Στις 24 Μαρτίου 1999, το ΝΑΤΟ εξαπολύει βομβαρδισμούς εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, με σκοπό να αναγκάσει το Βελιγράδι να αποδεχθεί τις προσταγές του. Το ζήτημα αφορούσε την επαρχία του Κοσσυφοπεδίου και το ΝΑΤΟ είχε συγκεκριμένο «ειρηνευτικό» σχέδιο. Μετά τη λήξη του πολέμου στην
Βοσνία- Ερζεγοβίνη, στο συγκεκριμένο σημείο του χάρτη της Σερβίας ,οι αλβανόφωνοι κάτοικοι είχαν οργανώσει αντάρτικο. Ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου είχε αποφασίσει να επέμβει... Είχε αποφασίσει να παρουσιάσει τον πόλεμο σαν μια αναπόφευκτη πράξη αυτοάμυνας.
«Μια από τις πιο έντονες εμπειρίες του πολέμου είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να ξεφύγεις από την αηδιαστική μυρωδιά ανθρώπινης προέλευσης». Η συγκεκριμένη ρήση ανήκει στον Βρετανό συγγραφέα George Orwell.
Οι επιχειρήσεις λήγουν με εκατοντάδες νεκρούς αμάχους Σέρβους...
Μεγάλη Τετάρτη. 7 Απριλίου του 1999. Μια ημέρα που το ποδόσφαιρο έδειξε ένα από τα πιο όμορφα πρόσωπά του.
Εν μέσω βομβαρδισμών, η ΑΕΚ φτάνει στο Βελιγράδι. «Σπάει» το εμπάργκο του πολέμου εναντίον της Σερβίας. Στέλνει ηχηρό μήνυμα. Αποδεικνύει ότι ο αθλητισμός έχει μεγάλη δυναμική. Οι εικόνες φρίκης δίνουν τη θέση τους στα χαμόγελα. Η δύναμη δύο εθνών, με δίαυλο τον αθλητισμό, νικά
οποιαδήποτε μορφή καταστολής, βίας. Νικά τον πόλεμο που δεν είναι τίποτα άλλο από μια δειλή απόδραση από αυτά που επιτάσσει η ειρήνη.
Οι παίκτες και των δύο ομάδων φορούσαν φανέλες με ζωγραφισμένους στόχους και οι φίλαθλοι «έκλεψαν» την παράσταση με την συμπεριφορά τους.
Σαν σήμερα, λοιπόν, πριν από 18 χρόνια η ΑΕΚ πραγματοποιεί το πιο σπουδαίο της ταξίδι. Το πιο σπουδαίο της παιχνίδι.
Το μήνυμα ειρήνης και αλληλεγγύης κάλυψε τη φρίκη του πολέμου.
Η ιδέα πιστώνεται στον Δημήτρη Μελισσανίδη. Το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου, απόλυτα σύμφωνο. Ο αρχηγός της ΑΕΚ Ντέμης Νικολαΐδης ενσάρκωσε τότε πλήρως τον ρόλο του ηγέτη. «Οι Ελληνες και οι Σέρβοι είναι οι μοναδικοί λαοί στα Βαλκάνια που πολέμησαν τους ναζί. Το μήνυμα
είναι το εξής: Ειρήνη, κουράγιο και ελπίδα σε όσους ταλαιπωρούνται. Θέλω να καταδείξω την απέχθεια των Ελλήνων στον πόλεμο», δηλώνει.
Την αποστολή, που ξεκίνησε την Μεγάλη Τρίτη το απόγευμα πετώντας από το αεροδρόμιο του Ελληνικού με προορισμό την Ουγγαρία κι από εκεί οδικώς για την Σερβία, ακολούθησαν φίλαθλοι, δημοσιογράφοι και σπουδαίες προσωπικότητες του πολιτικού χώρου όπως αυτή του Μανώλη Γλέζου.
Την «Ένωση» υποδέχτηκαν οι Σέρβοι προσφέροντάς της ψωμί κι αλάτι, σύμβολο της σερβικής φιλοξενίας.
