Για όλα υπάρχει μια αρχή... Για τον Παναθηναϊκό, έως ότου γίνει «εξάστερος» υπήρχε η αρχή που έγινε στο Παρίσι, μια μέρα σαν σήμερα, στις 11 Απριλίου 1996! Στο καταπράσινο εκείνο το βράδυ «Παλέ Ντε Μπερσί» η ομάδα του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς νίκησε την Μπαρτσελόνα (67-66) και κατάφερε να πανηγυρίσει το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών του ελληνικού μπάσκετ και φυσικά της ιστορίας των «πράσινων», πριν ακολουθήσουν οι επόμενοι θρίαμβοι (Θεσσαλονίκη, Μπολόνια, Αθήνα, Βερολίνο, Βαρκελώνη)...
Ενα βράδυ που όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν πρόκειται να ξεχαστεί, γιατί η γλύκα του πρώτου είναι διαφορετική, πόσω μάλλον αν το συνοδεύουν μυθικές ιστορίες! Εξάλλου, υπάρχει κάποιος που δεν θυμάται πώς ο Παναθηναϊκός έφτασε στην κούπα από το χέρι του Στόγιαν Βράνκοβιτς, ο οποίος όταν το όνειρο έδειχνε να χάνεται, με τον Μοντέρο να εφορμά στο καλάθι, κυνήγησε την φάση και απέτρεψε το μοιραίο, με την πλέον εμβληματική τάπα στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ;
Ο Παναθηναϊκός του τεράστιου αστέρα του ΝΒΑ, Ντομινίκ Ουίλκινς, που είχε χρυσώσει ο Παύλος Γιαννακόπουλος για να περάσει τον Ατλαντικό, του θηρίου Στόγιαν Βράνκοβιτς, του παντοτινού αρχηγού, Φραγκίσκου Αλβέρτη, του «διόσκουρου» Νίκου Οικονόμου, του «δράκου» Παναγιώτη Γιαννάκη, του πολύπειρου και εκτός μάχης λόγω τραυματισμού, Κώστα Παταβούκα, του Τζον Κόρφα, αλλά και των «εργαλείων» όπως ο Τζανής Σταυρακόπουλος, ο Χρήστος Μυριούνης και ο Βαγγέλης Βουρτζούμης, συνάντησε το πεπρωμένο του στο Παρίσι, όπου έμελλε να ράψει το πρώτο αστέρι στη φανέλα της ομάδας, σε έναν τελικό όπου έδειχνε να καθαρίζει, χτίζοντας διψήφια διαφορά (63-52 στο 37', αλλά στο τέλος χρειάστηκε το «χέρι του Θεού» Στόγιαν για να γραφτεί η ιστορία.
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ...»
Ο Βαγγέλης Βουρτζούμης θυμάται μέσω του SDNA τις στιγμές και ειδικά την τάπα του Στόγιαν...
«Εχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε και σίγουρα οι ωραίες αναμνήσεις θα ενώνουν για πάντα τα μέλη εκείνης της ομάδας για πάντα. Είναι πολλά τα συναισθήματα... Από πού να ξεκινήσεις...» σχολιάζει ο 47χρονος βετεράνος άσος, ο οποίος σε αντίθεση με τους τότε συμπαίκτες του, ακόμα παίζει μπάσκετ, στα γήπεδα της Γ' Εθνικής με την ΑΕ Σαντορίνης!
«Είναι ωραίο κάθε φορά που φτάνει η συγκεκριμένη ημερομηνία (11/4) που βλέπεις να γράφονται πράγματα για εκείνο το βράδυ. Δεν γίνεται να ξεχάσω όσα είχαν συμβεί, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την κατάκτηση του τίτλου. Εξάλλου, ο κόσμος πανηγύρισε έξαλλα τον θρίαμβο. Δεν θα ξεχάσω την διαδρομή στην επιστροφή μας, αφού από το αεροδρόμιο του Ελληνικού ως το ΟΑΚΑ πηγαίναμε σημειωτόν εξαιτίας της αποθέωσης του κόσμου»...
