Όσοι Αμερικανοί βλέπουν το μπάσκετ σαν επιχείρηση, έχουν ένα μοναδικό τρόπο να σου δίνουν γρήγορα το ψαχνό ενός θέματος χωρίς πολλή σάλτσα. Έτσι, λοιπόν, αν κάποιος θελήσει να ψάξει τον Γκανέζο νέο σέντερ του Ολυμπιακού και πληκτρολογήσει «Nathan Mensah scouting», για να μεταφερθεί στις σελίδες που απαριθμούν πλεονεκτήματα (pros) και μειονεκτήματα (cons) των αθλητών που χτυπούν την πόρτα του ΝΒΑ ή βρίσκονται στον «φούρνο συντήρησης» της G-League, θα διαβάσει τα εξής απλά, λιτά και κατανοητά:
Πλεονεκτήματα: «Μπορεί να τελειώσει φάσεις κοντά στο καλάθι. Αποτελεσματικός στο σκοράρισμα σε off-motion plays. Εξαιρετικός ριμπάουντερ. Αξιοπρεπής αμυντικός. Πολύ καλός μπλοκέρ. Εξαιρετικός αθλητής και πολύ κινητικός».
Μειονεκτήματα: «Πρέπει να βελτιώσει το παιχνίδι του με πρόσωπο στο καλάθι και με πλάτη στο καλάθι, τις ελεύθερες βολές του, τον χειρισμό της μπάλας. Μπορεί να παίξει άγρια στην επίθεση, μπορεί να γίνει απείθαρχος στην άμυνα».
Και στο ολιγόλογο συμπέρασμα πιο κάτω, ο Νέιθαν Μενσά χαρακτηρίζεται ως «ψηλός με ενέργεια» που μπορεί να γίνει «rim protector» στο ΝΒΑ, να σκοράρει με παιχνίδι πάνω από το καλάθι, να μπλοκάρει σουτ, αλλά θα πρέπει να τιθασεύσει την ενέργειά του γιατί τον οδηγεί σε λάθη.
Περισσότερα ριμπάουντ από πόντους
Αυτό που περιγράφεται με λόγια, πάνω κάτω, το δείχνουν και οι αριθμοί. Στα 12 ματς που πρόλαβε να παίξει στους Όστιν Σπερς στη G-League πριν (απο)δεχτεί το κάλεσμα του Ολυμπιακού, είχε 5,3 πόντους και 6,9 ριμπάουντ και ελάχιστα υπόλοιπα πλην του 1,9 μέσο όρο στα μπλοκ. Με ευστοχία 67,5% στα δίποντα σίγουρα δείχνει ικανός να τελειώσει φάσεις, αλλά παίρνει μόνο ό,τι του δίνουν. Οι 6/7 βολές που είχε σε 251 λεπτά δίνουν μια διαφορετική εικόνα από το σχεδόν 60% που σούταρε στην καριέρα του στο κολλέγιο, σε πολύ περισσότερες προσπάθειες.
Τι πήρε, λοιπόν, ο Ολυμπιακός; Σύμφωνα μ’ αυτούς που τον πέρασαν… αξονική τομογραφία, όχι μόνο ακτινογραφία, έναν παίκτη που μπορεί να προσφέρει αμυντικά, αλλά όχι επιθετικά. Ως μεγάλο του προσόν όλοι συμφωνούν ότι είναι το εντυπωσιακό του άνοιγμα χεριών (μετρήθηκε στα 2μ.26), πολύ μεγαλύτερο από το ύψος του (2μ.08), το οποίο προφανώς τον βοηθάει στα μπλοκ.