«NATO stop the war, stop the bombing». έγραφε το πανό με το οποίο οι ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων εισήλθαν στο γήπεδο... Η αναμέτρηση ξεκίνησε εν μέσω καταπληκτικής ατμοσφαίρας από τους φιλάθλους και των δύο ομάδων στις κερκίδες. Τα εισιτήρια του αγώνα ξεπερνούσαν
τα 40.000, όμως περίπου 25.000 κατάφεραν να παρευρεθούν, λόγω της μεγάλης έλλειψης καυσίμων!
Στο 58' το σκορ ήταν στο 1-1. Ο Κέζμαν είχε ανοίξει το σκορ στο 13', ενώ ο Πάρης Ζουμπούλης είχε ισοφαρίσει στο 26'.
Ο αγώνας δεν έληξε ποτέ. Διεκόπη από την εισβολή των οπαδών στο γήπεδο. Την πιο ειρηνική εισβολή . Όχι για κάποιο διαιτητικό λάθος. Δεν ήταν ο χουλιγκανισμός και η τυφλή οπαδική βία που είχαν κατακλύσει την ψυχή τους.
Ήταν μια ανάσα ζωής , μέσα στη μαυρίλα του πολέμου. Ένιωθαν ευγνωμοσύνη για την κίνηση της ελληνικής ομάδας. Οι Σέρβοι από το πέταλο και οι οπαδοί της ΑΕΚ από το κέντρο έτρεξαν να αγκαλιαστούν.
Ο πόνος είχε νικηθεί, ο φόβος, ο πόλεμος.
Ο Ντέμης Νικολαϊδης μετά το τέλος του αγώνα δηλώνει: «Δεν περιγράφονται τα συναισθήματα. Κάναμε αυτό που θέλαμε. Δώσαμε χαρά και ελπίδα σε αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν από τις 24 Μαρτίου. Μακάρι να έρθει η ειρήνη, αυτό είναι το ζητούμενο. Αυτό που
ζήσαμε δεν το συγκρίνω με κανέναν τίτλο, είναι διαφορετικό σαν εμπειρία από όλα τα άλλα. Όσους τίτλους κι αν πάρω δεν γίνεται σύγκριση. Ήταν ανεπανάληπτο».
Το 1-1 δεν είχε καμία σημασία. Και οι δύο ομάδες είχαν νικήσει. Οι μεν Σέρβοι είχαν δεχτεί ένα όμορφο κύμα στήριξης. Η δε ΑΕΚ είχε στείλει ένα ηχηρό αντιπολεμικό μήνυμα. Ο διεθνής τύπος την επόμενη μέρα το αποδεικνύει περίτρανα.
«Απίστευτο! Μια ελληνική ομάδα πήγε να παίξει ποδόσφαιρο στα χαρακώματα», έγραψε η Marca.
«Η ΑΕΚ πήγε να παίξει εναντίον της Παρτιζάν, με το σύνθημα έξω ο πόλεμος από τη Γιουγκοσλαβία» η Bild.
«Αδέλφια με αδέλφια, κόντρα στον πόλεμο», σημείωσε η Sport, ενώ η Sportski Zurnal: «Ανάσανε η ειρήνη».
Η ΑΕΚ ανάγκασε άπαντες να πέσουν στα γόνατα και να υποκλιθούν στο μεγαλείο της. Το ποδόσφαιρο έγινε εκείνη τη μέρα διεθνής γλώσσα αγάπης.
Για την ιστορία οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
Παρτιζάν (Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς): Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Βλ. Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν
ΑΕΚ (Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσίδης (29’ Μιχαηλίδης - 40’ Κουρκούνας), Κοπιτσής (40’ Κωστένογλου), Μπαμπούνσκι, Μιλοβάνοβιτς (42’ Καψής), Τσέκολι (45’ Ζήκος), Κατσαβός, Σαβέβσκι (32’ Κασάπης), Μαλαδένης, Καλιτζάκης, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης.
