Κλειστό ΟΑΚΑ στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός για 49 χρόνια. Ήταν δίκαιο, έγινε πράξη θα έλεγε κανείς. Απ’ τη στιγμή που δεν έχει μείνει κανείς άλλος να συντηρεί κάποια απ’ τις σημαντικές εγκαταστάσεις της χώρας, απ’ τη στιγμή που το ΟΑΚΑ ήταν «σπίτι» του Τριφυλλιού απ’ τη στιγμή που άνοιξε το 1995, απ’ τη στιγμή που οι όροι είναι συμφέροντες τόσο για τους Πράσινους όσο και για το κράτος φυσικά.
Το λέει και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στη δήλωσή του: «…χωρίς να κάνουμε ούτε χιλιοστό πίσω σε θέματα αρχών και κυρίως χωρίς να υποθηκεύσουμε την Ιστορία μας». Τί μπορεί να σημαίνει αυτό; Το προφανές. Οι Πράσινοι όπως προέβλεπε ο αρχικός νόμος, όπως είχε συμφωνηθεί πάνω από ένα χρόνο πριν, πήραν αυτά που ήθελαν. Άρα και το περιβόητο πάρκινγκ.
Αυτόματα το μυαλό πηγαίνει σε κάποιον που αρκετοί παράγοντες αποκαλούν «ντροπή της Κρήτης». Το γιατί το γνωρίζουν μόνο οι ίδιοι. Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που εμμονικά προσπαθούσε να υψώσει εμπόδια. Παλεύοντας να πείσει πως κάτι κάνει, μην επιτρέποντας να ολοκληρωθεί η παραχώρηση του ΟΑΚΑ στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Βρίσκοντας προφάσεις αστείες, αλλά με τόσο σοβαρές συνέπειες κάθε φορά.
Πρόχειρα μας έρχεται στο μυαλό το πάρκινγκ 5. Θα θέλαμε τώρα να μας μιλήσει για το τι συνέβη τελικά. Επειδή ήταν και ανυποχώρητος. Κάθετος. Μιλούσε για διαπραγματεύσεις που δεν έγιναν ποτέ, πέρα απ’ τα όνειρά του ίσως. Απλά ήταν τόσο πιστευτά που μάλλον τα μπέρδεψε με την πραγματικότητα. Η οποία αποδεικνύεται πιο ξεκάθαρη από ποτέ: Δεν τέθηκε κανένα θέμα να μην υπάρχει το πάρκινγκ 5 στη συμφωνία για το κλειστό του ΟΑΚΑ.
Σε κάποια χωριά της Ελλάδας, αυτό το χαρακτηρίζουν ως «άτακτη υποχώρηση». Σε άλλα μέρη, το λένε «ξεφτίλα», «λόγια του αέρα». Τελικά με την… ουρά στα σκέλια, κάποιος που το παίζει και σοβαρός θεσμικός παράγοντας του τόπου, διαβάζει την ανακοίνωση-δήλωση, γνωρίζοντας πως εκείνος ήταν ανάμεσα στα «εμπόδια» που αναφέρονται. Εκείνα που υπερπήδησε η ΚΑΕ Παναθηναϊκός δηλαδή.
Το SDNA σας έγραφε εδώ και καιρό ότι το θέμα τελείωσε. Ένας επαγγελματίας Πινόκιο έλεγε άλλα. Ότι θα το δουν, θα το συζητήσουν, θα γίνει αυτό, εκείνο, το άλλο, ώστε μπλα μπλα μπλα. Ενώ ο πρωθυπουργός της χώρας έλεγε: «Μην ακούτε τι λέει ο κάθε ένας. Ο Παναθηναϊκός έχει δίκιο και θα πάρει ό,τι ψηφίστηκε πριν ένα χρόνο, δε μπορούμε να συζητήσουμε τίποτα άλλο όταν υπάρχει ψηφισμένος νόμος του κράτους».
Στον Παναθηναϊκό διάβαζαν διάφορες συνεντεύξεις και γελούσαν. Δεν αντέδρασαν. Ο ένας τις έδειχνε στον άλλον για να διασκεδάζουν και περίμεναν τις συμβάσεις για τις υπογραφές.
Τώρα που τελείωσαν όλα, καλό θα ήταν να ενημερωθούν οι πολίτες αυτού του τόπου, για την… ανυποχώρητη στάση που έγινε άτακτη υποχώρηση. Με εντολή ανωτέρων θα σκεφτούν πολλοί. Δεν ξέρουμε τι και πως. Ξέρουμε σίγουρα πως αυτό που δεν είναι περιουσία του πατέρα κανενός όπως είχε αναφερθεί, για 49 χρόνια ανήκει στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός και παίρνει το όνομα του πατέρα αυτού που είχε δίκιο και πήρε το πάρκινγκ 5. Του «πατέρα» του συλλόγου. «Παύλος Γιαννακόπουλος». Ωραίος τίτλος, μεγάλος, γεμάτος ανάμνηση και συγκίνηση.
Η προσφορά του καθενός φέρνει και το πώς θα αναφέρεται αιώνια στην κοινωνία. Άλλων το όνομα θα κάνει τα στόματα να… στάζουν μέλι, άλλων τα ονόματα θα ακολουθούνται από διευκρινίσεις όπως το «ντροπή της Κρήτης».
