Στις 10 Ιανουαρίου του 2016 ο μεγάλος Ντέιβιντ Μπόουι έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών έπειτα από 18μηνη μάχη με την επάρατη νόσο. Δύο μέρες πριν τον θάνατό του και ανήμερα των 69ων γενεθλίων του φρόντισε να μας κάνει το τελευταίο του δώρο και να μας αποχαιρετήσει με το άλμπουμ «Blackstar».
Πρόκειται για την επιδραστικότερη μορφή της ροκ μουσικής και της ποπ κουλτούρας γενικότερα. Επηρέασε γενιές μουσικών και πάνω του στηρίχθηκε το new wave ρεύμα που άνθισε τη δεκαετία του 80. Η εκκεντρικές εμφανίσεις του αποτελούν ακόμα και σήμερα σημείο αναφοράς και έχουν επηρεάσει αρκετούς καλλιτέχνες στο πέρασμα των χρόνων. Η παρακαταθήκη που άφησε πίσω του, τεράστια. Ηχογράφησε 25 στούντιο άλμπουμ και έπαιξε σε δεκάδες ταινίες.
Έγινε αρχικά γνωστός το 1969, όταν το τραγούδι του Space Oddity έφτασε στο Βρετανικό Τοπ 5. Εμφανίστηκε ξανά το 1972 με το τραγούδι Starman και το ανδρόγυνο alter ego Ziggy Stardust. Αποτελεί ένας σημαντικότερους μουσικούς του Γκλαμ Ροκ.
Στη συνέχεια άλλαξε ξανά το μουσικό στυλ και το 1975 έγινε διάσημος στην Αμερική με το τραγούδι του «Fame» που έφτασε στο νούμερο 1, από το άλμπουμ «Young Americans». Το 1983 κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Let's dance», το οποίο περιλαμβάνει πολλά επιτυχημένα τραγούδια. Συνέχισε να πειραματίζεται τις δεκαετίας του 1990 και του 2000.
Το 2002 το BBC σε μια δημοσκόπηση τον κατέταξε μέσα στους 100 μεγαλύτερους Βρετανούς, στη θέση 29. Καθ΄ όλη την διάρκεια της καριέρας του, πούλησε πάνω από 140 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Το 2004 το περιοδικό «Rolling Stone» τον κατέταξε 39ο στη λίστα με τους «100 μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών» και 23ο στη λίστα με τους κορυφαίους τραγουδιστές. Το 1996 μπήκε στο Rock and Roll Hall of Fame.
Τα πρώτα χρόνια και ο μύθος γύρω από το γυάλινο μάτι
Ο Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόουνς γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου του 1947 στο Μπρίξτον του Λονδίνου. Η μητέρα του Μάργκαρετ Μαίρη ήταν σερβιτόρα, ενώ ο πατέρας του Χέιγουντ Στέντον Τζόουνς εργαζόταν στο φιλανθρωπικό ίδρυμα «Barnardo's». Από τα έξι του χρόνια ο Ντέιβιντ είχε αποκτήσει τη φήμη για τις σπάνιες φωνητικές του δυνατότητες.
Γρήγορα μπήκε στη χορωδία του σχολείου του, ενώ το ενδιαφέρον του για τη μουσική έγινε πιο έντονο όταν ο πατέρας του έφερε στο σπίτι δίσκους των Frankie Lymon and The Teenagers, The Platters, Fast Domino, Elvis Presley και Little Richard. Όταν άκουσε το «Tutti Frutti», είπε: «Άκουσα τον Θεό». Από εκείνο το σημείο και ύστερα άρχισε να δραστηριοποιείται όλο και πιο έντονα μουσικά μαθαίνοντας αρχικά γιουκαλίλι, πιάνο και στη συνέχεια και άλλα όργανα.
Το 1961 πήρε ένα σαξόφωνο δώρο από τη μητέρα του και γρήγορα ξεκίνησε τα μαθήματα. Ένα χρόνο αργότερα είχε ένα σοβαρό τραυματισμό όταν ένας φίλος του τον γρονθοκόπησε στο αριστερό μάτι για ένα κορίτσι. Οι γιατροί εξέφρασαν τους φόβους του ότι θα μείνει τυφλός αλλά μετά από μια σειρά επεμβάσεων και νοσηλεία τεσσάρων μηνών, κατάφεραν να σώσουν το μάτι του, ωστόσο του έμεινε μόνιμη μυδρίαση. Παρά τη φιλονικία τους ο Μπόουι και ο Άντεργουντ παρέμειναν καλοί φίλοι.
