Παντα ηθελα να του κανω μια (γραπτή) συνέντευξη, αλλά επειδη είναι φίλος μου ψιλοκόλωνα.
Προχθές η συνεργάτις μου Καίτη Βορδώνη του πήρε (συμπτωματικά) μια συνέντευξη για το www.ihappy.gr
Εβαλα τα γέλια με τη συμπτωση.
Ημουν ετοιμος να την ανεβάσω, όταν σκέφτηκα πως θα'χε περισσότερο ενδιαφέρον εδώ στο sdna.
Νά'την λοιπόν....
(Σημείωση: Ο Κωνσταντίνος μου εχει εξηγήσει 1.000 φορες πώς παίζεται το μπειζμπολ…. 1.000 φορές δεν κατάλαβα.. παίζει κάποιοι απο σας να ενδιαφέρονται.)
Οι εκπλήξεις υπάρχουν από εκεί που δεν τις περιμένεις! Και μάχιμος στο οικονομικό ρεπορτάζ (όλοι τον θυμόμαστε από τις ζωντανές συνδέσεις που έκανε έξω από το Hilton για τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές) και ενεργός στο BASEBALL! Ναι, πολύ καλά καταλάβατε, στο baseball! Ένα άθλημα που τον κέρδισε από το 2004 συνεχίζει να ομορφαίνει τα σαββατοκύριακά του, όταν προπονεί την ομάδα παίδων «ΓΙΓΑΝΤΕΣ» στο γήπεδο baseball του Ελληνικού. Και ξέρει τι κάνει πολύ καλά καθώς και τα παιδιά εμψυχώνει να τολμούν και να αγωνίζονται για αυτό που αγαπούν – και ας είναι μην είναι συνηθισμένο – αλλά μπαίνει μπροστά και υπερασπίζεται το άθλημα και την ομάδα που εξαιτίας του σχεδίου εκμετάλλευσης του Ελληνικού, κοντεύει να μείνει χωρίς γήπεδο, στερώντας έτσι στα παιδιά αυτά την επιλογή του baseball.
Ασχολείστε ενεργά με μια ομάδας νέων Baseball, τους «ΓΙΓΑΝΤΕΣ», αλλά παράλληλα εργάζεσαι ως οικονομικός συντάκτης στο ΣΚΑΪ, σ’ ένα πολύ απαιτητικό ρεπορτάζ. Πως συνδυάζονται στην καθημερινότητα και τα δύο;
Ευτυχώς δεν συνδυάζονται στην καθημερινότητα, το ένα γίνεται την εβδομάδα, το άλλο γίνεται σαββατοκύριακα, αν και δουλεύουμε και στο ΣΚΑΪ σαββατοκύριακα, αλλά τέλοσπάντων όταν θέλεις κάτι και όταν είσαι ταγμένος σε κάτι, τα καταφέρνεις. Εγώ, πέρα από την επαγγελματική μου πορεία στο οικονομικό ρεπορτάζ που είναι κάτι που έχω χαρεί πάρα πολύ- το οικονομικό ρεπορτάζ είναι ένα «μουράτο» ρεπορτάζ και τα τελευταία χρόνια είναι και στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας- την ίδια στιγμή το baseball είναι κάτι τελείως, όχι δεν είναι μουράτο, είναι το αντίθετο, είναι εντελώς άγνωστο για τους πάντες. Να λοιπόν, πως συνδυάζονται: το ένα είναι προβεβλημένο, το άλλο δεν είναι. Το baseball είναι ένα παιχνίδι το οποίο δεν γνωρίζει κανένας, και αν γνωρίζει, δεν γνωρίζει πως παίζεται, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει, ενώ γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τι είναι το οικονομικό ρεπορτάζ και τι αυτό συνεπάγεται.
