Στον ΠΑΟΚ φέτος η δουλειά ξεκίνησε αθόρυβα, χωρίς μεγάλα λόγια, χωρίς υποσχέσεις για τίτλους και χωρίς να πέφτουν τεράστια ποσά στο τραπέζι. Πολλές φορές η τακτική της σκληρής δουλειάς, του πλάνου και της απουσίας υποσχέσεων είναι ενδεχομένως και η καλύτερη δυνατή. Η πρώτη και βασική αλλαγή που έγινε στην ομάδα ήταν και η πιο κομβική. Το δίδυμο Τσαϊρέλη-Γιαννάκη έστησε μια ομάδα με τις δικές τους επιλογές και επιθυμίες έτσι ώστε να μπορεί να υπηρετηθεί το πλάνο.
Ο δικέφαλος δεν έκανε ηχηρά «μπαμ» όπως τα προηγούμενα χρόνια ούτε ανέβασε το μπάτζετ στα ύψη. Με τρία παιχνίδια ως πρώτη εικόνα αλλά και τα παιχνίδια του Βαλκανικού Κυπέλλου έχουν προκύψει κάποια δεδομένα που λένε πολλά. Το πρώτο και βασικότερο είναι πως οι επιλογές των ξένων μοιάζουν απόλυτα συμβατές και ταιριαστές σε αυτό που θέλει να παίξει η ομάδα. Η περασμένη σεζόν είναι ένας οδηγός του «τι να μην κάνετε στον σχεδιασμό μιας ομάδας» αφού όλοι θυμούνται πόσο ταλαιπωρήθηκε ο ΠΑΟΚ κυρίως στο θέμα της πασαδόρου αλλά και της διαγώνιας.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ήδη η μία από τις ξένες, η Βαν Ντε Βίβερ, έχει κατακτήσει τίτλο MVP αγωνιστικής ενώ και η Γιάσπερ και η Ντρπα έχουν προλάβει να μπουν στην best team στις πρώτες αγωνιστικές. Αυτό ενδεχομένως να μην είναι η απόλυτη απόδειξη ότι ο ΠΑΟΚ έπεσε μέσα στις μεταγραφές αλλά σίγουρα έχει καταφέρει να πάρει πολλά πράγματα από όλες τους στο ξεκίνημα της σεζόν.
Δύο σημαντικά δεδομένα που ήταν οφθαλμοφανή στο παιχνίδι με το Μαρκόπουλο έχουν να κάνουν με την κεντρικό και την ακραία του ΠΑΟΚ, την Τερζόγλου και την Κλέπκου. Είναι γνωστό ότι η ομάδα της Θεσσαλονίκης διαθέτει τα τελευταία 4-5 χρόνια κάποιες από τις πιο ταλαντούχες παίκτριες της νέας γενιάς με πολλές από αυτές να έχουν ήδη γράψει χιλιόμετρα με την εθνική γυναικών. Αρχικά όσον αφορά την Τερζόγλου είναι ξεκάθαρο πως κάθε χρόνο γίνεται όλο και καλύτερη. Μιλάμε για μια αθλήτρια που έχει σαφή σωματικά προσόντα και εμφανέστατο ταλέντο. Κάθε χρόνο παίρνει όλο και περισσότερο χρόνο συμμετοχής και πλέον δε φαίνεται πως μπορεί ο ΠΑΟΚ να ξεκινάει παιχνίδι χωρίς να την έχει βασική. Η νεαρή Θεσσαλονικιά κεντρικός πραγματοποίησε κόντρα στο Μαρκόπουλο μια εμφάνιση τόσο πλήρη που δύσκολα παρατηρούμε από κεντρικούς. Οι 11 πόντοι δεν λένε όλη την αλήθεια αλλά ούτε το 10/21 στην επίθεση. Είναι χαρακτηριστικό πως πέρα από τις πολλές μπάλες που αλλοίωσε πάνω στο φιλέ και τα σερβίς που ταλαιπώρησαν σημαντικά την υποδοχή του Μαρκόπουλου ήταν παρούσα σε όλα τα σημεία του γηπέδου. Χρειάστηκε περισσότερες από έξι φορές να παίξει κατά συνθήκη το ρόλο της πασαδόρου κάτι που έκανε με εντυπωσιακή συνέπεια, παρότι οι κεντρικοί είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε λάθος πάσες, ενώ υπήρξαν αρκετές φορές που μετά από σερβίς της, παίζοντας στην πίσω ζώνη, έβγαλε άμυνα σαν ακραία. Αυτό δεν είναι εύκολο τόσο γιατί οι κεντρικοί είναι οι πιο αδύναμοι σε αυτό το κομμάτι όσο και λόγο ύψους και σωματοδομής. Ουσιαστικά όλα αυτά δείχνουν μια αθλήτρια που έχει δουλέψει σοβαρά και που έχει καλή αντίληψη του παιχνιδιού.
Σχετικά με την Κλέπκου, από την άλλη, το βασικότερο προσόν που έδειξε ήταν άλλο. Σίγουρα την περσυνή σεζόν έκανε ένα σημαντικό step up όταν και βρήκε ρόλο βασικής την ώρα που οι ξένες ήταν εκτός τόπου και χρόνου και αυτό την ανέβασε ψυχολογικά και κυρίως σε επίπεδο παραστάσεων. Το εντυπωσιακό κόντρα στο Μαρκόπουλο ήταν πως η Κλέπκου δέχτηκε πολύ μεγάλη πίεση. Στο πρώτο σετ ήταν ο αδύναμος κρίκος καθώς το σερβίς των γηπεδούχων σημάδευε μόνιμα πάνω της και ουσιαστικά από εκεί προέκυψε η ζημιά. Είναι εντυπωσιακή η μετάλλαξή της από το πρώτο σετ στο δεύτερο καθώς όχι μόνο έφτιαξε την υποδοχή της αλλά άρχισε να παίρνει όλο και περισσότερες επιθέσεις δίνοντας κομβικούς πόντους στον ΠΑΟΚ. Η νεαρή ακραία κατάφερε να κάνει ένα reset που δύσκολα κάνουν παίκτριες που δέχονται πίεση και βγαίνουν εκτός ρυθμού. Παρόλα αυτά έδειξε πως έχει χαρακτήρα και καθαρό μυαλό αλλάζοντας τσιπάκι και έγινε αυτό που λένε from zero to hero. Σε αυτό έχει και μερίδιο ο Τσαϊρέλης που την άφησε στο παιχνίδι, της έδειξε εμπιστοσύνη και δικαιώθηκε.
Μπορεί ο ΠΑΟΚ να έχει να δώσει πιο δύσκολα παιχνίδια στην πορεία αλλά αν μη τι άλλο οι πρώτες αγωνιστικές ήταν τουλάχιστον απαιτητικές. Όπως σημείωσε και ο Γιώργος Ρούσης μετά την ήττα της ομάδας του ο ΠΑΟΚ παίζει γρήγορο βόλεϊ και ταυτόχρονα όμορφο στο μάτι. Η ομάδα έχει, όπως φαίνεται με μια πρώτη ματιά, παίκτριες που ταιριάζουν στο πλάνο και μπορούν να το υπηρετήσουν και αυτό αφήνει θετικές εντυπώσεις. Το πόσο μακριά μπορεί να πάει και πόσο ψηλά μπορεί να στοχεύει, όμως, θα το δείξει η πορεία.