Μια ώριμη 22χρονη διεθνής
Η Ασημίνα Νικολογιάννη αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση αθλήτριας. Ακραία με ύψος 1.84, μόλις 22 ετών και διεθνής, εξελίξιμη και ώριμη στο παιχνίδι της. Η νεαρή αθλήτρια, ως παίκτρια του Πανναξιακού φέτος, δείχνει όλο και καλύτερη και μάλιστα έχει πολύ σημαντικό ρόλο στην ομάδα της.
Η Νικολογιάννη ξεκίνησε από τις Ακαδημίες Κτησιφών και στα 15 της βρέθηκε στον Ηρακλή Κηφισιάς. Το πρώτο μεγάλο βήμα, βέβαια, έγινε το 2015 όταν και αποκτήθηκε από το Μαρκόπουλο. Η ομάδα των Μεσογείων φημίζεται για τις αξιόλογες ομάδες υποδομών αλλά η 16χρονη τότε Νικολογιάννη δεν προορίζονταν για τα τμήματα αυτά αλλά για τη γυναικεία ομάδα. Και αν θέλει κανείς να βρει μια ομάδα στη μεγάλη κατηγορία που δίνει χρόνο και εμπιστεύεται νεαρές αθλήτριες αυτή είναι σίγουρα το Μαρκόπουλο. Έτσι λοιπόν όχι μόνο βρέθηκε στο ρόστερ μιας αξιόλογης ομάδας της πρώτης κατηγορίας αλλά βρήκε αρκετό χρόνο συμμετοχής, εξελίχθηκε και έμεινε εκεί μια τριετία όπου κατάφερε να ξεχωρίσει.
Αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Ολυμπιακό που σε μια προσπάθεια να βρει νέες και ταλαντούχες παίκτριες για την επόμενη μέρα δε θα γινόταν να μην εστιάσει στη Νικολογιάννη. Ο κάτοχος του Challenge Cup της περασμένης σεζόν, Ολυμπιακός, απέκτησε τη Νικολογιάννη αλλά σε ένα πολύ γεμάτο ρόστερ με πολλές Ελληνίδες και ξένες αθλήτριες μεγάλης κλάσης δεν ήταν εύκολο να βρει χρόνο συμμετοχής η τότε 19χρονη ακραία. Γι’ αυτό και όταν στα μέσα της σεζόν 2018-2019 προέκυψε η πρόταση από την κυπριακή Ολυμπιάδα Νεάπολης η Νικολογιάννη δε το σκέφτηκε πολύ και επέλεξε να βρεθεί στην Κύπρο και να πάρει παιχνίδια στα πόδια της «θυσιάζοντας» το νταμπλ το οποίο κατέκτησε ο Ολυμπιακός στο τέλος της σεζόν στην Ελλάδα.
Η Ολυμπιάδα Νεάπολης τερμάτισε στην 5η θέση του πρωταθλήματος και αφού η Ελληνίδα ακραία ένιωσε πιο έτοιμη και πιο δυνατή επέστρεψε στην ελληνική Volley League για λογαριασμό της ομάδας που την καθιέρωσε, του Μαρκόπουλου. Σε μια δύσκολη διετία (2019-2021) που τα πρωταθλήματα γυναικείου βόλεϊ σταμάτησαν και ξαναξεκίνησαν αρκετές φορές η Νικολογιάννη κατάφερε να γίνει βασικό «γρανάζι» στο Μαρκόπουλο του Τζιανκορόσι Πασκουαλίνο και να αποκτήσει σημαντικό ρόλο σε μια ταλαντούχα ομάδα. Μάλιστα, στο πρωτάθλημα του 2020-2021 η Νικολογιάννη ήταν μια από τις κορυφαίες 7 σκόρερ μέχρι αυτό να διακοπεί παρότι είχε στην ομάδα της μια εξαιρετικά ταλαντούχα επιθετικογενή συμπαίκτρια σαν την Γιασμίν Μπένταρ, η οποία πλέον διακρίνεται στο πρωτάθλημα της Ν. Κορέας.
Στον φετινό Πανναξιακό μπορεί αυτή που δίνει τους περισσότερους πόντους να είναι η Νάσια Λιάγκη αλλά η παρουσία της Νικολογιάννη είναι καθοριστική. Η νεαρή αθλήτρια, που το Μάιο ήταν μέλος της εθνικής ομάδας γυναικών στα προκριματικά για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, έχει σημαντική συνεισφορά στο κομμάτι της υποδοχής και αυτό δίνει μια καθοριστική βοήθεια στην ομάδα της. Όταν, μάλιστα, ανεβάζει ρυθμό στην επίθεση αλλάζει επίπεδο στην ομάδα της. Μυστικό της επιτυχίας είναι το ότι έχει ήδη παραστάσεις στη Volley League και μάλιστα έχοντας ενεργό ρόλο στις ομάδες της τα προηγούμενα χρόνια και δεν έχει πρόβλημα να ηγηθεί στο παιχνίδι του Πανναξιακού όταν αυτό χρειαστεί. Βεβαίως και υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης αλλά η Νικολογιάννη με το επιθετικό ταλέντο της και τη σοβαρή παρουσία της στο γήπεδο μπορεί να ανεβάσει τον Πανναξιακό ακόμα παραπάνω. Η ομάδα της Νάξου αναγεννάται τη φετινή σεζόν και παρά το δύσκολο πρόγραμμα που είχε μέχρι τώρα είναι ικανή να κάνει μεγάλα βήματα προς τα πάνω με την Ασημίνα Νικολογιάννη σε ηγετικό ρόλο πλάι στη Νάσια Λιάγκη.
