Ο Αντώνης Νικοπολίδης είναι από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις που η λατρεία που έγινε μίσος!
Ο Αντώνης Νικοπολίδης γεννήθηκε στην Άρτα και η πρώτη του ομάδα ήταν η τοπική Αναγέννηση. Η αξία του φάνηκε από πολύ νωρίς και σε ηλικία 18 ετών, το 1989, πήγε στον Παναθηναϊκό.
{{{lead2}}}Δείτε εδώ λεπτομέρειες για να πάρετε μέρος στην κλήρωση...
Αγωνιζόταν στην Εθνική Νέων, είχε κληθεί στην Ελπίδων και ο Παπαεμμανουήλ εισηγήθηκε την μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό.
Ήταν αμούστακο παιδί όταν πέρασε τις πύλες της Παιανίας και μέσα από τον Παναθηναϊκό ανδρώθηκε, αφού πρώτα έκανε τεράστια υπομονή καθόμενος στον πάγκο, ως αλλαγή του Γιόζεφ Βάντσικ. Το ντεμπούτο με το τριφύλλιΤο ντεμπούτο του το έκανε στο Χαριλάου. Είχε παίξει ένα ημίχρονο στην Τούμπα, στο μοναδικό Λιγκ Καπ παιχνίδι που έγινε το 1989. Το επόμενο παιχνίδι ήταν μέσα στο Χαριλάου με τον Άρη, 1-3 νίκη για τον Παναθηναϊκό.Το πρώτο ματς στο «Καραϊσκάκης»Την περίοδο 1989-90 σε έναν αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού στο «Καραϊσκάκης», αντικατέστησε το «Βουνό» ! Ο νεαρός, τότε, τερματοφύλακας, δέχεται πέτρες από την Θύρα 7 και σφαδάζει από τους πόνους, στο χόρτο. Η αναμέτρηση διακόπτεται δυο φορές, με αποτέλεσμα να κρατήσει πάνω από τρεις ώρες.
«Ήταν από τα ωραία ματς, γιατί υπήρχαν φίλαθλοι και των δύο ομάδων, κάτι που λείπει τώρα από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Καλώς λείπει θα έλεγα, αλλά είναι ωραία αυτή η ατμόσφαιρα. Στο ένα πέταλο ήταν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, σε όλο το άλλο γήπεδο του Ολυμπιακού. Αν και ξεκίνησε πολύ ήρεμα, εκεί στο 65' άρχισε να γίνετε ένας πετροπόλεμος από την θύρα των οπαδών του Ολυμπιακού. Δεν κατάλαβα τον λόγο. Γιατί συμβαίνει, γιατί όχι. Κάποια στιγμή ακούστηκε το σύνθημα είναι στημένο γιατί τα γκολ έμπαιναν εκατέρωθεν. Δέχθηκα μία πέτρα, στον αυχένα. Ζαλίστηκα. Έγινα αλλαγή. Και μέσα στα αποδυτήρια αργότερα έμαθα ότι το παιχνίδι τελείωσε 4-3 και όλα τα επακόλουθα», ανέφερε για τον αγώνα ο Νικοπολίδης.
Η εμπιστοσύνη στον ΑντώνηΤα πρώτα έξι χρόνια του Έλληνα πορτιέρο ήταν πολύ δύσκολα και κατάφερε την περίοδο 1994-95 να αγωνιστεί σε πέντε αγώνες με τη φανέλα του Παναθηναϊκού και σε τρεις την αμέσως επόμενη σεζόν.
Φανέλα βασικού άρχισε να παίρνει από την περίοδο 1997-1998 κι έπειτα, καθώς το 1999 αποχώρησε από το τριφύλλι ο Γιόζεφ Βάντσικ.
Ο Παναθηναϊκός δεν έψαξε για νέο τερματοφύλακα και εμπιστεύτηκε τον Νικοπολίδη που καθιερώθηκε τόσο στους πράσινους, όσο και στην Εθνική Ελλάδος.
Το 2004 έγιναν όλα!
Η χρονιά που τον σημάδεψε ήταν το 2004. Τότε κατέκτησε το Euro 2004, το νταμπλ με τον Παναθηναϊκό και πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό.