Τα πρώτα μουσικά βήματα και η καθιέρωση
Σε ηλικία 15 ετών σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα τους «Konrads» όπου έπαιζε κιθάρα έχοντας ως βάση το ροκ εν ρολ σε τοπικά πανηγύρια και γάμους. Στο συγκρότημα ήταν μέλος και ο Άντεργουντ, ο φίλος του που είχε προκαλέσει τη μόνιμη βλάβη στο μάτι.
Εκείνη τη χρονιά, το 1962 ο Μπόουι αποφάσισε να παρατήσει το τεχνικό σχολείο ενημερώνοντας τους γονείς του ότι σκοπεύει να γίνει ένας ποπ σταρ. Λίγο αργότερα απογοητευμένος από τις περιορισμένες φιλοδοξίες των «Konrads» αποφασίζει να τους εγκαταλείψει για να φτιάξει τους «King Bees».
Η θητεία του στους «King Bees» θα κρατήσει και εκεί για λίγο προκειμένου να ενταχθεί στους «Manish Boys» ένα γκρουπ με blues καταβολές. Ακολούθησαν οι «Lower Third», ένα τρίο επηρεασμένο έντονα από τους «Who». Μετά από αρκετά ανεπιτυχή πειράματα με γκρουπ στα μέσα της δεκαετία του '60 αποφασίζει να κάνει σόλο καριέρα, ενώ αλλάζει το όνομα του αρχικά σε Jim Bowie λόγω της σύγχυσης που επικρατούσε εκείνη την εποχή, εξαιτίας της συνωνυμίας του με τον Dave Jones των Monkees.
Τον Απρίλιο του 1967 θα κυκλοφορήσει το solo single «The Laughing Gnome» και έξι εβδομάδες αργότερα το ντεμπούτο του άλμπουμ «David Bowie». Η αρχή της μεγαλειώδους πορείας του στη μουσική και στην τέχνη γενικότερα, σηματοδοτήθηκε τον Ιούλιο του 1969, όταν βγήκε στην κυκλοφορία το τραγούδι «Space Oddity», που κατάφερε να φτάσει το TOP 5 των UK Singles Chart.
Μετά από τρία χρόνια πειραματισμών, το 1972 επανήλθε με την «glam rock era» («εποχή γκλαμ ροκ») όπως την ονόμασε, ενώ εμφανιζόμενος ως το ανδρόγυνο, φανταχτερό alter ego του, «Ziggy Stardust». Αιχμή του δόρατος τότε, ήταν το single «Starman», και το album «The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars». Η τότε επίδραση του Μπόουι εκείνη την εποχή, όπως την περιγράφει ο βιογράφος Ντέιβιντ Μπάκλει, «αμφισβήτησε την βασική πεποίθηση της ροκ μουσικής της εποχής του και δημιούργησε ίσως την μεγαλύτερη λατρεία στον λαϊκό πολιτισμό και την κουλτούρα γενικότερα».
Ακολούθησε το 1974-1976 η εποχή της σάουλ, της φανκ και του «Λευκού Δούκα» για τις ανάγκες του οποίου είχε υιοθετήσει μια διατροφή αποτελούμενη από γάλα, πιπεριές και κοκαΐνη. Το 1975 ήταν ακόμα μια χρονιά ορόσημο για την καριέρα του, αφού με το νούμερο ένα single του «Fame» και το album «Young Americans», το οποίο ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει ως «πλαστική ψυχή».