Το… Καναδέζικο τοίχος
Ο Αντρέ Μπράουν συστήθηκε στο ελληνικό κοινό ως παίκτης του Φοίνικα Σύρου της περασμένη σεζόν. Ωστόσο ο Καναδός κεντρικός με ύψος 2.06 είχε καταφέρει να ξεχωρίσει σχεδόν σε όλα τα πρωταθλήματα που αγωνίστηκε παλιότερα.
Στα πρώτα του βήματα κατάφερε να διακριθεί ως παίκτης του Humber College όταν και οδήγησε το κολέγιο του σε τίτλος, αναδείχθηκε ξανά και ξανά καλύτερος μπλοκέρ ενώ βρέθηκε και στο ρόστερ του All Star Game του κολεγίου. Αφού πέρασε από την Team Canada Full time Training Centre για ένα χρόνο βρέθηκε στο σουηδικό πρωτάθλημα για τη σεζόν 2015-2016. Η Orkelljunga, στην οποία αγωνίστηκε, έφτασε στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος και στον ημιτελικό του Κυπέλλου αλλά η παρουσία του στο φιλέ ήταν εντυπωσιακή με αποτέλεσμα να αναδειχθεί κορυφαίος μπλοκέρ.
Η επόμενη σεζόν τον βρήκε και πάλι στη Σκανδιναβία αλλά αυτή τη φορά στη Φινλανδία και την Lakkapää. Και πάλι η ομάδα του τερμάτισε τέταρτη ενώ ήταν ξανά ο φόβος και ο τρόμος πάνω στο φιλέ κάτι τον οποίο τον ανέδειξε ως καλύτερο μπλοκέρ και του φινλανδικού πρωταθλήματος.
Αυτές οι δύο σεζόν αποτέλεσαν το «εισιτήριο» για ένα βήμα ψηλότερα. Αυτό το βήμα ήταν το γερμανικό πρωτάθλημα και η TSV Herrsching. Η συνεισφορά του στο παιχνίδι της ομάδας ήτα καθοριστική για να βρεθεί η TSV Herrsching στα πλέι οφ. Εκεί, όμως, βρήκε έναν δύσκολο αντίπαλο όπως η Rhein και αυτό έβαλε τέλος στην πορεία του Μπράουν και της ομάδας του στα προημιτελικά. Βέβαια, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά κατάφερε σε μία ακόμα διαφορετική λίγκα να αναδειχθεί καλύτερος μπλοκέρ ανεβάζοντας ακόμα περισσότερο τις μετοχές του στο χώρο του ευρωπαϊκού βόλεϊ.
Η Πορτογαλία και η Σπόρτινγκ Λισαβόνας φάνηκε να γίνεται για λίγο το… λιμάνι του αφού για πρώτη φορά μετά το κολέγιο αγωνίστηκε για δύο συνεχόμενες χρονιές στην ίδια ομάδα. Η ευρωπαϊκή πρόκληση ήταν κάτι που του έλλειπε και το βρήκε στην ομάδα της Λισαβόνας. Μια πολύ καλή πορεία στο Challenge Cup, με τον Μπράουν να κάνει μια πολύ καλή σεζόν, σταμάτησε από τη Μόντσα στους ημιτελικούς όταν και η Σπόρτινγκ παρά τη νίκη με 2-3 στην Ιταλία ηττήθηκε με 0-3 στη Λισαβόνα και έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να βρεθεί στους τελικούς. Εκτός από αυτή τη χαμένη ευκαιρία, η σεζόν 2018-2019 ήταν η χρονιά του «παραλίγο» αφού παράλληλα ο Καναδός και η ομάδα του έχασαν το πρωτάθλημα από τη Μπενφίκα αλλά και έχασαν στον ημιτελικό του Κυπέλλου μένοντας χωρίς τίτλο.
Στο πέρασμα από το Φοίνικα Σύρου κατέκτησε το League Cup στον τελικό κόντρα στο Φίλιππο Βέροιας αλλά κυρίως μας έδειξε τη μεγάλη ποιότητά του. Ο Μπράουν είναι ένας από τους πέντε ψηλότερους παίκτες της ελληνικής Volley League και αποδεικνύεται απόλυτα αποτελεσματικός. Τα ποσοστά του στην επίθεση είναι ιδιαίτερα ψηλά ενώ για το μπλοκ δε χωράει συζήτηση καθώς όπως προαναφέρθηκε είναι το στοιχείο που τον κάνει να ξεχωρίζει όπου και αν έχει παίξει. Έχει πολύ καλή αντίληψη του παιχνιδιού και μπορεί να αξιοποιήσει απόλυτα τις πάσες του εκάστοτε πασαδόρου. Επιπλέον, έχει επικίνδυνο τεχνικό σερβίς και αυτό συμπληρώνει ένα… παζλ που τον κάνει μια πολύ καλή λύση για κάθε προπονητή. Στον φετινό ΠΑΟΚ έχει καταφέρει ήδη να ξεχωρίσει και μάλιστα η συνύπαρξή του με τον Γιώργο Πετρέα φαίνεται να κάνει τον δικέφαλο μια από τις καλύτερες ομάδες στη μπροστά ζώνη.