Εκείνο το καλοκαίρι, το συμβόλαιο του διεθνή πορτιέρο με τον Παναθηναϊκό ολοκληρωνόταν και οι διαπραγματεύσεις για ανανέωση είχαν ξεκινήσει από τον Φεβρουάριο, αλλά οι δύο πλευρές δεν τα έβρισκαν.
Δεν ανανεώνεις; Στον πάγκο!Αποτέλεσμα; 'Εχασε τη θέση του βασικού τον Φλεβάρη από τον Κώστα Χαλκιά, κυρίως λόγω της αρνητικής τροπής που είχαν πάρει οι διαπραγματεύσεις για την ανανέωση του συμβολαίου του. Ο Παναθηναϊκός του προσέφερε τριετές συμβόλαιο με αμοιβή 400.000 ευρώ περίπου για κάθε χρόνο και μηδενική ρήτρα σε περίπτωση που έφευγε για ομάδα του εξωτερικού.
Ο Νικοπολίδης είπε όχι και ζητούσε 600.000 ευρώ τον χρόνο, όντας 15 χρόνια στην Παιανία.
Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού πήραν το μέρος του, καθώς θεώρησαν τη συμπεριφορά της διοίκησης λανθασμένη και απαξιωτική για τον ποδοσφαιριστή.
Ο Ολυμπιακός που έψαχνε για τερματοφύλακα δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη και του πρόσφερε 600.000 ευρώ ετησίως!
Κυκλοφόρησαν φήμες ότι είχε ήδη έρθει σε συμφωνία με τον Ολυμπιακό και στη φιέστα του νταμπλ την περίοδο 2003-2004 στη Λεωφόρο αποδοκιμάστηκε!
Μέλος στον ΟλυμπιακόΗ καριέρα του στον Παναθηναϊκό ολοκληρώθηκε με αυτό τον τρόπο και λίγες μέρες αργότερα ανακοινώθηκε από τον Ολυμπιακό, αναφέροντας στις πρώτες του δηλώσεις πως η διοίκηση του Παναθηναϊκού τού φέρθηκε αντιεπαγγελματικά, και για το λόγο αυτό δεν είχε κανέναν ηθικό ενδοιασμό να γίνει παίκτης του Ολυμπιακού.
Αμέσως έγινε μέλος στους Πειραιώτες και δήλωσε οπαδός του Ολυμπιακού, ενώ μετατράπηκε… προδότης για την Θύρα 13. Η μεταγραφή – εκδίκηση!«Δεν έχω μετανιώσει καθόλου που πήγα το καλοκαίρι του 2004 στον Ολυμπιακό. Η μεταγραφή μου αυτή ήταν ένας τρόπος εκδίκησης στον Παναθηναϊκό για αυτά που πέρασα το τελευταίο εξάμηνο. Ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει, αλλά είναι πολύ δύσκολο να σε έχουν εκτός ομάδας», είχε πει στην εκπομπή «Βράδυ» του Alpha, προσκεκλημένος του Πέτρου Κωστόπουλου.
Η επιστροφή στη ΛεωφόροΤο βράδυ της 10ης Απριλίου του 2005 θα του μείνει αξέχαστο. Επέστρεψε για πρώτη φορά στη Λεωφόρο ως παίκτης του Ολυμπιακού.
Όταν βγήκε για προθέρμανση δέχτηκε τις αποδοκιμασίες από ΟΛΟ το γήπεδο, είδε τα 100ευρά με το πρόσωπο του και παρακολουθούσε να εκτοξεύονται προς το μέρος του δεκάδες βεγγαλικά, φωτοβολίδες και αντικείμενα!
Δεν άντεξε και αντέδρασε. Χειροκρότησε ειρωνικά και μετά το τέλος του αγώνα είπε για την ΠΑΕ. Παναθηναϊκός: «Ωραία τα οργανώσατε, συγχαρητήρια. Δεν εκτιμήσατε τα χρόνια μου στον Παναθηναϊκό»!
«Νιώθω ότι είμαι Ολυμπιακός»Ο Νικοπολίδης αγαπήθηκε στον Ολυμπιακό όπου έμεινε εφτά χρόνια. Στον Πειραιά φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού και ένιωσε πολύ έντονα το μίσος από τον κόσμο του Παναθηναϊκού.