Η ιστορία του Νέιθαν Μενσά αρχίζει στην Άκρα της Γκάνα. Ενός αγγλόφωνου κράτους της δυτικής Αφρικής, που το ποδόσφαιρο είναι ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς. Τα παιδιά παίζουν μπάλα όπου σταθούν κι όπου βρεθούν και μόνο όσα ψηλώνουν τόσο πολύ που δεν μπορούν να γίνουν ποδοσφαιριστές σκέφτονται να το γυρίσουν στο μπάσκετ. Η τοπική λίγκα χαρακτηρίζεται ημι-επαγγελματική, όμως οι αμοιβές είναι πολύ μικρές και οι προοπτικές πολύ λίγες, σε σχέση με τις δεκάδες ποδοσφαιρικές ακαδημίες μεγάλων συλλόγων, που λειτουργούν σε διάφορα μέρη της χώρας.
Με την καθοδήγηση του ιεραπόστολου
Ο Μενσά έπαιζε μπάλα στις γειτονιές μέχρι τα 13 του, όταν άρχισε να ψηλώνει απότομα και ξεπέρασε τα δύο μέτρα. Το μπάσκετ το ξεκίνησε τυχαία, αλλά ευτύχησε να πέσει σχεδόν αμέσως πάνω στον Κουάκου Αμοάκου. Ο κύριος αυτός με το παράξενο όνομα είναι ένας πραγματικός ιεραπόστολος για όποιον θέλει να ασχοληθεί με το μπάσκετ στη χώρα.
Ο Αμοάκου ήταν ένας από τους πρώτους νεαρούς στη Γκάνα που, ενώ ψήλωσε πολύ και δεν μπορούσε να παίξει μπάλα, δεν παράτησε τα σπορ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 βρήκε μόνος του τις άκρες να ταξιδέψει στις ΗΠΑ, στην Καλιφόρνια συγκεκριμένα, και να σπουδάσει σ’ ένα κολλέγιο με τμήμα μπάσκετ. Γρήγορα κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να παίξει σ’ αυτό το επίπεδο, γι’ αυτό έκανε κάτι άλλο. Το γύρισε στην προπονητική και ίδρυσε μια μη κερδοσκοπική οργάνωση (Aybohoops), η οποία έβαλε σκοπό να στρώσει μονοπάτι επικοινωνίας ανάμεσα στο μπασκετικό ταλέντο της πατρίδας του και τις ΗΠΑ.
Σε ηλικία 16 ετών ο Μενσά, με την παρότρυνση και την καθοδήγηση του Αμοάκου, πέταξε για την Καλιφόρνια. Το Profilic Prep στη Νάπα τον δέχτηκε, αλλά εκεί δεν μπορούσε να σταθεί βασικός, γι’ αυτό την επόμενη «προπαρασκευαστική» χρονιά του, πριν το κολλέγιο δηλαδή, μετακόμισε στο Findlay Prep στη Νεβάδα, ένα σχολείο που δεν υπάρχει πια. Εκεί πήρε όσα λεπτά συμμετοχής χρειαζόταν για να δείξει το αμυντικό του ταλέντο και να συζητηθεί στην πιάτσα των scouts για την προσήλωση, με την οποία αντιμετώπιζε το μπάσκετ, αλλά και τα μαθήματά του. Κατηγοριοποιήθηκε ως «four-star recruit», ένας παίκτης δηλαδή με μεγάλη προοπτική, αλλά όχι πρωταγωνιστής.
Οι Αζτέκοι και ο τελικός του NCAA
Οι προτάσεις από κολλέγια πρώτης κατηγορίας ήταν δελεαστικές, όμως είχε εξαρχής ξεκαθαρίσει ότι θα προτιμούσε το Σαν Ντιέγκο Στέιτ, εκεί που έζησε πρώτη φορά στις ΗΠΑ. Φοίτησε εκεί για πέντε χρόνια κι έπαιξε στους «Αζτέκους», δείχνοντας κάθε χρονιά σημαντική σταθερότητα. Ίσως οι ειδικοί περίμεναν απ’ αυτόν να κάνει μια αγωνιστική έκρηξη, η οποία όμως δεν ήλθε ποτέ. Τα λεπτά του ήταν και τις πέντε χρονιές λίγο πάνω από τα 20 (ενώ στις τέσσερις τελευταίες χρονιές μόνο σε δύο από τα 112 ματς δεν ξεκίνησε βασικός), τα δίποντά του ήταν σταθερά πάνω από το 50%, οι βολές του κυμαίνονταν στο 60%, ο μέσος όρος πόντων του μονοψήφιος και ο μέσος όρος των ριμπάουντ πλησίαζε αυτόν των πόντων.
