Αν τα τελευταία χρόνια η τετράδα των πλέι οφ έμοιαζε σχεδόν «απαραβίαστη» από τους υπόλοιπους διεκδικητές φέτος τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Σε αυτό παίζει μεγάλο ρόλο η πλήρως απρόβλεπτη πορεία του ΠΑΟΚ, η σταθερή βελτίωση της Κηφισιάς και το ότι ο Φοίνικας επιστρέφει στη δική του κανονικότητα.
Σαφώς και όλα αυτά γίνονται για μια θέση της βαθμολογίας που θα οδηγήσει απευθείας σε μία δύσκολη διασταύρωση, κόντρα στον πρωτοπόρο και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας. Ωστόσο αυτό που έχει σημασία είναι το να βρεθεί κανείς στην τετράδα και να διεκδικήσει ότι περισσότερο μπορεί και παράλληλα να οδηγηθεί στην Ευρώπη.
Αν τα βάλει κάτω κανείς θα αντιληφθεί πως η Κηφισιά ενδεχομένως να βρίσκεται άξια στην τέταρτη θέση με τη βαθμολογία να δικαιώνει πλήρως την ομάδα του Κώστα Χριστοφιδέλη. Η Κηφισιά απέφευγε τα περσυνά λάθη στον σχεδιασμό και φέτος παρουσιάζει μια ομάδα που εκτός από σταθερή και ποιοτική είναι και σκληροτράχηλη. Αυτό το απέδειξε και με την φοβερή ανατροπή κόντρα στον Μίλωνα αλλά και σε βάθος χρόνου αφού κέρδισε τον Παναθηναϊκό, έκοψε βαθμό από τον Ολυμπιακό και επιπλέον κέρδισε τα περισσότερα από τα παιχνίδια που κουβαλούσαν «πρέπει». Η ομάδα αυτή βασίζεται στην προσωπικότητα του Οκοσάνοβιτς που είναι πραγματικός αρχηγός αλλά και ένας παίκτης που της αλλάζει το επίπεδο αλλά και στο ταλέντο του Κομητούδη. Ο Σερραίος πασαδόρος βρέθηκε σε μια ομάδα που τον εμπιστεύεται και που του έδωσε θέση βασικού κάτι που τον απελευθέρωσε. Πέρα από το παιχνίδι του που όσον αφορά το μοίρασμα δίνει ισορροπία και αποτελεσματικότητα στην ομάδα προσθέτει και επιθετικότητα καθώς έχει συχνά τη σκέψη να απειλήσει την απέναντι πλευρά όταν του δίνεται η ευκαιρία.
Η Κηφισιά, σε αντίθεση με την περασμένη σεζόν, έχει πάρει πολλά πράγματα από τους ξένους της και δεν είναι τυχαίο πως συχνά εναλλάσσονται στον άτυπο ρόλο του MVP. Ο Χριστοφιδέλης έχει καταφέρει να εξελίξει την ομάδα του χρόνο με το χρόνο κρατώντας Έλληνες παίκτες που έδεσαν και πρόσθεσε κομμάτια στο παζλ που ταίριαξαν απόλυτα. Επιπλέον, εκτός του ότι η Κηφισιά έχει βαθμολογικό προβάδισμα αλλά και καλή εικόνα έχει θεωρητικά πιο βατό πρόγραμμα από τους υπόλοιπους. Ενδεχομένως το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην τελευταία αγωνιστική να κρίνει πολλά αλλά ίσως και όχι καθώς για τον δικέφαλο θα έχουν προηγηθεί ήδη δύο απαιτητικά παιχνίδια.
Αν υπάρχει μία ομάδα που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι μπορεί να κάνει σε κάθε παιχνίδι αυτή είναι σίγουρα ο ΠΑΟΚ. Μπορεί να πέτυχε σημαντικές νίκες όπως αυτή με τον Μίλωνα, να ζόρισε τον Ολυμπιακό στην Πυλαία και να κέρδισε σχετικά άνετα την Κηφισιά στο Ζηρίνειο αλλά ήττες όπως αυτές με τον Φλοίσβο ή αυτή από τον ΟΦΗ δείχνουν ότι κάθε άλλο παρά σιγουριά εκπέμπει η ομάδα. Η τελική μορφή του ΠΑΟΚ, με τους ξένους που προστέθηκαν πρόσφατα, δείχνει κάπως πιο λειτουργική ειδικά έχοντας τον Γαλιώτο ως πασαδόρο. Παρόλα αυτά η ομάδα δεν βρήκε ποτέ ταυτότητα και στα περισσότερα παιχνίδια επικρατεί αναρχία εντός αγωνιστικού χώρου.
