Ο Ολυμπιακός κέρδισε το έκτο φετινό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό σε ένα παιχνίδι με πολλές διακυμάνσεις, σερί από τις δύο ομάδες και ένα φινάλε που κρίθηκε σε ένα χαμένο σουτ. Οι ερυθρόλευκοι ήταν καλύτερα για 34 λεπτά αγώνα, όμως στο φινάλε η ομάδα του Αταμάν, έβγαλε χαρακτήρα και πήγε να κλέψει το παιχνίδι, όμως ο Σλούκας αστόχησε, σε ένα από τα σουτ που μπορεί εύκολα να βάλει.
Ασφυκτική πίεση στο πρώτο μέρος
Ένα ζητούμενο ήταν να δούμε πώς θα εμφανιστούν οι δύο ομάδες σε αυτό το παιχνίδι, καθώς μετά από αρκετό καιρό, μπορούμε να πούμε ότι και οι δύο βρίσκονταν σε πολύ καλή κατάσταση. Ο Ολυμπιακός έρχεται από σερί νικών και μοιάζει ασταμάτητος στην ευρωλίγκα, ενώ ο Παναθηναϊκός παρά τις δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει μετά τον τραυματισμό του Λεσόρ, έχει κάνει σημαντικές νίκες και βρίσκεται στη ζώνη του πλεονεκτήματος. Με τα αποτελέσματα που είχαν έρθει από την Πέμπτη, ίσως η βαθμολογική σημασία αυτού του αγώνα ήταν μικρότερη, αφού έχασαν όλοι οι ανταγωνιστές, αλλά το θέμα γοήτρου πάντα μετράει σε αυτά τα παιχνίδια.
Ο Ολυμπιακός μπήκε με μια τρομερή ορμή μέσα στο παιχνίδι και με άρμα μάχης την άμυνα του, κατάφερε να ελέγξει το παιχνίδι από το πρώτο λεπτό. Με τη συνήθη πρακτική του στο πίσω μέρος του παρκέ, πίεσε ασφυκτικά τους γκαρντ των πρασίνων, προστάτευσε τη ρακέτα του με το γνωστό pack the paint και μπόρεσε νωρίς να χτίσει διψήφια διαφορά.
Σε αυτό το πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού, ο Παναθηναϊκός έμοιαζε ανήμπορος να ακολουθήσει τον ρυθμό, σαν να μην ήταν έτοιμος να ανταπεξέλθει στην πίεση του Ολυμπιακού. Δεν μπόρεσε να βγάλει φάσεις από το δυνατό του σημείο που είναι το πικ εν ρολ και τα σουτ που δημιουργούσε ήταν αυτά που ήθελε η άμυνα του Ολυμπιακού να πάρει. Ο Κέντρικ Ναν, ήταν πραγματικά εγκλωβισμένος από την άμυνα του Γκος, που έκανε ένα απίστευτο παιχνίδι και στις δύο μεριές του παρκέ και έτσι οι πράσινοι, ολοκλήρωσαν ένα ημίχρονο με τους γκαρντ τους να έχουν συνολικά τέσσερις πόντους από βολές του Σλούκα.
Βγήκε ο Γκος, κατέρρευσε ο Ολυμπιακός
Το παιχνίδι συνεχίστηκε με τον ίδιο τρόπο και στην τρίτη περίοδο με τους ερυθρόλευκους να ελέγχουν απόλυτα το παιχνίδι και να φτάνουν ακόμα και σε διαφορά 19 πόντων στο 27ο λεπτό. Εκεί που άλλαξαν όλα ήταν όταν ο Γκος ζήτησε αλλαγή και ο Γιώργος Μπαρτζώκας έφερε από τον πάγκο για πρώτη φορά τον Σέιμπεν Λι. Ο Αμερικανός προσπαθεί να προσαρμοστεί σε ένα νέο περιβάλλον, στο οποίο του ζητούνται διαφορετικά πράγματα από αυτά που είχε συνηθίσει να κάνει και στα οποία είναι καλός. Φαίνεται σε κάθε του κίνηση ότι διστάζει να δει το καλάθι και προσπαθεί να πασάρει όσο περισσότερο μπορεί. Από την άλλη δεν είναι αυτό που λέμε playmaker, δεν μπορεί να ορίσει τον ρυθμό χωρίς να σκοράρει και αυτό, όσο περνούσε η ώρα και το ματς πήγαινε στις κρίσιμες κατοχές, φάνηκε περισσότερο.