Οσο για τον τελικό, η στιγμή που δεν ξεχνιέται είναι η κούρσα και η τάπα του Στόγιαν στον Μοντέρο, που απέτρεψε την... αρπαγή της κούπας από τους Καταλανούς. Ο Βουρτζούμης παραδέχεται πως «δεν έχω δει ποτέ τη φάση στο live. Οταν έγινε το φάουλ στον Γιαννάκη και έχασε την μπάλα, δεν μπόρεσα κι έκλεισα τα μάτια μονολογώντας "γιατί θεέ μου; Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό", αφού όλα έδειχναν να χάνονται. Τα άνοιξα ακούγοντας τις ιαχές του κόσμου και κατόπιν είδα τη φάση με την τάπα του Στόγιαν από το βίντεογουόλ του γηπέδου! Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματα... Αυτό που θυμάμαι ήταν ότι παίζαμε σε ένα γήπεδο γεμάτο με χιλιάδες φίλους του Παναθηναϊκού και σκεφτόμασταν ότι ο τίτλος είναι δικός μας».
Υπήρχαν κανενός είδους... γούρια στον δρόμο για το Final-4; Η απάντηση σαφής: «Οχι δεν υπήρχε τίποτα. Δεν υπήρχαν γούρια και... παγούρια. Αυτά ήταν για άλλους... Εμείς πήγαμε εκεί για να πάρουμε το τρόπαιο».
Ο Βαγγέλης Βουρτζούμης δεν θα ξεχάσει ποτέ εκείνο το βράδυ, έχοντας και στην κατοχή του ένα από τα πιο σημαντικά... λάφυρα από το «Παλέ Ντε Μπερσί», το διχτάκι από το καλάθι όπου ο Βράνκοβιτς όρθωσε τα 217 εκατοστά του για να κόψει τον Μοντέρο και όπως εξηγεί «έχω την τιμή να έχω το διχτάκι από το καλάθι όπου έκανε την τάπα ο Στόγιαν. Το κρατάω με νύχια και με δόντια και μου το έχουν ζητήσει πάρα πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού, όμως δεν το δίνω. Ωστόσο δεσμεύομαι πως μετά από κάποια χρόνια θα το διαθέσω σε δημοπρασία, εφόσον τα χρήματα πάνε για καλό σκοπό, για να σωθεί μια ζωή».
Οσο για το σήμερα, ο Βαγγέλης Βουρτζούμης, που έχει κατακτήσει άλλα δύο ευρωπαϊκά τρόπαια (το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1993 με τον Αρη και το Κύπελλο Σαπόρτα το 2001 με το Μαρούσι) παίζει ακόμα μπάσκετ, στα 47 του(!) και μάλιστα σε εθνική κατηγορία, με τη φανέλα της Σαντορίνης και εξηγεί πως «είμαστε μια πολύ καλή παρέα στη Σαντορίνη και παρά το άσχημο ξεκίνημα, πλέον χρειαζόμαστε μία νίκη στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές για να σωθούμε! Στην ομάδα έχουμε κι άλλους έμπειρους παίκτες, όπως ο Μάκης Νικολαΐδης, ο Μίλο Σάκοτα και ο Στράτος Παπαδόπουλος και μια διοίκηση που είναι δίπλα στην ομάδα και της αξίζουν συγχαρητήρια. Αν παραμείνουμε στην κατηγορία θα είναι σαν... τίτλος για εμάς»!
Παναθηναϊκός - Μπαρτσελόνα 67-66 (35-25)
Διαιτητές: Βιρόβνικ (Ισραήλ), Ντοριζόν (Γαλλία)
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Μάλκοβιτς): Αλβέρτης 17(1), Βουρτζούμης 2, Οικονόμου 10(1), Κόρφας 4, Γιαννάκης 9(1), Βράνκοβιτς, Ουίλκινς 16, Σταυρακόπουλος 9(1).
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ (Ρενέσες): Χιμένεθ 9, Γκαλιλέα 10(1), Γκόντφρεντ 9, Φερνάντεθ 15(3), Μοντέρο, Ντίεθ, Μπος, Μαρτίνεθ, Καρνισόβας 23(2).
