Η ομάδα βόλεϊ των Γυναικών του Παναθηναϊκού μετά από χρόνια κατέκτησε τόσο το πρωτάθλημα όσο και το κύπελλο. Μία πρωταγωνίστρια των φετινών επιτυχιών του τμήματος, η Πένυ Ρόγκα, μίλησε στο SDNA.
Η έμπειρη αθλήτρια αναφέρθηκε στους τίτλους που κατέκτησε η ομάδα φέτος ενώ χαρακτήρισε και πιο... γλυκό το πρωτάθλημα από τη στιγμή που η ομάδα το... πήρε στην έδρα του Ολυμπιακού.
Οι... ανατριχιαστικές στιγμές στον «Τάφο του Ινδού» και ο μοναδικός κόσμος του τριφυλλιού που βρίσκεται στο πλευρό της ομάδας, τόσο στις χαρές όσο και στις λύπες.
Παράλληλα αναφέρθηκε στους στόχους που πρέπει να έχει η ομάδα τη νέα σεζόν ενώ υποσχέθηκε στον κόσμο ότι θα βοηθήσει όσο μπορεί τον σύλλογο, ώστε να παραμείνει στην κορυφή.
Επιπλέον, εξέφρασε την άποψη ότι η αλλαγή προπονητή βοήθησε, ώστε η ομάδα να αναδειχθεί και πρωταθλήτρια Ελλάδος.
Όλα στη συνέντευξη που ακολουθεί στο SDNA:
Πως αισθάνεσαι μετά τη φετινή επιτυχία και την κατάκτηση των δύο τίτλων; Δύο τίτλοι που δεν ήρθαν εύκολα.
«Είμαι τρισευτυχισμένη, αλλά ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει στο 100% τι έχουμε καταφέρει αυτή τη χρονιά. Η ομάδα πέρασε αρκετά δύσκολα. Ήταν μια απαιτητική χρονιά, αλλά από την αρχή θέσαμε πολύ υψηλούς στόχους. Στα μέσα της σεζόν πολλοί μας αμφισβήτησαν, αλλά στο τέλος αποδείξαμε ποιες πραγματικά ήμασταν και τι ποιότητα έχουμε».
Πιστεύατε από την αρχή ότι μπορούν να έρθουν αυτοί οι τίτλοι;
«Όπως σου είπα από την αρχή της σεζόν είχαμε θέσει υψηλούς στόχους. Το Κύπελλο το περιμέναμε. Από κει και πέρα και όσον αφορά το πρωτάθλημα, όταν χάσαμε την διαφορά των 7 βαθμών και το πλεονέκτημα έδρας ζόρισαν τα πράγματα. Θεωρώ όμως ότι βγάλαμε την ποιότητα και τα καταφέραμε. Πήραμε τον δύσκολο δρόμο, αλλά και πάλι μπορέσαμε να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες και να πανηγυρίσουμε στο τέλος».
«Κάποιοι μας αμφισβήτησαν στα μέσα της σεζόν - Παλέψαμε και δικαιωθήκαμε»
Αυτός ο δρόμος ήταν και πιο... ωραίος. Με την έννοια ότι πάντα είναι διαφορετικό να παίρνεις το πρωτάθλημα στην έδρα του μεγάλου σου αντιπάλου.
«Η αλήθεια είναι ότι ο δρόμος αυτό είχε περισσότερες συγκινήσεις και στο τέλος θεωρώ ότι το πρωτάθλημα αυτό είναι πιο... γλυκό. Είναι πιο... γλυκό να κατακτάς τον τίτλο παίρνοντας τη νίκη στην έδρα του αντιπάλου και ειδικά του Ολυμπιακού. Να το σηκώνεις δηλαδή μέσα στο σπίτι τους».
Αν γύριζες το χρόνο πίσω δηλαδή δεν θα άλλαζες αυτό το χαμένο πλεονέκτημα έδρας;
«(σ.σ. γέλια). Σίγουρα είναι κάπως περίεργο αυτό. Μπορεί και όχι. Ήμουν πεπεισμένη όμως ότι σε ένα από τα τρία ματς που θα παίζαμε στην έδρα του Ολυμπιακού θα παίρναμε τη νίκη. Δεν πίστευα σίγουρα βέβαια ότι θα χάναμε στην έδρα μας όπως και έγινε, καθώς έχουμε τους καλύτερους οπαδούς και οι οπαδοί μας είναι η δύναμη μας. Αυτό έχουν να το λένε όλες οι αντίπαλες ομάδες και γενικότερα είναι κάτι που συζητιέται σε όλο τον κόσμο».