Σε αυτό το άλμπουμ συνεργάστηκε με τον John Lennon, στο τραγούδι «Fame», που ήταν και το πρώτο του Νο 1 στην Αμερική. Λίγο αργότερα εγκαθίσταται στο Λος Άντζελες, πρωταγωνιστώντας και στην ταινία επιστημονικής φαντασίας «Ο Άνθρωπος που Έπεσε στη Γη» του Νίκολας Ρεγκ. Μετά την ολοκλήρωση της ταινίας επιστρέφει αμέσως στο στούντιο, κυκλοφορώντας το άλμπουμ «Station to station». Ακολούθησε η White Light περιοδεία του και το 1976 κυκλοφορεί το άλμπουμ «Changes one Bowie», με επιλογή του υλικού του από την συνεργασία του με την εταιρεία RCA.
Οι πειραματισμοί του με την μουσική όμως, δεν σταμάτησαν εκεί, καθώς το 1976-1979 ήρθε η «Εποχή του Βερολίνου», όταν μετακόμισε στην Ελβετία αγοράζοντας ένα σαλέ στα βόρεια της λίμνης Geneva, κάτι που τον βοήθησε να μειώσει την χρήση κοκαΐνης και να ασχοληθεί με τη άλλη του αγάπη την ζωγραφική, δημιουργώντας μια σειρά μεταμοντέρνων έργων.
Τα άλμπουμ «Low» και «Heroes» ηχογραφήθηκαν κατά την διάρκεια της παραμονής του στη Γερμανία, με την συνεργασία των Brian Eno και Tony Visconti. Το «Low» κυκλοφόρησε το 1977, με το single «Sound and vision» να φτάνει στο Νο 2 του βρετανικού chart. Εκείνη την περίοδο στο Βερολίνο, βρισκόταν και ο Iggy Pop, μαζί με τον οποίον συνεργάστηκαν στην παραγωγή, κυκλοφορώντας το άλμπουμ «The idiot» και λίγο αργότερα το «Lust for life». Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, κατόρθωσε ν' αποβάλει τον φόβο της πτήσης με τ' αεροπλάνα, συνοδεύοντας τον Iggy σαν πιανίστας στην περιοδεία του.
Στο «Heroes» συνεργάστηκε με τον κιθαρίστα των King Crimson, Robert Fripp, σ' ένα άλμπουμ που περιελάμβανε και τ' ομότιτλο τραγούδι, το οποίο έκανε λόγο για την αγάπη ενός ζευγαριού κοντά στο τείχος του Βερολίνου. Η επόμενη εμφάνιση του, στον κινηματογράφο έρχεται με την ταινία «Just a gigolo» και το 1978 αρχίζει και πάλι να περιοδεύει. Σ' ένα διάλειμμα της περιοδείας του, βρίσκει τον χρόνο ν' αναλάβει τον ρόλο του αφηγητή στο album «Peter and the wolf», μαζί με την Philadelphia Orchestra, αποτέλεσμα των πολλών πρωτοβουλιών του που αφορούν τα παιδιά.
Το 1980-1988 ακολούθησε η εποχή του «Νέου Κύματος και της ποπ». Το 1988 σχηματίζει το συγκρότημα Tin Machine, με την συμμετοχή των Sales Brothers, κυκλοφορώντας δύο πολυπλατινένια άλμπουμ. Οι Tin Machine διαλύθηκαν το 1992. Από το 1992 ως το 1998 ακολούθησε η «Ηλεκτρονική Περίοδος» και σημαντικές συνεργασίες με τους Nine Inch Nails, Neil Young και Pearl Jam.
Τον Ιανουάριο του 1997, γιόρτασε τα 50 του γενέθλια, με μία φανταστική εμφάνισή του στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης, με την συμμετοχή των φανατικών φίλων και οπαδών του Lou Reed, Sonic Youth, Robert Smith, Billy Corgan, Foo Fighters, Frank Black. Το 1999-2012 ήρθε ο «Νεοκλασικός Μπόουι» και κύκνειο άσμα ήταν το 2013-2016 με το «The Next Day» και το «Blackstar».
Το προφητικό βίντεο κλιπ του «Lazarus»
Ο Μπόουι τρεις μέρες πριν τον θάνατό του παρουσίασε στο κοινό του το βίντεο κλιπ του «Lazarus», από το άλμπουμ «Blackstar» που κυκλοφόρησε την μέρα των 69ων γενεθλίων του στις 8 Ιανουαρίου του 2016.
