MENU

Αναλυτικά όσα είπε:

Για τον απολογισμό της τριετίας, μετά και τη διάλυση του μπασκετικού τμήματος της Αλ Χιλάλ: «Το ποδόσφαιρο επισκιάζει τα πάντα με μια απλή τοποθέτηση και, μάλιστα, ήμουν παρών όταν έβγαλαν το strategy της χρονιάς. Είπαν ότι πλέον σταματούν το μπάσκετ, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Αυτά τα 3 χρόνια πιστεύω, απ’ ό,τι μου λένε, ότι ήταν η καλύτερη ομάδα των τελευταίων 20 ετών. Τα αποτελέσματα που φέραμε και το μπάσκετ που παίζαμε δεν έχει καμία σχέση με το τοπικό μπάσκετ και αυτός ήταν ο λόγος που είχαμε αυτές τις επιτυχίες. Σταματώντας την προσπάθειά μας αυτή με πολύ γρήγορες αποφάσεις, χωρίς να το σκεφτούν καν, εμένα με γέμισε με μια πολύ μεγάλη στεναχώρια για μια τόσο πετυχημένη ομάδα και συν ότι τον Μάιο είχα υπογράψει το καινούριο διετές συμβόλαιο. Βέβαια, σεβάστηκαν τα πάντα και για τους παίκτες και για τους προπονητές, πληρώνοντας στο 100% τα συμβόλαιά μας και μας έδωσαν τη δυνατότητα να είμαστε έτοιμοι για την αγορά».

Για το μπάσκετ στη Μέση Ανατολή: «Στον Κόλπο οι πρώτοι διδάξαντες ήταν τα Εμιράτα, από την δεκαετία του 1980. Έπαιζαν μπάσκετ και οι άλλες χώρες, Κουβέιτ, Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν, Ομάν, αλλά δεν είχαν τόσο μεγάλη αντίληψη του χώρου. Στα Εμιράτα υπάρχει και η Ντουμπάι BC που έγινε τώρα νέο μέλος της Αδριατικής Λίγκας πρώτα απ’ όλα και μετά πιστεύω θα πάει και στο EuroCup. Έχουν μεγάλη διασύνδεση μεταξύ τους με το NBA. Παρακολουθούν πάρα πολύ από τη δεκαετία του 1980, πολλά εvent γίνονται εκεί, 2-3 φορές νομίζω έχουν γίνει αγώνες του NBA και πρόσφατα τα φιλικά παιχνίδια που έγιναν στο Άμπου Ντάμπι. Σιγά-σιγά αρχίζουν και τα άλλα κράτη να δίνουν μεγάλη έμφαση. Ο “βασιλιάς των σπορ” είναι το ποδόσφαιρο, αλλά και η Σαουδική Αραβία πιστεύω ότι θα ακολουθήσει αυτό το κομμάτι που ξεκίνησαν τα Εμιράτα. Κάποια στιγμή θα δούμε κάποια ομάδα σε βάθος τριετίας. Εγώ το βλέπω γιατί, όπως ξέρετε, προσπάθησαν να γίνουν χορηγοί της Ευρωλίγκας. Αυτό σημαίνει πάρα πολλά. Ήδη δημιουργήθηκε μια ομάδα που είναι υπό την επίβλεψη του “στέμματος του βασιλιά” και νομίζω δε θα αργήσουν να μπουν και αυτοί στον δρόμο που μπήκε η Ντουμπάι BC».

Για το αν μπορεί να εξελιχθεί σε μπασκετικό προορισμό η περιοχή: «Θα έλεγα κατηγορηματικά “όχι”. Είναι μια περιοχή που έχει τα limit-up και limit-down. Υπάρχουν όρια. Νομίζω είναι “πλασμένοι” για το ποδόσφαιρο. Όταν βλέπεις στα ποδοσφαιρικά γήπεδα πρώτη, δεύτερη και τρίτη γενιά μαζί, καταλαβαίνεις ότι είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει. Αυτό θα χρειαστεί πάρα πολύ χρόνο. Τα νέα παιδιά παίζουν πολύ πιο εύκολα το ποδόσφαιρο παρά οτιδήποτε άλλο, αλλά, παρ’ όλα αυτά, προσπαθούν πάρα πολύ, επενδύουν πάρα πολύ σε γνώσεις. Ωστόσο νομίζω ότι έχουν όρια».

Για τα ντέρμπι ανάμεσα σε Αλ Χιλάλ και Αλ Νασρ: «Περιττό να σας πω ότι αυτό το περιμένουν πώς και πώς όλον τον χρόνο. Είναι δύο ομάδες που βρίσκονται σε απόσταση 5 χιλιομέτρων, αλλά υπάρχει ένας τρομερός φανατισμός, υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να κλαίνε σε περίπτωση ήττας της ομάδας τους. Είναι ένα ντέρμπι που “κλέβει την παράσταση” στη Σαουδική Αραβία, σε όλο τον κόσμο θα έλεγα. Είναι δύο πολύ μεγάλα κλαμπ»

Για τις επενδύσεις που γίνονται στην Σαουδική Αραβία: «Γενικά τα πάντα στην Σαουδική Αραβία αυτήν τη στιγμή φαίνονται σαν υπερβολή. Υπάρχει το όραμα του 2030, όπου τα πάντα θα σταματήσουν εκεί. Αυτό είναι ένα ημερολογιακό έτος που η Σαουδική Αραβία επιδιώκει να προσελκύσει όχι μόνο τα αθλητικά δρώμενα, τους αστέρες, αλλά και από οικονομικής πλευράς. Προσπαθεί να γίνει το κέντρο του κόσμου. Αυτά τα οποία χτίζονται, αυτά τα οποία δημιουργούνται στη Σαουδική Αραβία τα τελευταία χρόνια, θα έλεγα ότι είναι κάτι πρωτόγνωρο για ‘μένα. Όσον αφορά τον αθλητικό χώρο, επενδύουν πάρα πολλά στο ποδόσφαιρο, αυτό είναι λίγο λυπηρό για το μπασκετικό κομμάτι που μας ενδιαφέρει εμάς. Είναι ταγμένοι να φέρουν ό,τι κυκλοφορεί στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο ώστε να το προσεγγίσουν. Δε θα σταματήσουν εδώ πιστεύω, στα επόμενα 1-2 χρόνια πριν το 2030 θα δούμε ακόμα μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές να πηγαίνουν και να γίνονται μέλη αυτών των ομάδων»

Για τη νοοτροπία της χώρας: «Όταν θα πάτε σε αυτά τα κράτη θα πρέπει να ξεχάσετε την ευρωπαϊκή ή ελληνική νοοτροπία και κουλτούρα. Το mentality που υπάρχει είναι ότι δεν υπάρχει “όχι” γι’ αυτούς, δεν υπάρχει “δε μπορώ” για αυτούς. Εγώ ο προπονητής που πήγε και στις δύο μεγάλες ομάδες. Όταν πήγα μετά την Αλ Νασρ στην Αλ Χιλάλ δε με είχαν αποδεχθεί από την αρχή, ώσπου πήραμε το πρωτάθλημα. Επειδή ψάχτηκα πάρα πολύ, σε παίκτες μου δεν ήθελα και δεν το επεδίωξα ποτέ να πω “δεν κάνεις εσύ” ή “δε μπορείς εσύ”. Ποτέ αρνητισμός, πάντα κάτι θετικό για τον κάθε παίκτη, έτσι ώστε να μην τον χάσεις».

Κουκουλεκίδης: «Το ποδόσφαιρο στην Αλ Χιλάλ επισκιάζει τα πάντα»