«Πιο γλυκό το πρωτάθλημα στην έδρα του Ολυμπιακού»
Υπήρξαν στιγμές που φτάσατε στο σημείο να αμφιβάλλετε για τους εαυτούς σας;
«Υπήρξαν στιγμές που πρώτα απ΄ όλα «παλεύαμε» με τους εαυτούς μας. Αυτό ήταν απόλυτα φυσιολογικό από την στιγμή που αρχίσαμε να κάνουμε άσχημα παιχνίδια και η ομάδα δεν έβγαζε στο γήπεδο αυτό που πραγματικά μπορούσε. Εγώ μπορώ να σου πω ότι πίστευα στην ομάδα και παρά την απώλεια του πλεονεκτήματος θεωρούσα ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, καθώς είχαμε δείξει τι αξίζουμε. Αυτό που χρειαζόταν ήταν το κατάλληλο ερέθισμα στην κάθε μία για να δείξει στο γήπεδο αυτά που μπορεί. Αυτό πιστεύω ότι προσέφερε και ο νέος προπονητής. Αυτό πέτυχε».
Άρα πιστεύεις ότι η αλλαγή προπονητή έπαιξε ρόλο στο να έρθει ο τίτλος του πρωταθλήματος;
«Ναι θεωρώ ότι έπαιξε ρόλο. Η αλήθεια είναι ότι ο νέος προπονητής σε τόσο χρονικό διάστημα δεν μπορεί να αλλάξει πολλά στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά μας βοήθησε στο να ανακτήσουμε την χαμένη αυτοπεποίθησή μας. Εννοώ δηλαδή ότι βοήθησε πιο πολύ στο ψυχολογικό κομμάτι. Ήταν πολύ σημαντικό αυτό για μας».
Φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο όλη τη σεζόν ότι ήσασταν όλες οι παίκτριες δεμένες μεταξύ σας. Πόσο σημαντικό ήταν αυτό;
«Ήμασταν αρκετά δεμένες μεταξύ μας και οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε μας έκαναν να είμαστε... ένα. Πιστεύω αυτό ήταν ένας βασικός παράγοντας για να καταφέρουμε να κατακτήσουμε και τον τίτλο του πρωταθλήματος».
Βλέπουμε ότι ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν στηρίζει τόσο τα ερασιτεχνικά τμήματα. Αντίθετα οι οπαδοί του Παναθηναϊκού είναι εκεί και στις χαρές και στις λύπες.
«Πριν λίγο καιρό η βολεϊμπολίστρια του Ολυμπιακού είχε πει για τον Αγ. Θωμά ότι είναι η δυσκολότερη έδρα που έχει αντιμετωπίσει ποτέ, λόγω της ατμόσφαιρας που δημιουργούν οι φίλαθλοί μας. Είναι γεγονός ότι ο κόσμος μας είναι πάντα δίπλα μας. Και στις χαρές και στις λύπες. Ήταν εκεί και στα δύσκολα χρόνια, αλλά απέδειξε ότι είναι εκεί και στις επιτυχίες μας. Αυτό που ζήσαμε στον Τάφο του Ινδού μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην έδρα του Ολυμπιακού δεν τα έχω ξαναζήσει ποτέ. Το λέω αυτή τη στιγμή και ανατριχιάζω. Δεν υπάρχει».
«Οι οπαδοί μας είναι δίπλα μας και στις χαρές και στις λύπες - Το έχουν αποδείξει»
Είσαι από τις κοπέλες που έχεις δεθεί με την ομάδα, μιας και αγωνίστηκε από την Pre League. Πόσο δύσκολος ήταν αυτός ο δρόμος;
«Η αλήθεια είναι ότι εγώ ήρθα στον Παναθηναϊκό τα δύσκολα χρόνια. Ήρθα τότε που παλεύαμε με το μισό και λιγότερο μπάτζετ από τον Ολυμπιακό και τους κοντράραμε στα ίσα. Θυμάμαι τότε που χάσαμε το πρωτάθλημα στην Κυψέλη και ο κόσμος μας αγκάλιασε. Αυτό που συνέβη τότε με έκανε να δεθώ με την ομάδα ακόμα περισσότερο, γιατί είδα ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού εκτιμάει και αγαπάει τους αθλητές που τα δίνουν όλα μέσα στο γήπεδο. Από κει και πέρα ήταν άσχημο ότι η ομάδα έπεσε στην Pre League, αλλά θέλησα να είμαι και εγώ ένα κομμάτι της προσπάθειας. Βήμα βήμα καταφέραμε να πρωταγωνιστήσουμε και πάλι. Θα κάνω τα πάντα για να γιγαντώσουμε τον σύλλογο και να τον παγιώσουμε στην κορυφή».
