Το γεγονός ότι η Ελλάδα θα βρεθεί στο Golden League αυτού του καλοκαιριού είναι από μόνο του μια θετική είδηση. Η αλήθεια είναι πως αυτό έλλειψε πολύ τόσο για την ίδια την ομάδα και τους αθλητές της όσο και για το κοινό.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι εκείνα τα Παρασκευοσαββατοκύριακα στις αρχές το 2000’ με την εθνική να παίζει στο World League ήταν ένα τεράστιο βήμα που έφερε το βόλεϊ κοντά στο ελληνικό κοινό και έδωσε ακόμα πιο μεγάλο ενδιαφέρον στο άθλημα. Μπορεί να μην είμαστε πλέον σε εκείνο το επίπεδο σαν εθνική ομάδα αλλά το φορμάτ του Golden League με τα καλοκαιρινά βράδια Παρασκευής, Σαββάτου και Κυριακής να γεμίζουν βόλεϊ είναι κάτι πολύ πολύ ενδιαφέρον.
Για να δούμε την αντίστροφη περίπτωση, αν η Ελλάδα έλλειπε από το φετινό Golden League τα ραντεβού της εθνικής θα ήταν δύο Αυγουστιάτικα παιχνίδια προκριματικών για το Eurovolley που εκκρεμούν και τίποτα άλλο. Δηλαδή μια ταλαιπωρία για μια πρόκριση που κατά 95% κρίθηκε ένα χρόνο πριν. Το κυριότερο, όμως, ότι όλα αυτά δεν θα είχαν καμιά πραγματική ουσία για την εξέλιξη της εθνικής.
Η εθνική, όπως και οι σύλλογοι, χρειάζεται παιχνίδια για να εξελιχθεί και να ανέβει επίπεδο. Όταν οι ανταγωνιστές της σε Ευρώπη και κόσμο έχουν πολλαπλές υποχρεώσεις σε κάθε διοργάνωση ενώ η Ελλάδα είχε πολύ περιορισμένες την άφηνε στάσιμη. Σε ένα τουρνουά 11 αγωνιστικών με καλές ομάδες όπως η Κροατία, η Τσεχία, το Μαυροβούνιο, η Ρουμανία κλπ η εθνική μας ομάδα θα αναγκαστεί να βρεθεί σε πίεση, να ανταπεξέρθει σε δύσκολες καταστάσεις και, γιατί όχι, να κάνει και υπερβάσεις. Συνθήκες απαραίτητες για να γίνει καλύτερη και να μάθει σε αυτό το επίπεδο όταν κληθεί να βρεθεί στο επόμενο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Είναι χαρακτηριστικό πως στο Ευρωπαϊκό του 2023 ενώ η Ελλάδα είχε ένα ρόστερ γεμάτο ποιότητα απέτυχε. Δεν είναι έκπληξη όταν τα μεγάλα ραντεβού της έρχονται μία φορά κάθε δύο χρόνια και στο υπόλοιπο διάστημα δεν υπάρχει τίποτα την ώρα που οι αντίπαλοί της μαθαίνουν να παίζουν στην πίεση του VNL, του Golden League ακόμα και του πιο υποβαθμισμένοι Silver League.
Είναι ιδιαίτερα ευτυχής η συγκυρία ότι κατά μεγάλη πλειοψηφία οι καλύτεροι δυνατοί παίκτες είναι διαθέσιμοι. Η εθνική δε μετράει κάποια ηχηρή απουσία, πέραν του Τζούριτς για τους γνωστούς λόγους. Υπάρχει εμπειρία αλλά και φρεσκάδα με παίκτες όπως ο Μούχλιας, ο Νανόπουλος, ο Μανδηλάρης, ο Σταθέλος, ο Τζιάβρας και κυρίως υπάρχει μεγάλη διάθεση.
Το να μιλάμε για διάκριση με το «καλημέρα» είναι άτοπο ακόμα και αν το επίπεδο δεν είναι απαγορευτικό για κάτι καλό. Είναι εξαιρετικά σημαντικό, όμως, ότι το φετινό καλοκαίρι θα έχει πολύ βόλεϊ και σίγουρα το ότι θα ξαναμπεί δυναμικά στα σπίτια μας είναι ένα μεγάλο κέρδος για όλους.
