MENU

Το βόλεϊ είναι ίσως το πιο δίκαιο από τα ομαδικά αθλήματα και δύσκολα σε ένα παιχνίδι που τελειώνει με καθαρό σκορ τα νούμερα λένε ψέματα. Ο Ολυμπιακός ήταν ανώτερος και σε αυτό το ντέρμπι, το τρίτο ανάμεσα στις δύο ομάδες για φέτος, και αυτό γιατί ήξερε τι ήθελε από την αρχή μέχρι το τέλος.

Για να τα πάρουμε αντίστροφα, ο Παναθηναϊκός αν μπορεί να κρατήσει κάτι από το παιχνίδι αυτό είναι το δεύτερο σετ. Όχι μόνο γιατί το κέρδισε αλλά κυρίως γιατί είχε σκληράδα, υπομονή και θέληση να κυνηγήσει κάθε φάση. Κόντρα σε έναν δυνατό αντίπαλο που πιέζει σε κάθε φάση και λειτουργεί σχεδόν άριστα στο μπλοκ άμυνα και στην κόντρα μπάλα κατάφερε να βρει λύσεις, να πιέσει από το σερβίς και να αξιοποιήσει όσα του έδωσε η Μιροσάβλιεβιτς ερχόμενη από τον πάγκο. Αυτά, βέβαια, η ομάδα του Γιάννη Χαριτωνίδη τα είχε για ένα μόνο σετ.

Αν βγάλουμε από την εξίσωση την Κούμπουρα ο Ολυμπιακός είχε κάποια πολύ ουσιαστικά στοιχεία. Και βγάζουμε την Κούμπουρα από την εξίσωση καθώς η διαγώνια του Ολυμπιακού παίζει σχεδόν μόνιμα στα κόκκινα και δεν είναι έκπληξη ότι τελείωσε ένα σημαντικό παιχνίδι με 30 πόντους και 50% στην επίθεση. Ο Μιτσέλι είδε την πασαδόρο του να πιάνει πολύ καλή απόδοση και αυτό ήταν το βασικότερο συστατικό της επιτυχίας. Επιπλέον, πέρα από την Ντι Ιούλιο, ο Ολυμπιακός είχε πάθος που το αξιοποίησε σε σχεδόν όλες τις κόντρα μπάλες. Το μπλοκ χαλούσε μόνιμα τις επιθέσεις του Παναθηναϊκού, οι ερυθρόλευκες ήταν έτοιμες να βγάλουν κάθε δύσκολη άμυνα και από εκεί και πέρα στην επίθεση όλα γινόταν εύκολα.

Το πάθος και η διάθεση δεν είναι συνήθως θέμα κοουτσαρίσματος. Οι παίκτριες του Ολυμπιακού μπήκαν με το «μαχαίρι στα δόντια» και αυτό το εξαργύρωσαν σε κάθε δύσκολη φάση. Η υποδοχή του Ολυμπιακού δούλεψε άριστα αφού τα νούμερα της Αρτακιανού, της Νίζετιχ και της Αμπντεραχίμ φανερώνουν πόσο καλά πήγε η πίσω ζώνη και αυτό έλυσε τα χέρια της Ντι Ιούλιο. Παράλληλα, οι ερυθρόλευκες είναι μια ομάδα που παίρνει ζωή από το σερβίς της. Όσο πίεζε στο σερβίς τόσο πιο δύσκολη γινόταν κατά συνέπεια η δουλειά της Παπαφωτίου αλλά και της Τάνη που πέρασε για αρκετή ώρα στο παιχνίδι.

Ο Χαριτωνίδης έριξε στο παιχνίδι από νωρίς τη Σιρίνινα που γενικά δεν ήταν αρνητική χωρίς ωστόσο να κάνει την υπέρβαση. Η Μιροσάβλιεβιτς ίσως να ήταν η θετική πτυχή για τον Παναθηναϊκό καθώς η Σέρβα στο ντεμπούτο της βοήθησε αρκετά στην πίσω ζώνη ενώ έδωσε και βοήθειες κυρίως στο δεύτερο σετ επιθετικά. Παρόλα αυτά η επίθεση της ομάδας δεν ήταν στα επίπεδα του Ολυμπιακού και αυτό ήταν σημαντικό. Δεν είναι θέμα διαγώνιας καθώς η Μπιάρντα μπορεί να έμεινε στους 14 αλλά αυτό έχει να κάνει με τη συνολική εικόνα της ομάδας. Σίγουρα η Κούμπουρα τελείωσε με μεγαλύτερη επιτυχία μπάλες που αντίστοιχα δεν τελείωσε η Μπιάρντα αλλά σε μια ομάδα που δυσκολεύεται και δέχεται πίεση σε όλο το παιχνίδι και σχεδόν σε όλους τους τομείς τότε όλες πέφτουν ένα επίπεδο.

Το παιχνίδι αυτό δε μας έκανε σοφότερους αφού από τη μία ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να δείχνει καλό πρόσωπο ενώ ο Παναθηναϊκός, παρότι βελτιώθηκε το τελευταίο διάστημα, έχει ακόμα δρόμο να διαβεί και πράγματα να βελτιώσει. Ο Μιτσέλι και τα κορίτσια του πλέον κοντράρονται αποκλειστικά και μόνο με τον ΠΑΟΚ για το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας ενώ ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά έχει να κυνηγήσει την τρίτη θέση για να αποφύγει όσο περισσότερα μπλεξίματα μπορεί στα πλέι οφ. Κατά τα άλλα η τελευταία τριετία μας έμαθε για τα καλά πως όλα αυτά μπορεί να πάνε περίπατο αν στα πλέι οφ, την κρίσιμη στιγμή, οι ομάδες δε σταθούν στο ύψος τους.

Ο Ολυμπιακός είχε τη φλόγα, ο Παναθηναϊκός έμεινε στα ρηχά