Είναι γεγονός πως ο Πανιώνιος αυτή τη στιγμή σε λίγα πράγματα θυμίζει την ομάδα με την οποία ξεκίνησε τη σεζόν. Μπορεί να έχει διατηρήσει έναν κορμό, κατά βάση Ελληνίδες παίκτριες που έκαναν τη διαφορά και την περασμένη σεζόν, αλλά τέσσερις ξένες αποχώρησαν και άλλες τόσες προστέθηκαν στο ρόστερ.
Είναι ενδιαφέρον πως στην περίοδο μετά τις γιορτές ο Πανιώνιος σε έξι παιχνίδια, σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, βρήκε δύο νίκες και άλλα δύο παιχνίδια τα οδήγησε σε τάι μπρέικ κερδίζοντας βαθμό και όλα αυτά μετά από μια περίοδο συνεχώς ανεπιτυχών αποτελεσμάτων. Σίγουρα αυτή η βελτίωση έχει να κάνει και με την ενίσχυση της Μπούσα και της Κορέα, συν τη βοήθεια που έδωσε η Γεωργιάδου στην πίσω ζώνη πλάι στην Κακουράτου, ωστόσο το εντυπωσιακό ήταν πως έγινε χωρίς διαγώνια. Σε όλο αυτό το διάστημα κατά συνθήκη διαγώνια έγινε η Αλεξάκου που η αλήθεια είναι ότι δεν τα πήγε άσχημα.
Ο Πανιώνιος βρήκε ηρεμία και με τον Νέσιτς στον πάγκο αυτό έγινε πιο εμφανές καθώς κέρδισε άμεσα την εμπιστοσύνη της ομάδας του. Η ποιότητα δεν ήταν ποτέ πρόβλημα σε αυτή την ομάδα αλλά ειδικά με την παρουσία της Μπούσα έγινε ακόμα μεγαλύτερη. Και αν κάτι δεν αποτελούσε πρόβλημα γενικώς στον Πανιώνιο αυτό ήταν η υποδοχή. Πλέον δεν έχει μόνο μία καλή λίμπερο αλλά δύο και έτσι το δίδυμο Κακουράτου-Γεωργιάδου είναι ένα από τα πιο αξιόλογα στο πρωτάθλημα.
Η ικανότητα των ακραίων στην επίθεση κάλυψε σημαντικά την απουσία ξεκάθαρης διαγώνιας είτε η ομάδα ξεκινούσε με Ίκιτς και Μπούσα είτε έπαιζε η Νικολογιάννη που στην επιστροφή της στην Ελλάδα έχει πολύ διάθεση να κάνει κάτι καλό. Η Αλεξάκου έχει επιθετικές αρετές ωστόσο η επιστροφή της στα θέση της ακραίας μπορεί να την κάνει πιο ουσιαστική στο παιχνίδι της ομάδας ειδικά όταν θα υπάρχει στον αγωνιστικό χώρο η Άτκινσον.
Το πιο εντυπωσιακό αλλά και ουσιαστικό από όλα όμως έχει να κάνει με τη θέση της πασαδόρου. Ο Πανιώνιος είχε στο ρόστερ του για μισή σεζόν την ικανότατη Τάκαγκούι, έφερε την Λι Ντα Γεόνγκ αλλά παρόλα αυτά η Ηλιοπούλου ήταν κατά κύριο λόγο η βασική και αυτό το κέρδισε με την αξία της. Η νεαρή πασαδόρος είχε δείξει και στον ΠΑΟΚ ότι αξίζει τις ευκαιρίες της και φέτος στον Πανιώνιο έχοντας δοκιμαστεί ήδη από τρεις προπονητές κέρδισε την εμπιστοσύνη όλων τους. Βέβαια, με την Γκούτσεβα να έχει προστεθεί στο ρόστερ θα φανεί αν θα συνεχίσει να είναι βασική αλλά είναι γεγονός ότι πήρε και αξιοποίησε τις ευκαιρίες που της άξιζαν και αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα κέρδη για την ίδια αλλά και τον Πανιώνιο.
Όσον αφορά την Άτκινσον είναι δεδομένο ότι θα βελτιώσει τη συνολική εικόνα της ομάδας. Σε βάθος χρόνου η Άτκινσον, στο πέρασμά της από τον Παναθηναϊκό, είναι γεγονός ότι είχε σκαμπανεβάσματα. Ωστόσο όταν ήρθαν οι δύσκολες στιγμές ήταν κομβική και δεν είναι τυχαίο πως αναδείχθηκε σε MVP του πρωταθλήματος. Η πίεση, επιπλέον, είναι διαφορετική σε μια ομάδα που παίζει για το πρωτάθλημα και διαφορετική σε μια ομάδα που αυτή τη στιγμή θέλει να μπει στην οκτάδα και να πλασαριστεί όσο πιο ψηλά γίνεται και μαζί ψάχνει την πρόκριση στο Final 4 του Κυπέλλου. Για την αποστολή αυτή η Άτκινσον μοιάζει ιδανική πόσω μάλλον έχοντας στην άκρη του πάγκου έναν προπονητή που την ξέρει καλά.
Αυτή τη στιγμή ο Πανιώνιος μπορεί να βρίσκεται στην ένατη θέση αλλά η εικόνα της ομάδας σε συνδυασμό με τις προσθήκες της δύσκολα μπορεί να την οδηγήσει εκτός πλέι οφ. Αν οδηγηθεί εκτός οκτάδας εκτός από αποτυχία θα λογίζεται και ως μεγάλη έκπληξη αλλά η αλήθεια είναι πως αυτό φαντάζει δύσκολο.
