Ποιος θα πίστευε ότι ένα μικρό χωριό με 35.000 κατοίκους θα μπορεί να αποτελεί τη μεγαλύτερη «πολεμική μηχανή» στο χώρο του παγκόσμιου βόλεϊ. Μπορεί στην ιστορία του Αστερίξ το γαλατικό χωριό να αντιστέκεται στους Ρωμαίους αλλά στην περίπτωση αυτή το… γαλατικό χωριό ανήκει στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Συγκεκριμένα το Κονελιάνο ανήκει στην επαρχεία του Τρεβίζο και στην περιφέρεια Βένετο και είναι τόσο μικρό που η ομάδα δεν αγωνίζεται καν εκεί αλλά λίγο έξω από το Τρεβίζο.
Για τους λίγο παλιότερους μια περιοχή που είχε ως καμάρι της τη σπουδαία Μπενετόν Τρεβίζο των 5 πρωταθλημάτων Ιταλίας, των 2 Κυπέλλων Σαπόρτα και των 4 Final 4 στην Euroleague. Μπορεί η άλλωστε σπουδαία αυτή ομάδα να έχει βρεθεί στα πολύ χαμηλά του ιταλικού μπάσκετ αλλά τα λάβαρά της ακόμα κοσμούν την Palaverde. Παράλληλα έχει αφήσει ως κληρονομιά της το όνομα του γηπέδου καθώς Palaverde (πράσινο παλάτι) είχε ονομαστεί το 1983 όταν και χτίστηκε και αυτό για χάρη του πράσινου χρώματος της ομάδας.
Οι πάνθηρες της Κονελιάνο, βέβαια, φροντίζουν κάθε βδομάδα να παίρνει κίτρινο και μπλε χρώμα για χάρη της ομάδας αν και σε μια εποχή εμπορευματοποίησης και μάρκετινγκ η Κονελιάνο εμφανίζεται πολύ τακτικά με φανέλες πράσινες, κόκκινες, μαύρες και γαλάζιες ανάλογα με τις εμπνεύσεις και τις προωθητικές ενέργειες που εφαρμόζονται. Επειδή, όμως, ένα παιχνίδι δεν είναι καθαρά και μόνο αυτό που θα δεις εντός γηπέδου αλλά όλη η διαδικασία της εκδρομής η πρώτη στάση θα γίνει στο Τρεβίζο.
Για να είμαστε ακριβής, όμως, αυτή ήταν η δεύτερη στάση αφού η… κρυφή μας κάμερα τρύπωσε στην προπόνηση της πρωταθλήτρια Κόσμου και Ευρώπης. Είναι λογικό μια ομάδα που έχει ξεχάσει να χάνει (η τελευταία της ήττα έγινε τον Απρίλιο του 2024 στα πλέι οφ του πρωταθλήματος) να έχει καλό κλίμα στις τάξεις της. Η Κονελιάνο διαθέτει σταρ του αθλήματος όπως η τεράστια Γκάμπι, η υπερταλαντούχα Χάακ, το πολωνικό κομπιούτερ Βόλος, η εντυπωσιακή Τινκ Ζου αλλά και ο ιταλικός πύργος της μπροστά ζώνης Κριστίνα Τσιρικέλα. Συνήθως όπου μαζεύονται πολλά αστέρια…αργεί να ξημερώσει ωστόσο μια προπόνηση της Κονελιάνο είναι γεμάτη πειράγματα, καλή διάθεση, χορό και γέλιο. Αλλά πάνω από όλα σκληρή δουλειά και πειθαρχεία όταν σφυρίζει ο προπονητής. Τα πηγαδάκια είναι πολλά αλλά το δίδυμο Χάακ-Γκάμπι καταφέρνει να είναι παντού και να προκαλεί πειράγματα και πλάκες. Σε μια προπόνηση τη μέρα του αγώνα, βέβαια, η ένταση είναι περιορισμένη και δεν κρατάει περισσότερο από μία ώρα οπότε η παρέα των πανθήρων αποσύρθηκε νωρίς.
Το να γεμίσει κανείς ένα τετράωρο μεταξύ της προπόνησης και του αγώνα δεν είναι δύσκολο όταν μιλάμε για ιταλική επαρχεία. Μια πόλη σαν το Τρεβίζο είναι όπως και η περισσότερες ιταλικές αυτού του διαμετρήματος. Γεμάτη χρώμα, φωνές των φασαριόζων Ιταλών από κάθε γωνιά, πανέμορφα μικρά καφέ και μυρωδιές φαγητού και γλυκού. Και κάθε τόσο μια υποψία ποδοσφαίρου αφού παντού και πάντα ακούγεται κάτι σχετικό ή υπάρχει μια τηλεόραση που δείχνει ματς. Πάντα χρειάζεται η απαραίτητη προσοχή και ο ανάλογος σεβασμός, όμως, γιατί κατά τους ντόπιους το καπουτσίνο κατά τις ώρες μετά του μεσημεριανού φαγητού είναι σχεδόν… απαγορευτικό!
