Ο τρίτος τελικός δε θύμιζε σε τίποτα τον πρώτο. Όλα τα σετ ήταν ανταγωνιστικά και οι διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων ήταν σαφώς μικρότερες. Ωστόσο, ακόμα και αν οι διαφορές δεν ήταν μεγάλες η εικόνα των πρώτων δύο σετ φανέρωνε ανωτερότητα του Ολυμπιακού. Οι πράσινες μπορεί να πλησίασαν ξανά και ξανά στο σκορ αλλά δεν μπορούσαν να προσπεράσουν.
Η εξήγηση είναι απλή. Η Χριστοδούλου επέλεξε επανειλημμένα την Σάλας στην επίθεση καθώς η Κουβανή όχι μόνο ήταν σε πολύ καλή κατάσταση αλλά ταυτόχρονα το μπλοκ του Παναθηναϊκού δεν έδειχνε ικανό να τη σταματήσει. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε σωστές επιλογές στην επίθεση και στις περιστροφές που η Εμμανουηλίδου ήταν στη μπροστά ζώνη χαλούσε συνεχώς τα χτυπήματα των πρασίνων. Οι κόντρα μπάλες που κέρδισε ο Ολυμπιακός ήταν το «κλειδί» και έτσι παρότι τα δύο πρώτα σετ κρίθηκαν με διαφορά δύο και τριών πόντων τον πρώτο λόγο είχαν οι γηπεδούχες.
Ο Παναθηναϊκός πιέστηκε αρκετά από το αντίπαλο σερβίς και αυτό σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στην αποτελεσματικότητα του μπλοκ του Ολυμπιακού. Δύο σημαντικά δεδομένα έγιναν μετά το τέλος του δεύτερου σετ που έπαιξαν κομβικό ρόλο. Από τη μία ο Μπράνκο Γκάιτς άλλαξε διαγώνιο και πέρασε την Στεπανένκο αντί της Κωνσταντίνου και από την άλλη οι πράσινες πίεσαν περισσότερο από το σερβίς. Η Κωνσταντίνου θεωρητικά δεν τα πήγε άσχημα με 11/20 επιθέσεις. Παρόλα αυτά με την Στεπανένκο στο παιχνίδι το μοίρασμα της Παπαφωτίου έγινε καλύτερο. Η Αζέρα έμεινε στους 8 πόντους αλλά ο Παναθηναϊκός είχε μεγαλύτερη ομοιογένεια και ισορροπία. Η Χαντάβα πήρε σημαντικούς πόντους όπως και η Γκρόθες ενώ και η Χατζηευστρατιάδου συνέχισε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Το παιχνίδι από την πάιπ, όμως, που εκτελούνταν κατά βάση με την Γκρόθες έγινε προβλέψιμο και έδωσε ευκαιρία στο μπλοκ του Ολυμπιακού να ανακάμψει. Ενώ οι ερυθρόλευκες έβγαλαν κόπωση και βρέθηκαν στα… σχοινιά στο τέταρτο σετ ήρθε η αλλαγή που έκρινε σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι. Το 17-20 έδειχνε πως ο Παναθηναϊκός θα στείλει το παιχνίδι στο τάι μπρέικ αλλά σε αυτή την περιστροφή μια πρώην παίκτρια του Παναθηναϊκού άλλαξε τα δεδομένα. Η Κελεσίδη χάλασε την υποδοχή των φιλοξενούμενων και το σκορ μετατράπηκε σε 21-20. Οι παίκτριες του Μπράνκο Γκάιτς εμφάνισαν στοιχεία από το πρώτο σετ όπως άγχος, εύκολα λάθη και αδυναμία στο τελείωμα των επιθέσεων.
Σε μεγάλο βαθμό ο πόντος της Χριστοδούλου που έκανε το 24-23 έφερε τον Ολυμπιακό αγκαλιά με τη νίκη και αυτό γιατί ήρθε κόντρα στη ροή του ράλι, στο οποία με δυσκολία κράτησαν τη μπάλα στον αέρα οι γηπεδούχες, έφερε τον Ολυμπιακό σε match point, πρόσθεσε ακόμα μεγαλύτερο βάρος στις γηπεδούχες και ταυτόχρονα η αδυναμία στην επίθεση του Παναθηναϊκού λειτούργησε υπέρ των ερυθρολεύκων.
Η χαμένη ευκαιρία του Παναθηναϊκού, συνεπώς, δεν έχει να κάνει με το ότι ήταν από πάνω σε όλο το παιχνίδι ή ότι κυριάρχησε απόλυτα. Κάθε άλλο! Αλλά με την εικόνα των πρασίνων να βελτιώνεται συνεχώς και με την ευκαιρία να γίνει από 2-0 σε 2-2 το τάι μπρέικ θα ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για ανατροπή και προβάδισμα στους τελικούς. Οι τελικοί, όμως, είναι μια σκληρή υπόθεση όπου για να τους κερδίσεις πρέπει να μην αφήσεις κανένα περιθώριο στον αντίπαλο. Η ψυχολογία είναι αυτή τη στιγμή στην πλευρά του Ολυμπιακού αλλά όπως φάνηκε και στα τρία παιχνίδια όλα είναι ανοιχτά. Σε μια σειρά αγώνων που ίσως να είναι η πιο ενδιαφέρουσα που έχουμε δει ο τελικός της Τρίτης θα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση των δύο ομάδων για διαφορετικούς λόγους. Για λόγους επιβίωσης για τον Παναθηναϊκό και για την απόλυτη κυριαρχία από πλευράς Ολυμπιακού.
