Να μας συγχωρήσετε που θα το πούμε αλλά όλοι όσοι περίμεναν μια διαφορετικά, από την αποψινή, εικόνα του Παναθηναϊκού στην Καλλιθέα της Ρόδου, μάλλον δεν έχουν στο μυαλό τους τα πραγματικά δεδομένα.
Ο Παναθηναϊκός των δέκα (10) νέων παικτών και του νέου προπονητή (Ντέγιαν Ράντονιτς) που προσπαθεί να περάσει στην ομάδα μια νέα (τη δική του) φιλοσοφία, αλλά και της απουσίας του «κομματιού» που λείπει ακόμα (τεσσάρι) , όπως και του παίκτη (Ουόλτερς) που θα σηκώσει το βάρος που τον πλήγωσε τα δύο τελευταία χρόνια, ήρθε η ώρα να δώσει τον πρώτο επίσημο αγώνα της χρονιάς. Έναν αγώνα ημιτελικό που εν πολλοίς ήταν… τελικός, μιας και σε περίπτωση που οι «πράσινοι» γνώριζαν την ήττα αυτομάτως θα έχαναν το τρόπαιο που από πέρσι έχουν στα χέρια τους.
Με όλα τα παραπάνω δεδομένα ο Παναθηναϊκός ήταν απόλυτα φυσιολογικό να παρουσιάσει ένα κακό και ανέτοιμο πρόσωπο. Ήταν απόλυτα φυσιολογικό να προβληματίσει και να δυσκολευτεί απέναντι σε μια ομάδα που και αυτή ήταν σχεδόν ολοκληρωτικά νέα, αλλά δεν είχε ούτε το μισό της πίεσης που είχε ο Παναθηναϊκός. Το σύνολο του Ηλία Παπαθεοδώρου δεν είχε τίποτα να χάσει. Μόνο να κερδίσει. Γιατί θα πρέπει να είναι σίγουρο ότι πολλούς από τους μπασκετόφιλους που είδαν τον πρώτο ημιτελικό σίγουρα θα… γούσταραν πολλά από τα στοιχεία και πολλούς από τους παίκτες της ομάδας της Ρόδου.
Αυτό σαφώς και δεν αποτελεί δικαιολογία για την εικόνα της ομάδας. Άλλωστε η πίεση είναι αυτή που κάνει την μία ομάδα Παναθηναϊκό και την άλλη Κολοσσό. Με κάθε σεβασμό.
Πριν πάμε στην ανάλυση του αγώνα δεν πρέπει να ξεχνάμε την ουσία του πράγματος. Ο Παναθηναϊκός κέρδισε, προκρίθηκε στον τελικό και θα έχει την ευκαιρία να διατηρήσει τα κεκτημένα στον αυριανό τελικό. Και πλέον αυτό είναι το θέμα. Από τη στιγμή που η προετοιμασία τελείωσε και τα επίσημα ξεκίνησαν σημασία έχουν οι νίκες και τα αποτελέσματα. Πλέον, ο Παναθηναϊκός μόνο έτσι θα μπορέσει να συνεχίσει να «χτίζεται». Με το να παίρνει νίκες, να προχωράει ήσυχα και να μπορεί ο Ντέγιαν Ράντονιτς και οι συνεργάτες του να μοντάρουν την ομάδα μέσα από τα παιχνίδια με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο.
Αγωνιστικά τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα κακό παιχνίδι αλλά είχε πολλά στοιχεία που τον επηρέασαν. Αμυντικά είναι ηλίου φαεινότερο πως η ομάδα ακόμα χρειάζεται πολλή δουλειά. Λογικό αν κρίνουμε και από τις απαιτήσεις του Μαυροβούνιου τεχνικού. Επιθετικά ο Παναθηναϊκός ήταν άστοχος, ο Λι σε κακό βράδυ, ο Πονίτκα στο πρώτο του ματς, ο Άντριους ακόμα δεν έχει καταφέρει να προσαρμοστεί ούτε καν σε νορμάλ βαθμό, ενώ και ο Γιώργος Παπαγιάννης δεν ήταν σε καλή βραδιά.
Όλα αυτά όμως είναι απολύτως φυσιολογικά και μέσα στο πρόγραμμα. Ακόμα είναι πάρα πολύ νωρίς για να κρίνει κάποιος τη δουλειά που γίνεται στον Παναθηναϊκό. Το θέμα για τους «πράσινους» είναι παιχνίδι με το παιχνίδι να παρουσιάζουν βελτίωση και να είναι όσο το δυνατόν πιο σύντομα έτοιμοι. Γιατί έρχονται πολύ δύσκολα και απαιτητικά βράδια.
ΥΓ1: Η ΚΕΔ μάλλον θα πρέπει να τη δει αλλιώς την όλη φάση. Ο Παναθηναϊκός, είτε συμφωνούν ορισμένοι, είτε όχι με την απόφαση να αποχωρήσει η ομάδα από την κλήρωση των διαιτητών, δε θα μείνει με σταυρωμένα χέρια. Δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει κανέναν να κάνει παιχνιδάκια στην πλάτη του «τριφυλλιού». Όλα θα γίνονται με απόλυτη διαφάνεια και με ξεκάθαρο τρόπο. Και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν στην ΚΕΔ τόσο καλύτερα θα είναι τα πράγματα για το Ελληνικό μπάσκετ.
ΥΓ2: Αν βγάλουμε όλοι από μέσα μας όλα τα γύρω-γύρω που έχουν να κάνουν με τον Παναθηναϊκό και σταθούμε μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι είναι δεδομένο πως όλοι θα συμφωνήσουν πως αυτός ο προπονητής και αυτοί οι παίκτες αξίζουν να πάρουν χρόνο προτού να κριθούν.