Οι προπονητές στο μπάσκετ, μάλλον στον αθλητισμό γενικότερα, λένε ότι ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι να βρίσκουν κίνητρο για τους παίκτες τους σε κάθε αγώνα. Είναι τόσα πολλά τα ματς που δεν γίνεται, έτσι λένε, να δίνει ένας παίκτης το 100% σε όλα. Ελάχιστοι, μετρημένοι είναι οι παίκτες που μπαίνουν στο γήπεδο δίνοντας οι ίδιοι κίνητρο στον εαυτό τους.
Ο Τίμοθι Νεοκάρτες Σορτς, αυτός ο μαγικός κοντορεβυθούλης (για το μπάσκετ, βέβαια, καθώς το ύψος του 1μ.70 τον τοποθετεί άνω του παγκόσμιου μέσου όρου) που υπέγραψε τη νίκη της Παρί επί της Ρεάλ μέσα στη Μαδρίτη και τη συμμετοχή της στα πλέι οφ, τα’ χει λύσει αυτά τα θέματα. Το μεγαλύτερο κίνητρό του είναι ο αριθμός στη φανέλα, που έχει «αναγκάσει» τον εαυτό του να τον βλέπει κάθε στιγμή, κατά την οποία βρίσκεται στο γήπεδο.
Όπως γνωρίζετε, ο αγαπημένος αριθμός του Σορτς είναι το μηδενικό. Τόσες ήταν και οι προτάσεις για υποτροφίες που έλαβε από κολλέγια πρώτης κατηγορίας, στα οποία δραστηριοποιούνται οι μελλοντικοί επαγγελματίες μπασκετμπολίστες. Και μάλιστα δύο φορές, όχι μόνο όταν έφυγε από το γυμνάσιο, αλλά και όταν αποφάσισε να κάνει το βήμα παραπάνω μετά από δύο χρόνια σε junior college.
Μεγαλωμένος με μια μπάλα μπάσκετ από τα τέσσερά του χρόνια, ο γεννημένος στις 15 Οκτωβρίου 1997 Σορτς απέκτησε εξαρχής μια ερωτική σχέση με το μπάσκετ. Και στο Ίρβιν της Καλιφόρνια υπάρχουν οι γνωστές μονοκατοικίες με ένα καλάθι του μπάσκετ στερεωμένο πάνω από την είσοδο του γκαράζ, αλλά και ανοιχτά γήπεδα. Το ζήτημα που αντιμετώπισε από μικρός, βέβαια, ήταν αυτός ο μπασκετικός ρατσισμός: Όποιος θεωρείται «κοντούλης» για μπάσκετ αντιμετωπίζει απαξίωση, μέχρι και περιφρόνηση. Κι ας αποδεικνύει ότι είναι ο καλύτερος απ’ αυτούς που παίζουν.
Μικρόσωμος όπως ήταν, ο Σορτς κατάλαβε γρήγορα ότι για να παίξει το σπορ που αγαπάει πρέπει να αναπτύξει άλλα προτερήματα: Ταχύτητα στα πόδια, στο μυαλό και τις αποφάσεις. Στα playgrounds δεν τον έπιανε κανείς. Πλην όμως έπρεπε να παλεύει πάντα με την αμφιβολία: Μήπως το ύψος του είναι τροχοπέδη για το πιο πάνω επίπεδο;
Ξεκίνησε, λοιπόν, να δίνει απαντήσεις από το γυμνάσιο ακόμα. Όταν γράφτηκε στο Γυμνάσιο Τάστιν, ένα από τα καλύτερα μπασκετικά προγράμματα στην Καλιφόρνια με 131 τοπικούς τίτλους, λίγοι του έδωσαν πιθανότητες να μπει στην ομάδα μπάσκετ. Όχι μόνο μπήκε, αλλά στα γυμνασιακά του χρόνια ήταν ο σταρ της ομάδας. Ειδικές ιστοσελίδες αναφέρονταν σ’ αυτόν με κολακευτικά λόγια. Το καλοκαίρι του 2015, όμως, περίμενε μάταια να χτυπήσει το τηλέφωνο για να δεχτεί έστω μια προσφορά από κολέγιο Division I.
Όταν πια κατάλαβε ότι δεν κάνει γκελ, πήρε το δύσκολο δρόμο της ανόδου μέσω του junior college. Για δύο χρόνια έκανε… αγροτικό στο Saddleback, ένα juco που μεταξύ άλλων ανέδειξε προσωπικότητες πολύ γνωστές μας, όπως ο αείμνηστος Κέβιν Μαγκί. Ο οποίος έκανε θραύση στις ρακέτες της Ευρώπης με τη Μακάμπι, ωστόσο δεν πήρε ποτέ μια σοβαρή ευκαιρία στο ΝΒΑ, επειδή θεωρούσαν ότι ήταν… κοντός για να παίζει κοντά στο καλάθι. Τι σύμπτωση!