Σε βίντεο κλιπ του «Lazarus» ο Μπόουι βρίσκεται στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, με τα μάτια δεμένα και τραγουδάει «Κοίταξε είμαι εδώ στον παράδεισο...», ενώ στο τέλος χάνεται σε μια ντουλάπα....
Η δισκογραφία του
• David Bowie (1967)
• David Bowie (also released as Space Oddity) (1969)
• The Man Who Sold the World (1970)
• Hunky Dory (1971)
• The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars (1972)
• Aladdin Sane (1973)
• Pin Ups (1973)
• Diamond Dogs (1974)
• Young Americans (1975)
• Station to Station (1976)
• Low (1977)
• "Heroes" (1977)
• Lodger (1979)
• Scary Monsters (And Super Creeps) (1980)
• Let's Dance (1983)
• Tonight (1984)
• Never Let Me Down (1987)
• Tin Machine (1989)
• Tin Machine II (1991)
• Black Tie White Noise (1993)
• The Buddha of Suburbia (1993)
• Outside (1995)
• Earthling (1997)
• 'Hours...' (1999)
• Heathen (2002)
• Reality (2003)
• The Next Day (2013)
• Blackstar (2016)
Οι ταινίες που είχε πρωταγωνιστήσει
• The Man Who Fell to Earth (1976) as Thomas Jerome Newton; received Saturn Award for Best Actor
• Just a Gigolo (1978) as Paul Ambrosius von Przygodski
• Christiane F. (1981) cameo as himself
• The Snowman (1982) narrator in re-released version
• Baal (1982) as Baal
• Yellowbeard (1983) the sailor wearing shark fin - The Shark
• Merry Christmas, Mr. Lawrence (1983) as Maj. Jack 'Strafer' Celliers
• The Hunger (1983) as John Blaylock
• Jazzin' for Blue Jean (1984) as Vic and Screaming Lord Byron
• Labyrinth (1986) as Jareth the Goblin King
• Absolute Beginners (1986) as Vendice Partners
• The Last Temptation of Christ (1988) as Pontius Pilate
• The Linguini Incident (1991) as Monte
• Dream On (TV series) (1991) as Sir Roland Moorecock
• Basquiat (1996) as Andy Warhol
• Gunslinger's Revenge (1998) as Jack Sikora
• Everybody Loves Sunshine (1999) as Bernie
• Mr. Rice's Secret (2000) as William Rice
• Zoolander (2001) cameo as himself; nominated for MTV Movie Award
• The Prestige (2006) as Nikola Tesla
Δέκα αξέχαστες συνεργασίες του Bowie
Το SDNA επέλεξε και σας παρουσιάζει δέκα τραγούδια-συνεργασίες του Ντέιβιντ Μπόουι που έχουν μείνει στην ιστορία.
Ο «Λευκός Δούκας» μας άφησε μουσικά ορφανούς με τον θάνατό του ωστόσο, άφησε πίσω του μια πλούσια παρακαταθήκη, με την δισκογραφία του αλλά και τις σημαντικές συνεργασίες που είχε όλα αυτά τα χρόνια με σημαντικούς καλλιτέχνες.
Ντουέτα που θα μείνουν βαθιά χαραγμένα στα κιτάπια της μουσικής ιστορίας, αλλά και τραγούδια του που ερμήνευσε με άλλους σε συναυλίες.
Από τους κολλητούς της γενιάς του Lou Reed, Iggy Pop και Mick Jagger μέχρι τους πιο σύγχρονους και αγαπημένους του Placebo και Arcade Fire.
Εμείς σας παρουσιάζουμε το αγαπημένο μας Top 10 των συνεργασιών του Μπόουι
1. Waiting for the Man-David Bowie & Lou Reed
2. Sister Midnight-David Bowie & Iggy Pop
3. The Little Drummer Boy/Peace On Earth-David Bowie & Bing Crosby
4. This Is Not America-David Bowie & Pat Metheny Group
5. The Man Who Sold The World-David Bowie & Klaus Nomi
6. Dancing In The Street-David Bowie & Mick Jagger
7. Under Pressure-David Bowie & Queen
8. Hurt-David Bowie & Nine Inch Nails
9. Without you I'm nothing-David Bowie & Placebo
10. Wake Up-David Bowie & The Arcade Fire
