Η Μονακό θα είναι η αντίπαλος του Ολυμπιακού την επόμενη Παρασκευή στον πρώτο ημιτελικό της Ευρωλίγκας που θα γίνει στο Κάουνας. Μια ομάδα που έχει τον δικό της ιδιότυπο τρόπο παιχνιδιού και για να μην ξεχνιόμαστε, είναι η μόνη που κέρδισε τους «ερυθρόλευκους» δύο φορές φέτος. Αυτό μπορεί να λέει πολλά για το δύσκολο ματσάρισμα που έχει ο Ολυμπιακός απέναντι της, αλλά και τίποτα, αφού όλοι γνωρίζουν ότι το Φάιναλ-4 είναι μια εντελώς διαφορετική πίστα.
Ομάδα δεκαθλητών
Βλέποντας το ρόστερ της Μονακό, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κάποιος, ότι πρόκειται για μια ομάδα, με τεράστια αθλητικότητα, ίσως την μεγαλύτερη της διοργάνωσης μαζί με την Μακάμπι. Αν εξαιρέσουμε τον Μοτιεγιούνας, όλοι οι άλλοι είναι τουλάχιστον από τον μέσο όρο και πάνω. Μια ομάδα που βασίζεται κυρίως στην πυρηνοκίνητη τριάδα γκαρντ που διαθέτει, με κορυφαίο βέβαια τον γνωστό μας Μάικ Τζέιμς (16.2 πόντοι και 4.6 ασίστ), τον Έλι Οκόμπο (12.5 πόντοι και 3.5 ασίστ) και τον Τζόρνταν Λόιντ (12.5 πόντοι και 2.6 ασίστ).
Αυτοί είναι οι παίκτες με το υψηλότερο usage στην ομάδα και τα χαρακτηριστικά τους είναι δύσκολα να αντιμετωπιστούν από οποιαδήποτε άμυνα. Μιλάμε για γκαρντ που έχουν ατομική ενέργεια, κάθετο παιχνίδι, σουτ μετά από ντρίπλα, δημιουργία και εκτέλεση σε ένα πλήρες επιθετικό πακέτο. Για να πετύχει το.. γλυκό, ο Λόιντ έκανε ένα βήμα πίσω και λειτούργησε περισσότερο ως ένας off ball παίκτης για να αφήσει την μπάλα στον Τζέιμς και τον Οκόμπο. Ο Σάσα Ομπράντοβιτς βρήκε την συνταγή και άφησε τους παίκτες του να δείξουν το ταλέντο τους.
Φυσικά τίποτα δεν θα μπορούσε να γίνει αν δεν βρίσκοταν glue guys όπως ο Άλφα Ντιαλό και ο Ουατάρα που φέρνουν πολλά 3&D χαρακτηριστικά. Η frontline τους είναι πλήρης, με παίκτες για όλα τα γούστα, που τα επίπεδα physicality που μπορούν να βγάλουν, τρομάζουν. Ο Τζον Μπράουν μαζί με τον Τσίμα Μονέκε, είναι εκεί για να «δέρνουν» κόσμο μέσα στην ρακέτα, ενώ ο Ντόντα Χολ και ο Μακουντού φέρνουν παιχνίδι πάνω από την στεφάνη και χρησιμεύουν ως τερματοφύλακες ερχόμενοι για βοήθεια.
Τρόπος παιχνιδιού
Είναι προφανές ότι με αυτά τα γκαρντ, η Μονακό θα παίξει με το πόδι στο γκάζι και θα ψάξει το transition για να βρει σουτ στα πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης. Αν δεν πετύχει αυτό, τότε έχουν τρεις βασικούς τρόπους εκτέλεσης. Αρχικά το πικ εν ρολ (16.9% των κατοχών), με τους τρεις γκαρντ να χρησιμοποιούν τα σκριν στην μπάλα για να φτιάξουν κυρίως προϋποθέσεις για τον εαυτό τους, ενώ οι αθλητικοί φόργουορντ-σέντερ που διαθέτουν, είναι πάντα έτοιμοι για να τελειώσουν τις φάσεις μετά από λόμπες.
Δευτερευόντως, οι καταστάσεις isolation (14.4% των κατοχών), που εκμεταλλεύονται τις ικανότητες των παικτών τους και δημιουργούν ρήγματα στις άμυνες. Η Μονακό είναι η ομάδα με τις περισσότερες κατοχές σε κατάσταση απομόνωσης στην διοργάνωση, με τον Μάικ Τζέιμς, όπως είναι λογικό, να έχει την μερίδα του λέοντος σε αυτό το κομμάτι. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που οι Γάλλοι είναι τρίτοι από το τέλος σε assisted field goals, με 53%, αφού οι ατομικές ενέργειες παράγουν τους πόντους.
Τρίτον, η ανισορροπία που δημιουργούν οι γκαρντ με το κάθετο παιχνίδι τους, προκαλεί περιστροφές στις άμυνες, με αποτέλεσμα τις λίγες φορές που πασάρουν να βρίσκουν spot σουτ και να εκτελούν από το τρίποντο. Βέβαια αυτό είναι ένα κομμάτι που υστερεί σημαντικά σε αποτελεσματικότητα η Μονακό, καθώς δεν έχει κλασικούς σουτέρ, παρά μόνο ημέρας, αν εξαιρέσουμε το Λόιντ. Για αυτό είναι προτελευταίοι σε ευστοχία (56.9% eFG) και τελευταίοι στο ποσοστό έξω από τα 6.75 με μόλις 31%.
