Αναλυτικά η συνέντευξη του Ανδρεόπουλου στο soccerplus.gr:
-Από την ήττα του Παναθηναϊκού από τον ΠΑΟΚ στον ημιτελικό και μετά η ομάδα ήταν σα να μπήκε αποφασισμένη για να καθαρίσει το πρωτάθλημα. Διπλά σε Πυλαία και Ρέντη και 2/2 νίκες εντός έδρας επί του Ολυμπιακού. Ήταν αυτό το παιχνίδι που γύρισε ο διακόπτης; «Θα το πάω λίγο πιο πίσω. Δηλαδή από το τέλος Δεκεμβρίου και μετά, δηλαδή μετά την επιστροφή του Βαν Γκάρντερεν, ματσάραμε την δυναμική των δύο ομάδων. Αυτό ήταν το γύρισμα του διακόπτη. Χαρακτηριστικό είναι η πρώτη θέση στην κανονική περίοδο και μάλιστα χωρίς να κάνουμε ούτε ήττα μετά από αυτήν την επιστροφή. Αυτό ήταν σημείο - κλειδί. Όσον αφορά τους αγώνες με τον ΠΑΟΚ, τον αντιμετωπίσαμε πέντε συνεχόμενες φορές. Ένα παιχνίδι θα το χάσεις γιατί και ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλη ομάδα. Δεν χάσαμε στα ημιτελικά πρωταθλήματος, χάσαμε στα ημιτελικά κυπέλλου. Ασφαλώς και ήταν κάτι που μας πείραξε πάρα πολύ.»
-Μιλάτε με πάρα πολύ κολακευτικά λόγια για τον Βαν Γκάρντερεν, όμως δεν θα συνεχίσει στην ομάδα… «Το ρόστερ της ομάδας έχει κλείσει από τον Μάρτιο για την επόμενη χρονιά. Άρα έπρεπε να πάρουμε από τότε μια απόφαση για το αν θα συνεχίσουμε και ακόμα δεν ξέραμε αν θα καταφέρει να ξεπεράσει πλήρως τον τραυματισμό του. Αν την απόφαση αυτή μπορούσα να την πάρω τώρα, ίσως θα ήταν να παραμείνει στην ομάδα. Αλλά αν δεν αποφασίζαμε τότε, θα έπρεπε να χάσουμε 2-3 παίκτες τους οποίους είχαμε ως στόχους. Ξέρουμε πόσο μεγάλος παίκτης ήταν ο Βαν Γκαρντερεν, στην τελική σειρά ήταν εξαιρετικός και όπως σας είπα, ήταν ένας από τους βασικούς κρίκους που καταφέραμε να πάρουμε το πρωτάθλημα.»
-Αν σχολιάσουμε τους τελικούς, στο Game 1 υπήρχε μια ξεκάθαρη νίκη. Στο Game 2 στου Ρέντη, είδα έναν Παναθηναϊκό ξεκάθαρα καλύτερο που παραλίγο να έχανε το παιχνίδι και στο Game 3 είδα να υπάρχει κάποιο άγχος μέχρι την τελική επικράτηση... «Για μας ήταν πολύ σημαντικό και είχαμε προετοιμαστεί πάρα πολύ για το πρώτο παιχνίδι.»
-Ήταν οδοστρωτήρας ο Παναθηναϊκός… «Ακριβώς, καθώς δεν θέλαμε να σπάσει η έδρα μας γιατί αυτό είχε συμβεί την προηγούμενη χρονιά. Και πέρυσι είχαμε τερματίσει άξια πρώτοι στην κανονική περίοδο και στο πρώτο παιχνίδι ήρθε ο Ολυμπιακός και έσπασε την έδρα. Είχαμε επικεντρωθεί στο πρώτο παιχνίδι πάρα πολύ. Και εκεί η ομάδα μας ήταν σαρωτική. Έκανε το καλύτερο παιχνίδι της σειράς.
