Μετά από 4 αγωνιστικές μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς πως η μεγαλύτερη απογοήτευση ως τώρα είναι η ΑΕΚ. Οι κιτρινόμαυρες μετράνε μόλις μία νίκη ως τώρα και μάλιστα αυτή η νίκη ήρθε με ηρωικό τρόπο καθώς οι Αμαζόνες «αυτοκτόνησαν» αφού λίγο έλλειψε να κάνουν και αυτές τη ζημία στο μεταξύ τους παιχνίδι. Ο Τζιανγκρόσι Πασκουαλίνο αποτελεί ήδη παρελθόν και είναι θέμα χρόνου να μάθουμε τον νέο προπονητή της ομάδας με την Έφη Παπαϊωάννου να είναι προσωρινή λύση.
Για να τα πάρουμε, όμως, από την αρχή είναι σαφές πως ο Πασκουαλίνο σίγουρα δεν αποτελεί αποκλειστικά και μόνο το πρόβλημα. Η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια ακολουθεί ένα μοτίβο το οποίο χαρακτηρίζεται από ριζικές αλλαγές, ρίσκα, επιπόλαιες επιλογές και σε γενικές γραμμές έλλειψη πλάνου. Οι άνθρωποι της ομάδας ψιθύριζαν στην έναρξη της σεζόν ότι με το φετινό ρόστερ στοχεύουν ψηλά και θα διεκδικήσουν τίτλους. Σαφώς και οι ατυχίες έπαιξαν σημαντικό ρόλο αφού στα μέσα Σεπτεμβρίου κλήθηκαν να βρουν νέα διαγώνια λόγω του τραυματισμού της Γουεδέρινγκτον αλλά στην ουσία η απόκτηση της Σόουζα ως αντικαταστάτρια την τελευταία στιγμή ίσως και να ήταν η πιο ενδεδειγμένη επιλογή από τις ξένες που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι.
Το πρόβλημα ξεκινάει από την πασαδόρο και επεκτείνεται σε όλες τις θέσεις ενώ παράλληλα η υποδοχή είναι μια ανοιχτή πληγή. Σημείωση πρώτη: κάθε αθλήτρια μπορεί να έχει άσχημα διαστήματα και ενδεχομένως να χρειάζεται χρόνο προσαρμογής. Το αν ο Μόμι, η Σακρατζίγια, η Έντουαρτς και η Τρνκοβα θα βρουν ρυθμό και θα γίνουν πρωταγωνίστριες είναι μία πιθανότητα αλλά αυτό μόνο ο χρόνος μπορεί να το δείξει. Σημείωση δεύτερη: σίγουρα ο Πασκουαλίνο έχει μερίδιο ευθύνης στο σχεδιασμό του ρόστερ αλλά η στελέχωση μιας ομάδας δεν είναι αποκλειστικά και μόνο ευθύνη ενός ατόμου σε έναν σύλλογο.
Η συνολική ευθύνη της ομάδας φαίνεται σε βάθος χρόνου. Πριν έναν ακριβώς χρόνο η ΑΕΚ αντιμετώπιζε σχεδόν τα ίδια προβλήματα καθώς η συζήτηση είχε να κάνει με το ότι Νικόλοβα και Πάσκοβα δεν έδιναν τα αναμενόμενα, η Καλντερόν αποχαιρέτησε νωρίς όταν φάνηκε ότι δεν έπρεπε να έχει ανανεώσει, αποκτήθηκε η Σολέ που αποδείχθηκε όχι κάτι το ιδιαίτερο ώστε να φέρει ριζικές αλλαγές και η Τσίρκοβιτς δεν προσέφερε τίποτα τρομερό. Πέρα από τη σταθερή Μπλάνκο, η οποία είχε δείξει από το πέρασμά της στον ΠΑΟΚ τι μπορεί να δώσει, αλλά και την Τσάριτς που έδωσε βοήθειες όσο έπαιξε στην ΑΕΚ οι επιλογές των ξένων δεν πέρασαν τη βάση σε καμία περίπτωση.
Και αν πάμε ακόμα πιο πίσω, όταν η ΑΕΚ κατέκτησε το Κύπελλο ενώ μια σεζόν πιο πριν διεκδίκησε το πρωτάθλημα μέχρι ένα σημείο, πλήρωσε τα δικά της λάθη. Τη μία σεζόν με την αυτοκαταστροφικότητά της στα πλέι οφ κόντρα στον Παναθηναϊκό ενώ την προηγούμενη πλήρωσε τα πειράματα με τις υποδοχείς και τη μετατροπή της Κοσμά ως λίμπερο.
Ουσιαστικά φαίνεται πως στην ΑΕΚ δυσκολεύονται να ορίσουν ένα πλάνο και να το υπηρετήσουν σε βάθος χρόνου και κυρίως οι επιλογές των ξένων μοιάζουν εντελώς επιπόλαιες. Όσον αφορά τις Ελληνίδες του ρόστερ λίγο πολύ τα δεδομένα είναι πιο σταθερά αφού είτε τώρα με τη Χαντάβα είτε άλλες χρονιές με την Κωνσταντινίδου, τη Στράντζαλη, την Αρτακιανού, την Καββαδία, τη Βεργίδου πάντα υπήρχε μια αξιόλογη βάση. Το ότι 2 ή 3 Ελληνίδες πλαισιώνονται από ξένες σημαίνει ότι οι ξένες πρέπει να είναι υψηλού επιπέδου και να μπορούν να προσφέρουν τα αναμενόμενα άμεσα αλλιώς δεν έχει νόημα η παρουσία τους. Και όπως συνήθως βλέπουμε είναι ελάχιστες οι ξένες που γίνονται βάση της ομάδας και παραμένουν για περισσότερες από μία σεζόν, όχι μόνο στην ΑΕΚ αλλά γενικότερα. Συγκεκριμένα στην ΑΕΚ μόνο η Καλντερόν έμεινε για δεύτερη σεζόν χωρίς να την ολοκληρώσει όμως.
Αν υπάρχει ένα θετικό στη φετινή ΑΕΚ αυτή τη στιγμή είναι πως τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα. Και σίγουρα είμαστε μόλις στην 4η αγωνιστική κάτι που σημαίνει πως όλοι οι στόχοι είναι ανοιχτοί ακόμα και αν έχει χαθεί έδαφος για τις κιτρινόμαυρες. Ωστόσο ακόμα και με νέο προπονητή, ακόμα και αν αλλάξει η αγωνιστική εικόνα της ομάδας ο νοοτροπία και ο τρόπος λειτουργίας είναι πιο βασικά ζητήματα και αυτά θα πρέπει να λειτουργήσουν διαφορετικά ώστε η ομάδα να βρει το δρόμο της σε βάθος χρόνου και να διεκδικήσει αυτά που της αναλογούν με σταθερότητα και συνέπεια.
