Η αδράνεια στο μπλοκ του Παναθηναϊκού και ταυτόχρονα η μεγάλη σταθερότητα του Κουκλίνσκι στην επίθεση έδωσαν στον ΠΑΟΚ το προβάδισμα από τα μισά του πρώτου σετ και αυτό δεν άλλαξε μέχρι το τέλος. Η απουσία του Πρωτοψάλτη αποδυνάμωσε τον Παναθηναϊκό στο αμυντικό κομμάτι ενώ η συνεχής επιλογή του Βαν Ντερ Ντρις από τον Γιάκοπσεν έκανε τους πράσινους αρκετά προβλέψιμους.
Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα που έχει δυνατή και καθοριστική μπροστά ζώνη χάρη στους κεντρικούς του. Στη μάχη των κεντρικών ο δικέφαλος κυριάρχησε παρότι ο Μπράουν έπαιζε με πρόβλημα στον ώμο. Η αδυναμία του Παναθηναϊκού να τελειώσει επιθέσεις έχει να κάνει με το καλό μπλοκ του ΠΑΟΚ όχι απαραίτητα δίνοντας πόντους αλλά κυρίως αλλοιώνοντας χτυπήματα κάτι που βοήθησε πολύ την άμυνα του ΠΑΟΚ κάτι που έλλειψε από την πλευρά των πρασίνων.
Ο Γουόλς διάβασε τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού και έδωσε τις ευκαιρίες στον Κουκλίνσκι αλλά και τον Ούντρις να επιτεθούν με καλές προϋποθέσεις. Το σερβίς είναι φέτος από τα δυνατά στοιχεία του Παναθηναϊκού. Ωστόσο αυτό δεν επιβεβαιώθηκε στο παιχνίδι της Πυλαίας. Η αλήθεια είναι πως ούτε ο ΠΑΟΚ πίεσε υπερβολικά σε αυτό το κομμάτι αλλά με εξαίρεση το Ράπτη στο πρώτο σετ αλλά και τον Μπάση που πίεσαν κατά διαστήματα η υποδοχή του δικεφάλου δεν αντιμετώπισε μεγάλα προβλήματα.
Η ομάδα του Γιάννη Καλμαζίδη είχε καλά ποσοστά στην υποδοχή και επίσης έχει έναν ηγέτη που λέγεται Ραφαήλ Κουμεντάκης. Ο ακραίος του ΠΑΟΚ είναι ένας πολύτιμος «κρίκος» της αλυσίδας του δικεφάλου που φαίνεται να βρίσκεται στην πιο ώριμη φάση της καριέρας του. Η Κουμεντάκης δίνει λύσεις στην επίθεση και ουσία στην άμυνα καλύπτοντας ουσιαστικά όλα τα κενά. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, κέρδισε το πολύ ψηλό μπλοκ του Παναθηναϊκού με την τεχνική και την ευφυία του.
Ο Ράπτης, από την άλλη, κάλυψε το κενό του Πρωτοψάλτη και ήταν ο πιο σταθερός και αποτελεσματικός, σύμφωνα με τα ποσοστά, στην επίθεση. Ο Ανδρεόπουλος μαζί με το Ράπτη ενίσχυσαν την άμυνα του Παναθηναϊκού αλλά ο Ανδρεόπουλος νικήθηκε στις περισσότερες περιπτώσεις από το αντίπαλο μπλοκ ενώ ο Ράπτης πήρε περισσότερες επιθέσεις αρκετά αργά. Όλα αυτά, βέβαια, συνδέονται μεταξύ τους καθώς ο Γιάκοπσεν δε βρέθηκε σε καλή μέρα. Ο πασαδόρος του Παναθηναϊκού είχε κενά διαστήματα και δεν κατάφερε να αξιοποιήσει όλους τους συμπαίκτες του κάτι δηλαδή που κάνει σε κάθε παιχνίδι και αποτελεί το μεγάλο «όπλο» της ομάδας.
Από τη μία ο ΠΑΟΚ εκμεταλλεύτηκε την καλή του φόρμα και τη συνεχή βελτίωση που δείχνει η ομάδα και απέδειξε για τα καλά ότι μπορεί να είναι ένας βασικός διεκδικητής του τίτλου. Ο Παναθηναϊκός, από την άλλη, έβγαλε κούραση και έλλειψη συγκέντρωσης με εξαίρεση το πρώτο μισό του πρώτου σετ. Σε μια μεγάλη σεζόν με πολλούς ανοιχτούς στόχους αυτό είναι αναμενόμενο. Το ζήτημα είναι, πρώτον, οι άσχημες εμφανίσεις να γίνονται όλο και πιο σπάνια και, δεύτερον, όταν ένα παιχνίδι δεν πηγαίνει καλά να περιορίζεται η «ζημιά» παίρνοντας έστω κάποιο πόντο κάτι που δεν έκανε σε αυτή την περίπτωση η ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου. Το πρωτάθλημα πλέον ανέβει ακόμα περισσότερο και οι νίκες στα ντέρμπι αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία και ταυτόχρονα κάθε χαμένος βαθμός στα παιχνίδια που δεν είναι ντέρμπι μπορεί να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά.