Τώρα στο Ρέντη βγάλαμε το πρώτο παιχνίδι από το μυαλό μας και πήγαμε σα να είναι η σειρά στο μηδέν και πάμε να παίξουμε ένα μοναδικό τελικό. Το ίδιο κάναμε και στο τρίτο παιχνίδι. Μπήκαμε σα να ήταν στο 0-0 η σειρά.
Βέβαια εκεί σωστά ανέφερες ότι εκεί υπήρχε μια έξτρα πίεση. Αυτό έγινε για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ψυχολογικός γιατί είναι παιχνίδι – τίτλου, ήταν εντός έδρας, με sold out, κόσμο ακόμα και έξω από το γήπεδο. Άρα πήγαμε πιο πιεσμένη, αλλά ακόμα και αυτή η πίεση δημιουργική ήταν.»
-Κάπως έτσι φτάσαμε στο πρωτάθλημα - σκούπα. Αυτό το πρωτάθλημα είναι ένα ακόμα πρωτάθλημα δίπλα στα άλλα ή ένα 3-0 έχει ξεχωριστή αίγλη; «Τις τελευταίες έξι σεζόν που η ομάδα απέκτησε την κανονικότητα της, έχει καταφέρει να κατακτήσει οκτώ τίτλους. Τρια Πρωταθλήματα, τέσσερα League Cup και ένα Super Cup. Ως αριθμός είναι μεγάλος. Το φετινό πρωτάθλημα ήταν ο πιο δύσκολος τίτλος από όλους τους τίτλους που έχουμε κατακτήσει μέχρι τώρα. Ο πιο δύσκολος. Τώρα αυτό που λέτε σε εισαγωγικά ως σκούπα, δεν υπήρχε στο μυαλό μας.»
-Δεν υπήρχε στο μυαλό σας, ούτε αφού συνέβη; «Δεν υπήρχε σε κανέναν αυτή η σκέψη, δώσαμε τρια παιχνίδια, καταφέραμε να νικήσουμε και τα τρία, αλλά είχαμε να κοντράρουμε έναν μεγάλο αντίπαλο και γνωρίζαμε πόσο εύκολα μια σειρά, μπορεί να αλλάξει. Αν με ρώταγες πριν ξεκινήσει η σειρά των τελικών, θα σου έλεγα ότι θα πάει στα πέντε παιχνίδια.»
-Τώρα που τελείωσε το "3-0" δίνει κάποια επιπλέον λάμψη; «Προσωπικά θα έλεγα όχι. Είτε ερχόταν ο τίτλος στα τρια παιχνίδια είτε στα πέντε, θα έλεγα ακριβώς το ίδιο και σας είπα ότι ήταν ο πιο δύσκολος τίτλος που έχουμε κατακτήσει μέχρι τώρα.»
- Πάντως το πρωτάθλημα δεν άλλαξε τον σχεδιασμό της νέας χρονιάς. Δηλαδή πάλι υπάρχει ο στόχος για την δημιουργία μια καλύτερης ομάδας από την προηγούμενη, σωστά; «Καθόλου δεν τον άλλαξε και αυτό που αναφέρετε είναι το πολύ θετικό. Η ομάδα της νέας περιόδου έχει φτιαχτεί από τον Μάρτη που μας πέρασε με σκοπό να συνεχίσουμε τον δρόμο του Πρωταθλητισμού. Το Πρωτάθλημα που πήραμε δεν άλλαξε τίποτα.»
-Στην αρχή της χρονιάς, πήρατε μια απόφαση να φύγει ένας παίκτης εντυπωσιακός όπως ο Ερνάντες, ο οποίος ξεχώριζε με την απόδοση του. Ήταν δύσκολη αυτή η απόφαση; «Ο Ερνάντες όπως λέτε, ήταν ένας εντυπωσιακός παίκτης, μεγάλος παίκτης και εξαιρετικός επαγγελματίας. Και βοήθησε πολύ τον Παναθηναϊκό στα δυο χρόνια που αγωνίστηκε καθώς κατέκτησε τρεις τίτλους, δυο League Cup και ένα Super Cup. Η απόφαση μου για αλλαγή του Ερνάντες δεν αφορούσε καθαρά το αγωνιστικό μέρος. Το τι παίκτης ήταν και πόσα πρόσφερε στην ομάδα. Η απόφαση μου αφορούσε τον τομέα της ομαδικότητας καθώς ήθελα να αυξήσω αυτό το στοιχείο της ομάδας, φέρνοντας παράλληλα έναν παίκτη της ίδιας αξίας, πιο νέο και πιο ομαδικό.»