Μια ομάδα όπως οι «Γίγαντες», σπάνια για τα ελληνικά αθλητικά δεδομένα, απαιτεί χρόνο για την οργάνωση, την διεξαγωγή των αγώνων και των προπονήσεων;
Κοίταξε, όλα τα πράγματα απαιτούν χρόνο. Προφανώς απαιτούν χρόνο, προφανώς απαιτούν κατάθεση ψυχής. Κατάθεση ψυχής κάνω εδώ και πολλά χρόνια στο baseball. Ξεκίνησα από το 2004 και ακόμα τώρα καταθέτω ό,τι μπορώ. Το δυστύχημα είναι ότι πολλές φορές αισθάνομαι ότι δεν αρκούν αυτά που καταθέτω, γιατί είμαστε μόνοι μας, δεν έχουμε καμία υποστήριξη από το κράτος, δεν έχουμε υποστήριξη ούτε καν από χορηγούς, εφόσον το άθλημα δεν είναι προβεβλημένο, οπότε ό,τι κάνουμε το κάνουμε μόνοι μας, με δικούς μας πόρους. Μας βοηθούν οι γονείς, καταβάλλουμε χρήμα και χρόνο εμείς, οι ίδιοι και ευτυχώς που υπάρχουν και αυτά τα γήπεδα στο Ελληνικό, τα οποία ναι μεν σε κάποιον ανήκουν, ενδεχομένως αυτή τη στιγμή ανήκουν στο «ΕΛΛΗΝΙΚΟ Α.Ε» που αυτή τη στιγμή τα πουλάει ή τα πούλησε στην «LAMDA DEVELOPMENT» και περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η εξέλιξη της κατάστασης των γηπέδων όταν έρθει η LAMDA DEVELOPMENT που κατά πάσα πιθανότητα θα τα γκρεμίσει, θα τα κάνει κάτι άλλο. Μέχρι τότε, εκμεταλλευόμαστε εμείς αυτή εδώ την κατάσταση και έτσι έχουμε δωρεάν γήπεδα
Έχετε κάνει κάποια παρέμβαση για να σωθεί το γήπεδο baseball;
Έχουμε κάνει αρκετές φορές παρεμβάσεις, όχι για να σωθεί το γήπεδο από το Υπουργείο, γιατί το Υπουργείο δεν έχει πλέον καμία αρμοδιότητα, έχουμε κάνει παρεμβάσεις στο Υπουργείο μήπως και υποστηρίξει το baseball, αλλά αυτό μέχρι τώρα δεν έχει φέρει αποτελέσματα. Παρά τις παρεμβάσεις για να στηρίξει το Υπουργείο το baseball στην οργάνωση μιας ομοσπονδίας, ου θα οργανώσει το άθλημα, το Υπουργείο δεν προχωρά τίποτα απολύτως και το αποτέλεσμα είναι αυτή τη στιγμή το άθλημα να μην έχει Ομοσπονδία, να μην αναγνωρίζεται από πουθενά και αναλόγως και οι «ΓΙΓΑΝΤΕΣ», που υπάρχουν εδώ και 4 χρόνια, να μην μπορούν να αναγνωριστούν ως σωματείο γιατί δεν έχουν Ομοσπονδία στην οποία να ανήκουν.
Εθνική Ομάδα Εφήβων Baseball υπάρχει;
Εθνική Ομάδα Εφήβων όχι, δεν υπάρχει , ούτε Παίδων, παρόλο που στο εξωτερικό υπάρχουν «under 21”, “under 16”, “under 15” στην Ελλάδα όσες προσπάθειες έχουμε κάνει δεν προχώρησε τίποτα γιατί ακριβώς δεν υπάρχει καμία στήριξη από το κράτος για την ανάπτυξη του αθλήματος. Το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το baseball, το πρόβλημα δεν είναι το άθλημα. Τα παιδιά που έχουν έρθει εδώ παίζουν αυτό το άθλημα, τους είναι πολύ κατανοητό, αυτό που λένε στην Ελλάδα οι μεγάλοι κυρίως, οι μπαμπάδες, ότι είναι δυσνόητο το άθλημα, δεν το καταλαβαίνει κανένας, είναι αμερικανιά. Εδώ εμείς δεν έχουμε κανένα Αμερικανάκι, ένα ίσως Ελληνοαμερικανάκι. Τα παιδιά είναι Ελληνόπουλα, τους άρεσε κατά κάποιο τρόπο, το είδαν κάπου στο να κάνει με το ότι κανένας δεν φροντίζει να το αναπτύξει. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα υπάρχει ένα άθλημα με το οποίο ασχολείται η συντριπτική πλειοψηφία των νέων όλο το καλοκαίρι – είναι το beach volley. Όλα τα παιδιά σε όλες τις ηλικίες, παίζουν βόλεϊ, έχει και ένα δίχτυ. Δηλαδή αν όχι σε όλες τις παραλίες, το 80% των παραλιών στην Ελλάδα έχει beach volley, και οι περισσότεροι παίζουν. Δεν θα έπρεπε να είμαστε η νούμερο ένα δύναμη στην Ευρώπη στο beach volley, με τόσες παραλίες που έχουμε και με 9 μήνες ήλιο; Θα έπρεπε. Δεν είμαστε. Γιατί δεν είμαστε; Γιατί δεν ξέρουμε να το αναπτύξουμε. Και τις εγκαταστάσεις τις ολυμπιακές, όπως αυτές εδώ που ρημάζουν και οι εγκαταστάσεις οι ολυμπιακές στο παραλιακό μέτωπο στην Καλλιθέα και αυτές ρημάζουν. Γιατί ρημάζουν; Γιατί κανένας δεν έχει βρει τον τρόπο και δεν έχει ασχοληθεί να γεμίσει αυτό το χώρο με παιδιά που θα ασχοληθούν με αυτό το άθλημα.
