Η φετινή σεζόν βρήκε τη Βάσας και τον Γιάννη Αθανασόπουλο με νταμπλ στην Ουγγαρία και με μια εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη. Τι πιο σύνηθες θα έλεγε μια ψυχή. Μέσα σε τέσσερα χρόνια ο Έλληνας κόουτς έχει κατακτήσει τα πάντα εντός των συνόρων, δεν έχει χάσει ούτε έναν τίτλο στην Ουγγαρία ενώ εκτός των συνόρων έχει καταφέρει να μετατρέψει τη Βάσας σε μια απόλυτα υπολογίσιμη δύναμη που καθιερώθηκε στο Champions League και που διεκδικεί τη διάκριση στο CEV Cup.
Ο Αθανασόπουλος, όπως έγινε γνωστό πριν λίγες εβδομάδες, ανανέωσε το συμβόλαιό του με τη Βάσας αν και πολλές ευρωπαϊκές ομάδες… φλέρταραν να τον ντύσουν στα χρώματά τους. Η αλήθεια είναι πως ο Έλληνας κόουτς έχει βρει ένα πολύ σημαντικό δεδομένο στην ομάδα της Βουδαπέστης. Έχει βρει ένα υγιές περιβάλλον στο οποίο υπάρχει εμπιστοσύνη, υπομονή και που καλώς ή κακώς τα αποτελέσματα της δουλειάς του φάνηκαν από πολύ νωρίς.
Το αν είναι καλός προπονητής ο Αθανασόπουλος δε χρειάζεται καν συζήτηση. Παρόλα αυτά δεν αρκεί μόνο αυτό για να φτάσει κανείς στην επιτυχία. Ο κόουτς της Βάσας και της Εθνικής Τσεχίας είχε πει σε ένα σεμινάριο προπονητικής πως «μπορεί να βρείτε πολλούς καλύτερους προπονητές από εμένα αλλά κανέναν που να δουλεύει τόσο σκληρά». Το μυστικό της επιτυχίας, λοιπόν, δεν είναι μόνο οι ικανότητες αλλά ο συνδυασμός με την επιμονή, το πείσμα και την εργατικότητα. Και κάτι ακόμα που έχει ο Αθανασόπουλος. Παρότι αγαπάει πολύ τη χώρα του έχει πάψει προ πολλού να λειτουργεί με την ελληνική νοοτροπία.
Αυτό σημαίνει ότι για να φτάσει ψηλά δεν πρέπει να κόβεις δρόμο και να «πηδάς σκαλοπάτια». Ο Αθανασόπουλος εξελίχθηκε με υπομονή και επιμονή. Από μέλος του staff στον Ολυμπιακό, στην Προστεγιόβ και τη Στουτγάρδη περίμενε με υπομονή και δουλειά ώστε να του δοθεί η ευκαιρία στη γερμανική ομάδα. Στη Στουτγάρδη ήταν πλέον έτοιμος και ώριμος και το απέδειξε στην πράξη. Στη Βάσας απέδειξε περίτρανα ότι το πλάνο είναι αυτό που μπορεί να μετατρέψει μια ομάδα από καλή σε απόλυτη κυρίαρχο. Η επιλογή κατάλληλων αθλητριών με περιθώρια εξέλιξης, η δουλειά στην προπόνηση, το καλό σκάουτινγκ κάθε αντιπάλου, από τον πιο «μικρό» ως τον πιο ισχυρό αλλά και η εμπιστοσύνη που κερδίζει κανείς από τις αθλήτριές του. Αυτά είναι κάποια από τα μικρά μυστικά που ακολούθησε με πίστη και υπομονή ο Έλληνας κόουτς και που έκαναν τους ανθρώπους της Βάσας να πιστέψουν σε αυτόν και να του δώσουν χώρο και χρόνο.
Ο Αθανασόπυολος θα μπορούσε να πείσει τους ανθρώπους της Βάσας να φέρουν σπουδαίες αθλήτριες με μεγάλα συμβόλαια. Θα μπορούσε να φτιάξει μια ομάδα one off που να σαρώσει ξανά στην Ουγγαρία και να σπάσει το ταβάνι στην Ευρώπη. Αυτό δεν θα είχε βάση, όμως, και θα ήταν κάτι εύθραυστο. Αυτό που έκανε ήταν το δύσκολο αλλά το ουσιαστικό, δηλαδή να χτίσει έναν κορμό με τις καλύτερες γηγενείς αθλήτριες, να κρατήσει μια διαγώνια σαν τη Μπάνιστερ που έχει κάνει άλματα εξέλιξης και ήταν από τα πιο hot ονόματα στους ομίλους του Champions League και να βρει το απίθανο «λαβράκι» που λέγεται Σιλά, να την μετατρέψει σε πρωταγωνίστρια και να την μετατρέψει σε πόλο έλξης όλων των μεγάλων ευρωπαϊκών κλαμπ.
Υπήρχε, λοιπόν, πιο εύκολος δρόμος αλλά επέλεξε τον δύσκολο που όμως έθεσε τις βάσεις στην ομάδα του, την έκανε απόλυτα υπολογίσιμη ακόμα και κόντρα σε πανίσχυρους αντιπάλους σαν τη Φενέρ και η επιτυχία ήρθε και πάλι. Με άλλα λόγια ο Αθανασόπουλος είναι ένας προπονητής πολύ υψηλού επιπέδου που όμως δεν μας αξίζει εντός συνόρων. Και αυτό γιατί δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτή τη νοοτροπία που ωστόσο τον δικαιώνει στο έπακρο. Η απουσία υπομονής και η… κάψα για άμεσες και τεράστιες επιτυχίες κάνει τους ελληνικούς συλλόγους να βλέπουν δέντρο αλλά όχι δάσος και ενδεχομένως ένας προπονητής σαν τον Αθανασόπουλο να «καιγόταν» χωρίς δεύτερη σκέψη. Για το καλό του ίδιου, όμως, αλλά και του ελληνικού βόλεϊ συνολικά η πορεία του είναι τόσο επιτυχημένη που τα ευρωπαϊκά γήπεδα μπορούν να του προσφέρουν τις καλύτερες συνθήκες ώστε να γίνει και επίσημα ο πιο επιτυχημένος Έλληνας κόουτς που έχουμε δει.