-Και πηγαίνοντας λίγο πιο πίσω, ιδιαίτερα καλός παίκτης ήταν και ο Ράπτης. Πως και δεν συνέχισε στην ομάδα; «Ο Ράπτης ήταν ένας δικός μου αθλητής. Τον έφερα σε ηλικία 18 χρονών από μια ομάδα της Πάτρας στην Β Εθνική που αγωνιζόταν. Δουλέψαμε πάρα πολύ τα τρια χρόνια που αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό. Φτάσαμε σε δυο πρωταθλήματα. Τον καθιέρωσα και στην εθνική ομάδα. Η ομάδα του έκανε μια πρόταση ανανέωσης αλλά επιθυμούσε για άλλους λόγους να συνεχίσει την καριέρα του αλλού. Εγώ έχω κατηγορηθεί για αυτό το θέμα από ένα κόσμο που δεν γνώριζε πρόσωπα και καταστάσεις, γιατί έπαιζε στην ίδια θέση με τον Ανδρεόπουλο. Το θέμα είναι ότι είναι ένας εξαιρετικός αθλητής και χαρακτήρας και θα παίξει σε πολύ υψηλό επίπεδο και ευχή δική μου είναι να τον ξαναδούμε στον Παναθηναϊκό. Βέβαια είναι ένας επαγγελματίας αθλητής, όπως όλοι τους και στο τέλος θα κάνει την καλύτερη επιλογή που πιστεύει για τον εαυτό του.»
-Πρέπει να παραδεχτώ πως μετά τα δύο χαμένα πρωταθλήματα ακόμα και εγώ είχα επιφυλάξεις, μέχρι την στιγμή που είδα μια συνέντευξή σας που είπατε, ότι ακούω κάθε καλοπροαίρετη κριτική και πως και εσείς έχετε απαιτήσεις από κάθε τμήμα του Παναθηναϊκού να παίρνει το πρωτάθλημα. Ακριβώς το ίδιο και στο βόλεϊ. Μετά από αυτό δεν είχα κατάλαβα ότι είστε ο ιδανικός προπονητής… «Είναι φυσιολογικό να γίνεται κριτική. Ο κόσμος έχει απαιτήσεις. Υπάρχει βήμα για τον καθένα μέσω των social media, οπότε ο καθένας λέει τα δικά του. Από την στιγμή που ζω μέσα στον κόσμο, τα περισσότερα τα διαβάζω. Καλές κριτικές, κακές κριτικές, αλλά τίποτα δεν αφήνω να με επηρεάσει. Εμείς αυτό που θέλαμε είναι ο Παναθηναϊκός να είναι διεκδικητής όλων των τίτλων. Και αφού φτάνεις σε αυτό το σημείο, κάποιους τίτλους θα κερδίσεις και κάποιους θα χάσεις. Αυτό στο λέω σαν προπονητής. Αν θέλεις να σου μιλήσω σαν Παναθηναϊκός θα σου πω ότι η ομάδα θα πρέπει να τα κερδίζει όλα. Αλλά είμαι περήφανος για αυτό που έχουμε καταφέρει. Από το Αιγίνιο και μετά, δηλαδή σε έξι αγωνιστικές σεζόν, έχουμε πάρει 8 τρόπαια. Δεν το είχαμε καταφέρει αυτό ποτέ στην ιστορία μας, ούτε με ακόμα και με τους μεγαλύτερους προέδρους που είχαμε, ούτε την προηγούμενη καλή δεκαετία του Παναθηναϊκού στο βόλεϊ την δεκαετία του 70’, όταν και είχαμε πάρει σε παρόμοιο διάστημα 7 τίτλους. Ε, τώρα τους κάναμε οκτώ! Πόσο σπουδαίο και σημαντικό είναι αυτό για τον Παναθηναϊκό… Ίσως να μην το ξέρει αυτό ο κόσμος, αλλά εγώ οφείλω να το πω.»
