Ο Παναθηναϊκός έχασε και από την Βαλένθια στο ΟΑΚΑ, σε έναν αγώνα που κρίθηκε στις τελευταίες κατοχές. Για άλλο ένα παιχνίδι, οι «πράσινοι» βρήκαν νέο τρόπο για να ηττηθούν και έτσι έφτασαν τις έξι ήττες σε 12 παιχνίδια στην έδρα τους. Η Ευρωλίγκα είναι μια δύσκολη διοργάνωση που οι λεπτομέρειες μετράνε πάρα πολύ, ειδικά στα τελευταία λεπτά, όταν το σκορ είναι κοντά. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια άμυνα, ένα λάθος, μια ατομική ενέργεια μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ μιας ομάδας και στην συγκεκριμένη περίπτωση υπέρ της Βαλένθια.
Καλό πρώτο ημίχρονο
Ο Παναθηναϊκός παρά τις δύο πολύ σοβαρές απουσίες (Ουόλτερς, Παπαγιάννη) που είχε ξεκίνησε καλά τον αγώνα μετά από καιρό και μπήκε οδηγός στο σκορ. Οι «πράσινοι» μοίραζαν ωραία την μπάλα, έβρισκαν τον ελεύθερο παίκτη, δημιουργούσαν μέσα από πικ εν ρολ με πολιορκητικό κριό τον Γκουντάιτις και με τον Λι να βρίσκεται ξανά σε καλή μέρα, πήρε προβάδισμα. Βασικό γνώρισμα της καλής του εμφάνισης, ήταν οι σωστές επιλογές του Μπέικον που εκτός από τους οκτώ πόντους που πέτυχε, μοίρασε και πέντε ασίστ στους συμπαίκτες του κρατώντας τους ζεστούς, όταν ερχόταν double team για να τον σταματήσει.
Η πρώτη παρουσία του Τόμας έφερε μια νέα απειλή για την αντίπαλη άμυνα και το κυνηγητό πίσω από τα σκριν στον Αμερικανό, έδωσε την ευκαιρία σε άλλους παίκτες να έχουν καλά σουτ. Ο Παναθηναϊκός σκόραρε 49 πόντους στο ημίχρονο, που είναι ένα εξαιρετικό νούμερο, όμως η άμυνα του ήταν προβληματική. Με την καλή εικόνα του στο μπροστά μέρος του γηπέδου, αν ήταν στοιχειωδώς καλός και πίσω, θα μπορούσε να είχε πάρει μια διαφορά ασφαλείας, όμως είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι το τριφύλλι είναι μια κακή αμυντική ομάδα. Μπορεί να έχει κάποιες εκλάμψεις, αλλά η γενικότερη εικόνα μας βγάζει ότι είναι από τις χειρότερες άμυνες τις διοργάνωσης.
Επέστρεψε στις κακές του συνήθειες
Έτσι στο δεύτερο μέρος, που η Βαλένθια μπήκε πιο αποφασιστικά στην αναμέτρηση, έκανε ένα γρήγορο σερί και φάνηκε ότι θα είναι μια μάχη επιθέσεων, αφού και οι Ισπανοί είχαν κακές αμυντικές αντιδράσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι δύο ομάδες πέτυχαν από 28 πόντους μέσα από πικ εν ρολ δράσεις, ένα νούμερο πολύ μεγάλο για τα στάνταρ της διοργάνωσης. Ειδικά ο Κρις Τζόουνς πέτυχε τους 11 πόντους σε μόλις 6 κατοχές κάνοντας πολύ μεγάλη ζημιά, ενώ και ο Γκουντάιτις τροφοδοτήθηκε σωστά από τον Λι και τελείωσε σωστά τις φάσεις.
Το πρόβλημα ήταν από κάποιο σημείο και μετά, η Βαλένθια σημάδεψε τον Λιθουανό στην επίθεση της, είτε με τον παίκτη που ρόλαρε, είτε με τον χειριστή, ενώ η πάσα στην αδύνατη πλευρά έβρισκε ελεύθερα σποτ σουτ, εκμεταλλευόμενη την τρομακτική αδυναμία του Μπέικον στην άμυνα μακριά από την μπάλα (φώτ.).
Αντίθετα οι «πράσινοι» επέστρεψαν στις κακές τους συνήθειες επιθετικά, με ατομικές ενέργειες, μπούκες του Μπέικον που δεν ήταν σε καλή μέρα και κακή κυκλοφορία της μπάλας.
