Ήταν, εξ αρχής, κάτι σαν… Mission: Impossible, από εκείνα, όμως, που ούτε ο Τομ Κρουζ- εν προκειμένω ο Βασίλης Τολιόπουλος- δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας. Ο Άρης ταξίδεψε στη Γερμανία κυριολεκτικά αποδεκατισμένος, καθώς Νόλεϊ, Μποχωρίδης και Γούντμπερι ήταν εκτός με τραυματισμούς, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δεν έχει υπάρξει ακόμη αντικαταστάτης του Ντε Τζούλιους.
Παρά το γεγονός, λοιπόν, πως αντιμετώπιζε την Τάουερς της μόλις μίας νίκης και των έξι ηττών στις εφτά πρώτες αγωνιστικές, φάνηκε εξ αρχής πως είχε ν’ ανέβει ένα αγωνιστικό βουνό. Και με βάση τις ελλείψεις του, δε διέθετε τον κατάλληλο πορτοκαλί εξοπλισμό.
Οι Γερμανοί χτύπησαν με το "guten Abend" τις εμφανείς αδυναμίες των κιτρινόμαυρων στη ρακέτα, έφτασαν πολύ γρήγορα σε διψήφια διαφορά (16-6) και με όπλο την επιθετική τους πολυφωνία (τέσσερις παίκτες ήταν «διψήφιοι») πήγαν στ’ αποδυτήρια με +16 (54-38).
Η ομάδα του coach Καστρίτη χάρη στην παρατεταμένη αφύπνιση του Τολιόπουλου στο β’ μέρος (31 π. εν τέλει) και την αρωγή του Χοτζ (15 π., αλλά και σημαντικά λάθη όταν επιχειρείτο το υποτυπώδες comeback) ψαλίδισε τη διαφορά στα πέριξ των 10 πόντων λίγο πριν εκπνεύσει η 3η περίοδος, όμως κάπου εκεί σώθηκαν τα κουράγια της και παραδόθηκε στην προδιαγεγραμμένη μοίρα της.
Το τέταρτο δεκάλεπτο εξελίχθηκε σε τυπική διαδικασία, με τους γηπεδούχους ν΄ ανεβάζουν σε δυσθεώρητα ύψη την επιθετική τους παραγωγή, «χαρίζοντας» το κίτρινο φύλλο αγώνος στους φιλοξενούμενους, αν και φορούσαν μαύρα (93-69).
Αμφότερες οι ομάδες πήγαν στο 2-6 και η εξάδα απομακρύνθηκε για τον Άρη, καθώς αυτό το -24 δεν αποκλείεται να παίξει ρόλο στο τέλος της φάσης των ομίλων.
Μέχρι τότε, λογικά, ο Άρης θα έχει πίσω τους τραυματίες του, θα έχει καλύψει τα εμφανή κενά στο ρόστερ του και θα ελπίζει σε καλύτερες ημέρες, ιδίως όσο έχει αυτόν τον κόσμο στο πλευρό του.
Καμιά φορά, ακόμα και οι πιο επικίνδυνες αποστολές γίνονται εφικτές…
Τα δεκάλεπτα: 24-14, 54-38, 72-59, 94-69
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
