Κάποτε στην ποδοσφαιρική παράγκα μιλούσαν για… χιλιοτραγουδισμένους διαιτητές. Αυτός ο όρος έχει μεταφερθεί πλέον στο μπάσκετ. Εκεί όπου όσα συμβαίνουν με την ΕΟΚ και την ΚΕΔ, κάνουν ακόμη και τον Γιαννάκη Παπαδόπουλο να ντρέπεται. Ουδείς θα μπορούσε να σκεφτεί το που φτάνει το όριο της ξεφτίλας την οποία επιβάλουν στο άθλημα ετσιθελικά.
Πριν δύο χρόνια η ΕΠΟ απαίτησε ουσιαστικά την αλλαγή του Σιδηρόπουλου όταν αυτός είχε οριστεί στο ΑΕΚ-Παναθηναϊκός. Όχι γιατί όλα είναι... αγγελικά πλασμένα στο ποδόσφαιρο. Απλά υπήρχε τουλάχιστον η επίγνωση της κατάστασης. Πώς δεν θα προκληθεί η κοινή γνώμη πολλές μέρες πριν από μια αναμέτρηση.
Η ΕΟΚ προφανώς και αντιλαμβάνεται τί γίνεται με την μπασκετική ΚΕΔ. Άλλωστε δική της επιλογή και θέληση είναι. Απλά σε ένα ξεχειλισμένο ποτήρι, επιλέγουν να γυρίσουν την κανάτα για να πλημμυρίσει το σκηνικό του εκνευρισμού, της έντασης, της οργής στις τάξεις του φίλαθλου κόσμου πλέον. Όχι στους παράγοντες.
Όλα αυτά γιατί; Για ένα ματς κανονικής διάρκειας πρωταθλήματος όπου θα κριθεί πιθανότατα η πρωτιά στην regular season. Την στιγμή που πριν κάποιους μήνες έγιναν 2 break στα 5 ματς των τελικών. Χωρίς τη διαιτησία βέβαια, δεν θα είχαν χρειαστεί πέντε ματς.
Ο Παπαπέτρου αυτή τη στιγμή δεν είναι ένας διαιτητής. Είναι το... βαρύ πυροβολικό. Αυτό που θα έπρεπε να έχει κρεμάσει τη σφυρίχτρα του, αλλά δεν ίσχυσαν τα ηλικιακά όρια απλά και μόνο για να συνεχίσει να κάνει τα δικά του. Μια επιβράβευση που έλαβε επειδή ήταν ο... πρωτεργάτης στο ιστορικό Game 4 του ΣΕΦ. Εκεί όπου κατά σύμπτωση δεν υπήρξε η μεγαλύτερη αλλοίωση αποτελέσματος σε ντέρμπι αιωνίων στην καλαθοσφαίριση.
Ο ίδιος άνθρωπος είχε επιλεγεί και στο Super Cup στα ματς του Ολυμπιακού με Περιστέρι και Παναθηναϊκό. Και στα δύο τα έκανε... θάλασσα. Μαντέψτε υπέρ ποιανού. Μάλιστα και στο τότε ντέρμπι, στην τριάδα ήταν ο Τσολάκος. Όπως θα είναι και τώρα στο ΟΑΚΑ. Λογικά άλλοι ρέφερι δεν υπάρχουν στην Ελλάδα για να αναλάβουν τέτοιες... ευθύνες.
Η Ομοσπονδία του Λιόλιου, με επικεφαλής ΚΕΔ τον Κορομηλά, όρισαν τον Παπαπέτρου στο ΟΑΚΑ για αγώνα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Σε κάποια νορμάλ χώρα θα είχαμε ήδη κυβερνητική παρέμβαση, με προτροπές να μην... τιναχτεί η χώρα στον «αέρα» με αφορμή ένα ματς μπάσκετ. Στην Ελλάδα όμως, υπάρχουν αυτές οι καταστάσεις υπό την ανοχή και συναίνεση του ίδιου του κράτους.
Στο κάτω-κάτω είναι πιο... τίμιο από το να παίζουν με την ψυχολογία του κόσμου και να προσβάλουν τη νοημοσύνη του θεωρώντας πως δεν καταλαβαίνει τί γίνεται, να προχωρήσουν σε έναν νόμο: Λόγω των 100 χρόνων του Ολυμπιακού ο τίτλος απονέμεται σε αυτόν από τώρα. Μην κουράζονται και οι αθλητές. Έτσι κι αλλιώς ένα ενδιαφέρον υπάρχει στην Greek Basketball League κι αυτό πάνε να το ακυρώσουν με τους Παπαπέτρου και τις συνολικές επιλογές της ΚΕΔ.
Είναι και κάτι ακόμα όμως. Στα 100 χρόνια του Ολυμπιακού το τμήμα μπάσκετ εντελώς απροκάλυπτα και ξεκάθαρα, φανερώνεται ποιους σκοπούς είχε με το περιβόητο «μέχρι τέλους». Θυσιάζοντας την υπόσταση του σωματείου με τον υποβιβασμό για να πιεστούν καταστάσεις και να ισοπεδωθεί κάθε ηθική αξία και κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, όχι απλά για έναν τίτλο αλλά για ένα πλεονέκτημα έδρας και μόνο.
Λογικά αυτός ο… ανταγωνισμός είναι θεμιτός σύμφωνα με το κρυφό καταστατικό του τμήματος μπάσκετ του συλλόγου. Γιατί η εύνοια του Ολυμπιακού κατά καιρούς, είναι κάτι κοινά αποδεκτό από όλους πλην εκείνων που έχουν συμφέρον και δεν ντρέπονται να πανηγυρίζουν τα διαιτητικά όργια υπέρ της ομάδας τους. Τέτοιου είδους… καμάρι όπως συμβαίνει με το μπασκετικό τμήμα, πραγματικά δύσκολα συναντά κανείς στην ιστορία.
Το αποτέλεσμα τη Δευτέρα κανείς δεν ξέρει ποιο θα είναι, αν και οι πάντες υποψιάζονται προς τα που γέρνει η πλάστιγγα. Μόνοι τους ακυρώνουν την αξία του Βεζένκοφ, του Φουρνιέ, την τακτική του Μπαρτζώκα. Τα πάντα θα εξαρτηθούν από το πόσο... καλή βραδιά θα έχει ο Παπαπέτρου. Άλλωστε πάνω του δεν μπορεί να λειτουργήσει καμία άμυνα του αντιπάλου.
Κι όλα αυτά από ΕΟΚ και ΚΕΔ, σε μια περίοδο όπου το ενδιαφέρον είναι 100% στραμμένο στην Euroleague και όσα γίνονται εκεί. Είπαν όμως να υπενθυμίσουν σε όλους τί συμβαίνει στην Ελλάδα. Καταστρέφοντας το ίδιο το προϊόν.