακού. Μια λάθος επιλογή, αλλά οκ, κανείς δεν θα «κρεμάσει» έναν εργαζόμενο γι’ αυτό. Όμως ο άνθρωπος είναι τσακωμένος με την αυτοκριτική και με θράσος βγαίνει και λέει πως ήταν καλή επιλογή ο συγκεκριμένος παίκτης και βοήθησε σημαντικά!

Η παραδοχή του λάθους είναι κάτι ξένο. Ο Μποζίκας, είναι ο βοηθός Μπαρτζώκα και με αυτή την ιδιότητα θα πορεύεται. Χωρίς να μπαίνουμε καν στον κόπο να αναφέρουμε συγγένειες, δεσμούς, καθώς αυτό είναι κάτι άσχετο. Η αξία του ανθρώπου, το ήθος και η αξιοπρέπειά του, δεν καθορίζεται από αυτά. Παρότι αναφέρονται και εντός της οικογένειας του Ολυμπιακού, εμείς δεν θα σταθούμε εκεί.

Αυτό που «χτυπά» ακόμη πιο άσχημα, είναι πως η ατάκα για τους εκατομμυριούχους αθλητές που έχουν το ίδιος άγχος και πίεση με τους μεροκαματιάρηδες, ήρθε λίγο καιρό μετά από τη δήλωση Βασίλη Σπανούλη. «Κουρασμένοι είναι οι γονείς που δουλεύουν όλη μέρα για τα παιδιά τους, όχι εκατομμυριούχοι αθλητές», ήταν η ατάκα του προπονητή της Μονακό.

Είναι ο άνθρωπος που νίκησε τον Μπαρτζώκα και τον πέταξε εκτός τελικού Final Four. Αυτός που οι ίδιοι οι Ολυμπιακοί ονειρεύονται για την επόμενη μέρα τους. Κατά συνέπεια, η απουσία ηθικής ίσως να οδήγησε στο συμπέρασμα πως πρέπει να απαντηθεί η ατάκα του Σπανούλη, λέγοντας κάτι κοινωνικά άστοχο. Φανερώνοντας τον χαρακτήρα, αλλά και το φαινόμενο πλήρους ασυλίας και ασυδοσίας που βασιλεύει στον Ολυμπιακό. Συνήθως με ατάκες που παράγουν τοξικότητα για τους αντιπάλους, αυτή τη φορά απευθύνθηκε σε όλη την κοινωνία…

Στο μπασκετικό λιμάνι, είναι γενικό το ζήτημα, όχι ατομικό για τον Μπαρτζώκα ή τους συνεργάτες του. Από την κορυφή ως τον τελευταίο τροχό της αμάξης. Οι άνθρωποι έχουν τσακωθεί με την αυτοκριτική, δεν τολμούν να παραδεχτούν τα λάθη τους, δεν ανέχονται να δώσουν συγχαρητήρια σε αντίπαλο όταν αυτός είναι ανώτερος. Στοιχεία που προσδιορίζουν το χαρακτήρα τους.

Το αίσθημα του αλάνθαστου, είναι ένα είδος ασθένειας. Η οποία δεν ταλαιπωρεί τον πάσχοντα αλλά τους γύρω του. Αυτός είναι ευτυχισμένος, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει ένα κάρο αφηγήματα για να πείσει πως δε φταίει σε τίποτα, τα έκανε όλα σωστά και οι αόρατοι κακοί επηρέασαν το αποτέλεσμά του.

Ο ίδιος ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει τσακωθεί με οπαδό της ομάδας του, όταν τόλμησε να του πει «τα έχεις κάνει π%$*@%@». «Τρελάθηκε» ο κόουτς, πήγε να ανέβει στην εξέδρα. Λίγες εβδομάδες μετά, η ήττα από τη Μονακό και μια ακόμη αποτυχία στην Ευρώπη, ποιον δικαίωσαν; Την έκρηξη Μπαρτζώκα στην κριτική, ή τον οπαδό που του είπε τη συγκεκριμένη ατάκα;

Μέχρι ο Λεπενιώτης βγαίνει και κάνει ανάλυση του πρωταθλήματος που κατέκτησε ο Ολυμπιακός. Με τον τρόπο και τη συμπαράσταση που είδε όλη η Ελλάδα. Αυτό το χαρακτήρισε «καρυδάτο» το στέλεχος της ΚΑΕ Ολυμπιακός και αν χρειαστεί από μάρτυρας έως spokesman για να γίνει το άσπρο-μαύρο.

