MENU

Γνωρίζαμε από το ξεκίνημα της προετοιμασίας ότι η εθνική ομάδα βρίσκεται σε περίοδο ανανέωσης τόσο από πλευρά προπονητή όσο και από πλευράς παικτών. Παρά την ανανέωση, όμως, η μαγιά ήταν ικανή να μεταλαμπαδεύσει κάτι από το χαρακτήρα της ομάδας. Πετρέας, Πρωτοψάλτης, Κοκκινάκης και Κουμεντάκης ανέλαβαν ηγετικό ρόλο όχι μόνο στο αγωνιστικό σκέλος αλλά κυρίως στο εξωαγωνιστικό.

Η Ελλάδα εμφάνισε αστάθεια και νευρικότητα στο ξεκίνημα του αγώνα. Η νευρικότητα έφτασε στα ύψη όταν κάποια φαλτσοσφυρίγματα στο δεύτερο σετ ήταν ικανά να αποσυντονίσουν πλήρως την Ελλάδα που είχε χτίσει διαφορά 5 πόντων στο δεύτερο σετ. Οι Έλληνες διεθνής έχασαν πλήρως τη συγκέντρωσή τους, βγήκαν από το ρυθμό τους επιθετικά και πληγώθηκαν ξανά και ξανά στην υποδοχή. Επιπλέον, ο κόουτς Μπονιφάντε δεν κατάφερε να σταματήσει την κατρακύλα σε αυτό το σημείο του αγώνα με αποτέλεσμα αντί να γίνει η ισοφάριση να έρθει μια δύσκολη συνθήκη με το σκορ στο 2-0 σετ.

Η ποιότητα των δύο ομάδων, ωστόσο, δεν επέτρεπε στην Ελλάδα να φύγει ηττημένη. Όσο ευθύνονται οι παίκτες για την έλλειψη συγκέντρωσης στο τέλος του δεύτερου σετ αλλά και ο Μπονιφάντε που δεν είχε καθαρό μυαλό άλλο τόσο ευθύνονται και για την ανάκαμψη στο υπόλοιπο του αγώνα. Ο Μούχλιας ήταν η επιλογή για τη θέση του βασικού διαγώνιου στο ξεκίνημα ενώ ο Λινάρδος ήταν ο κεντρικός πλάι στον Πετρέα. Ο Μούχλιας έδειξε πολλά θετικά στοιχεία αλλά ακόμα και έτσι κάποια λάθη, φυσιολογικά μεν λόγω ηλικίας αλλά ικανά να κάνουν τη διαφορά, οδήγησαν τον Ιταλό κόουτς να περάσει τον Τζιουμάκα στο παιχνίδι.

Ο Τζιουμάκας με τα πολύ δυνατά σερβίς του και τις σωστές επιθέσεις συνέβαλε τα μέγιστα στην ανατροπή. Πετρέας και Βουλκίδης ανέβασαν την αποτελεσματικότητα στο μπλοκ ενώ η πίσω ζώνη έγινε ακόμα πιο ισχυρή με τον Κουμεντάκη να περνάει στο παιχνίδι και να συμπληρώνει ιδανικά τον Πρωτοψάλτη. Βασικό στοιχείο της ανατροπής, πέρα από τη μεγάλη πίεση από το σερβίς και την κατακόρυφη άνοδο του μπλοκ, ήταν η κόντρα μπάλες. Η Ελλάδα βρήκε υπομονή στην άμυνα, κέρδισε τα περισσότερα ράλι μετά το δεύτερο σετ ενώ δεν ήταν το ίδιο επιρρεπής στην υποδοχή.

Σημαντικό στοιχείο στο παιχνίδι είναι πάντα ο πασαδόρος. Ο Μπονιφάντε επέλεξε τον Γαλιώτο ως βασική επιλογή περνώντας τον Κασαμπαλή σε συγκεκριμένα σημεία του πρώτου και του δεύτερου σετ. Η αλήθεια είναι πως ο Γαλιώτος είχε κάποια λάθη στο πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού ωστόσο όσο το ματς εξελίσσονταν τόσο ανέβαζε την απόδοσή του και κυρίως έβαλα ακόμα περισσότερο τους κεντρικούς στο παιχνίδι, κάτι που έπαιξε σημαντικό ρόλο. Ενδιαφέρον έχει το πως θα μοιραστεί ο χρόνος μεταξύ των πασαδόρων καθώς ο Κασαμπαλής έχει μια παραπάνω εμπειρία από εθνική ομάδα και αποτελεί εξίσου καλή επιλογή. Όπως και να ‘χει σε αυτόν τον τομέα η εθνική ομάδα έχει δύο αξιόπιστες λύσεις που μπορούν να σηκώσουν το βάρος σε όλη τη σειρά των αγώνων.

Μια ομάδα που προσπαθεί να ετοιμάσει την επόμενη μέρα δεν είναι εύκολο να είναι έτοιμη από τη μια στιγμή στην άλλη και σαφώς οι δύο μήνες προετοιμασίας μοιάζουν πολύ μικρό διάστημα. Άλλωστε το δίδυμο Μπονιφάντε-Πάπι αποκτήθηκε με διετή συμβόλαιο κάτι που σημαίνει πως το πρότζεκτ της εθνικής κοιτάζει μακριά και όχι στο να εκτοξευθεί μέσα σε 2-3 μήνες. Από τους παλιούς της εθνικής δε είδαμε κάτι διαφορετικό, είδαμε να προσφέρουν κάτι από την ποιότητα και την προσωπικότητά τους, να καθοδηγούν τους νεαρότερους και να ηγούνται στα δύσκολα. Από τους νεαρότερους δεν προλάβαμε να δούμε πολλά αλλά σίγουρα ο Μούχλιας άφησε υποσχέσεις ενώ ο Λινάρδος, που πλέον τον ξέρουμε καλά από το ελληνικό πρωτάθλημα, είναι μια σταθερά που μπορεί να εξελιχθεί πολύ στην πορεία. Μπορεί να χάθηκε ένας βαθμός αλλά η νίκη, και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε, έδωσαν αυτοπεποίθηση, αισιοδοξία και αν μη τι άλλο χάρισαν στην εθνική μια νικηφόρα πρεμιέρα. Ο αγώνας απέναντι στην Κροατία την Κυριακή μπορεί να είναι μόλις στη 2η αγωνιστική αλλά είναι ικανό να δώσει σημαντικό προβάδισμα σε ενδεχόμενη νίκη της Ελλάδας και φυσικά να προσφέρει αέρα νικητή ενόψει της συνέχειας.

Αγχωμένη, άστατη αλλά νικήτρια η εθνική