O Ολυμπιακός ήταν ο μεγάλος νικητής της μάχης του ΟΑΚΑ, φεύγοντας με την νίκη και απαντώντας έτσι στην προ δύο εβδομάδων ήττα του στο ΣΕΦ. Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν καλύτεροι από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο του παιχνιδιού και έδειξαν πολύ πιο έτοιμοι πνευματικά αλλά και τακτικά για να πάρουν την νίκη. Πέρα από αυτά όμως, παρακολουθήσαμε ίσως το καλύτερο ντέρμπι των τελευταίων 10 χρόνων, με δύο ομάδες που σφύζουν από ποιότητα, μεγάλους παίκτες και γεμάτα ρόστερ. Πάμε να δούμε, πώς ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει την μεγάλη νίκη.
Πίεση στην μπάλα, άρνηση στην ρακέτα
Ο Ολυμπιακός ερχόταν στο ΟΑΚΑ, με δύο συν μία προσθήκες που δεν είχε στο προηγούμενο ντέρμπι. Ο Γκος επέστρεψε, ο Μακίσικ που είχε μείνει εκτός λίστας, έπαιζε, αλλά και ο Μιλουτίνοφ που τότε ακόμα δεν είχε βρει τα πατήματα του, πλέον βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση. Έτσι με αυτούς τους παίκτες, ο Ολυμπιακός απέκτησε μέγεθος στην περιφέρεια, ικανό να προβληματίσει τα πολύ ποιοτικά μεν, αλλά αδύναμα γκαρντ του Παναθηναϊκού.
Η έμπνευση του Βιλντόζα στην αρχική πεντάδα, έπιασε στο 100%, καθώς ο Αργεντίνος, έκανε εξαιρετική δουλειά στην πίεση πάνω στην μπάλα μαζί με τον Γουόκαπ, δυσκολεύοντας τρομερά την κυκλοφορία του Παναθηναϊκού. Ο Ολυμπιακός και πάλι έπαιξε την pack line άμυνα του προστατεύοντας την ρακέτα, όμως αυτήν την φορά, δεν έδωσε εύκολα ελεύθερα σουτ, καθώς οι περιστροφές του και οι βοήθειες, ήταν σε πολύ πιο γρήγορους χρόνους.
Ένα σημαντικό στοιχείο, είναι ότι μετά το πικ εν ρολ του Παναθηναϊκού και την αλλαγή στα μαρκαρίσματα, οι περιφερειακοί του Ολυμπιακού έκαναν εξαιρετική δουλειά, ώστε να μην περάσει η πάσα στον Λεσόρ, παίζοντας από μπροστά και δίνοντας πραγματική μάχη σε κάθε κατοχή, ενώ αν περνούσε, ερχόταν αμέσως δεύτερος παίκτης.
Οι παίκτες του Παναθηναϊκού, προσπαθώντας να βρουν γωνία πάσας, καθυστερούσαν, η επίθεση πάγωνε και τελικά έκαναν δύσκολα σουτ χωρίς καλές προϋποθέσεις στο τέλος των 24 δευτερολέπτων. Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός στην επίθεση του, έβρισκε λύσεις είτε από την περιφέρεια, είτε μέσα από το καλάθι με τον Μιλουτίνοφ να μην έχει αντίπαλο.
Η πανδαισία του 3ου δεκαλέπτου
Ο Παναθηναϊκός, μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο, με διάθεση να πιέσει παραπάνω στην άμυνα και να βάλει τον Λεσόρ στο παιχνίδι, που ήταν εντελώς αποκομμένος. Έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο στα πρώτα πέντε λεπτά της περιόδου, οι δύο ομάδες να παίζουν ακριβώς το ίδιο play (horns), η καθεμιά όμως τα options που την βόλευαν όπως φαίνεται στο βίντεο.
Οι πράσινοι, βρήκαν πικ εν ρολ με τον Λεσόρ, του ύψωσαν την μπάλα και ο Γάλλος ζεστάθηκε στην επίθεση, σκοράροντας εύκολους πόντους. Εκεί που το παιχνίδι άρχισε να γυρνάει, ο Ολυμπιακός, έπαιξε για 5 συνεχόμενες φορές το play που ο Γουόκαπ ποστάρει τον Σλούκα και γίνονται σκριν μακριά από την μπάλα μεταξύ Βεζένκοφ και Φουρνιέ.
