MENU

Η Κυριακή απ’ την αρχή μέχρι το τέλος της, ήταν μια σπαρακτική υπενθύμιση. Αναφορικά με το πόσο νοσεί το μπάσκετ στην Ελλάδα. Λόγω της ΕΟΚ, λόγω της ΚΕΔ, λόγω της νοοτροπίας που έχουν οι ομάδες και όχι μόνο. Κυρίως αποτελεί ένα απόλυτο καθρέφτισμα του τι πραγματικά εννοούσε ο Ολυμπιακός με το #mextitelous. Αυτή τη φράση που θεωρητικά ήρθε για να αλλάξει κάτι. Τώρα καταλαβαίνουν όλοι τι ήθελε να αλλάξει και με ποιο τρόπο. 

Η αρχή έγινε με αυτό που σας έχει ενημερώσει εδώ και καιρό το SDNA. Καμία πιθανότητα να πάψει να είναι «νατουραλιζέ» ο Ντόρσεϊ, πρόβλημα στην Εθνική με τον Ουόκαπ. Αστερίσκος εδώ: Πέρα από πρόβλημα για την Εθνική, είναι και εύνοια ξεκάθαρη του Ολυμπιακού. Εκεί εντοπίζεται το γιατί δεν μιλά κανείς απ’ όσους τόσο καιρό έταζαν κοινή παρουσία στην Εθνική Ντόρσεϊ-Ουόκαπ. Η ΕΟΚ, το κράτος το ίδιο, υπέγραψαν την ελληνοποίησή του κάτι που σημαίνει πρώτα και πάνω απ’ όλα, την εύνοια και το… στρώσιμο σχεδιασμού στην ομάδα του λιμανιού. Πρώτο… μέχρι τέλους. 

Το δεύτερο δεν είναι κάτι νέο. Το βλέπαμε και πριν το μέχρι τέλους, το βλέπουμε και μετά. Επεισόδια, καταστάσεις στο ΣΕΦ που δεν αρμόζουν στον αθλητισμό και πηγαίνουν το μπάσκετ πίσω. Δυστυχώς η διοίκηση της ΚΑΕ Ολυμπιακός κάνει διαρκώς τα… στραβά μάτια, για να μη θιχτούν αυτοί με τους συμμάχησε για να προχωρήσει το μέχρι τέλους και η πτώση στην Α2. Τώρα δεν μαζεύεται. Ένα σημείο που όλοι γνωρίζουν πως είναι επικίνδυνο, χωρίς καμία φύλαξη, δόθηκε η ευκαιρία σε κάποιους να σπάσουν τζάμια, να πετάξουν φωτοβολίδες ευθείας βολής, πέτρες κτλ. Το θέμα θα «θαφτεί» επειδή δεν τραυματίστηκε κανείς. Αν κάποιο τζάμι πετύχαινε κάποιον, τώρα θα αναλύαμε αλλιώς τα δεδομένα. Από τύχη δηλαδή το… ξεχνάμε. 

Τρίτο και αρκετά σημαντικό, η διαιτησία. Δεν ήταν ούτε το πρώτο δείγμα και λογικά δε θα είναι το τελευταίο. Απλά ήταν ο ΟΡΙΣΜΟΣ του… μέχρι τέλους. Μέχρι το άκουσμα της κόρνας της λήξης, σφύριζαν με τρόπο που διασφάλιζε το προβάδισμα του Ολυμπιακού. Ειδικά στο σημείο που το ματς έγινε για τα καλά ντέρμπι και ο Παναθηναϊκός πέρασε μπροστά. Γεμίζοντας άγχος το λογικό και ξεκάθαρο φαβορί της σειράς. 

Απ’ την οπτική του φανατικού Ολυμπιακού, ή εκείνου που πρέπει να εξυπηρετήσει και να διαφυλάξει τα συμφέροντα της συγκεκριμένης ομάδας, το μέχρι τέλους είναι απόλυτα κατανοητό. Απ’ την πλευρά του ίδιου του μπάσκετ όμως, είναι μια κατάσταση θλίψης που απλά ήρθε να παραπλανήσει τον κόσμο για μια… κάθαρση, ενώ στην ουσία ήταν ο ορισμός της δημιουργίας μιας σκληρής ευνοϊκής προς τον Ολυμπιακό κατάστασης. 

Από τον τρόπο που λειτουργεί η ΕΟΚ, απ’ τον τρόπο που σφυρίζουν οι διαιτητές, μέχρι τη διατήρηση του νόμου της ανομίας που συνεχίζει να επικρατεί στον Πειραιά και δεν επεμβαίνει κανείς για να διορθώσει το παραμικρό εδώ και πολλά χρόνια. 

Αφού αυτό ήταν το περίφημο μέχρι τέλους, είναι καιρός να το πάρουμε απ’ την αρχή ως μπάσκετ. Διαφορετικά απλά θα παρακολουθήσουμε μια κατάσταση επιπέδου απόλυτης ποδοσφαιροποίησης, η οποία φαίνεται ξεκάθαρα τώρα που η διαφορά των δύο ομάδων είναι τεράστια. Σκεφτείτε τι θα συμβεί με την πιθανή επιστροφή του Παναθηναϊκού στο επίπεδο που του πρέπει από τη νέα σεζόν. 

Το #mexritelous όπως ακριβώς το οραματίστηκαν Ολυμπιακός και… νέα ΕΟΚ