Στη δεύτερη χρονιά του, κι αφού είχε πάνω από 20 πόντους μέσο όρο, ο Σορτς βγήκε στη γύρα για να βρει κολέγια πρώτης κατηγορίας που θα τον ήθελαν. Κι έφαγε μια δεύτερη πόρτα, αυτή τη φορά πολύ πιο συνειδητή. Το μόνο που είχε στα χέρια του ήταν μια προσφορά από το Davis, ένα από τα μικρομεσαία κολέγια της Big West που έχει μόνο μία παρουσία στην ιστορία του σε τελικό τουρνουά NCAA.
Δεν το σκέφτηκε καθόλου. Ούτε τον πτόησε ότι ο σταρ της ομάδας ήταν αναμφισβήτητα ο Τσίμα Μονέκε, ναι, ο Νιγηριανός που αγωνίζεται στη Μονακό. Αν και στην αρχή προοριζόταν για παγκίτης, έγινε ισάξιος σκόρερ με 15,2 πόντους, 4,3 ασίστ, 2,0 κλεψίματα και 54% ευστοχία. Ήταν (και παραμένει) ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της Big West που κατέκτησε τον τίτλο του παίκτη της χρονιάς και του πρωτοεμφανιζόμενου παίκτη της χρονιάς.
Το όνομά του ήταν πια γνωστό, πλην όμως το 2019 το όνομά του δεν ακούστηκε στο καλοκαιρινό ντραφτ του ΝΒΑ. Αρκετοί του έδιναν ελπίδες, ότι θα μπορούσε να επιλεγεί έστω σαν… ατραξιόν (με τη λογική ότι παλαιότερα είχαν επιλεγεί τέτοιοι παίκτες, όπως ο Μάγκσι Μπόουγκς και ο Σπαντ Γουέμπ), αλλά ο… ρατσισμός του ύψους επικράτησε.
Τα πρώτα του επαγγελματικά λεφτά στα χέρια του τα έπιασε στη Λετονία, ως παίκτης της Βέντσπιλς. Πάλι ξεκίνησε από χαμηλά, και το ενδιαφέρον είναι ότι τις πρώτες του τέσσερις χρονιές άλλαξε ισάριθμες ομάδες. Μετά τη Λετονία, πάντως, έμεινε σταθερός στη χώρα, καθώς αγωνίστηκε σε τρεις γερμανικές ομάδες (Τάουερς Αμβούργου, Μέρλινς Κρεϊλσχάιμ και, τη σεζόν 2022-23, στην Τέλεκομ Μπον).
Αυτή η τελευταία του χρονιά ήταν αυτή που έπεισε και τους πιο δύσπιστους ότι μπορεί να τα καταφέρει και στο υψηλότερο επίπεδο. Με την καθοδήγησή του η Μπον κατέκτησε το Champions League to 2003, με μια μαγική εμφάνιση στον τελικό και 29 πόντους κατά της Χάποελ Ιερουσαλήμ.
Όταν ο Τουόμας Ιίσαλο, ο Φινλανδός προπονητής-αναμορφωτής της Μπον, υπέγραψε στην Παρί, σχεδόν… απαίτησε να κάνει την ίδια διαδρομή και ο Σορτς. Έτσι ξεκίνησε η πορεία του στη γαλλική πρωτεύουσα, που τον έχει μεταμορφώσει σε πρωταγωνιστή της Euroleague. Το όνομά του συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο καυτά του προσεχούς καλοκαιριού, αλλά με την θέση στα πλέι-οφ καπαρωμένη και τους τελικούς της γαλλικής λίγκας ακόμα ανοιχτούς, ποιος ξέρει τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε;
Το καλοκαίρι του 2022 ο Σορτς προσεγγίστηκε από την ομοσπονδία μπάσκετ της Βόρειας Μακεδονίας, του πρότειναν να του δώσουν διαβατήριο και θέση νατουραλιζέ στην εθνική ομάδα. Το τηλεφώνημα που έκανε στον Μπο Μακάλεμπ, υπό την ηγεσία του οποίου οι γείτονες έφτασαν μέχρι την τετράδα του Eurobasket 2011, τον έπεισε ότι είναι καλή επιλογή. Επέλεξε, πάντως, να μην παίξει στα προκριματικά του Eurobasket 2025.
