Κυριακή μεσημέρι η Λεωφόρος κατάμεστη. Για την ομάδα μπάσκετ γυναικών που ήταν πίσω στους τελικούς με 2-1, παρά τη μεγάλη της νίκη στο ΣΕΦ. Δευτέρα απόγευμα, η πισίνα στο Γουδή έζησε μεγάλες στιγμές. Δεν έπεφτε καρφίτσα για αγώνα πόλο κόντρα στη Χίο, για την παραμονή στην Α1. Τρίτη βράδυ, sold out στον Άγιο Θωμά για την ισοφάριση σε 2-2 στους τελικούς της Α1 βόλεϊ γυναικών.
Πουθενά δεν πήγαν για το πανηγύρι κάποιου τίτλου. Σε κανέναν αγώνα δεν υπήρχε το δέλεαρ ενός τροπαίου που περίμενε σε μια άκρη. Αθλήματα όχι απ’ τα πιο εμπορικά. Ούτε ποδόσφαιρο, ούτε μπάσκετ ανδρών, ούτε καν βόλεϊ ανδρών. Κι όμως, κλειστά και πισίνες έζησαν στιγμές που αφήνουν τους πάντες με ανοιχτό το στόμα.
Ο τίτλος της εξέδρας, κρίθηκε. Όχι τώρα, αλλά προ πολλού. Τώρα απλά γίνεται η επίδειξη και η αύξηση της διαφοράς. Ένας κόσμος που άντεξε στα υπερβολικά δύσκολα. Γνωρίζει πώς να στέκεται στο πλάι των τμημάτων του συλλόγου που λατρεύει. Όχι μόνο εκεί που «πουλά» περισσότερο. Παντού. Ακόμη κι εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Όπως έγινε με την ομάδα μπάσκετ ΑμΕΑ στο γήπεδο της Λάρισας.
Μαθήματα εξέδρας τα οποία παραδίδονται απλόχερα. Δίχως κόστος. Μόνο το YouTube χρειάζεται να ανοίξεις για να τα δεις. Ανατριχιαστική στήριξη σε κάθε κατάσταση. Με κάθε κίνητρο. Ακόμη κι εν μέσω χλεύης αντιπάλων επειδή δεν έρχονταν οι τίτλοι. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού ήταν εκεί. Δε θα είναι τώρα που οι ομάδες του διεκδικούν μάγκικα και ηθικά απέναντι σε οργανισμούς που λειτουργούν με άλλους κανόνες.
Ούτε ακρότητες, ούτε επεισόδια. Μόνο στήριξη. Ατμόσφαιρα που κάνει ξένους αθλητές να… χαζεύουν και όσους είναι εντός Ελλάδας σε μεγάλους αντιπάλους, να ζηλεύουν. Οι συγκρίσεις πλέον δεν χρειάζονται καν. Χωρίς καλέσματα και παραινέσεις. Χωρίς έξτρα κίνητρα. Το δρόμο τον δείχνει η αγάπη προς τον σύλλογο, που έχει «γεννήσει» εκτίμησε και σεβασμό στον αθλητισμό.
Τη στιγμή που οι άλλοι δεν είναι πουθενά. Ούτε η αγωνιστική αντιπαλότητα δεν τους τραβά στα γήπεδα. Ούτε οι μάχες με τον αιώνιο για κατάκτηση τίτλων. Στους οποίους είχαν και έχουν πολλές πιθανότητες να τα καταφέρουν. Ακόμη κι έτσι, τα άδεια καθίσματα είναι η εικόνα που μένει στο τέλος…
Δυστυχώς το κλειστό του Αγίου Θωμά έκλεισε τις πύλες του για φέτος. Απομένει μία αναμέτρηση της ομάδας βόλεϊ ανδρών, η οποία θα διεξαχθεί στο ΟΑΚΑ. Μένει μία ακόμη παράσταση στο «Παύλος Γιαννακόπουλος» για το μπάσκετ γυναικών. Δεν αναφερόμαστε στο αποτέλεσμα. Εκεί όλα ανοιχτά είναι σε βόλεϊ και μπάσκετ. Τα τραγούδια, η στήριξη, η ατμόσφαιρα, είναι αυτά που σε κάνουν να θες να μην τελειώσουν οι αγώνες. Στρέφοντας την προσοχή σου στην εξέδρα όσο και στον αγωνιστικό χώρο.
Καμιά φορά δεν χρειάζεται να παλεύει κανείς για νίκες που δεν μπορεί να πετύχει. Ειδικά σε επίπεδο εξέδρας, είναι αδύνατες για την ακρίβεια. Το «αντιγράψτε ελεύθερα» δεν είναι ούτε ειρωνικό, ούτε υπερβολικό. Αν φτάσουμε στο σημείο να βρουν αντίπαλο οι Παναθηναϊκοί, θα είναι ευτύχημα για τον αθλητισμό, ανδρικό, γυναικείο, σε οποιοδήποτε άθλημα.
Μέχρι τότε, απλά θα απολαμβάνουν τις πρωτιές τους και το θαυμασμό όσων αγαπούν τον αθλητισμό, το πάθος στην εξέδρα χωρίς ακρότητες, ανεξάρτητα απ’ τα αποτελέσματα. Κι όλοι οι αθλητές θα εκδηλώνουν την πρόθεση να αγωνιστούν μπροστά σε τέτοιο κοινό.