Σε ένα παιχνίδι που ξεκινάει στις 18.00 και οι θύρες ανοίγουν στις 16.45 είναι εντυπωσιακό ότι ο κόσμος έχει μαζευτεί με ενθουσιασμό αλλά και πειθαρχεία από τις 16.00. Ένα γήπεδο των 5.300 θέσεων μπορεί να γεμίσει με άνεση για ένα παιχνίδι γυναικείου βόλεϊ αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι η μεγάλη αγάπη ή πιο σωστά το πάθος του κόσμου. Ενδεχομένως η συνέπεια με την οποία γεμίζει η Palaverde να είναι πιο έντονη από όση γεμίζει ένα γήπεδο της ποδοσφαιρικής Super League στην Ελλάδα. Ο κόσμος λατρεύει αυτό που βλέπει, ξέρει καλά κάθε παίκτρια της ομάδας και είναι αναμενόμενο η εμπορικότητα της και γενικότερα του πρωταθλήματος να ανεβαίνει κατακόρυφα για αυτό τον λόγο. Οι ουρές για το κατάστημα της ομάδας είναι τεράστιες, τα οπαδικά τραπεζάκια που πουλάνε ένα κασκόλ ξεπουλάνε πριν το ματς και όλος ο κόσμος κρατάει χαρτόνια που λένε Come on Conegliano.
Αγωνιστικά δε χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση καθώς η Κονελιάνο παρατάχτηκε με ευρύ ροτέισον κόντρα στην Κούνεο και έκανε μια εμφατική νίκη. Με την Φαίη Μπακοδήμου από την απέναντι πλευρά να πραγματοποιεί καλή εμφάνιση και να ανεβαίνει συνεχώς τη φετινή σεζόν. Η αήττητη Κονελιάνο έκανε το 24 στα 24 και εξασφάλισε την πρώτη θέση για τη φετινή regular season ωστόσο συνεχίζει να μη βλέπει χαλαρά τα επόμενα παιχνίδια καθώς στόχος είναι μια μυθική σεζόν που θα διατηρήσει τη νικηφόρα πορεία ως το τέλος και που θα κατακτήσει πέρα από το Σούπερ Καπ, το Κύπελλο και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων τόσο το πρωτάθλημα όσο και το Champions League. Όπως μας είπαν οι άνθρωποι της ομάδας, δηλαδή, στόχος είναι μια μυθική χρονιά που θα ξεπεράσει την περσυνή εντυπωσιακή.
Με το φινάλε του αγώνα και μετά τις καθιερωμένες χειραψίες οι παίκτριες της Κονελιάνο παραμένουν στον αγωνιστικό χώρο ο οποίος γεμίζει από μικρούς και μεγάλους θαυμαστές που ζητάνε μια φωτογραφία ή μια υπογραφή. Οι καλύτερες παίκτριες του κόσμου κάθονται με περίσσια υπομονή και χαμόγελο για σχεδόν μία ώρα ακόμα για χάρη των φιλάθλων τους. Και φυσικά η συντριπτική πλειοψηφία ψάχνει την μονίμως χαμογελαστή Γκάμπι που έγινε ήδη η αγαπημένη τους. Όπως άλλωστε μας είπε η ίδια σε σχετικό τρίλημμα θα διάλεγε Ροναλντίνιο αντί Ρονάλτο Ναζάριο ή ΝεΪμαρ και το χαμόγελό σε συνδυασμό με το joga bonito θα ήταν μια ξεκάθαρη εξήγηση για αυτό.
Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για μια ομάδα από το πάνω πάνω ράφι οπότε εν μέρει όλη η λατρεία και ο ενθουσιασμός να εξηγούνται. Βέβαια, αυτό είναι απλά η μία όψη του νομίσματος. Η βολεϊκή κουλτούρα είναι στο dna των Ιταλών και για αυτό άλλωστε παραμένουν ψηλότερα και από τους Ρώσους και τους Τούρκους που μπορεί να επενδύουν τεράστια ποσά και να έχουν βάλει στη δική τους κουλτούρα το άθλημα αλλά στην Ιταλία αυτό συμβαίνει εκ φύσεως. Αυτό μας τόνισε και η Φαίη Μπακοδήμου το ότι κάθε μικρή πόλη ή χωριό όπως το Κούνεο που παίζει η ίδια αγαπάει το άθλημα και στηρίζει την ομάδα του. Και έτσι πόλεις της ιταλικής επαρχίας δεν είναι οι φτωχοί συγγενείς του πρωταθλήματος αλλά οι πρωταγωνιστές. Αυτό βέβαια απαιτεί και την ανάλογη στήριξη της περιοχής.
Η γιορτή και το θέαμα γίνονται ένα στο ιταλικό βόλεϊ και οποιαδήποτε ομοιότητα με τα δικά μας είναι απολύτως συμπτωματική! Η Κονελιάνο, ανεξαρτήτως με το πως θα τελειώσει η φετινή σεζόν, έχει κερδίσει μια θέση στην αθανασία του παγκόσμιου βόλεϊ και όλα αυτά έχοντας μόλις 13 χρόνια ιστορίας, έχοντας ιδρυθεί το 2012. Εκεί που υπήρχε θέληση και όραμα δημιουργήθηκε κάτι μοναδικό και όποιος αγαπάει αυτό το υπέροχο άθλημα μόνο ικανοποίηση μπορεί να νιώθει βλέπονται παιχνίδια σαν αυτά και συνθήκες όπως αυτές που επικρατούν στην Palaverde.
Όσο για τη μεγάλη πρωταγωνίστρια της ομάδας, τη Γκαμπριέλα Μπράγκα Γκιμαράες, μας δήλωσε μεταξύ άλλων πως η Αθήνα είναι ένα υπέροχο μέρος και πως όλοι οι Βραζιλιάνοι θα ήθελαν να επισκεφτούν την Ελλάδα. Τα υπόλοιπα όμως θα σας τα πούμε σύντομα…
