Φτάσαμε στους τελικούς της Α1 μπάσκετ. Καμία έκπληξη, Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός το ζευγάρι. Πόλωση που δε θυμίζει σε τίποτα προηγούμενα χρόνια, αγωνία που δεν φτάνει… στον ουρανό και ένας τίτλος που μοιάζει μπασκετικά/αγωνιστικά προαποφασισμένος.
Η ανωτερότητα των «ερυθρόλευκων» είναι τέτοια, ώστε να μην αφήνει περιθώρια για πολλές αμφιβολίες σχετικά με το τι θα συμβεί. Οτιδήποτε πέραν της κατάκτησης απ’ τον Ολυμπιακό άντε το πολύ με μια ήττα, θα μοιάζει με τεράστια έκπληξη.
Οι φίλαθλοι το γνωρίζουν, οι ίδιες οι ομάδες ως οργανισμοί το γνωρίζουν, γι’ αυτό και επικρατεί μια χαλαρότητα που δεν θυμίζει άλλες περιόδους σε ανάλογη εποχή αναμονής τελικών, ειδικά όταν μιλάμε ανάμεσα στους αιωνίους.
Σκηνικό… ονειρεμένο για τους διαιτητές. Αγώνες που δύσκολα θα είναι «κλειστοί» στο σκορ, αγώνες που έχουν ξεκάθαρο και τεράστιο φαβορί. Πόλωση που απουσιάζει, άρα ηρεμία στο κεφάλι των «γκρι» και αναμετρήσεις που δύσκολα θα κρίνονται στο τέλος, στις 2-3 φάσεις τελευταίων λεπτών. Ευκολότερη δουλειά που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, ειδικά σε ντέρμπι αιωνίων.
Μιλάμε για μια ΕΟΚ, μια ΚΕΔ, που μέχρι τώρα μόνο απαρατήρητες δεν έχουν περάσει. Το αντίθετο μάλιστα. Στα αντίστοιχα ντέρμπι της κανονικής περιόδου, τα σφυρίγματα συζητήθηκαν έντονα. Παρουσιάζεται φανερά μια τάση απόδειξης πως συγκεκριμένη πλευρά είναι η… αγαπημένη. Την άλλη την αντιμετωπίζουν το λιγότερο με αίσθημα αντιπαλότητας. Για να μην πούμε εχθρικά.
Συν τοις άλλοις, είναι πολλά τα αναπάντητα γεγονότα απ’ την ΕΟΚ και χωρίς αντίδραση της ΚΕΔ κι αφορούν διαιτητές. Είτε επειδή… οι θεσμοί δεν αγγίζονται για να εξηγήσουν πως εταιρικά σχετίζεται ρέφερι με τον πρόεδρο της ΕΟΚ, είτε επειδή δύο Έλληνες διαιτητές είναι μπλεγμένοι σε υπόθεση κατηγορίας για στήσιμο αγώνα στο εξωτερικό. Υπόθεση που παραμένει ανοιχτή.
Θέλουν πραγματικά η ΕΟΚ και η ΚΕΔ να περάσουν… κάτω απ’ τα ραντάρ; Ας φροντίσουν να γίνει η καλύτερη δυνατή προσπάθεια προκειμένου οι διαιτητές να μην αποτελέσουν σημαντικό παράγοντα των τελικών. Αναμετρήσεις που έτσι κι αλλιώς δύσκολα θα είναι γεμάτες σασπένς και αγωνία. Οπότε δεν συντρέχει ο παραμικρός λόγος. Όχι πως θα συνέτρεχε σε διαφορετικό ενδεχόμενο, αλλά στην Ελλάδα βρισκόμαστε. Η ΕΟΚ που πρόσφατα πάλεψε να μην πάρει ο Παναθηναϊκός το ΟΑΚΑ και επίσης πρόσφατα έκανε Έλληνα τον Γουόκαπ, δεν το λες πως εμπνέει και σιγουριά για τη στάση της.
Ο μεγάλος φόβος και το μεγάλο στοίχημα είναι ακριβώς εκεί. Μην τυχόν η Ομοσπονδία και η ΚΕΔ θελήσουν με κάποιο τρόπο να κάνουν… επίδειξη διαθέσεων. Εκδικητικών απέναντι στη μία πλευρά και φιλικών προς την άλλη. Η μορφή που έχουν οι φετινοί τελικοί, οποιοδήποτε τέτοιο δείγμα θα το μετατρέψουν σε ξεκάθαρο μήνυμα.
Όχι για φέτος προφανώς, επειδή τα πάντα τελειώνουν και γυρισμό δεν έχει αναφορικά με την κατάσταση των ομάδων. Από την επόμενη σεζόν όμως, θα έχουμε στη χώρα μας μια ομάδα που είναι επιπέδου Final-4 με δύο συμμετοχές σε διαδοχικές σεζόν. Και άλλη μία που ευελπιστεί με προπονητή top level και παίκτες ανάλογου βεληνεκούς που προσπαθεί να αποκτήσει, να επιστρέψει στην πρόσφατη δυναμική και δόξα της.
Αυτόματα ο συναγωνισμός θα είναι υπερβολικά μεγαλύτερος. Ξέρουμε καλά τι σημαίνει αυτό ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Πόλωση, εντάσεις, τεράστιο ενδιαφέρον. Άρα αν η ΕΟΚ/ΚΕΔ δεν φροντίσουν οι φετινοί τελικοί να είναι ήρεμοι και απαρατήρητοι σε επίπεδο διαιτησίας, θα… τινάξουν στον αέρα την όποια ελπίδα μπορεί να υπάρχει για το κοντινό αύριο.