Πιστεύετε ότι υπάρχει το εμπόδιο της γραφειοκρατίας στην οργάνωση τέτοιων ομάδων;
Όχι. Δεν είναι η γραφειοκρατία το πρόβλημα. Το πρόβλημα για όλα τα πράγματα στην Ελλάδα είναι ότι περνούν από το Δημόσιο και κάποιος «καρεκλοκένταυρος» αναρωτιέται αν αυτό που θα δώσει ενέργεια και θα βάλει την υπογραφή του να προχωρήσει, αν θα του αποφέρει χρήματα – και επειδή δεν του αποφέρει ή δεν βλέπει πως θα του αποφέρει, απλά δεν ενδιαφέρεται και ασχολείται με αυτά που θα του αποφέρουν χρήματα, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, ίσως το πόλο, ίσως το βόλεϊ, των ανδρών πάντα που έχει και χορηγούς, δικαιώματα τηλεοπτικά. Όταν «παίζουν» τέτοια πράγματα όλοι ασχολούνται, όταν δεν «παίζουν» δεν ασχολούνται. Θες να πω και άλλα; Κωπηλασία – τι έκαναν με το Κωπηλατοδρόμιο στο Μαραθώνα; Τίποτα. Τι έκαναν με το γήπεδο του beach volley; Τίποτα. Τι έγινε με τα Κολυμβητήρια που στήσαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Τίποτα. Τι έγινε με τις Καταδύσεις που πήραμε μετάλλια; Τίποτα. Τι έγινε με τα στάδια του Στίβου; Τίποτα. Τι έγινε το ποδόσφαιρο που λέμε ότι είμαστε «ποδοσφαιρομάνα»; Τίποτα. Έχουμε καλό Πρωτάθλημα; Όχι! Έχουμε καλή Εθνική; Με την ψυχή στο στόμα! Θα έπρεπε αφού είμαστε «ποδοσφαιρομάνα» η Εθνική μας να «σκίζει»! Θα έπρεπε το Πρωτάθλημά μας να συγκαταλέγεται ανάμεσα στο 4- 5 καλύτερα Πρωταθλήματα της Ευρώπης.
Οι εγγραφές αυξάνονται ή τα πιο πολλά παιδιά επιλέγουν παραδοσιακά σε ποδόσφαιρο ή μπάσκετ;
Έχουμε έναν αριθμό ανανέωσης. Άλλες φορές έχουμε παραπάνω παιδιά, άλλες λιγότερα. Υπάρχουν χρονιές που εμφανίζονται 6 – 7 παιδιά, υπάρχουν χρονιές που εμφανίζονται μόνο 2- 3. Γενικώς, έχουμε περίπου στην ομάδα 100 παιδιά σε αυτά τα 4 χρόνια και κατά καιρούς είναι στην ομάδα περί τα 30 παιδιά εγγεγραμμένα.
Υπήρξαν παιδιά που βγήκαν από τους «Γίγαντες» και ύστερα ακολούθησαν το άθλημα επαγγελματικά;
Δύο, τρία ναι. Αλλά το δυστύχημα είναι ότι και να προχωρήσουν που θα πάνε. Δηλαδή, μπορεί να πάνε να παίξουν σε μια ομάδα ενηλίκων αλλά και σε αυτή την ομάδα ενηλίκων που θα πάνε να παίξουν, θα παίξουν για την πλάκα τους, μιας και δεν υπάρχει ομοσπονδία άρα δεν υπάρχει και επίσημο πρωτάθλημα. Δεν υπάρχει πραγματική ενασχόληση, δεν υπάρχουν πραγματικοί προπονητές οι οποίοι να έρθουν να μας διδάξουν. Εγώ δεν είμαι προπονητής. Έμαθα baseball, έπαιζα και απλά κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι αυτό που έχω μάθει πρέπει να το μεταλαμπαδεύσω για να μην πάει χαμένο. Και απλά αυτό κάνω.