-Και εγώ οφείλω να ρωτήσω, ως πότε ο κύριος Ανδρεόπουλος θα έχει το μαγικό ραβδάκι με μικρότερο μπάτζετ να παίρνει πρωταθλήματα… «Ως τότε που οι διοικήσεις του Παναθηναϊκού επιλέγουν τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο για προπονητή. Με τιμή το λέω αυτό. Αυτά τα περίπου 12 χρόνια που είμαι στον Παναθηναϊκό έχουν περάσει έξι διοικήσεις. Μέχρι και διοίκηση πρωτοδικείου έχουμε ζήσει. Όλες οι διοικήσεις έχουν επιλέξει τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο για προπονητή της ομάδας. Αυτό από μόνο του δημιουργεί μεγάλη τιμή και μεγάλο βάρος, αλλά πρωτίστως μεγάλη τιμή. Όσο λοιπόν οι διοικήσεις του Παναθηναϊκού επιλέγουν τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο για προπονητή, εγώ θα είμαι εκεί και θα δίνω όλες μου τις δυνάμεις.»
-Τα είπατε όλα. Αν κάνουμε ένα rewind στο πρόσφατο παρελθόν. Οι αγώνες κόντρα στον Ολυμπιακό όταν υπήρξε η τιμωρία της έδρας; «Άλλαξαν οι συνθήκες του αγώνα και δημιουργήθηκαν τέτοιες για να παίξουμε χωρίς κόσμο. Ασφαλώς καταλαβαίνουμε ότι ήταν σημαντικό αυτό. Eνώ μια εβδομάδα πριν τον πρώτο αγώνα ήρθε και ο τραυματισμός πριν μια εβδομάδα του Ερνάντες.
Ο οποίος ήταν το βαρόμετρο της ομάδας. Κληθήκαμε να δημιουργήσουμε ένα σχήμα χωρίς το μεγάλο μας όπλο. Και παρ’ όλα αυτά τα καταφέραμε και το φτάσαμε μέχρι τέλος (σ.σ. το χρυσό σετ μετά το tie break).
Και ρωτάω ποιος άλλος θα έπαιζε χωρίς τον βασικό του διαγώνιο και θα έφτανε μέχρι την το τέλος; Kαμία άλλη. Εμείς το κάναμε και αυτό, το παλέψαμε μέχρι την τελευταία μπάλα. Ενώ στο δεύτερο παιχνίδι, δεν μπορούσε ούτε ο αναπληρωματικός μας παίκτης ο Σάντερς να αγωνιστεί και έπαιζε χωρίς να μπορεί καλά καλά να σηκώσει τα χέρια του από τραυματισμό. Μετά από τόσο καιρό δεν τα λέω σαν δικαιολογία. Και ούτε τύχη στον αθλητισμό υπάρχει ούτε καμία δικαιολογία. Απλά δημιουργήθηκαν πολλές και δύσκολες συνθήκες μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.»
-Και αυτό σας επηρέασε στην συνέχεια; «Ναι μας επηρέασε. Μας πήρε πολύ μεγάλο καιρό για να σηκώσουμε κεφάλι. Είχαμε μαυρίσει όλοι. Ήταν μια από τις πιο δύσκολες στιγμές που έχουμε περάσει. Για μεγάλο διάστημα δεν μπορούσαμε να βγάλουμε προς τα έξω την φόρμα της ομάδας που είχαμε πάλι. Αλλά όπως είναι μεγάλη χαρά τα 8 τρόπαια που ανέφερα, έτσι έχουμε και δύο μεγάλες πίκρες. Αυτό που αναφέρετε και η ήττα από τον ΠΑΟΚ στον ημιτελικό του κυπέλλου.»