Στα παραπάνω, έρχεται να προστεθεί η παρουσία του Μοτιεγιούνας που μπορεί να μοιάζει 2-3 ταχύτητες κάτω από τους συμπαίκτες του, αλλά είναι ο μόνος παίκτης που μπορεί να μπορεί να φέρει κάτι εντελώς διαφορετικό στην επίθεση από την θέση του σέντερ. Ο Λιθουανός, έχει την ικανότητα να παίζει με πρόσωπο αλλά και πλάτη στο καλάθι δίνοντας άλλη διάσταση στην Μονακό. Είναι βέβαιο ότι απέναντι στον Φαλ, θα επιχειρήσει πολλές φορές να σουτάρει μετά από πικ εν ποπ, ενώ όταν πηγαίνει στο ποστ μπορεί να τελειώνει τις φάσεις και με τα δύο χέρια, ενώ είναι και εξαιρετικός πασέρ.
Αδυναμίες των Γάλλων
Θα περίμενε κανείς λοιπόν με όσα έχουν περιγραφεί παραπάνω να μιλάμε για μια ομάδα που έχει τρομερή επίθεση, ενώ στην άμυνα θα κρύβει τον ήλιο. Τουναντίον, η Μονακό ήταν μόλις η 9η επίθεση σε όρους Offensive Rating και η 6η από το τέλος άμυνα (Defensive Rating). Είναι σχεδόν κλασικό πως τέτοιοι παίκτες, με αυτά τα προσόντα έχουν ένα.. θεματάκι στο shot selection και το διάβασμα των καταστάσεων.
Ο Μάικ Τζέιμς στην μέρα του μπορεί να πετάει την μπάλα με κλειστά μάτια και να μπαίνει αλλά στην κακή του θα γίνει επιζήμιος για την ομάδα του. Ο Γουόκαπ θα έχει πολύ δύσκολο έργο, αλλά αν καταφέρει να τον περιορίσει θα έχει προσφέρει σημαντικά στην ομάδα του. Ο Οκόμπο στην δεύτερη του χρονιά, εμφανίστηκε πολύ πιο ώριμος και ουσιαστικός, κρατώντας κάπως το κοντρόλ του παιχνιδιού. Γενικά, μιλάμε για μια επίθεση που μπορεί να διαλύσει οποιαδήποτε άμυνα, αλλά και να βραχυκυκλώσει χωρίς γυρισμό.
Στον αμυντικό τομέα, είναι ακόμα πιο περίεργα τα πράγματα, καθώς μπορεί να βγάλει πολύ μεγάλο physicalιty που όμως έχει ένα συγκεκριμένο πρόβλημα. Είναι τόσο μεγάλα τα μεγέθη των παικτών της από το 3 και πάνω, με μεγάλα άκρα, που μπορούν να μπουν σε κάθε γραμμή πάσας, για αυτό είναι και η πρώτη ομάδα ποσοστό λαθών του αντιπάλου (tov%).
Όμως, αν ο αντίπαλος καταφέρει και γυρίσει σωστά την μπάλα, τότε στην δεύτερη περιστροφή αρχίζουν να χάνονται και να μένουν κενά, είτε από θέμα έλλειψης συγκέντρωσης, είτε από έλλειψη τακτικής παιδείας μερικών παικτών. Για αυτό και η Μονακό είναι από τις ομάδες που δέχονται αρκετούς πόντους στο διάστημα 16-24 δευτερολέπτων. Βέβαια, αν τους πετύχει κάποιος σε ένα βράδυ απόλυτης συγκέντρωσης, τότε.. καλή τύχη. Ο Ολυμπιακός το βίωσε αυτό δύο φορές φέτος, μένοντας μία στους 60 και μία στους 76 πόντους.
Ακόμα ένα θέμα που παρουσίασε όλη την σεζόν είναι η αδυναμία στο αμυντικό ριμπάουντ, κάτι που μπορεί να εκμεταλλευτεί ο Ολυμπιακός. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει στην επίθεση της, καθώς είναι η δεύτερη καλύτερη ομάδα στο επιθετικό ριμπάουντ, με τους ψηλούς της να πιέζουν συνεχώς την άμυνα σε αυτό το κομμάτι.
Φαβορί ο Ολυμπιακός
Ο Ολυμπιακός θα μπει στο παρκέ της Ζαλγκίριο Αρένα ως φαβορί και ας έχει χάσει δύο φορές φέτος από του Μονεγάσκους. Το Φάιναλ-4 είναι μια εντελώς διαφορετική κατάσταση και η εμπειρία στον χειρισμό καταστάσεων παίζει μεγάλο ρόλο. Η Μονακό όχι μόνο είναι πρωτάρα σε αυτό το κομμάτι, αλλά εκτός από τον Τζέιμς δεν υπάρχει άλλος παίκτης που να έχει λάβει μέρος σε τουρνουά δύο ημερών.
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε, τι λύσεις θα βρει ο κόουτς Μπαρτζώκας στην flat άμυνα που παίζει με τον Φαλ μέσα στο παρκέ, όταν απέναντι του θα έχει παίκτες με δολοφονικό pull-up, αλλά και πώς θα αντιδράσει στο ξύλο που θα προσπαθήσουν να ρίξουν οι Γάλλοι. Είδαμε με την Φενέρ ότι του πήρε 3-4 αγώνες να προσαρμοστεί στα δεδομένα, ενώ τώρα θα υπάρχουν απλά 40 λεπτά.
Ο Ολυμπιακός είναι συνολικά καλύτερη ομάδα, έχει πιο έμπειρους παίκτες και καλύτερο προπονητή, όμως η Μονακό είναι ο κακός του δαίμονας, για αυτό αναμένεται ένα συναρπαστικό παιχνίδι που θα γεννήσει μεγάλους πρωταγωνιστές.
