Οι τέσσερις ομάδες που βρέθηκαν πέρυσι στη Βερόνα είναι αυτές που θα συναντηθούν και φέτος στη Λιουμπλιάνα. Κονελιάνο με Βακίφμπανκ για τις γυναίκες και ΖΑΚΣΑ με Τρεντίνο στους άντρες είναι οι φιναλίστ που ήταν και την περασμένη χρονιά, ανήμερα του Ορθόδοξου Πάσχα, οι ομάδες που διεκδίκησαν την κορυφή της Ευρώπης.
Το ευρωπαϊκό βόλεϊ έχει να παρουσιάσει πολλές καλές ομάδες ωστόσο δεν κατάφεραν να αφήσουν τα φαβορί εκτός τελικών. Στις γυναίκες ήταν πολύ σημαντικός ο αποκλεισμός των ρωσικών ομάδων αφού ο προημιτελικός ανάμεσα σε Μόντσα και Κονελιάνο έμοιαζε με ημιτελικό καθώς η ομάδα που θα προκρίνονταν θα αντιμετώπιζε μία εκ των ρωσικών Δυναμό Καζάν και Δυναμό Μόσχας. Όπως η Κονελιάνο επιβίωσε από «εμφύλιο» το ίδιο συνέβη και με την Βακίφμπανκ που χρειάστηκε το χρυσό σετ απέναντι στη Φενέρμπαχτσε.
Ο τελικό ανάμεσα σε Βακίφμπανκ και Κονελιάνο έχει καθιερωθεί ως μια από τις πιο κλασικές μονομαχίες στο γυναικείο βόλεϊ στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Όχι μόνο τέθηκαν αντιμέτωπες στον περασμένο τελικό αλλά κοντραρίστηκαν και στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων με την Βακίφμπανκ να παίρνει… εκδίκηση. Οι δύο αυτές ομάδες συνδυάζουν το γρήγορο και δυναμικό παιχνίδι και διαθέτουν δύο πολύ ισχυρά όπλα. Ο κορυφαία Ευρωπαία, Πάολα Εγκόνου, κόντρα στην πρώτη σκόρερ της διοργάνωσης Ισαμπέλε Χάακ. Μάλιστα το ενδιαφέρον είναι ακόμα μεγαλύτερο καθώς η Εγκόνου έχει ήδη συμφωνήσει με τη Βακίφμπανκ υπογράφοντας ένα εντυπωσιακό συμβόλαιο για τα δεδομένα του γυναικείου βόλεϊ ενώ υπάρχουν έντονες φήμες για μετακόμιση της Χάακ στην Κονελιάνο. Ντανιέλε Σανταρέλι και Τζιοβάνι Γκουιντέτι καταστρώνουν τα πλάνα τους για έναν τελικό που αναμένεται εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Και στους άντρες, βέβαια, οι ημιτελικοί ήταν υποθέσεις εντός συνόρων. Στον πολωνικό ημιτελικό η Γιαστρέμπσκι δεν κατάφερε ούτε αυτή τη φορά να φτάσει στον τελικό. Η κάτοχος του τίτλου ΖΑΚΣΑ με την τριάδα Κάζμαρεκ, Σλίβκα και Σεμένιουκ να ηγούνται ήταν σαφώς ανώτερη και δε δυσκολεύτηκε να φτάσει και πάλι στον τελικό. Τα εντυπωσιακά, όμως, έγιναν στον ημιτελικό των Ιταλών ανάμεσα σε Τρεντίνο και Περούτζια. Και οι δύο ημιτελικοί τελείωσαν με 2-3 και το εισιτήριο κρίθηκε στο χρυσό σετ. Η Περούτζια είχε έναν μεγάλο στόχο φέτος, την κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης. Με τον Λεόν και τον Άντερσον ως κορυφαίους άγγιξε την πρόκριση στον τελικό αλλά δεν τα κατάφερε καθώς οι «κόκκινοι» αποδείχθηκαν πιο αποτελεσματικοί όταν έπρεπε.
Το μεγάλο όπλο της Τρεντίνο ήταν και πάλι ο Μικελιέτο και αυτό αποδείχθηκε και στον κρίσιμο ημιτελικό. Ο αποκλεισμός της Περούτζια, που αργότερα βέβαια συνοδεύτηκε και από το χαμένο πρωτάθλημα από την Τσιβιτανόβα, ορίζει τη σεζόν ως αποτυχημένη παρότι ο πήχης είχε μπει πολύ ψηλά. Η Τρεντίνο εμφάνισε πείσμα και θέληση που εν μέρει δείχνει το πόσο θέλει να επιστρέψει στους ευρωπαϊκούς τίτλους και πόσο «πληγώθηκε» από την ήττα στον περσυνό τελικό. Επιπλέον, ο κόουτς Λορεντσέτι θέλει διακαώς να συμπληρώσει τη συλλογή του με την κατάκτηση του Champions League, του μοναδικού διασυλλογικού τίτλου που λείπει από αυτή και έστησε μια ομάδα με καλή χημεία, σκληροτράχηλη και υπομονετική στα δύσκολα.
Μπορεί στο προηγούμενο Super Finals να μην υπήρχε κόσμος λόγω της πανδημίας ωστόσο η οργάνωση από πλευράς CEV και φυσικά το θέαμα ήταν εντυπωσιακά. Φέτος με την παρουσία κόσμου και μάλιστα στη Σλοβενία, σε μια χώρα που αγαπάει πολύ το άθλημα, το Super Finals αναμένεται μια πολύ μεγάλη γιορτή. Είναι βέβαιο το ότι οι ομάδες που θα δώσουν το παρόν είναι μακράν οι καλύτερες που είδαμε στη διοργάνωση φέτος και παρότι οι τελικοί που επαναλαμβάνονται δεν αρέσουν στον κόσμο αναμένονται απολαυστικοί. Η Κυριακή θα είναι μια άτυπη τελετή λήξης για το ευρωπαϊκό βόλεϊ και μια μέρα που μετά το Final 4 της Euroleague θα είναι ένα κερασάκι στην τούρτα για τους λάτρεις του αθλητισμού στο υψηλότερο επίπεδο. Και φυσικά όλα αυτά είναι το πρόγευμα για το VNL που πλησιάζει τις επόμενες εβδομάδες.