Αυτές οι δυσκολίες σας έδωσε και ένα παραπάνω... boost για να φτάσετε στην κορυφή;
«Μας πείσμωσε θεωρώ αρκετά. Και την διοίκηση και τον κόσμο και τις αθλήτριες. Αυτό που έχω να πω όμως είναι όλα αυτά που περάσαμε με έκαναν να εκτιμήσω όλες αυτές τις στιγμές που ζούμε τώρα. Από την αποτυχία νομίζω ότι εκτιμάς και καταλαβαίνεις ακόμα καλύτερα την επιτυχία».
Είπες πριν ότι έχεις δεθεί με τον σύλλογο. Τι σημαίνει Παναθηναϊκός για σένα;
«Για μένα ο Παναθηναϊκός είναι η δεύτερη οικογένεια μου. Είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος της Ελλάδας και αξίζει να είναι στην κορυφή. Είμαι περήφανη που αποτελώ μέλος του συλλόγου αυτού. Το τι είναι ο Παναθηναϊκός μπορείτε να το καταλάβετε μέσα από τα βίντεο που κυκλοφορούν από όσα έγιναν τόσο στον Τάφο του Ινδού όσο και στο ΟΑΚΑ κατά την απονομή. Αυτό είναι Παναθηναϊκός. Αθλήτριες, κόσμος και διοίκηση να γίνονται ένα και να στηρίζουν την ομάδα με κάθε τρόπο».
«Δεύτερη οικογένειά μου ο Παναθηναϊκός - Το τι σημαίνει αυτή η ομάδα το είδατε στον «Τάφο του Ινδού»
Η Εύα Χαντάβα που έχει παίξει και στον Ολυμπιακό είπε ότι αυτό που έζησε με τον κόσμο της ομάδας δεν το έχει ξαναζήσει. Τι έχεις να πεις γι΄ αυτό;
«Αυτό που έχω να πω είναι ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι μοναδικός. Η Εύα έζησε τον κόσμο στις επιτυχίες, εγώ την έχω ζήσει και στις αποτυχίες και μπορώ να σας πω ότι είναι ακόμα πιο συγκλονιστικός στις αποτυχίες. Όταν χάσαμε το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό στην Κυψέλη, ήταν απίστευτο αυτό που έγινε. Έχω καρφωμένη την εικόνα στο μυαλό μου, με τους οπαδούς μας να μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο και να μας αγκαλιάζουν. Όλοι μαζί γινόμαστε ένα. Δεν μπορώ να το περιγράψω αυτό με λόγια. Έχουμε απόλυτο σεβασμό σε αυτόν τον κόσμο που δηλώνει πάντα... παρών».
Από εδώ και πέρα τη νέα σεζόν τι στόχους πρέπει να βάλει η ομάδα. Ποιο είναι το επόμενο βήμα;
«Μιλάμε για τον μεγαλύτερο σύλλογο στην Ελλάδα, οπότε δεν μπορούμε να μιλάμε για κάτι λιγότερο από την διατήρηση των κεκτημένων, δηλαδή το double. Φυσικά ελπίζουμε σε μια καλύτερη πορεία στην Ευρώπη. Για να είμαστε ειλικρινείς είναι νωρίς για μιλάμε για κατάκτηση ευρωπαϊκού τίτλου, καθώς η ομάδα άρχισε να ανεβαίνει επίπεδο τα τελευταία δύο χρόνια. Το βήμα βήμα είναι το καλύτερο για την ομάδα, προκειμένου να διατηρηθεί στην κορυφή . Το να αποτελέσει ένα πυροτέχνημα αυτή η επιτυχία θα είναι κάτι λάθος. Τη νέα σεζόν να βάλουμε στόχο έναν τελικό και την αμέσως επόμενη να δούμε τι μπορούμε να καταφέρουμε. Πρέπει να έχουμε χαμηλά την μπάλα και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να έρθει».
