Γεννημένος στις 21 Μαρτίου του 1961 στο Ερλανγκερ, ο δυναμικός μέσος ξεκίνησε την καριέρα του στην ερασιτεχνική Χερτσόγκεναρουαρχ (1978) και συνέχισε για πέντε χρόνια (1979-1984) στην Γκλάντμπαχ που σε 197 παιχνίδια μέτρησε 48 γκολ.
Η Μπάγερν τον ήθελε σαν... τρελή και τελικά κατάφερε το καλοκαίρι του 1984 να αποκτήσει τον ποδοσφαιριστή που έμελλε να γίνει «σύμβολό» της. Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα, αφού οι Βαυαροί κατέκτησαν τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα (1985, ΄86, ΄87), ένα κύπελλο (1986) με τον Ματέους να έχει διψήφιο αριθμό τερμάτων και στις τέσσερις χρονιές που έμεινε στο Μόναχο (100 για την ακρίβεια)!
Ακολουθεί μεταγραφή στην Ίντερ το καλοκαίρι του 1988 έναντι 3.6 εκατομμυρίων ευρώ.
Η κατάκτηση του «σκουντέτο» το 1989 είναι η γλυκιά ανάμνηση των οπαδών των «νερατζούρι», που ακόμη θυμούνται με νοσταλγία τη χρυσή περίοδο των Γερμανών Ματέους, Κλίνσμαν, Μπρέμε που σάρωσαν τα πάντα...
Το 1990 ήταν η καλύτερη χρονιά στην καριέρα του Λόταρ, αφού κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα με τη Γερμανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας κι ακόμη αναδείχθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο, την Ευρώπη και τη χώρα του σαρώνοντας σε τίτλους! Το 1992 επέστρεψε στη Μπάγερν εξακολουθούσε να φορά το «Νο 10» όμως άρχισε να παίζει στο κέντρο της άμυνας, σε ρόλο λίμπερο. Η συλλογή τίτλων συνεχίστηκε, αφού με την Μπάγερν κατέκτησε το κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1996, τα πρωταθλήματα το 1997 και το 1999 και... λίγο από το νταμπλ του 2000.
Ο ίδιος είχε δηλώσει για την αλλαγή στη θέση του: «Στην εποχή μου έπρεπε να παίζεις στη θέση που επέλεγε ο προπονητής! Αλλά εμένα μου άρεσε η θέση του αμυντικού μέσου, διότι βοηθούσα τις ομάδες μου με μερικά γκολ».
Ωστόσο ποτέ δεν κατάφερε να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ καθώς οι Σέριγχαμ και Σόλσκιερ στον συγκλονιστικό τελικό στη Βαρκελώνη (1999) του στέρησαν το πολυπόθητο τρόπαιο.
Στις 3 Μαρτίου του 2000 αγωνίστηκε για 464η και τελευταία φορά με τους Βαυαρούς εναντίον της Στουτγκάρδης και μέσα σε συγκινητική ατμόσφαιρα αποχαιρέτησε το Μόναχο. Συνέχισε για λίγο στις ΗΠΑ με τους Νιου Γιορκ/Νιου Τζέρσεϊ Μέτροσταρς μόνο και μόνο για να διατηρηθεί σε φόρμα, ώστε να λάβει μέρος στο EURO 2000.
Μπορεί η Γερμανία να απέτυχε παταγωδώς, όμως ο Ματέους έφτασε τις 150 διεθνείς συμμετοχές και φυσικά είναι, μακράν του δεύτερου, ο παίκτης με τις περισσότερες στη «νασιονάλμανσαφτ». Είναι μόνο ένα από τα πολλά ρεκόρ που κατέχει ο Ματέους: είναι ο παίκτης που έχει λάβει μέρος στις περισσότερες τελικές φάσεις παγκοσμίου κυπέλλου (5) - μαζί με τους Μεξικανούς Αντόνιο Καρμπαχάλ, Μάρκεζ και Τζιαλνλουίτζι Μπουφόν- και στους πιο πολλούς αγώνες σε μουντιάλ (25) με τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής. Στην καριέρα του είχε 600 συμμετοχές και 161 γκολ σε συλλογικό επίπεδο, καθώς και 23 τέρματα στους 150 αγώνες του με την εθνική. Ο ίδιος ο Μαραντόνα έχει παραδεχτεί στην αυτοβιογραφία του ότι ήταν ο κορυφαίος αντίπαλος που αντιμετώπισε! Μάλιστα ο Ντιέγκο, φόρεσε προς τιμήν του τη φανέλα της Μπάγερν στο «αντίο» του Ματέους.
Αξίζει να σημειωθεί πως όταν ο Μαραντόνα έπαιζε στη Νάπολι, είχε πει στους ανθρώπους της ομάδας να τον αποκτήσουν με τους Ναπολιτάνους να τον προσεγγίζουν στο Μόναχο: «Ένα βράδυ συνάντησα μερικούς κύριους από τη Νάπολι, που με επισκέφθηκαν στο Μόναχο και προσπάθησαν να με πείσουν να πάω εκεί.
Έφεραν μια βαλίτσα με 1.000.000 δολάρια, που τότε ήταν ένα εξωπραγματικό ποσό! Ωστόσο, έμεινα στην Μπάγερν και αργότερα πήγα στην Ίντερ. Τα υπόλοιπα είναι Ιστορία!»
Ντεμπούτο στους πάγκους
Μετά το τέλος της καριέρας του ως ποδοσφαιριστής πέρασε από τον πάγκο αρκετών ομάδων, χωρίς όμως να καταφέρει να κάνει κάτι αξιόλογο.
Τον Σεπτέμβριο του 2001 έκανε το ντεμπούτο του στον πάγκο της Ραπίντ Βιέννης, όμως το φινάλε θα είναι άδοξο. Εννέα μήνες μετά ο Ματέους απολύεται μετά από αλληλοκατηγορίες με τη διοίκηση της Ραπίντ και ένα δικαστήριο να τους περιμένει. Η ομάδα της Βιέννης κάνει τη χειρότερη σεζόν στην 103ετή ιστορία της με οκτώ νίκες, οκτώ ισοπαλίες και έντεκα ήττες.
Το Δεκέμβριο του 2002 τον Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς στον πάγκο της Παρτιζάν και στο φινάλε της σεζόν όχι μόνο θα κατακτήσει το πρωτάθλημα, αλλά θα βάλει την ομάδα και στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Στις 13 Δεκεμβρίου παραιτείται από την Παρτιζάν για προσωπικούς λόγους και οι εφημερίδες τον αποχαιρετούν με τίτλους όπως «Ο Ματέους έφυγε τρέχοντας» ή «Λόταν, ευχαριστούμε για όλα». Τον Ιανουάριο του 2004 ανέλαβε την εθνική ομάδα της Ουγγαρίας στη συνέχεια ακολούθησε η Ατλέτικο Παραναένσε. Στην Αυστρία ως βοηθός στην Σάλτσμπουργκ κατέκτησε το πρωτάθλημα, ενώ μετά την Μακάμπι Νετάνια ανέλαβε Βουλγαρία στην οπία έμεινε για 10 μόλις αναμετρήσεις και από το 2011 κάνει... διακοπές.