Ο Αντώνης στην αυτοβιογραφία του από τις εκδόσεις MVPublications με τίτλο: «Ο αγώνας της ζωής μου» είχε μιλήσει για όλα!
«Νιώθω ότι είμαι Ολυμπιακός… Επτά χρόνια έζησα, αγαπήθηκα και το αισθάνθηκα ότι με αγάπησε ο κόσμος. Με αγάπησε η ομάδα και μου το έβγαζε… Μου έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο. Πίστεψε σε μένα. Αντιθέτως με τον Παναθηναϊκό… Ξεκίνησα από 17- 18 χρονών, δεν μπορούσαν να με πιστέψουν, βρισκόμουν πάντα στον πάγκο, στο μυαλό τους ήμουν πάντα αναπληρωματικός, δεν κατάλαβαν ποτέ τι άνθρωπος ήμουν. Δεν φρόντισαν ποτέ να με γνωρίσουν, να τους πω πως βλέπω τα πράγματα. Πάντα με κρατούσαν απέναντι.
Με έβλεπαν ως… υπάλληλο. Απλώς ήμουν κι εγώ εκεί. Υπήρχα. Κι αυτό με στεναχώρησε. Είμαι όμως ευγνώμων στον Παναθηναϊκό γιατί ήταν το δημοτικό, το γυμνάσιο και το πανεπιστήμιο μαζί. Μέσα σε 15 χρόνια. Και περίμενα την κατάλληλη στιγμή αποφοιτώντας από αυτό το πανεπιστήμιο, να μου δώσουν την ευκαιρία να τους αποδείξω ότι μπορώ να κάνω παραπάνω πράγματα. Κι όμως, ούτε τότε πίστεψαν σε μένα. Και ήρθε μια ομάδα «εχθρική», ο μεγάλος αντίπαλος, να με πιστέψει και να μου δώσει όλα αυτά που περιέγραψα… Τι θα έπρεπε να ήμουν; Και εγώ και η οικογένειά μου είμαστε Ολυμπιακοί».
To διαζύγιο με τον Παναθηναϊκό«Εκείνη την εποχή δεν πίστευα ότι ο Ολυμπιακός θα ενδιαφερόταν για μένα. Και επειδή ήμουν αρκετά μεγάλος αλλά και γιατί προερχόμουν από τον Παναθηναϊκό. Είχα αποφασίσει να μείνω και με 500.000. Όμως εκείνη την ημέρα όλη τη συζήτηση την έκανε ο Ζάετς. Αυτός είχε τον τελευταίο λόγο στα συμβόλαια και τις μεταγραφές. Η πρότασή του ήταν 250.000 ευρώ για τετραετές συμβόλαιο. Μου είπε ότι η ομάδα είχε χρέη και δεν μπορούσε να κάνει μεγαλύτερη προσφορά. Πιθανόν γιατί είχε υπόψη του κάποιον άλλο τερματοφύλακα με αυτά τα χρήματα και θεωρούσε πως ήταν προτιμότερο να έχει δύο τερματοφύλακες με 500.000.
Αυτή ήταν η δουλειά του, να μειώσει τα κόστη. Ο Ζάετς μάλιστα μου είπε ότι θα ήμουν ελεύθερος να φύγω για ομάδα του εξωτερικού οποιαδήποτε στιγμή έβρισκα ομάδα στη διάρκεια του συμβολαίου μου, το οποίο μπορούσα να το πάρω σπίτι. Αρκεί να υπέγραφα ένα χαρτί που να έλεγε ότι δεν θα πήγαινα σε καμία άλλη ελληνική ομάδα. Αυτή η συμπεριφορά με ενόχλησε. Ήμουν τόσα χρόνια στην ομάδα. Δεν μου άξιζε κάτι τέτοιο. Έτσι επέμεινα στην αρχική μου θέση, από πείσμα και επαγγελματική αξιοπρέπεια. Βέβαια, η ανακοίνωση που μοίρασε μετά η ΠΑΕ έλεγε ότι η πρόταση ήταν τριετές συμβόλαιο με 400.000 ευρώ το χρόνο και το δικαίωμα να μείνω ελεύθερος αν έρθει πρόταση από το εξωτερικό».
