Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Πίτσμπουργκ της Πενσιλβάνια, μια από τις πιο ιστορικές πόλεις των ΗΠΑ, και μιλήσεις για μπάσκετ γυναικών, αποκλείεται να μην ακούσεις την ιστορία αυτή.
Το καλοκαίρι του 2012 ο Τσάρλι Μπουσκάλια, τότε ασίσταντ κόουτς στο πανεπιστήμιο Ρόμπερτ Μόρις, ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη. Ήταν υπεύθυνος τότε για τις διεθνείς υποτροφίες, και η δουλειά του ήταν να τσεκάρει διάφορα κορίτσια από την Ευρώπη που ήθελαν να ενταχθούν στο πρόγραμμα της ομάδας μπάσκετ. Είχε μάθει για την Άννα Νίκη Σταμολάμπρου, που τότε διέπρεπε σαν νεανίδα με την ομάδα του ΠΑΟΚ, και είχε φέρει μαζί του όλα τα απαραίτητα έγγραφα για να εξασφαλίσει την υπογραφή της.
Μαζί του, σαν διαπραγματευτικό ατού, έφερε και το δαχτυλίδι πρωταθλητή της NEC (Northeastern Conference) που μόλις είχε κερδίσει. Ήθελε να δείξει στην μελλοντική του παίκτρια ότι η κολεγιακή ομάδα, της οποίας ήταν ήδη μέλος η Άρτεμις Σπανού, βρισκόταν σε υψηλό επίπεδο.
Από τη φούρια του να τρέξει στο σπίτι της οικογένειας, το δαχτυλίδι το έχασε. Δεν το είχε ούτε σ’ αυτή την πρώτη συνάντηση, ούτε το βρήκε επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο. Ήταν απαρηγόρητος. Η 17χρονη τότε Άννα του είπε με σιγουριά: «Μη στεναχωριέσαι κόουτς. Θα κερδίσω ένα δαχτυλίδι για σένα». Η ιστορία έγραψε ότι η 29χρονη σήμερα παίκτρια του Παναθηναϊκού κράτησε την υπόσχεσή της… τρις (2014, 2016 και 2017)!
Ο Μπουσκάλια δεν άφησε άνθρωπο στο πανεπιστήμιο που να μην διηγηθεί αυτή την ιστορία. Του’ χε κάνει τεράστια εντύπωση η σιγουριά που έβγαζε αυτό το κορίτσι. Αυτή τη σιγουριά εκτιμούν όλοι όσοι την έχουν εμπιστευθεί, διότι αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της. Καλά είναι και τα τεχνικά, αλλά όταν το πράγμα πάει στα ψυχικά χαρίσματα, έχεις την αίσθηση ότι η Άννα θα είναι εκεί για να πάρει την ευθύνη πάνω της.
Κι επειδή είναι πραγματικά κρίμα για μια παίκτρια υψηλού επιπέδου, όπως η Σταμολάμπρου, να ασχολούμαστε μαζί της μόνο λόγω της απόφασής της να διαβεί τον αθλητικό Ρουβίκωνα (παίζει στον Παναθηναϊκό από το 2023, μετά από μια πενταετία στον Ολυμπιακό), παίρνουμε αφορμή για… καταγραφή από την εξαιρετική της εμφάνιση στη νίκη του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού με 62-55 το μεσημέρι της Κυριακής 13 Οκτωβρίου.
Η οικογένειά της, από τα ανατολικά της Θασσαλονίκης, είναι αυτό που λέμε «ακραιφνώς» μπασκετική. Ο πατέρας της Λευτέρης χρημάτισε επί σειρά ετών διοικητικό στέλεχος του μπασκετικού ΠΑΟΚ (κυρίως έφορος, αλλά και με περισσότερες ευθύνες σε κρίσιμες για το σύλλογο στιγμές). Τα παιδιά του, ο Γιώργος και η Άννα-Νίκη, δεν θα μπορούσαν να μην ασχοληθούν με το μπάσκετ. Ο Γιώργος είναι επί σειρά ετών προπονητής σε τμήματα (κυρίως μπάσκετ γυναικών) σωματείων της Θεσσαλονίκης. Το κορίτσι εξαρχής ξεχώρισε στον Θερμαϊκό Θέρμης, όπου έκανε τα πρώτα της μπασκετικά βήματα, γι’ αυτό σε ηλικία μόλις 14 ετών εντάχθηκε στο δυναμικό του ΠΑΟΚ.
Τις σεζόν 2009-10 και 2010-11, με τη Σταμολάμπρου στο τιμόνι, ο ΠΑΟΚ κατακτά το πανελλήνιο πρωτάθλημα κορασίδων. Η Άννα, γνωστή πια, γίνεται η ηγέτιδα της αντίστοιχης εθνικής ομάδας, που φέρνει μια τεράστια επιτυχία για τα δεδομένα της, την 5η θέση στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που έγινε στο Κάλιαρι της Σαρδηνίας το 2011. Κάνει τρεις απίθανες εμφανίσεις με Σλοβακία, Σουηδία και Ρωσία (31, 30 και 31 πόντοι αντίστοιχα). Πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ πανηγύρισε σαν νεανίδα και το 2013, όπου ήταν και η πολυτιμότερη παίκτρια. Το 2012 ο ΠΑΟΚ τερμάτισε στη 2η θέση, αλλά εκείνη ήταν πάλι η MVP των αγώνων.