Στόχοι για την φετινή χρονιά;
Ναι, ο στόχος μας είναι να κατεβούμε σε όλα τα πρωταθλήματα που έχουν στηθεί, που είναι φιλικά πρωταθλήματα, είτε softball, είτε baseball. Υπάρχουν 4- 5 ενεργές ομάδες, που είτε παίζουν baseball, είτε παίζουν softball. Με αυτές τις ομάδες κάνουμε κάποια πρωταθλήματα και επειδή πέρσι δεν πήγαμε καλά, φέτος θέλουμε να δείξουμε τον καλό μας εαυτό. Το ότι δεν πήγαμε καλά πέρσι δεν μας στεναχωρεί διότι τα παιδιά έρχονται και παρέρχονται. Μια χρονιά θα έχεις καλούς παίχτες, την άλλη δεν θα έχεις. Μια χρονιά δεν θα τα πας καλά, την επόμενη οι παίχτες που έφερες, που θα είναι καινούριοι, θα μάθουν, θα είναι καλύτεροι, και ξαφνικά εκεί που είναι η ομάδα άγουρη, γιατί έχει καινούργια παιδιά, τα παιδιά αυτά έχουν αναπτυχθεί και έχουν γίνει καλύτερα. Ενώ πέρσι δεν κερδίσαμε κανένα αγώνα, πρόπερσι είχαμε βγει πρώτοι. Αυτό που με ενδιαφέρει εμένα ως στόχο είναι να συνεχίσει να υπάρχει το άθλημα, ακόμα και αν μας πάρουν τα γήπεδα, να καταφέρουμε να πείσουμε την LAMDA DEVELOPMENT να φτιάξει ένα άλλο γήπεδο αλλού, έτσι ώστε να έχουμε πάντα ένα χώρο που θα μπορούμε να καλούμε κόσμο για να παίξει baseball. Γιατί αν χάσουμε το γήπεδο και βρεθούμε να είμαστε ζητιάνοι σε γήπεδα ποδοσφαίρου, απλά δεν θα καταφέρουμε ποτέ να αναπτυχθούμε.
Έχετε έρθει σε συνεννόηση με την LAMDA DEVELOPMENT μήπως προτίθεται να κάνει μια τέτοια κίνηση, δηλαδή να σας παραχωρήσουν έναν άλλο χώρο;
Έχω έρθει σε επαφή με την LAMDA DEVELOPMENT δύο – τρεις φορές. Σε κάποια σχέδια υπήρχε η απόφαση να φτιαχνόταν ένα νέο γήπεδο. Τώρα μάλλον υπάρχει η σκέψη να μην κατεδαφιστεί το Ολυμπιακό Γήπεδο που υπάρχει μέσα στο Ελληνικό. Αυτό το γήπεδο όμως, ενώ ήταν γήπεδο baseball μετατράπηκε σε γήπεδο ποδοσφαίρου και είχε δοθεί στον «Εθνικό». Δεν ξέρω εάν θα γίνει, εάν θα το επαναφέρει σε γήπεδο baseball και να μας το παραχωρήσει. όχι να μας το παραχωρήσει δωρεάν, με κάποιο ενοίκιο που να μπορούμε να το αντέξουμε. Γιατί η αλήθεια είναι ότι αν το ενοίκιο είναι δυσβάσταχτο, με τόσα λίγα παιδιά που έχουμε, δεν θα μπορούμε με συνδρομές να βγάλουμε το ενοίκιο. Παρά ταύτα ακόμη και τώρα υπάρχει πολύς χρόνος, γιατί πρακτικά, μόλις ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, αυτά που γίνονται τόσο καιρό, το Κ.Α.Σ., η Βουλή, και μέχρι να βγουν οι άδειες οικοδόμησης – κατεδάφισης, μπορεί να χρειαστούν ακόμη και δυο χρόνια. Οπότε έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας και αλλάζουν τα σχέδια και της LAMDA DEVELOPMENT και όποιων τα σκέπτονται.
Baseball ή Δημοσιογραφία; Τι θα επέλεγατε επαγγελματικά αν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω;
Έχω γεννηθεί σε λάθος χώρα. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω θα ήμουν πολύ ευτυχής αν γεννιόμουν στην Αμερική ή αν έφευγα για την Αμερική και ξεκινούσα το baseball στα 10 ή στα 11 ή στα 12, ώστε στα 33 που ξεκίνησα να παίζω baseball να είμαι ένας φτασμένος παιχταράς και όχι να ξεκινάω για να μάθω, που τώρα στα 46 να πονάνε τα πάντα, οι ώμοι μου, τα μπράτσα μου. Δεν νομίζω ότι θα συζητούσα για την επαγγελματική μου κίνηση. Το οικονομικό ρεπορτάζ δεν το αλλάζω σε σχέση με την απόφασή μου να ακολουθήσω αυτό το ρεπορτάζ. Αν άλλαζα κάτι, δεν θα αφορούσε το οικονομικό ρεπορτάζ, μάλλον θα έκανα κάτι άλλο από δημοσιογραφία. Θα γινόμουν ηθοποιός, ίσως.
Κείμενο και φωτο: Καίτη Βορδώνη