Από κοντά και ο Βιλντόζα, που έκανε ένα άσχημο κλείσιμο στον αγώνα με κακές επιλογές και λάθος πάσες. Σχεδόν τέσσερα λεπτά πριν το τέλος, ο Ολυμπιακός ήταν μπροστά στο σκορ με 72-61 και σε εκείνο το σημείο ο κόουτς Αταμάν, χρησιμοποίησε μια πεντάδα με τρεις γκαρντ (Σλούκα, Ναν, Μπράουν) μαζί με τους Χουάντσο και Μήτογλου. Αυτή πεντάδα έκανε ένα τρομερό 4-13 μέσα σε 3.5 λεπτά και παραλίγο να κερδίσει το παιχνίδι. Η δημιουργία του Σλούκα και το καθαρό μυαλό του Μπράουν, δημιούργησαν καλές επιλογές στην επίθεση, με τον Μήτογλου να πετυχαίνει κρίσιμα καλάθια και τον Ναν, να σκοράρει δύσκολο τρίποντο.
Σε αυτό το διάστημα ο Βιλντόζα με τον Λι, έχουν κάνει από δύο λάθος πάσες έκαστος, ο Αμερικανός έχει σταματήσει την ντρίπλα στο κέντρο του γηπέδου, κάνοντας πέντε δευτερόλεπτα και συνολικά οι επιθέσεις του Ολυμπιακού είναι κακές σε αυτό το διάστημα. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, αν ο Σλούκας ευστοχούσε σε ένα σουτ ρεπερτορίου, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να κλέψει το παιχνίδι, όμως στην πραγματικότητα, με επτά λεπτά μπάσκετ και κακή συνολικά εικόνα δεν δικαιούταν κάτι παραπάνω.
Τα συμπεράσματα
Οι πράσινοι, συνεχίζουν να πονάνε εκτός έδρας από την απουσία ενός παίκτη που θα τελειώσει φάσεις στο ζωγραφιστό. Καλοί οι γκαρντ, πολύ υψηλού επιπέδου, αλλά μερικές φορές η ομάδα γίνεται εντελώς μονοδιάστατη και ειδικά αν υπάρχει αστοχία στις σποτ εκτελέσεις, τότε η επίθεση κολλάει. Από την άλλη, όταν βλέπεις μια ομάδα να μην πατάει καλά για 33-34 λεπτά και στα κρίσιμα να γυρνάει το παιχνίδι και να χάνει στο ένα σουτ, καταλαβαίνεις ότι υπάρχει μέταλλο και προσωπικότητα. Ο Παναθηναϊκός είναι ίσως η καλύτερη closing ομάδα της Ευρώπης και αυτό πλέον το γνωρίζουν και οι αντίπαλοι του. Όταν φτάνουμε στις κρίσιμες κατοχές, παίρνει τις σωστές αποφάσεις και μπορεί να προκαλέσει πανικό στον οποιονδήποτε. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να παίζει καλύτερα σε όλο το παιχνίδι, όπως είπαμε.
Ο Ολυμπιακός, έκανε ένα καλό παιχνίδι για τρία δεκάλεπτα, όμως δεν άντεξε την απώλεια του Γκος. Με τον Γουόκαπ εκτός μάχης, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν έχει έναν ακόμα γκαρντ για να ορίζει το τέμπο, με τον Λι ακόμα να βρίσκεται στο στάδιο εκμάθησης και τον Βιλντόζα να έχει τις καλές και τις κακές στιγμές του, δείχνοντας την χαρακτηριστική του αστάθεια. Με τον Φουρνιέ σε κακό φεγγάρι τον τελευταίο καιρό, στηρίχθηκε πολύ στον Φαλ στην άμυνα, αλλά και στην δημιουργία του στην επίθεση. Αυτό που για μια ακόμα φορά όμως, έκανε απέναντι στον Παναθηναϊκό, άσχετα αν κέρδισε, είναι ότι δεν τον «σκότωσε» όταν είχε την ευκαιρία, όπως και στο κύπελλο. Δεν γίνεται ματς 19 πόντων, να κρίνεται στο σουτ.
Οι δύο ομάδες, όπως φαίνεται θα είναι στην πρώτη τριάδα και πλέον θα πρέπει να δούμε τις διασταυρώσεις τους για τα playoff.