Τη δεύτερη σεζόν του πρόλαβε να παίξει μόλις 13 ματς, όταν σε μια αναμέτρηση παραπονέθηκε για πόνους στο στήθος δυσκολία στην αναπνοή και πήγε κατευθείαν στο νοσοκομείο. Διαγνώστηκε με πνευμονική εμβολή κι έχασε το υπόλοιπο της σεζόν, πλην όμως οι εξονυχιστικές εξετάσεις που περνάει από εκεί και στο εξής του επιτρέπουν να αγωνίζεται.
Και με αυτή την παρουσία, πάντως, πρόλαβε να συνδέσει το όνομά του με την ιστορία του κολλεγίου. Το Σαν Ντιέγκο έφτασε για πρώτη φορά στην ιστορία του σε Final Four κολεγιακού πρωταθλήματος μ’ αυτόν βασικό σέντερ, ηττήθηκε όμως καθαρά στον τελικό από το Κονέκτικατ. Με αυτή τη λάμψη ως προίκα, πολλοί τον περίμεναν να επιλεγεί στον δεύτερο γύρο του ντραφτ του 2023, ωστόσο το όνομά του δεν το άκουσε.
Αυτοί που ενδιαφέρθηκαν περισσότερο γι’ αυτόν ήταν οι Σάρλοτ Χόρνετς, στους οποίους τελικά είχε και τη μοναδική ως τώρα συμμετοχή του στο ΝΒΑ. Συμμετείχε στο Summer League τους, αλλά το συμβόλαιό του ακυρώθηκε λίγο πριν την έναρξη του πρωταθλήματος 2023-24, μπήκε στη συντήρηση της G-League με την θυγατρική των Χόρνετς, τους Γκρίνσμπορο Σουάρμ, και τον Δεκέμβριο μπήκε στο ρόστερ των μελισσών. Έπαιξε 25 αγώνες, με 12,3 λεπτά κατά μέσο όρο, όπου κατά το κοινώς λεγόμενο πέρασε και δεν ακούμπησε (1,3 πόντοι, 2,6 ριμπάουντ, 0,6 μπλοκ, 42,9% ευστοχία).
Η δεύτερη (και για πολλούς παίκτες αυτού του επιπέδου τελευταία) ευκαιρία του στο ΝΒΑ δόθηκε από τους Σαν Αντόνιο Σπερς. Συμμετείχε στην προετοιμασία τους για 15 μέρες και μετά έπαιξε στους Όστιν Σπερς, τη θυγατρική τους, μέχρι που ήλθε το τηλεφώνημα από την Ελλάδα.
Αυτό που πρέπει επίσης να επισημανθεί είναι ότι, σε αντίθεση με την μεγάλη πλειοψηφία των αθλητών ειδικά από χώρες εκτός ΗΠΑ, ο Νέιθαν ήταν επιμελής στα μαθήματά του. Πήρε το πτυχίο του στο μάρκετινγκ και τώρα παρακολουθεί διαδικτυακά μαθήματα για να πάρει το μάστερ στη διοίκηση επιχειρήσεων. Όνειρό του, όταν σταματήσει το μπάσκετ, είναι να ασχοληθεί μ' αυτόν τον τομέα, είτε σε κάποια ομάδα, είτε σε κάποια εταιρεία με αθλητικά είδη. Αυτά τα λέει ο ίδιος στο προφίλ του στο Linkedin.
