MENU

«Είναι φρικτή αλλά σαγηνευτική αυτή η πάλη του να πετύχεις τον σκοπό σου μέσα σε ένα πλαίσιο απόλυτης εξάντλησης». Η φράση αυτή ανήκει στον Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, συγγραφέα του Σέρλοκ Χολμς και αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την απόλυτη προσπάθεια σε σημείο κατάθεσης ψυχής.

Η Χιβόν Ενγκέτιχ την Τρίτη, λίγο πριν τον τερματισμό του μαραθωνίου του Όστιν συγκλόνισε τον κόσμο. Όταν είδε τις δυνάμεις της να την εγκαταλείπουν, δεν τα παράτησε, γονάτισε και χωρίς την παραμικρή βοήθεια των ανθρώπων που έσπευσαν πλάι της τερμάτισε μπουσουλώντας.

Στα όρια του θρύλου κινείται η ιστορία του Ντοράντο Πιέτρι στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1908 στο Λονδίνο. Ο Ιταλός αθλητής που ξεκίνησε την αθλητική του διαδρομή το 1904 ήταν το μεγάλο φαβορί για να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο.

Στις 24 Ιουλίου 1908 56 συνολικά δρομείς μπήκαν στην γραμμή εκκίνησης για να καλύψουν την απόσταση των 42 χιλιομέτρων και 195 μέτρων.

Ο Πιέτρι ξεκίνησε σιγά την κούρσα ανεβάζοντας σταδιακά τον ρυθμό του. Στα 32 χιλιόμετρα ήταν δεύτερος, τέσσερα ολόκληρα λεπτά πίσω από τον Χέφερον από την Νότιο Αφρική.  Τότε αποφάσισε να φορτσάρει προκειμένου να τον φτάσει και τα κατάφερε μπαίνοντας στο 39ο χιλιόμετρο.

Δύο περίπου χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους οι επιπτώσεις από την υπερπροσπάθειά του. Ο 23χρονος τότε μαραθωνοδρόμος είχε αφυδατωθεί ενώ εξαντλημένος μπαίνει στο στάδιο μπροστά σε 75.000 θεατές, ανάμεσά τους και η βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας Αλεξάνδρα.

Εκεί, ζαλισμένος από την υπερπροσπάθεια, πήρε λάθος δρόμος και την ώρα που οι κριτές τον κατεύθυναν στον σωστό, αυτός έπεσε στο έδαφος. Οι διαιτητές τον βοήθησαν να σηκωθεί, λίγα μέτρα μετά όμως ξανασωριάστηκε στο έδαφος. Συνολικά έπεσε και επανήλθε με την βοήθεια των κριτών συνολικά τέσσερις φορές για να φτάσει τρικλίζοντας στο τέρμα σε ημιλιπόθυμη κατάσταση.

Η ομάδα των ΗΠΑ έκανε ένσταση για την βοήθεια των κριτών, με αποτέλεσμα ο Πιέτρι να ακυρωθεί και το χρυσό να πάρει ο Αμερικανός Τζον Χέις που είχε τερματίσει δεύτερος.

Στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λος Άντζελες επετράπη για πρώτη φορά σε γυναίκες να τρέξουν στον Μαραθώνιο και η Αμερικανίδα Τζόαν Μπενουά φάνταζε ως το μεγάλο φαβορί.

Πράγματι, η Μπενουά ήταν εκείνη που στις 5 Αυγούστου 1984 τερμάτισε πρώτη σε 2:24:52 ωστόσο ένας άλλος τερματισμός 24 λεπτά αργότερα έμελλε να σημαδέψει την διοργάνωση.

Πιθανώς κανείς δε θα γνώριζε την Γκαμπριέλα Άντερσον όταν μπήκε στο στάδιο εξαντλημένη από την υπερπροσπάθεια. Η αθλήτρια από την Ελβετία είχε συνηθίσει να προπονείται κοντά στις Αλπείς και η ζέστη που επικρατούσε στο Λος Άντζελες ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εκείνη.

Μπήκε στο στάδιο εξαντλημένη και όταν έσπευσαν να την βοηθήσουν οι άνθρωποι του σταδίου, τους απωθούσε αφού γνώρισε ότι τυχόν επαφή θα ακύρωνε την προσπάθειά της. Η Ελβετίδα κατάφερε τελικά να τερματίσει τρεκλίζοντας κι αφού είχε χάσει τον προσανατολισμό της αρκετές φορές.

Η Γκαμπριέλα Άντερσον τερμάτισε 37η σε χρόνο 2:48:42 ωστόσο έμελλε να μείνει για πάντα στην ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων για το γεγονός ότι δεν τα παράτησε. 

Με δύναμη ψυχής (pics+vids)