Μέσα σε λίγα λεπτά είχαν ολοκληρωθεί δύο απρόσμενα αποτελέσματα για την 6η αγωνιστική, δύο αποτελέσματα που δίνουν νέο ενδιαφέρον στη συνέχεια της Volley League. Στο παιχνίδι της Πολίχνης ο Πήγασος εκμεταλλεύτηκε τις απουσίες του Ολυμπιακού και η αλήθεια είναι πως πραγματοποίησε ακόμα μια καλή εμφάνιση για φέτος. Στο παιχνίδι του Φλοίσβου, όμως, οι γηπεδούχοι παρουσίασαν κάτι που δεν είχαν πλησιάσει καν στα προηγούμενα παιχνίδια και μάλιστα το έκαναν έχοντας αντίπαλο τον ΠΑΟΚ.
Ουσιαστικά η εξήγηση για τη νίκη του Πήγασου κόντρα στον Ολυμπιακό είναι αρκετά απλή. Ο Ολυμπιακός δεν είχε διαγώνιο, δεν είχε τον Τζούριτς και δεν είχε τον καλύτερό του φετινό παίκτη τον Πέριν. Κυρίως, όμως, δεν είχε το μυαλό του στο παιχνίδι αυτό. Το διακύβευμα αλλά και το κίνητρο που υπάρχει για το παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε είναι μεγάλο με αποτέλεσμα ο Γκαρντίνι και το επιτελείο του να επιλέγουν μια ιδιαίτερα συντηρητική συνταγή ώστε να είναι απόλυτα έτοιμοι στο ευρωπαϊκό παιχνίδι. Στην πραγματικότητα ο Ολυμπιακός έπαιξε με τρεις ακραίους, Κουμεντάκη, Δαλακούρα, Κωστόπουλο, με τον τρίτο να έχει περισσότερο ρόλο διαγώνιου.
Αυτό δε μειώνει σε καμία περίπτωση τη νίκη αλλά περισσότερο τη σοβαρότητα που είχε ο Πήγασος. Άλλωστε η ομάδα του Γιάννη Ορφανού είχε φτάσει κοντά στη νίκη και στο παιχνίδι του League Cup όταν και στρίμωξε τον Ολυμπιακό και εν τέλει η έκπληξη χάλασε στο τάι μπρέικ. Ο Πήγασος διαθέτει μια ομάδα με συνέπεια και κυρίως με διάθεση και δεν είναι τυχαίο ότι πραγματοποιεί πολύ καλή πορεία μέχρι τώρα. Ο Γιάννης Ορφανός έχει στήσει μια ομάδα με παίκτες-στρατιώτες όπου μπορεί να λείπει ο μεγάλος πρωταγωνιστής αλλά το σύνολο είναι ικανό να κάνει τη διαφορά.
Μάλιστα η διαφορά έγινε από τους κεντρικούς αφού και ο Αρμενάκης αλλά και ο Γάτσης αξιοποίησαν τη νωθρότητα του Ολυμπιακού πάνω στο φιλέ. Ο Τόλης Αρμενάκης είναι ενδεχομένως ο γηραιότερος που κατακτάει τίτλο MVP έχοντας και το εντυπωσιακό στατιστικό των 9 μπλοκ. Στα 44 του δίνει το παράδειγμα της πειθαρχίας και της εργατικότητας και αυτό σίγουρα φέρνει χαμόγελα στους ανθρώπους της ομάδας.
Στην περίπτωση του αγώνα του Φαλήρου τα δεδομένα δεν είναι ίδια. Από τη μία υπήρχε μια ομάδα με νέο προπονητή αλλά που μέχρι τώρα πάσχιζε να δείξει κάτι καλό και να ξεκολλήσει από την τελευταία θέση ενώ από την άλλη υπήρχε ο ΠΑΟΚ που έδειχνε να ανακάμπτει και να ξαναβρίσκει το δρόμο του. Ο ΠΑΟΚ ήταν απογοητευτικός ενώ ο Φλοίσβος ήταν εντυπωσιακός. Σε πολλά σημεία του αγώνα ο ΠΑΟΚ έμοιαζε να μην μπορεί με κανέναν τρόπο να βρει πόντο ενώ ο Φλοίσβος κάθε υποψία κόντρα μπάλας τη μετέτρεπε σε πόντο με άνεση.
Είναι κοινό μυστικό ότι ο Φλοίσβος είναι έτοιμος να φέρει νέο πασαδόρο ωστόσο ο Αρεντόντο όχι μόνο δεν ήταν αδιάφορος αλλά πραγματοποίησε ηγετική εμφάνιση. Έκανε τα πάντα, από δημιουργία μέχρι μπλοκ και άσσους, ενώ παράλληλα αξιοποίησε κάθε δυνατό χαρτί της ομάδας του. Το δίδυμο Μιγιαήλοβιτς-Τόρρες δεν σταματούσε να δίνει πόντους με τον ΠΑΟΚ να μην έχει αντίδοτο ούτε πάνω στο φιλέ ούτε στην υποδοχή.
Είναι χαρακτηριστικό πως ο Γιόσκο Μιλενκόσκι χρησιμοποίησε σχεδόν κάθε παίκτη που είχε στη διάθεσή του και παρόλα αυτά δε βρήκε σανίδα σωτηρίας από κανέναν. Ένα μεγάλο προνόμιο στις ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό και διεκδικούν τίτλους είναι πως διαθέτουν πασαδόρους που μπορούν να κάνουν τη διαφορά ακόμα και σε μέτριες μέρες της ομάδας τους. Ο Κέμινκ δεν έδειχνε να μπορεί να διορθώσει τις κακές υποδοχές των συμπαικτών του με αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ να κινείται στη μετριότητα και να δυσκολεύεται στο μέγιστο επιθετικά.
Όπως δήλωσε ο Αρσενιάδης μετά το παιχνίδι οι προπονήσεις που έκανε με την ομάδα ήταν πολύ λίγες. Το κατά πόσο κατάφερε να τους τονίσει κάποια τεχνικά ζητήματα ή αν το κίνητρο και ο εγωισμός των παικτών ήταν τόσο μεγάλα ώστε να φέρουν μια μεταμόρφωση τέτοιου επιπέδου το γνωρίζουν μόνο εντός των αποδυτηρίων. Η αλήθεια πάντως είναι ότι αφενός ο ΠΑΟΚ πάσχει και εκ των αποτελεσμάτων δεν έχει στηθεί έτσι ώστε να διεκδικήσει το πρωτάθλημα και από την άλλη ο Φλοίσβος έχει αδικήσει τον ίδιο του τον εαυτό στα μέχρι τώρα παιχνίδια του.