Φυσικά και οι αλλαγές στο ρόστερ ήταν πολλές από το καλοκαίρι κιόλας αλλά με τη regular season να φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της είναι εμφανές ότι ουδέποτε η ομάδα δεν μπόρεσε καν να αγγίξει το μέγιστο των δυνατοτήτων της. Ο Μούχλιας ήταν μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προσθήκες αλλά δεν κατάφερε μέχρι τώρα να προσφέρει τα αναμενόμενα και αυτό δεν είναι αποκλειστικά δική του ευθύνη. Ο Εβρίτης διαγώνιος σίγουρα νιώθει πίεση και άγχος αλλά σε μια ομάδα που συνολικά κινείται στα ρηχά είναι αναμενόμενο αυτό να τον συμπαρασύρει μαζί του προς τα κάτω.
Το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ πέραν του ότι βρίσκεται πίσω από την Κηφισιά στη βαθμολογία αλλά έχει να παίξει με Φοίνικα Σύρου, Ολυμπιακό και Κηφισιά κάνει τα πράγματα ιδιαίτερα δύσκολα. Είναι σχεδόν αξιοπερίεργο πως με τόσα πολλά στραβοπατήματα ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να διεκδικεί θέση στα πλέι οφ αλλά η μετριότητα στην οποία κινείται και η πεσμένη ψυχολογία μάλλον θα τον έκαναν αουτσάιντερ όχι μόνο για την τέταρτη αλλά ακόμα και για την πέμπτη θέση.
Στον Φοίνικα, τέλος, μάλλον νιώθουν ικανοποίηση και μόνο που έχουν πιθανότητες να μπουν στα πλέι οφ. Και αυτό γιατί ξεκίνησαν από δύσκολη θέση, μετά από μία σεζόν που βρέθηκαν κοντά στον υποβιβασμό, άλλαξαν παίκτες και στα μέσα της σεζόν άλλαξαν και προπονητή. Η ομάδα βρήκε μια σταθερότητα που ήταν αρχικά ικανή να την κρατήσει μακριά από τις περσυνές περιπέτειες και ακολούθως να την κρατήσει από τη μέση και πάνω στη βαθμολογία.
Είναι πολύ σημαντικό πως βασίστηκε σε παίκτες που έχουν δείξει θετικά στοιχεία στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπως ο Ρικάντρο και ο Μορέιρα, και πως βρήκε έναν αξιόλογο πασαδόρο όπως ο Σκρούντερς. Ίσως η νίκη επί του Ολυμπιακού στην 9η αγωνιστική να ήταν μια μεγάλη ψυχολογική ώθηση και παρότι ακολούθησαν τρεις συνεχόμενες ήττες ήρθε το πολύτιμο 2-3 κόντρα στον Φλοίσβο που κράτησε τις ελπίδες για τετράδα ζωντανές. Ανεξάρτητα με το τι έγινε και πως έφυγε ο Ζαλμάς από τον Φοίνικα είναι γεγονός ότι ο Τερζής κερδίζει όλο και περισσότερο την εμπιστοσύνη των παικτών του και καταφέρνει να τους καθοδηγήσει με συνέπεια σε θετικά αποτελέσματα. Αυτή άλλωστε είναι η πρώτη φορά που ο Τερζής κοουτσάρει αντρική ομάδα και η πρώτη φορά που βρίσκεται σε θέση head coach κάτι που πάντα έχει έξτρα δυσκολίες και ιδιαιτερότητες. Παρόλα αυτά το δείγμα του είναι μάλλον θετικό και οι τρεις «τελικοί» με ΠΑΟΚ, Άθλο και Ολυμπιακό μπορούν να του δώσουν την ευκαιρία για μια μεγάλη υπέρβαση.
Ενδεχομένως το φαβορί για την τετράδα να είναι η Κηφισιά για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά στο φετινό πρωτάθλημα τίποτα δε μοιάζει προβλέψιμο. Με τις τρεις αυτές ομάδες να διεκδικούν μία θέση ουσιαστικά μόνο μία θα μπορεί να μιλάει για αποτυχία αν δεν τα καταφέρει και αυτή είναι ο ΠΑΟΚ. Τόσο η Κηφισιά όσο και ο Φοίνικας έψαχναν υπερβάσεις και εξέλιξη στην πορεία τους αλλά ο ΠΑΟΚ έψαχνε διακρίσεις αλλά η διαδρομή του είναι με διαφορά η πιο δύσκολη από όλους.