Οι ίδιοι οι Αγγελόπουλοι θεώρησαν πως έδιωξαν τις αμαρτίες του τίτλου που έπρεπε να κατακτήσουν, λέγοντας πως ήταν ο πιο «μάγκικος» στην ιστορία του Ολυμπιακού. Έτσι ορίζουν την «μαγκιά» προφανώς.

Ο Φουρνιέ, η γαλλική εταιρεία -σύμφωνα με τη λογική Μπαρτζώκα- έκανε τη γνωστή εμετική χειρονομία. Μετάνιωσε; Είπε ποτέ πως έκανε λάθος; Ζήτησε συγγνώμη; Υπήρξε αυτοκριτική; Όχι φυσικά. Ως μέλος της οικογένειας του Ολυμπιακού, ακολούθησε τις αρχές που δίνει η ΚΑΕ. Είπε πως θα το έκανε ξανά και δεν μετανιώνει. Η ομάδα του τον επιβράβευσε με την προβολή του, την υπεράσπισή του, μέχρι και τη σκέψη να προσφύγει εναντίον του χρηματικού προστίμου που του επιβλήθηκε.

Μια ακατανόητη έπαρση, αλαζονεία, επίδειξη δύναμης με μοναδική επιβολή το λόγο τους. Κοινώς είμαι ο καλύτερος, γιατί το λέω εγώ. Είμαι αλάνθαστος, γιατί πάλι το λέω εγώ. Φταίνε διαρκώς οι άλλοι, επειδή αυτό βλέπω εγώ. Όποιος διαφωνεί είναι «τρελός». Όποιος συμφωνεί και ακολουθεί τις «αρχές» αυτές, θα του γίνονται αφιερώματα πόσο όμορφα περνά στα ελληνικά νησιά.

Κι όταν ήρθε η «στραβή», έλειπε το σθένος και η ψυχή για να βγουν να μιλήσουν στον κόσμο του Ολυμπιακού. Ακόμη κι εκεί, στην ευρωπαϊκή σφαλιάρα που δέχτηκαν για τέταρτη σερί χρονιά, ουδείς βρήκε τα πραγματικά «καρύδια», όχι τα διαιτητικά, να πει «κάναμε λάθος, αποτύχαμε», στον κόσμο.

Έκλειναν τα social media τα οποία χειρίζονται με ιδιαίτερη μαεστρία, προέκυπταν προεδρικές ανακοινώσεις για υπομονή που εξαντλείται, έβρισκαν δικαιολογίες σε άγνωστους τραυματισμούς που τους έστελναν αποδεκατισμένους στο ΆμπουΝτάμπι. Μετά την καταστροφή πάντα. Όλα τα θυμήθηκαν τη στιγμή που έπρεπε να πάρουν πάνω τους την ευθύνη που τους αναλογούσε. Δεν το έκανε ούτε ένας!

Λεπτομέρεια; Ο Ολυμπιακός έπαιξε πλήρης στον ημιτελικό…

Ο λαός μας τέτοιου είδους συμπεριφορές τις χαρακτηρίζει ως «τσάμπα μαγκιές». Ειδικά όταν συμπεριλαμβάνουν αδικαιολόγητη αλαζονεία και έπαρση, τη στιγμή που μετά από δύο χρόνια αποτυχιών και δυσκολίας ακόμη και να βγουν απ’ τα σπίτια τους να πάνε μέχρι το περίπτερο, μιλάνε δεξιά κι αριστερά ως παντογνώστες και προφέσορες.

Το θέμα δεν είναι το ίδιο το μπάσκετ. Δεν αφορά σε τίποτα το προπονητικό σκέλος. Εκεί κρίνει ο καθένας όπως θέλει. Το βασικό ζήτημα είναι τι εκφράζουν αυτοί οι άνθρωποι. Τα πιστεύω τους, η φιλοσοφία τους, η νοοτροπία τους. Γιατί δυστυχώς έχουν το προνόμιο για την κοινωνία, να επηρεάζουν νέους, να δημιουργούν εντάσεις, απλά και μόνο για να μην αποδειχθούν τα λάθη τους και να μην μπουν στη διαδικασία της αυτοκριτικής.

Μετά από μια σεζόν που απέτυχαν στον βασικό στόχο, δεν έχουν παραδεχθεί ούτε μισό λάθος. Τι άλλο να πούμε;

«Οι παίκτες είναι εταιρείες», «οι εκατομμυριούχοι αγχώνονται όσο και οι μεροκαματιάρηδες» κι άλλες τέτοιες επιδείξεις ήθους…