Όταν δύο τέτοιοι παίκτες, που μπορούν να απειλήσουν με όλους τους πιθανούς τρόπους, κινούνται τόσο αρμονικά μακριά από την μπάλα, τότε η άμυνα έχει να πάρει αποφάσεις για το ποιος θα κυνηγήσει ποιον σε κλάσματα του δευτερολέπτου και οι πράσινοι, δεν τα κατάφεραν. Βλέπετε ότι στις πρώτες φάσεις, ο Βεζένκοφ διαβάζει πως παίζει η άμυνα και κόβει εκεί που βλέπει χώρο, για να πάρει τις ασίστ και να τελειώσει εύκολα τις φάσεις. Στην συνέχεια ο Λεσόρ, κάθεται πιο μέσα, για να ελέγξει το κόψιμο, αλλά τότε έρχεται το offscreen τρίποντο του Φουρνιέ.
Οι πράσινοι, δεν μπόρεσαν να βγάλουν άμυνα σε αυτήν την συνθήκη πέντε συνεχόμενες φορές, οπότε παρόλο που σκόραραν, δεν μπορούσε να το κεφαλαιοποιήσουν στην άμυνα και να περάσουν μπροστά.
Το εκπληκτικό αυτό δεκάλεπτο, έκλεισε με τις ομάδες να σκοράρουν 63 πόντους (33-30), με τον Παναθηναϊκό να έχει 10/10 δίποντα και 4/6 τρίποντα, ενώ ο Ολυμπιακός είχε 8/10 δίποντα και 4/6 τρίποντα. Ένα εντυπωσιακό στοιχείο αυτής της περιόδου, είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν πήρε ούτε ένα ριμπάουντ, αφού στα τέσσερα άστοχα σουτ που έκαναν οι Πειραιώτες, τα τρία έγιναν επιθετικό ριμπάουντ και στο ένα τελείωσε ο χρόνος.
Ραψωδία Φουρνιέ
Όπως ήταν λογικό, δεν μπορούσε να συνεχιστεί το «μία σου και μία μου» στις δύο ομάδες και έτσι ο Παναθηναϊκός κατάφερε να επιστρέψει και να περάσει μπροστά, μέχρι που εμφανίστηκε ο παικταράς Εβάν Φουρνιέ για να καθαρίσει το παιχνίδι με απόλυτα προσωπικές ενέργειες. Αυτό που λέγαμε πέρσι ότι έλειπε από τον Ολυμπιακό, δηλαδή ένας παίκτης closer που θα πάρει την μπάλα στα δύσκολα και θα την βάλει στο καλάθι, πλέον υπάρχει στο ρόστερ και έκανε την διαφορά. Ο Γάλλος σκόραρε 10 πόντους, με 2/3 δίποντα, 2/2 τρίποντα στην τελευταία περίοδο, δίνοντας την νίκη στους Πειραιώτες. Για αυτό πήρε τον Φουρνιέ ο Ολυμπιακός και για αυτό λέγαμε, μετά τα λάθη του με την Εφές, ότι αυτός πρέπει να παίρνει τις τελευταίες επιθέσεις ακόμα και αν τις χάνει.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να δει για ποιον λόγο, κατέβηκε στο παιχνίδι ανέτοιμος πνευματικά, κάτι που φάνηκε από το αρχικό 1-9, με τους παίκτες να μην βάζουν την γνωστή τους ένταση. Ο Αταμάν έκανε πολλές αλλαγές, έψαχνε τα κατάλληλα σχήματα, όμως δεν μπόρεσε να βρει απάντηση στο ριμπάουντ του Ολυμπιακού. Οι πράσινοι, ήταν μέχρι αυτόν τον αγώνα η καλύτερη rebounding ομάδα της Λίγκας, όμως ο Μιλουτίνοφ τους εξέθεσε κάτω από τα καλάθια. Στο τέλος, ο Ολυμπιακός είχε 10 περισσότερες κατοχές από τον Παναθηναϊκό και σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, με τις δύο ομάδες να σουτάρουν πολύ καλά, αυτός είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός για να τον ξεπεράσεις.
Μακάρι στην πορεία να δούμε και άλλα τέτοια παιχνίδια, καθώς οι ποιότητα των δύο ομάδων είναι στο θεό. Ο Μπαρτζώκας απάντησε στον Αταμάν για τα τρικ του ΣΕΦ, οπότε τώρα αναμένουμε την αντίδραση του Τούρκου στο επόμενο παιχνίδι.