-Δεν θα θεωρούσα τραγικό έναν αποκλεισμό ακόμα και ας είναι σε και ευρωπαϊκή διοργάνωση, αν ο τελικός δεν ήταν τόσο εύκολος για το νικητή αυτού του ζευγαριού. «Στο Challenge Cup δεν υπάρχει κλήρωση αλλά ορισμός. Έτσι ξέραμε από πριν ότι όποιος περάσει από αυτούς τους αγώνες θα έπαιρνε και το τρόπαιο. Ήταν φαβορί o Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός για να το πάρουν. Και ξέραμε πολύ καιρό νωρίτερα ότι θα φτάναμε σε αυτά τα παιχνίδια.»
-Και σήμερα αυτό δημιουργεί ένα μεγαλύτερο πείσμα για ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο; «Μετά την καταξίωση στον ελληνικό χώρο, θέλουμε και την ευρωπαϊκή διάκριση. Δεν είναι όμως καθόλου εύκολο γιατί ο χώρος της Ευρώπης έχει ανέβει πάρα πολύ επίπεδο. Έχουμε να ανταγωνιστούμε ομάδες με πολύ μεγαλύτερα όπλα από εμάς. Αλλά κανένας δεν θα μας σταματήσει να ονειρευόμαστε και να προσπαθούμε γι’ αυτό. Άρα θέλουμε μια ευρωπαϊκή διάκριση και πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα, ο Παναθηναϊκός θα την πετύχει. Και προς τα εκεί πρέπει να στοχεύει ο Παναθηναϊκός.»
-Πάντως λίγες μέρες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, είναι σα να μην υπάρχει άθλημα βόλεϊ στην Ελλάδα. Δηλαδή αν το έπαιρνε με σκούπα ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα θα το είχαν προσθέσει σε αυτό του ποδοσφαίρου, γιατί είναι ο κορυφαίος τίτλος του ερασιτέχνη και θα το βλέπαμε να παίζει για μήνες. Ένω τώρα από τα αντικειμενικά σάιτ, δεν έπαιξε και τόσο πολύ… «Ο Παναθηναϊκός είναι και λίγο αντισυστημικός στα μέσα ενημέρωσης. Και όχι μόνο στο βόλεϊ. Σε όλα τα αθλήματα…»
-Μιας που λέμε για άλλα αθλήματα. Σηκώσατε την κούπα και στο ποδόσφαιρο σε έναν αντιεμπορικό αγώνα κόντρα στον Ολυμπιακό. Αν και χαρήκατε με την ψυχή σας, γιατί δεν κατευθυνθήκατε προς την πλευρά των οργανωμένων; «Δεν πήγαμε καθώς υπήρχε ένα πρωτόκολλο που μας κατεύθυναν να ακολουθήσουμε. Ενώ και εμείς θέλουμε να κρατήσουμε μια σεμνότητα μετά από αυτό το επίτευγμα. Δεν βλάπτει καμιά φορά να δείχνεις σεμνότητα.»
-Πρωτόκολλο υπήρχε από την ΠΑΕ; «Ίσως να ήταν και τηλεοπτικό αλλά δεν το γνωρίζω με βεβαιότητα για να σας απαντήσω, αλλά το πανηγυρίσαμε δεόντως και με την ψυχή μας.»
-Και ο κόσμος μόλις βγήκατε φώναζε «να ‘τοι, να ‘τοι οι πρωταθλητές»… «Ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει μια κρυφή λατρεία με το ανδρικό βόλεϊ και ποτέ δεν θα ξεχάσουμε την βοήθεια του κόσμου, στις δύσκολες εποχές, έτσι ώστε το τμήμα να διατηρηθεί ζωντανό και να συνεχίσει να υπάρχει. Αυτό το κατάφερε ο κόσμος του Παναθηναϊκού. Γι’ αυτό και εμείς, ακόμα και μετά από χρόνια συνεχίζουμε και τον ευχαριστούμε. Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο δέσιμο. Μια κρυφή ερωτική σχέση εγώ θα έλεγα, ανάμεσα στον κόσμο του Παναθηναϊκού και το ανδρικό βόλεϊ.»