Κακές επιλογές στο τέλος
Όπως αναμενόταν το παιχνίδι έφτασε στα τελευταία λεπτά με τις δύο ομάδες να πηγαίνουν πόντο-πόντο και κάπου εκεί έλαμψε το άστρο του Τζόουνς. Αν έχει παρακολουθήσει κάποιος την Βαλένθια φέτος, ξέρει ότι είτε χάνει είτε κερδίζει, όλες τις τελευταίες επιθέσεις τις παίρνει ο Αμερικανός. Στα τελευταία 2.5 λεπτά πήρε την ευθύνη και σκόραρε 11 συνεχόμενους πόντους διαλύοντας την άμυνα του Παναθηναϊκού. Αυτό που μπορεί να πει κάποιος σε αυτήν την κατάσταση είναι ότι η άμυνα, εφόσον βλέπει ότι αισθάνεται καλά και έχει την ψυχολογία με το μέρος του, να προσπαθήσει να του βγάλει την μπάλα από τα χέρια του, στέλνοντας δεύτερο παίκτη και να δώσει την ευθύνη σε συμπαίκτες του, που δεν είναι συνηθισμένοι σε τέτοιες καταστάσεις.
Παρόλα αυτά, ο Παναθηναϊκός μπήκε στην τελική ευθεία του αγώνα προηγούμενος με δύο πόντους. Η Βαλένθια είχε 17 δευτερόλεπτα να οργανώσει μια επίθεση μετά από τάιμ άουτ και αντίστοιχα οι «πράσινοι» την άμυνα τους.
Σε αυτές τις καταστάσεις γίνεται μεγάλη συζήτηση για αν μια ομάδα πρέπει να κάνει φάουλ να οδηγήσει στις βολές τον αντίπαλο της, ή πρέπει να παίξει καθαρή άμυνα με κίνδυνο να χάσει το ματς. Μαγική συνταγή δεν υπάρχει, το τι είναι λάθος και τι σωστό, εξαρτάται από το αποτέλεσμα και μόνο, αρκεί για να φτάσεις σε αυτό, να έχεις εξασφαλίσει τις καλύτερες συνθήκες για να παίξεις μια άμυνα.
Η πεντάδα που βγήκε στο παρκέ για τον Παναθηναϊκό, είχε τουλάχιστον δύο, για να μην πούμε τρεις παίκτες που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Όταν αποφασίζεις να παίξεις άμυνα, βάζεις μέσα τους καλύτερους σου αμυντικούς, όχι τον Ουίλιαμς ή τον Τόμας. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην βρίσκεται ο Αγραβάνης στο γήπεδο για την τελευταία άμυνα. Το κρατάμε αυτό. Προφανώς όλο το γήπεδο ήξερε ότι ο καυτός Τζόουνς θα πάρει το τελευταίο σουτ.
Τι έκανε ο Παναθηναϊκός για αυτό; Όπως φαίνεται και στο βίντεο, στο πρώτο σκριν που παίρνει σημαδεύοντας τον αδύναμο αμυντικά Ουίλιαμς, ο Αμερικανός βγαίνει δυναμικά, με αποτέλεσμα να πασάρει στον Αλεξάντερ. Εκεί γίνεται το πρώτο λάθος, καθώς δεν έπρεπε να του επιτραπεί να ξαναπάρει την μπάλα. Αφού την παίρνει πίσω, ξαναπαίρνει σκριν από τον Αλεξάντερ για να πετύχει τελικά τον στόχο του, που δεν ήταν άλλος από το να βγει με αλλαγή επάνω του ο Ουίλιαμς. Μόλις το είδε αυτό ο Τζόουνς, έκανε την προσποίηση, ο Αμερικανός του Παναθηναϊκού έφτασε στις court seats και με ένα εύκολο για αυτόν σουτάκι, έδωσε την νίκη στην ομάδα του. Το σημείο από το οποίο εκτέλεσε ο πόιντ γκαρντ της Βαλένθια, είναι το πιο εύστοχο του μέσα στο παρκέ, αφού από την δεξιά μεριά, εκτελεί με 45% τρίποντο (13/29).
Αυτές οι λεπτομέρειες είναι που μετράνε στα τελευταία δευτερόλεπτα και ακόμα και να είχε αστοχήσει ο Τζόουνς, όπως πριν μερικές εβδομάδες ο Μπόλντγουιν, πάλι λάθος θα ήταν η άμυνα. Δεν γίνεται να μην προσπαθείς με νύχια και με δόντια, να διώξει την μπάλα από τα χέρια του, ο πιο «ζεστός» παίκτης του γηπέδου, φέρνοντας έναν δεύτερο παίκτη ή κάνοντας ένα πολύ επιθετικό hedge out στο σκριν.
Βέβαια, μετά Χριστόν προφήτες μπορεί να είμαστε πολλοί, αλλά όπως λένε σε αυτές τις περιπτώσεις «παίξε σωστά και ας χάσεις». Αυτό που μένει είναι άλλη μια εντός έδρας ήττα και πλέον ο Παναθηναϊκός μπήκε στην τελική ευθεία για τον πρώτο τίτλο της χρονιάς που θα κριθεί στο Φάιναλ-8 του Ηρακλείου με εύθραυστη ψυχολογία και έντονη αμφισβήτηση.