Εντυπωσιασμένοι από την ηγετική της φυσιογνωμία, οι ομοσπονδιακοί προπονητές κάνουν μια ηλικιακή υπέρβαση που δεν είχε συμβεί ως τότε, ούτε από τότε συνέβη, στα χρονικά των εθνικών ομάδων: Την καλούν στην αποστολή της εθνικής Νέων Γυναικών το καλοκαίρι του 2012, παρ’ ότι είναι ακόμα πρώτη χρονιά νεανίδα, δηλαδή τρία χρόνια μικρότερη από το όριο! Φυσικά είναι παρούσα στην ομάδα γυναικών του ΠΑΟΚ, αν και έχει ήδη αποφασίσει να κάνει πραγματικότητα το αμερικάνικο όνειρο στο Πίτσμπουργκ και τους «Αποίκους» (Colonials) του Ρόμπερτ Μόρις.
Η τετραετία που πέρασε στην Πενσιλβάνια δεν της απέφερε μόνο ένα πτυχίο, αλλά και την καθολική αναγνώριση. Που πιστοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 2023, όταν την κάλεσαν να γίνει μέλος του αθλητικού Hall of Fame του πανεπιστημίου! Στο βιογραφικό της, το οποίο είναι ακόμα αναρτημένο στο πανεπιστήμιο αν και έχει αποφοιτήσει από εκεί επτά χρόνια, διαβάζουμε ότι είναι η μία από τις μόλις δύο φοιτήτριες-παίκτριες που τελείωσαν την καριέρα τους με πάνω από 1.000 πόντους, 500 ριμπάουντ, 300 ασίστ και 100 κλεψίματα! Κοινώς, τα έκανε όλα.
Εκτός από τους τρεις περιφερειακούς τίτλους, η Σταμολάμπρου αναδείχτηκε δύο φορές καλύτερη παίκτρια (MVP) της περιφέρειας NEC. Όσοι την έζησαν τότε μιλούσαν για ένα κορίτσι που από την πρώτη χρονιά ήθελε τη μπάλα για να πάρει αποφάσεις και να φορτωθεί ευθύνες. Δεν περίμενε την… επετηρίδα, όπως κάνουν τόσα και τόσα κορίτσια, ειδικά αυτά που έρχονται από το εξωτερικό και χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν.
Αμέσως μετά την αποφοίτησή της πήρε μια διεθνή γεύση, που της άφησε όμως πίκρα. Συμφώνησε με την ελβετική Helios Basket, όπου μόλις στο τέταρτο παιχνίδι της βίωσε έναν σοβαρό τραυματισμό στον αστράγαλο. Όταν αποθεραπεύτηκε έκανε κάποιους αγώνες στην Ισπανία με την φανέλα της Campus Promete, ενός συλλόγου που δεν υπάρχει πια. Η επιστροφή στα πάτρια εδάφη ήταν πια προδιαγεγραμμένη, ο Ολυμπιακός την περίμενε.
Στους «ερυθρόλευκους» η Σταμολάμπρου αγωνίστηκε μια γεμάτη πενταετία, όπου μέτρησε τέσσερα πρωταθλήματα (2019, 2020, 2022 και 2023) και δύο κύπελλα (2019, 2022). Στην εθνική γυναικών είχε μια τριετία απουσίας λόγω του πανεπιστημίου (έκανε τις πρώτες της συμμετοχές σε φιλικά το 2014, αγωνίστηκε πάλι το 2017 στο Ευρωμπάσκετ) κι από τότε είναι βασικότατο στέλεχος.
Η μετακίνησή της το φθινόπωρο του 2023 από τον Πειραιά στη Λεωφόρο της έδωσε το παρατσούκλι «θηλυκός Σλούκας». Όπως είπε η ίδια, η απόφασή της να φύγει από τον Ολυμπιακό είχε ωριμάσει από τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς, αλλά η υπογραφή στον Παναθηναϊκό τελικά δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη, προέκυψε μετά από διαπραγματεύσεις 40 ωρών (!) κι ενώ ετοιμαζόταν να ξενιτευτεί, είχε ήδη κλείσει τα αεροπορικά εισιτήρια για να μεταβεί στην Τουρκία. Με τις πράσινες έχει πανηγυρίσει την κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας πριν από λίγους μήνες.
Έχοντας προσθέσει και την εμπειρία πια στα τεχνικά και ψυχικά της χαρίσματα, εξακολουθεί να είναι μια παίκτρια με νεύρο και ταχύτητα, μπορεί να διανύσει όλο το γήπεδο με 4-5 ντρίμπλες (το κάνει συχνά στην προπόνηση), παίρνει εκτός των άλλων και τα δύσκολα σουτ των τελευταίων δευτερολέπτων με άμυνα, δημιουργεί χώρο και συνθήκες μόνη της με ντρίμπλα, βλέπει γήπεδο για να αξιοποιήσει τις συμπαίκτριές της. Όποιος της δίνει τη μπάλα να τη διαχειριστεί, είναι σίγουρο ότι δεν θα χάσει.